Wetsvoorstellen

Dit wetsvoorstel wijzigt de begroting van uitgaven en ontvangsten voor het jaar 2021 van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (XIII). Deze wijziging houdt verband met aanvullende steun voor evenementen en mentale steun voor ondernemers.

Met dit wetsvoorstel wordt artikel 5 van het Besluit benoemingsprocedure SER vastgesteld. Dat artikel gaat over de onverenigbaarheid van functies met een lidmaatschap van de Sociaal-Economische Raad. Artikel 6 van de Wet op de SER schrijft voor dat binnen twee maanden na afkondiging van een algemene maatregel van bestuur over dat onderwerp aan de Staten-Generaal een voorstel wordt gedaan om deze bij de wet te bevestigen. Met dit wetsvoorstel wordt, voor toekomstige wijzigingen, de goedkeuringsprocedure vervangen door een voorhangprocedure. Dit omdat de betrokkenheid van de Kamers bij lagere regelgeving tegenwoordig op andere manieren wordt verankerd in de wetgeving. Een wetgevingsprocedure ter goedkeuring van besluiten die op een lager niveau al zijn vastgesteld kan leiden tot onoverzichtelijke situaties.

Het wetsvoorstel strekt ertoe het handhavingsinstrumentarium in dierenwelzijnszaken aan te vullen en te versterken. Daartoe voorziet het voorstel in een uitbreiding van de mogelijkheden om een houdverbod op te leggen en in de strafbaarstelling als misdrijf van het aanhitsen van een dier. Daarnaast worden onder meer enkele bestuursrechtelijke maatregelen geïntroduceerd of verruimd.

Het wetsvoorstel wijzigt de Kaderwet zelfstandige bestuursorganen (Kaderwet zbo’s). Dit betreft de volgende onderwerpen:
- de openbaarmaking van de nevenfuncties van (bestuurs)leden van zelfstandige bestuursorganen (zbo’s);
- het tijdstip van verzending van het jaarverslag door zbo’s; en
- de doelmatigheidsbeoordeling van zbo’s.

Ook wordt voorgesteld om de evaluatiebepaling van individuele zbo’s aan te passen en om in de Kaderwet adviescolleges een bepaling op te nemen over de overdracht van archiefbescheiden van tijdelijke en eenmalige adviescolleges na hun opheffing.

Tot slot dienen artikelen in de Wet langdurige zorg, de Wet marktordening gezondheidszorg, de Wet op de organisatie ZorgOnderzoek Nederland en de Zorgverzekeringswet te worden aangepast in verband met het vervallen van artikel 35, vierde lid, van de Kaderwet zbo’s en de Wet luchtvaart in verband met de voorgestelde wijziging van artikel 18 van de Kaderwet zbo’s.

Herstel van wetstechnische gebreken en leemten alsmede aanbrenging van andere wijzigingen van ondergeschikte aard in diverse wetsbepalingen op het terrein van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (Verzamelwet EZK 20..)

Dit wetsvoorstel geeft regels voor de uitvoering van de gewijzigde Verordening Brussel II-bis. De Verordening Brussel II-bis bevat regels voor grensoverschrijdende zaken over echtscheiding en geschillen over minderjarigen. Zo regelt de verordening de internationale bevoegdheid van de rechter, de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen en de samenwerking tussen de centrale autoriteiten van de lidstaten van de Europese Unie in aangelegenheden betreffende kinderen. Het doel van de verordening is het bevorderen van het vrije verkeer van personen door het vergemakkelijken van het leven van (echt)paren en ouders van verschillende nationaliteiten die in verschillende lidstaten kunnen worden betrokken in procedures waarin beslissingen worden genomen die hen aangaan. Doel van de gewijzigde verordening is het verbeteren van de werking van de bestaande verordening Brussel II-bis. Dit door resterende hindernissen voor het vrije verkeer van rechterlijke beslissingen weg te nemen en de belangen van het kind beter te beschermen door de procedures over ouderlijke verantwoordelijkheid eenvoudiger en efficiënter te maken.
Daartoe:
- wordt het verlof tot tenuitvoerlegging van een beslissing uit een andere lidstaat (het «exequatur») afgeschaft
- wordt de verplichting tot het horen van het kind in de procedure die hem of haar aangaat verduidelijkt
- zijn de regels voor de samenwerking tussen de centrale autoriteiten aangescherpt.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Tijdelijke wet verkiezingen covid-19 (Twv) die op 7 november 2020 in werking is getreden. Met de Twv, die verlengd is tot 1 januari 2022, kunnen maatregelen genomen worden om veilige verkiezingen mogelijk te maken tijdens de coronapandemie. Deze wijziging van de Twv brengt een aantal verbeteringen aan in de werking van de Twv op basis van ervaringen bij de afgelopen Tweede Kamerverkiezing. Daarnaast is nu de mogelijkheid opgenomen om onderdelen van de wet eerder te laten vervallen, zoals bij komende verkiezingen rondom gemeentelijke herindelingen. Dit met het oog op eventuele versoepelingen van maatregelen tijdens de coronapandemie.

