Wetsvoorstellen

...

Bij de implementatie van EU-richtijn nr. 2003/59/EG van 15 juli 2003 in de Wegenverkeerswet 1994, het Reglement rijbewijzen en de Regeling vakbekwaamheid bestuurders 2012 is gebleken dat bij die implementatie ten onrechte vrijstellingen zijn opgenomen van de basiskwalificatie en van de nascholing voor bestuurders die vóór 1 juli 1955 geboren zijn. Hoewel deze vrijstelling al per 1 juni 2015 al is vervallen bleken de getuigschriften van vakbekwaamheid (ook wel code 95 genoemd) die op rijbewijzen zijn geplaatst, nooit vervallen. Dit wetsvoorstel voorziet erin dat die getuigschriften alsnog van rechtswege ongeldig worden.

Goedkeuring van het op 1 juni 1993 te Wenen tot stand gekomen Verdrag tussen de Zwitserse Bondsstaat en de Republiek Oostenrijk met betrekking tot de oprichting en werking van het Internationaal Centrum voor de ontwikkeling van migratiebeleid (ICMPD), zoals gewijzigd bij het Verdrag van 27 maart 1996, het Verdrag van 26 april 1996 en van het Verdrag van 25 juni 2003, en zoals aangevuld door het Verdrag van 26 mei 2014 (Trb. 2019, 92)

Wijziging van de Telecommunicatiewet in verband met de implementatie van de onderdelen van richtlijn (EU) 2018/1972 die betrekking hebben op toegangsregulering in geval van replicatiebelemmeringen, het overstappen van telecomaanbieder en het vorderen van inlichtingen ten behoeve van een geografisch onderzoek naar het bereik van elektronische communicatienetwerken

Het doel van het wetsvoorstel is het uitbreiden van de mogelijkheden om radicale organisaties te verbieden die onze democratische rechtsstaat omver willen werpen of af willen schaffen. Het bestaande artikel 2:20 van het Burgerlijk Wetboek (BW) biedt nu al de mogelijkheid om rechtspersonen te verbieden die in strijd handelen met de openbare orde. Het wetsvoorstel past deze procedure aan om de toepassing daarvan te vergemakkelijken en de effectiviteit van een verbod te verbeteren. Bij de Tweede Kamer is eerder door de Kamerleden Kuiken, Van Toorenburg, Van Wijngaarden, Van der Graaf en Van der Staaij een initiatiefwetsvoorstel ingediend voor een Wet bestuurlijk verbod ondermijnende organisaties.

Het voorstel strekt er toe in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek (BW) een bedenktijd in te voeren van maximaal 250 dagen. Hiermee wordt uitvoering gegeven aan een voornemen in het Regeerakkoord. De bedoeling hiervan is het bestuur van een beursgenoteerde naamloze vennootschap meer tijd en rust te gunnen voor de inventarisatie en weging van belangen van de onderneming en haar stakeholders.

Voor de zorgverzekering betaalt de verzekeringnemer aan de zorgverzekeraar een nominale premie. Wanneer de verzekeringnemer dat niet doet en de betalingsachterstand is opgelopen tot zes maanden, meldt de zorgverzekeraar hem bij het Centraal Administratie Kantoor (CAK) aan als wanbetaler. Daarna moet de verzekeringnemer in plaats van de nominale premie een bestuursrechtelijke premie aan het CAK betalen. De zorgverzekeraar ontvangt dan een bijdrage van het CAK voor het verzekerd houden van de wanbetaler (artikel 34a Zvw). Dit wordt de wanbetalersbijdrage genoemd. Dit wetsvoorstel vereenvoudigt de manier waarop de wanbetalersbijdrage aan zorgverzekeraars wordt betaald. Daarnaast vereenvoudigt het toezicht op de verplichtingen van zorgverzekeraars gericht op het verminderen van het aantal wanbetalers.

