Brief regering : Landelijk Crisisplan Natuurbranden
30 821 Nationale Veiligheid
Nr. 277
BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE EN VEILIGHEID
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 13 mei 2025
Vanuit mijn coördinerende verantwoordelijkheid voor brandweerzorg en regionale crisisbeheersing
en mede namens de Staatssecretaris van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur
en de Minister van Justitie en Veiligheid bied ik u het Landelijk Crisisplan Natuurbranden
(LCP-N) aan. Dit crisisplan beschrijft de gezamenlijke aanpak van decentrale en nationale
overheden en crisispartners bij grootschalige natuurbranden.
In de kamerbrieven «Op weg naar een integrale aanpak van natuurbrandbeheersing»1 van juni 2024 en «Investeren in de preventie en mitigatie van natuurbranden»2 van oktober 2024 is aangegeven dat er een Landelijk Crisisplan Natuurbranden zou
worden opgesteld. Het crisisplan is ook onderdeel van de ambities van het Rijk en
de besturen van de veiligheidsregio’s ten aanzien van het versterken van de voorbereiding
en paraatheid op prioritaire risico’s in het kader van de Landelijke Agenda Crisisbeheersing3 en ook als prioritair thema opgenomen in de nationale veiligheidsstrategie4.
Toenemend natuurbrandrisico
Natuurbrand is een bestaand risico waarvan de kans dat dit risico zich voordoet toeneemt
door klimaatverandering. Bovendien is er de kans dat een natuurbrand negatieve effecten
heeft op de omgeving en dat er meerdere natuurbranden tegelijkertijd uitbreken.
De veiligheidsregio’s vervullen, in samenwerking met verschillende partners, een cruciale
rol in het vergroten van de weerbaarheid tegen natuurbranden. Preventieve maatregelen
en goede samenwerking met terreineigenaren zijn daarbij essentieel voor een effectieve
brandbestrijding.
Het belang van de inzet van de veiligheidsregio’s hebben we gezien bij de recente
natuurbranden die plaats hebben gevonden in het land, in het bijzonder tijdens de
natuurbranden bij Ede en Drunen in de eerste weken van april. Met daadkrachtige collectieve
inspanning – denk aan brandweer, defensie, waterbeheerders, terreineigenaren – is
de schade door deze natuurbranden ingeperkt en zijn er onder de bevolking geen slachtoffers
gevallen.
De verwachte toename van natuurbranden met hogere intensiteiten en snellere uitbreidingen
en de mogelijkheid dat gelijktijdig meerdere grootschalige natuurbranden plaatsvinden,
brengen vanwege de grenzen aan de beschikbare capaciteiten nieuwe uitdagingen in de
brandbestrijding met zich mee en vragen doorontwikkeling op allerlei gebieden.
Het bestrijden van een grootschalige natuurbrand, of meerdere natuurbranden tegelijkertijd,
is complex. Bij dit crisistype zijn diverse maatschappelijke en bestuurlijke dilemma’s
voorzienbaar. Hierbij valt te denken aan het verdelen van de schaarse beschikbare
capaciteit en middelen bij de brandweer, het evacueren van bedreigd gebied en het
inzetten van preventieve maatregelen om (meer) branden te voorkomen met maatschappelijke
impact. Bij natuurbranden werken veel partijen nauw samen, zowel vanuit decentrale
als centrale overheden en vanuit publieke en private crisispartners. Aangezien er
zoveel partijen moeten samenwerken is het van groot belang dat nu van tevoren is afgesproken
hoe de afstemming zal plaatsvinden. Daarnaast is goede coördinatie op het gebied van
risico- en crisiscommunicatie belangrijk. Vanuit het rijk werken de Ministeries van
LVVN en JenV hier nauw samen.
Landelijk Crisisplan Natuurbranden
Het Landelijk Crisisplan Natuurbranden (LCP-N) biedt helderheid over de verantwoordelijkheden
en opschalingsstructuren bij natuurbrand. Daarnaast vormt het de basis voor een robuuste
operationele samenwerking tussen brandweer, crisispartners en betrokken bestuurslagen
bij de aanpak en bestrijding van grootschalige natuurbranden. Zo beschrijft het plan
de rollen en verantwoordelijkheden van de belangrijkste betrokken publieke en private
actoren. Ook schetst het plan het proces van samenwerking op het moment van dreiging
en bestrijding. Het LCP-N geeft daarnaast inzicht in maatregelen die opportuun zijn
om in te zetten tijdens een of meerdere onbeheersbare natuurbranden.
Het plan is een uitwerking van de generieke aanpak van crises door het Rijk conform
het Nationaal Handboek Crisisbeheersing. Het plan bevat een beschrijving op hoofdlijnen
op basis van de bestaande verantwoordelijkheidsverdeling en is kaderstellend en overkoepelend
voor de individuele, meer operationeel uitgewerkte plannen en draaiboeken van de betrokken
organisaties die waar relevant met dit plan in overeenstemming moeten zijn.
Het plan is in nauwe samenwerking met deze crisispartners opgesteld, waaronder de
besturen van de veiligheidsregio’s die verantwoordelijk zijn voor de brandweerzorg
en crisisbeheersing, maar ook met de terreinbeherende organisaties die een belangrijke
partner zijn in het veld tijdens de bestrijding van natuurbranden.
Het LCP-N is inmiddels vastgesteld door zowel het Veiligheidsberaad als de ministerraad
en biedt hiermee een goede en brede basis voor de bestrijding van natuurbranden binnen
het bestaande afsprakenkader.
Tegelijkertijd zijn bij het opstellen van dit plan aandachtspunten aan het licht gekomen
voor de doorontwikkeling van een effectieve bestrijding van (grootschalige) natuurbranden.
Daarbij valt te denken aan verbeteren en versterken van de kennisontwikkeling, preparatie
en paraatheid, bovenregionale en landelijke bijstand coördinatie en eenduidige risico-
en crisiscommunicatie. De inzichten hierover worden verder uitgewerkt door de betrokken
(crisis)partners gezamenlijk en zullen op termijn leiden tot een nieuwe versie van
het LCP-N.
Het Ministerie van JenV is eigenaar van en verantwoordelijk voor het beheer en de
actualisering van het LCP-N, in samenwerking met de besturen van de veiligheidsregio’s
en betrokken crisispartners.
De Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,
I. Coenradie
Ondertekenaars
-
Eerste ondertekenaar
I. Coenradie, staatssecretaris van Justitie en Veiligheid