Dit wetsvoorstel zorgt voor implementatie van Europese Richtlijn 2019/883/EU. Die richtlijn dient voor het terugdringen van lozingen van afval, met name van vuilnis als bedoeld in bijlage V van het Internationaal Verdrag ter voorkoming van verontreiniging door schepen, en op het verkleinen van de administratieve lasten door de bepalingen verder in overeenstemming te brengen met het Verdrag. Om die reden wordt bijvoorbeeld voor vuilnis van schepen, inclusief vistuig en passief opgevist afval, een specifiek financieringssysteem voorgeschreven. Dit systeem geeft schepen het recht om tijdens een havenaanloop, na de betaling van een vast bedrag per havenaanloop of periodiek (de verplichte indirecte afvalbijdrage), hun afval af te geven zonder een aanvullende eigen bijdrage op basis van volumes te hoeven betalen.

Dit wetsvoorstel wijzigt de begroting voor het jaar 2021 van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vanwege spoedeisende coronamaatregelen.

Dit wetsvoorstel wijzigt artikel 17, vierde lid van de Kernenergiewet. Met deze wijziging wordt geborgd dat voor een vergunning voor aanpassing van de duur van nucleaire activiteiten in de toekomst altijd de uniforme openbare voorbereidingsprocedure (UOV) op grond van afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) wordt gevolgd. Dit was een aanbeveling van het Nalevingscomité bij het Verdrag van Aarhus van om te verzekeren dat toekomstige heroverwegingen of aanpassingen van de duur van iedere nucleaire activiteit voldoen aan de inspraakverplichtingen van het Verdrag van Aarhus.

Wetsvoorstel ten behoeve van de invoering van een veiligheidstoets voor investeringen, fusies en overnames die een risico kunnen vormen voor de nationale veiligheid. De veiligheidstoets geldt voor twee soorten bedrijven in Nederland: vitale aanbieders en ondernemingen die beschikken over sensitieve technologie. De bedoeling is de veiligheidstoets in te voeren voor investeringen vanuit alle landen.

Het wetsvoorstel strekt ertoe wijzigingen aan te brengen in de begroting van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap inzake plafondcorrectie middelen Nationaal Programma Onderwijs en extra middelen boekenvak.

Met dit wetsvoorstel wordt de collectiviteitskorting op zorgverzekeringen afgeschaft. Zorgverzekeraars moeten voor dezelfde zorgverzekering dezelfde premie in rekening brengen. Na de afschaffing van de collectiviteitskorting verdwijnt de opslag waarmee zorgverzekeraars de premie verhogen om de collectiviteitskorting te verstrekken. Naar verwachting worden de verschillen tussen de premies kleiner. Gemiddeld blijft het bedrag van de premie hetzelfde doordat de kruissubsidiëring wegvalt. In de huidige premies zijn immers zowel de opslag, als de collectiviteitskortingen verwerkt. Aangezien de opslag de kortingen financiert en de zorgkosten niet toe- of afnemen bij afschaffing van de collectiviteitskorting, zal het gemiddelde bedrag van de premie door deze wijziging niet veranderen.

Sinds 2014 worden in het kader van het programma modernisering Wetboek van Strafvordering voorbereidingen getroffen voor een nieuw Wetboek van Strafvordering. Dit wetsvoorstel past enkele onderdelen van het Wetboek van Strafvordering aan om innovatie binnen het strafprocesrecht te bevorderen.
Voorgesteld wordt om:
• een voorziening te introduceren voor de rechter in eerste aanleg of hoger beroep om de Hoge Raad prejudiciële vragen te kunnen stellen in strafzaken;
• te voorzien in een regeling dat na inbeslagneming van een geautomatiseerd werk later binnenkomende berichten voor een bepaalde periode kunnen worden onderzocht in het kader van de opsporing;
• in het kader van de opsporing netwerkzoeking na inbeslagneming mogelijk te maken;
• audiovisuele opnamen onder voorwaarden te kunnen gebruiken als vervanging van een volledig proces-verbaal en daarmee onderdeel te maken van de verslaglegging van bijvoorbeeld verhoren of van de terechtzitting en het erkennen van audiovisuele opnamen als wettig bewijsmiddel;
• de mogelijkheid te bieden dat een aantal lichtere opsporingsbevoegdheden door de hulpofficier van justitie kan worden uitgeoefend, en
• te regelen op welke wijze mediation kan plaatsvinden na aanvang van het onderzoek op de terechtzitting.
Deze pilots geven organisaties in de strafrechtspraktijk de kans om alvast ervaring op te doen met een aantal onderdelen uit het nieuwe wetboek. De pilots duren maximaal drie jaar en worden gemonitord en geëvalueerd door het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatiecentrum (WODC). Binnen twee jaar informeren de ministers de Tweede en Eerste Kamer over de effecten van de vernieuwingen, zodat met de uitkomsten daarvan rekening kan worden gehouden bij het nieuwe Wetboek van Strafvordering.