Het wetsvoorstel strekt tot implementatie van richtlijn 2018/1808, de herzieningsrichtlijn, waarmee de richtlijn audiovisuele mediadiensten wordt gewijzigd. De herzieningsrichtlijn regelt een verscheidenheid aan onderwerpen.
In het bijzonder gaat het om technologische ontwikkelingen en veranderingen bij aanbieders en bij consumenten. Als gevolg daarvan wordt de regelgeving ten aanzien van lineaire televisie en mediadiensten op aanvraag aangepast en reguleert de richtlijn een nieuw onderwerp, de videoplatformdiensten. Onderwerpen waar de herzieningsrichtlijn onder andere op ziet is de bescherming van minderjarigen, de regulering van toegankelijkheid van diensten voor mensen met een beperking, meer flexibele regeling voor zendtijd voor reclame, de promotie van Europese werken, de onafhankelijkheid van de mediatoezichthouder, het bevorderen van mediageletterdheid, en zelf- en coregulering van diverse onderwerpen bij videoplatformdiensten.

Dit wetsvoorstel strekt tot implementatie van Richtlijn 2018/957/EU van het Europees Parlement en de Raad van 28 juni 2018 tot wijziging van Richtlijn 96/71/EG betreffende de terbeschikkingstelling van werknemers met het oog op het verrichten van diensten (PbEU 2018, L 173) (de herzieningsrichtlijn).De herzieningsrichtlijn beoogt een nieuw en beter evenwicht te treffen tussen de doelstellingen van de detacherings-richtlijn, met name door het bieden van meer bescherming aan gedetacheerde werknemers.

Wijziging van onder andere de Wet op het voortgezet onderwijs in verband met de afschaffing van de rekentoets in het voortgezet onderwijs.
Het belang van goede rekenvaardigheden verdwijnt niet met het afschaffen rekentoets. Daarom wordt een tweeledig alternatief voorgesteld, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen leerlingen met en zonder wiskunde. Voor alle leerlingen wordt toegewerkt naar een situatie waarbij rekenen voortaan als een meer geïntegreerd onderdeel van het onderwijsprogramma is ingepast. Het doel blijft om er voor te zorgen dat leerlingen het voortgezet onderwijs (vo) verlaten met voldoende rekenkennis en –vaardigheden voor deelname aan de samenleving en een vervolgopleiding.

Het wetsvoorstel heeft tot doel een intensievere screening mogelijk te maken voor bepaalde, door de minister aan te wijzen, functies in het ‘veiligheidsdomein’. Voor deze functies is een hoge mate van integriteit nodig en zijn de bestaande screeningsinstrumenten niet voldoende of niet geschikt. Het wetsvoorstel introduceert daarom een nieuw soort VOG; de VOG politiegegevens. De afgifte van deze VOG wordt geweigerd als de aanvrager niet van onbesproken gedrag is. Politiegegevens kunnen hierbij, net als justitiële gegevens, een zelfstandige weigeringsgrond vormen. Daarbij wordt gelet op de omstandigheden van het geval en het doel waarvoor deze VOG wordt gevraagd.

Op 12 november 2012 is in Seoul het Protocol tot uitbanning van illegale handel in tabaksproducten tot stand gekomen. Dit wetsvoorstel dient tot goedkeuring van het Protocol en regelt dat enkele wettelijke voorzieningen kunnen worden getroffen om dit Protocol uit te kunnen voeren.
Het doel van het wetsvoorstel is het voorkomen en bestrijden van de toenemende handel in illegale tabaksproducten. Handel in illegale tabaksproducten ondermijnt het beleid voor tabaksontmoediging. Het wetsvoorstel voert een vergunningen- en controlesysteem in voor productieapparatuur en stelt zorgvuldigheidseisen aan de toeleveringsketen van tabak, tabaksproducten en productieapparatuur.

Het wetsvoorstel vereenvoudigt de grondslagen voor de bekostiging van de scholen voor voortgezet onderwijs (vo), zoals geregeld in de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO). De huidige bekostiging van het vo is complex en sluit onvoldoende aan bij de werkelijke exploitatie van schoolbesturen. Met het vereenvoudigde bekostigingsmodel kan de (meerjarige) financiële planning door schoolbesturen worden verbeterd. En de onbedoelde sturing op de onderwijsinhoud wordt verminderd, de transparantie vergroot en administratieve lasten verlaagt.
Het wetsvoorstel voorziet tevens in het vereenvoudigen van de grondslagen voor bekostiging van vo-scholen in Caribisch Nederland.

