Wetsvoorstellen

Dit wetsvoorstel regelt de goedkeuring van de vierde verlenging van de geldingsduur van de Tijdelijke wet maatregelen (Twm) COVID-19 met drie maanden van 1 december 2021 tot 1 maart 2022. De Twm, bevat de maatregelen in het kader van COVID-19. Deze wet (of onderdelen daarvan) kunnen steeds met drie maanden verlengd worden.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Wet publieke gezondheid (Wpg) om mogelijk te maken dat een coronatoegangsbewijs alleen kan worden gebaseerd op vaccinatie of herstel (2G). Dit geldt alleen voor bepaalde activiteiten in sectoren die expliciet in de wet zijn genoemd (cultuur, evenementen, horeca, niet-essentiële dienstverlening).

Dit wetsvoorstel maakt het mogelijk dat het coronatoegangsbewijs in sommige gevallen ook op de werkvloer en bij het bezoeken van bepaalde locaties kan worden ingezet als dat noodzakelijk is met het oog op de vermindering van de overdracht van het coronavirus. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen sectoren waar het coronatoegangsbewijs verplicht is en sectoren waar dit niet verplicht is.

In dit wetsvoorstel wordt een lid van de Wet publieke gezondheid (Wpg) geschrapt. In dit lid wordt bepaald dat de medezeggenschapsorganen van onderwijsinstellingen een instemmingsrecht hebben wanneer regels over de inzet van coronatoegangsbewijzen in het beroepsonderwijs (mbo) en het hoger onderwijs (ho) worden gesteld. Hierdoor kan de mogelijkheid om coronatoegangsbewijzen in te zetten worden uitgebreid naar deze sectoren. In een later stadium kan dan worden bepaald of daadwerkelijk tot inzet van coronatoegangsbewijzen wordt overgegaan, op welke sectoren dit van toepassing zal zijn en welke voorwaarden hiervoor zullen gelden.

Dit wetsvoorstel wijzigt de begroting voor het jaar 2021 van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vanwege corona maatregelen.

Dit wetsvoorstel wijzigt de begroting voor het jaar 2021 van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vanwege corona maatregelen.

Dit wetsvoorstel wijzigt het hoofdstuk in de Jeugdwet dat betrekking heeft op de gesloten jeugdhulp. Het doel van deze wijziging is om de rechtspositie van jeugdigen in accommodaties voor gesloten jeugdhulp te verbeteren en daarmee de vrijheidsbeperking van deze jongeren zoveel mogelijk te voorkomen.

In dit wetsvoorstel wordt de Wet langdurige zorg (Wlz) gewijzigd. De wijzigingen hebben betrekking op verschillende uiteenlopende onderwerpen op het gebied van langdurige zorg, waarvan de afgelopen tijd de noodzaak tot wetswijziging is gebleken.

Dit wetsvoorstel bevat de begroting van uitgaven en ontvangsten voor het jaar 2022 van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Met dit wetsvoorstel wordt de collectiviteitskorting op zorgverzekeringen afgeschaft. Zorgverzekeraars moeten voor dezelfde zorgverzekering dezelfde premie in rekening brengen. Na de afschaffing van de collectiviteitskorting verdwijnt de opslag waarmee zorgverzekeraars de premie verhogen om de collectiviteitskorting te verstrekken. Naar verwachting worden de verschillen tussen de premies kleiner. Gemiddeld blijft het bedrag van de premie hetzelfde doordat de kruissubsidiëring wegvalt. In de huidige premies zijn immers zowel de opslag, als de collectiviteitskortingen verwerkt. Aangezien de opslag de kortingen financiert en de zorgkosten niet toe- of afnemen bij afschaffing van de collectiviteitskorting, zal het gemiddelde bedrag van de premie door deze wijziging niet veranderen.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (Wdkb). De wijzigingen vloeien enerzijds voort uit het Actieplan ter ondersteuning van donorkinderen die voor 2004 zijn verwekt en op zoek zijn naar hun donor en anderzijds uit de aanbevelingen van de Tweede evaluatie van de Wdkb. Daarin zijn diverse knelpunten gesignaleerd, in het bijzonder ten aanzien van het functioneren van de Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting (hierna: Sdkb) en de uitvoeringspraktijk rond het bewaren, beheren en verstrekken van donorgegevens. Het wetsvoorstel introduceert een regeling die erin voorziet dat het aantal vrouwen dat met geslachtscellen van een donor mag worden behandeld wordt beperkt. De Sdkb registreert en houdt toezicht op de regeling. Daarnaast regelt het voorstel dat nakomelingen van dezelfde donor desgewenst met elkaar in contact kunnen worden gebracht. Verder bevat het voorstel verschillende institutionele wijzigingen. Zo zal de Sdkb worden omgevormd tot een publiekrechtelijk zelfstandig bestuursorgaan onder de naam College donorbevruchting kunstmatige gegevens. Het bestuur van het College wordt uitgebreid met een donorkind.