Dit wetsvoorstel voorziet in verhoging van het wettelijk strafmaximum van doodslag van vijftien jaar naar vijfentwintig jaar gevangenisstraf door het Wetboek van Strafrecht (artikel 10) te wijzigen. In 2006 is met de Wet herijking aantal strafmaxima de maximale tijdelijke gevangenisstraf die als alternatief voor een levenslange gevangenisstraf kan worden opgelegd, verhoogd van twintig naar dertig jaar. In die tijd is het strafmaximum van doodslag niet opnieuw beoordeeld waardoor het verschil tussen de maximale tijdelijke gevangenisstraf van doodslag en die van moord, aanzienlijk vergroot is. Met dit wetsvoorstel wordt dit 'strafgat' kleiner.

Voorstel voor het intrekken van de BIK (de baangerelateerde investeringskorting) met terugwerkende kracht per 1 januari 2021.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (Wdkb). De wijzigingen vloeien enerzijds voort uit het Actieplan ter ondersteuning van donorkinderen die voor 2004 zijn verwekt en op zoek zijn naar hun donor en anderzijds uit de aanbevelingen van de Tweede evaluatie van de Wdkb. Daarin zijn diverse knelpunten gesignaleerd, in het bijzonder ten aanzien van het functioneren van de Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting (hierna: Sdkb) en de uitvoeringspraktijk rond het bewaren, beheren en verstrekken van donorgegevens. Het wetsvoorstel introduceert een regeling die erin voorziet dat het aantal vrouwen dat met geslachtscellen van een donor mag worden behandeld wordt beperkt. De Sdkb registreert en houdt toezicht op de regeling. Daarnaast regelt het voorstel dat nakomelingen van dezelfde donor desgewenst met elkaar in contact kunnen worden gebracht. Verder bevat het voorstel verschillende institutionele wijzigingen. Zo zal de Sdkb worden omgevormd tot een publiekrechtelijk zelfstandig bestuursorgaan onder de naam College donorbevruchting kunstmatige gegevens. Het bestuur van het College wordt uitgebreid met een donorkind.

Vragen van de Eerste Kamer bij het wetsvoorstel Wet digitale overheid (Kamerstuk 34972) hebben ertoe geleid dat de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties deze wetswijziging indient. Met deze zogeheten ‘novelle’ wordt privacybescherming steviger in de Wet digitale overheid verankerd.
Het oorspronkelijke wetsvoorstel legt de basis voor verdere digitalisering, waaronder regulering van de digitale overheid en meer in het bijzonder de generieke digitale voorzieningen in een gemeenschappelijke infrastructuur van de overheid. Dit wetsvoorstel vormt een eerste tranche van regelgeving ten behoeve van de verdere digitalisering van de overheid op de verschillende niveaus. Het wetsvoorstel bevat de meest urgente onderwerpen van regelgeving, te weten:
- de bevoegdheid om bepaalde standaarden te verplichten in het elektronisch verkeer van de overheid;
- het stellen van regels over informatieveiligheid;
- de verantwoordelijkheid voor het beheer van de voorzieningen en diensten binnen de generieke digitale overheidsinfrastructuur (GDI);
- de digitale toegang tot publieke dienstverlening voor burgers (natuurlijke personen) en bedrijven (rechtspersonen en ondernemingen).
Wetsvoorstel Wet digitale overheid (Kamerstuk 34972) werd op 18 februari 2020 aangenomen in de Tweede Kamer.

Deze wetswijziging dient ter implementatie van Richtlijn (EU) 2018/1972 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 tot vaststelling van het Europees wetboek van elektronische communicatie (Implementatie Telecomcode). Het bestaat uit een breed pakket aan maatregelen. Zo moet de telecomaanbieder een klant actief persoonlijk adviseren over de voordeligste tarieven. Het begrip elektronische communicatiedienst in de Telecommunicatiewet wordt verbreed. Diensten die alleen via het internet worden aangeboden, zoals Whatsapp en Skype, gaan ook onder de wet vallen.

Met dit wetsvoorstel wordt aan artikel 6, eerste lid, van de Rijkswet op het Nederlanderschap een nieuw optierecht toegevoegd. Hiermee kan een persoon wiens Nederlanderschap van rechtswege verloren is gegaan, dit toetsen aan het evenredigheidsbeginsel. Zo kan iemand dat Nederlanderschap onder bepaalde omstandigheden met terugwerkende kracht herkrijgen.

Dit wetsvoorstel regelt de invoering in Nederland van Europese bepalingen die het voor beleggingsfondsen en beleggingsinstellingen makkelijker maken om in andere lidstaten van de Europese Unie hun producten aan te bieden.

Dit wetsvoorstel wijzigt de begroting voor het jaar 2021 van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vanwege corona maatregelen

Het wetsvoorstel implementeert de Richtlijn (EU) 2019/1937 inzake de bescherming van personen die inbreuken op het Unierecht melden. De Wet Huis voor Klokkenluiders wordt gewijzigd en heet als gevolg van het wetsvoorstel voortaan de Wet bescherming klokkenluiders. De richtlijn verplicht tot wijziging van het Nederlandse recht op een aantal punten. De belangrijkste implicatie daarvan is dat onder de nieuwe wet de betrokkene niet meer verplicht is eerst intern te melden.