Dit wetsvoorstel strekt tot wijziging van de Huisvestingswet 2014 in verband met de regulering van de toeristische verhuur van woonruimte. Aan de gemeente worden instrumenten gegeven om de handhaving mogelijk te maken en indien noodzakelijk de neveneffecten van de toeristische verhuur van woonruimte te kunnen voorkomen of beperken. Dit wetsvoorstel voorziet daartoe in de mogelijkheid voor een registratie-, meld- en/of vergunningplicht. Door de registratieplicht wordt de informatiepositie van de gemeente verbeterd, waardoor gericht en effectief kan worden gehandhaafd. Door een meld- of vergunningplicht kunnen de negatieve neveneffecten van toeristische verhuur van woonruimte worden voorkomen of beperkt. Hiermee wordt een uniform systeem geïntroduceerd dat specifiek is toegesneden op toeristische verhuur van woonruimte. Daarnaast wordt een maatregel voorgesteld waarmee gemeenten op basis van de Huisvestingswet 2014 effectiever kunnen optreden tegen woonfraude.

Deze wijziging van de wetsbepalingen over burgerschapsonderwijs in het primair, speciaal en voortgezet onderwijs zorgt ervoor dat burgerschapsonderwijs 'meer verplichtend' wordt. Dat betekent dat de wettelijke regels voorschrijven dat het onderwijs het burgerschap bevordert en waar het burgerschapsonderwijs over moet gaan.
Het wetsvoorstel roept ook een zorgplicht voor scholen in het leven. Scholen moeten ervoor zorgen dat de leraren handelen in overeenstemming met democratisch-rechtsstatelijke waarden. Zij moeten er verder voor zorgen dat leerlingen op school kunnen oefenen met de omgang met deze waarden.

‘Huwelijkse gevangenschap’ is een situatie waarin de (voormalige) partner weigert mee te werken aan de beëindiging van een eerder gesloten religieus huwelijk. Om een religieus huwelijk te beëindigen, kan het nodig zijn om bepaalde religieuze handelingen te verrichten, waarvoor de medewerking van beide echtgenoten nodig is. Blijft die medewerking uit, dan blijft de religieuze verbintenis in stand. Dit kan ertoe leiden dat betrokkenen, hoewel zij naar burgerlijk recht gescheiden zijn, in de ogen van hun religieuze gemeenschap nog steeds zijn gehuwd. Dat kan allerlei (verstrekkende) gevolgen hebben.
De belangrijkste wijziging die in het wetsvoorstel wordt voorgesteld, zorgt er voor dat de rechter bij echtscheiding een voorziening kan treffen waardoor een echtgenoot bevolen wordt om medewerking te verlenen aan de ontbinding van een religieus huwelijk.

Het doel van het wetsvoorstel is een verdere versteviging en verankering van de positie van het slachtoffer in het strafproces. Het wetsvoorstel introduceert onder meer een verplichting voor de verdachte om op de rechtszitting en bij de uitspraak te verschijnen, als hij zich in voorlopige hechtenis bevindt in verband met een ernstig zeden- of geweldsmisdrijf. Daarnaast wordt een spreekrecht ingevoerd op de tbs-verlengingszitting en bij de voorwaardelijke beëindiging van de plaatsing in een justitiële jeugdinrichting (PIJ-maatregel).

Dit wetsvoorstel heeft betrekking op de samenvoeging van de gemeenten Appingedam, Delfzijl en Loppersum, gelegen in de provincie Groningen, tot de nieuwe gemeente Eemsdelta. Deze samenvoeging is op initiatief van de betrokken gemeenten zelf tot stand gekomen en leidt tot een nieuwe gemeente die circa 46.000 inwoners telt, 32 kernen heeft en een oppervlakte van 364 km² beslaat (waarvan 96,2 km² water). De beoogde datum van herindeling is 1 januari 2021.