Deze wet stelt voorwaarden waaronder het mogelijk is om lichaamsmateriaal in te zetten voor bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek of de ontwikkeling van medicijnen. Het uitgangspunt van dit voorstel is dat de donor vrijwillig en actief toestemming moet geven voor het nader gebruik van zijn lichaamsmateriaal.

In dit wetsvoorstel wordt geregeld dat pleegzorg standaard kan doorlopen totdat een jeugdige 21 jaar is. Bij een verzoek aan de kinderrechter tot het verlenen van een machtiging tot uithuisplaatsing of een (voorwaardelijke) machtiging tot gesloten jeugdhulp is een beschikking nodig waaruit blijkt dat jeugdhulp met verblijf nodig is. Voorgesteld wordt om de verplichte beschikking te laten vervallen.

Het voorstel regelt dat zorgverleners kunnen worden verplicht om bepaalde gegevens (ten minste) elektronisch uit te wisselen, zolang daarvoor een grondslag bestaat (zoals toestemming van de patiënt). Ook kunnen eisen worden gesteld aan de taal die bij de gegevensuitwisseling wordt gebruikt, zodat zorgverleners elkaar meteen kunnen begrijpen. Ten slotte kunnen eisen worden gesteld aan de techniek waarmee gegevens worden uitgewisseld, zodat de gegevensuitwisseling niet wordt bemoeilijkt doordat zorgaanbieders verschillende informatiesystemen gebruiken.

Het doel van de wijziging is drieledig. Hoofddoel is het wegnemen van een belemmering waardoor het voor gemeenten eenvoudiger wordt om overheidsopdrachten op het terrein van jeugdzorg en maatschappelijke ondersteuning te gunnen. Daarnaast bevat het wetsvoorstel twee delegatiebepalingen: een t.a.v. reële prijzen en een t.a.v. zorgvuldigheidseisen.

Het wetsvoorstel introduceert een bevoegdheid voor de burgemeester om (een gedeelte van) een publieke of besloten plaats voor een periode van maximaal tien dagen te sluiten als daar een corona-uitbraak is.

De afgelopen jaren is regelmatig bericht over het bestaan van zogenoemde “zwijgcontracten” in de zorg. De regering vindt dat zwijgbedingen over incidenten onaanvaardbaar zijn. Een zwijgbeding wordt overeengekomen tussen aanbieders en cliënten. Een geheimhoudingsbepaling is in algemene zin geoorloofd. Met dit wetsvoorstel wil de regering te verduidelijken dat een zwijgbeding met betrekking tot het verstrekken van informatie over incidenten in jeugdzorg, zorg en ondersteuning van rechtswege nietig is. Er hoeft dan niet meer, in geval van een geschil door tussenkomst van de rechter, beoordeeld te worden of er sprake is van nietigheid omdat de inhoud of strekking van het zwijgbeding is strijd is met de goede zeden of de openbare orde. Het wetsvoorstel regelt direct de wettelijke nietigheid van een zwijgbeding.

