Schriftelijke vragen : Individuele ambtsberichten

Vraag 1

Op welke wijze spant Nederland zich in om genocideverdachten uit het buitenland op
te sporen en te veroordelen? Waarom vervolgt Nederland genocideverdachten niet in
Nederland zelf, zoals ook België doet?

Vraag 2

Wat is uw reactie op het artikel «Rwanda opereert zoals Oost-Duitsland met de Stasi»?1

Vraag 3

Kunt u gedetailleerd uitleggen hoe individuele ambtsberichten tot stand komen en wat
de rol van vertrouwenspersonen in derde landen daarbinnen is? Kunt u daarbij tevens
uitleggen hoe een kokervisie wordt voorkomen en ook ontlastend materiaal wordt opgenomen?

Vraag 4

Hoe wordt bepaald welke vertrouwenspersoon onderzoek doet naar een verdachte?

Vraag 5

Hoe wordt gegarandeerd dat verklaringen die door de vertrouwenspersoon worden opgenomen
niet onder angst voor een regime tot stand komen?

Vraag 6

Waarom wordt aan advocaten die genocideverdachten bijstaan geen inzage in de totstandkoming
van een individueel ambtsbericht gegeven?

Vraag 7

Herkent u de signalen uit het artikel dat individuele ambtsberichten niet of nauwelijks
te controleren of te verifiëren zijn? Wat is daarop uw reactie?

Vraag 8

Meent u dat de rapporten van de International Commission of Jurists van adequaat niveau
zijn en waarom stopt monitoring na het proces?

Vraag 9

Hoe beoordeelt het kabinet de kwaliteit van de Rwandese rechtsstaat en wat zijn in
het geval van uitlevering de waarborgen tegen schending van artikelen 3 en 6 van het
EVRM?

Vraag 10

Waarom is Nederland na 25 jaar gestopt met investeringen in de Rwandese rechtsstaat
terwijl er nog altijd twijfels zijn over de rechtsstaat aldaar?