Dit wetsvoorstel regelt de opheffing en splitsing van de gemeente Haaren, gelegen in de provincie Noord-Brabant. Het initiatief daartoe is door de gemeente Haaren zelf genomen. Met ‘splitsing’ wordt bedoeld dat de op te heffen gemeente Haaren in vier delen uiteen gaat die worden samengevoegd met de gemeenten Boxtel, Oisterwijk, Tilburg en Vught. Met deze herindelingsregeling worden daarom – naast de opheffing van de gemeente Haaren – de volgende vier herindelingen geregeld:
• De kern Esch wordt via een lichte samenvoeging bij de gemeente Boxtel gevoegd.
• De kern Haaren wordt via een lichte samenvoeging bij de gemeente Oisterwijk gevoegd.
• De kern Biezenmortel wordt via een grenscorrectie bij de gemeente Tilburg gevoegd.
• De kern Helvoirt wordt via een lichte samenvoeging bij de gemeente Vught gevoegd.
Zowel voor de lichte samenvoegingen als voor de grenscorrectie is de beoogde datum van herindeling 1 januari 2021.

De initiatiefnemer wil de Wet afbreking zwangerschap (Waz) wijzigen in verband met het verbeteren van informatievoorziening en ondersteuning van ongewenst zwangere vrouwen. Dit wetsvoorstel regelt dat iedere vrouw direct bij het eerste contact dat zij met een arts heeft over haar voornemen om een ongewenste zwangerschap af te breken, op een duidelijke wijze mondelinge en schriftelijke informatie krijgt over alle alternatieven die zij heeft voor het afbreken van de zwangerschap. Daarnaast wordt geregeld dat zij tijdens dit gesprek wordt geïnformeerd over de mogelijkheden om gebruik te maken van gespecialiseerde keuzebegeleiding en ondersteuning.

Nederland kent sinds 1969 een wettelijk minimumloon. Dit wetsvoorstel strekt tot invoering van een, voor een ieder die onder de reikwijdte van het wettelijk minimumloon (Wml) valt, geldend uniform minumumuurloon. De invoering van een wettelijk minimumuurloon leidt tot een eerlijker en transparanter minimumloon. De hoogte van het minimumloon per uur wordt hierdoor niet alleen voor iedereen gelijk, maar ook inzichtelijker.
Daarnaast beoogt de initiatiefnemer met dit wetsvoorstel het minimumloon te verhogen.

Het wetsvoorstel maakt het mogelijk dat een vmbo-school en een mbo-instelling gezamenlijk een doorlopende leerroute vmbo-mbo aanbieden. Daarmee wordt het beroepsonderwijs versterkt en sluit het beter aan op de (regionale) arbeidsmarkt, onder andere doordat meer jongeren een startkwalificatie behalen.

Met dit wetsvoorstel worden wijzigingen van de Drank- en Horecawet voorgesteld die bijdragen aan minder problematisch alcoholgebruik in Nederland. De wijzigingen hebben betrekking op prijsvoordelen, verkoop op afstand, wederverstrekking van alcoholhoudende drank, inzet van minderjarige testkopers en stagemogelijkheden. Ook bevat dit wetsvoorstel wijzigingen ter modernisering of verbetering van de wet, zoals de Landelijke Examencommissie, inrichtingseisen voor horeca- en slijtersinrichtingen en de titel van de wet. Deze wijzigingen volgen uit het Nationaal Preventieakkoord en evaluatie van de Drank- en Horeca Wet.

Dit wetsvoorstel voorziet in een effectieve en efficiënte vermindering van de vraag naar laagcalorisch gas. Daartoe wordt een verbod voor de grootste afnemers om van het gastransportnet laagcalorisch gas te onttrekken ingesteld en stelt het wetsvoorstel een generiek verbruiksplafond in voor laagcalorisch gas.

Dit voorstel van wet bevat een aantal wijzigingen op het gebied van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. De wijzigingen betreffen de Algemene wet bestuursrecht, de Arbeidstijdenwet, de Binnenvaartwet, de Drinkwaterwet, de Waterschapswet, de Waterwet, de Wegenverkeerswet 1994, de Wet luchtvaart, de Wet milieubeheer, de Wet overleg infrastructuur en milieu, de Wet personenvervoer 2000, de Wet scheepsuitrusting 2016, en de Wet wegvervoer goederen. Het gaat in dit wetsvoorstel om het herstel van wetstechnische gebreken en leemten alsmede andere wijzigingen van ondergeschikte aard, waaronder onjuiste verwijzingen en verduidelijkingen.