Sinds ruim tien jaar is er een hulplijn voor suïcidepreventie. De overheid geeft in steeds actiever mate invulling aan suïcidepreventie. Dit wetsvoorstel wil het reeds ontwikkelde beleid vastleggen en zo het fundament voor het beleid verstevigen. Met dit voorstel wordt het de plicht van de overheid om zich in te zetten voor suïcidepreventie verankerd in de Wet publieke gezondheid, net als bijvoorbeeld bij preventief bevolkingsonderzoek naar kanker. De minister van VWS wordt primair verantwoordelijk, onder meer voor een Landelijke Agenda Suïcidepreventie, een communicatiestrategie en een onderzoeksprogramma. Daarnaast wordt het bestaan van een gratis hulplijn wettelijk vastgelegd. Naast het ministerie van VWS zijn ook andere ministeries betrokken, zoals LNV, OCW en SZW. Ook krijgen gemeenten een belangrijke rol, waaraan zij zelf invulling kunnen gaan geven.

Het wetsvoorstel strekt ertoe om de verplichte minimale beraadtermijn in de Wet afbreking zwangerschap af te schaffen. Op dit moment dient, op basis van artikel 3 eerste lid van de wet, een verplichte minimale beraadtermijn van vijf dagen in acht genomen te worden alvorens een zwangerschap afgebroken mag worden. Uit diverse onderzoeken blijkt dat vrouwen en artsen zonder een verplichte minimale beraadtermijn goed in staat zijn om een weloverwogen en zorgvuldig besluit te nemen. Daarom stelt de initiatiefneemster voor om in plaats van een verplichte minimale beraadtermijn steeds, na gezamenlijk overleg tussen de vrouw en arts, een zodanige bedenktijd in acht te nemen als nodig is om tot een weloverwogen en zorgvuldig besluit te komen.

Met dit wetsvoorstel wordt artikel 3 van de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg aangepast. Met de voorgestelde wetswijziging valt onder het begrip «goede zorg» ook de invloed van zorgverleners op het primaire proces van zorgverlening en zorginhoudelijk beleid van de organisatie. Het uitgangspunt van deze wetswijziging is dat binnen zorginstellingen niks over de vakinhoud en beroepsontwikkeling van de zorgverlener wordt besloten, zonder deze daarbij te betrekken.

Het rapport over de derde evaluatie van de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen (WMO) en het daarop uitgebrachte kabinetsstandpunt zijn respectievelijk in 2018 en 2019 aangeboden aan de Tweede Kamer. In dit rapport worden een aantal aanbevelingen gedaan. Het wetsvoorstel geeft uitvoering aan deze aanbevelingen. Ten eerste wordt met dit voorstel buiten twijfel gesteld dat de in de WMO bedoelde schriftelijke toestemming onder bepaalde voorwaarden ook langs elektronische weg kan worden verleend. Ten tweede wordt de bevoegdheid geregeld voor de ambtenaren van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd om voor zover noodzakelijk, bij degene die het onderzoek uitvoert gegevens over de gezondheid van proefpersonen in te zien, daarvan kopieën te maken, deze voor korte tijd mee te nemen of inlichtingen ter zake te vorderen. Tot slot bevat het voorstel een enkele wijziging van technische aard.

Dit wetsvoorstel regelt een wettelijke grondslag voor de verwerking van (gepseudonimiseerde) persoonsgegevens ten behoeve van kwaliteitsregisters van verslavingszorg en traumazorg. Daarnaast regelt het wetsvoorstel een grondslag voor de verwerking van (bijzondere) persoonsgegevens door het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

Voorgesteld wordt om het aantal regionale tuchtcolleges van vijf terug te brengen tot drie. Hier wordt invulling gegeven door twee regionale tuchtcolleges (Groningen en Den Haag) op te heffen en het regionale tuchtcollege van Eindhoven naar ‘s-Hertogenbosch te verplaatsen.
Het wetsvoorstel heeft voorts betrekking op de volgende onderwerpen: de bevoegdheidsregeling; wijziging van de verhouding tussen leden en plaatsvervangers; afschaffing van de functie van plaatsvervangend secretaris; de interne regeling van de werkzaamheden in de tuchtcolleges.