Schriftelijke vragen : Het toepassen pijnprikkels in jeugdzorginstellingen

Vraag 1

Kunt u verklaren hoe het kan dat u in antwoord op eerdere Kamervragen stelt dat het
toepassen van een bokkepootje valt onder de definitie van «kindermishandeling» terwijl
het Openbaar Ministerie (OM) in de brief aan Daisy erkent dat bokkepootjes zijn toegebracht,
maar ook stelt dat er «geen aanwijzingen gevonden dat er door medewerkers (opzettelijk)
buiten de geldende kaders of protocollen is gehandeld op het gebied van fysiek ingrijpen.»?
Deelt u de mening dat dit een andere lezing is van de wet?

Vraag 2

Welk beoordelingskader hanteert het OM? Hoe kan het dat dit beoordelingskader het
toepassen van een handeling die als doel heeft pijn toe te brengen (een bokkepootje)
niet kwalificeert als «kindermishandeling»? Hoe is dit te rijmen met de Jeugdwet en
met internationale mensenrechtenverdragen?

Vraag 3

Welke methodes zijn er precies toegestaan in de jeugdzorg? Welke concrete interventietechnieken
vallen daar precies onder? Wat is het kader waar medewerkers op kunnen terugvallen
wanneer zij in een risicovolle situatie terechtkomen? Wat is daarin concreet toelaatbaar?

Vraag 4

Wat is de precieze definitie van «Geweld» zoals beschreven in de Jeugdwet onder artikel 4.1.8
en de meldcode Geweld door hulpverleners?

Vraag 5

Op welke manier controleert de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) of er sprake
is van «vastpakken en beethouden» (artikel 6.3.2.2) zoals beschreven in de memorie
van toelichting bij de Wet Rechtspositie Gesloten Jeugdhulp? Is het inspectiekader
aangepast na ingang van de wet?

Vraag 6

Op welke manieren wordt in de opleiding voor hulpverleners en jeugdbeschermers nu
geleerd wat wel en niet is toegestaan volgens de huidige wet- en regelgeving? Hoe
worden begeleiders in instellingen opgeleid zodat ze weten wat ze moeten doen als
die fysieke begrenzing noodzakelijk is? Hoe is dit onderdeel van opleidingen en nascholingstrajecten?
Heeft iedere hulpverlener die met minderjarigen werkt hier kennis van genomen?

Vraag 7

Kunnen jongeren die in het verleden in een instelling zaten nog steeds gebruik maken
van de klachtenregeling van deze instellingen of is de enige optie die hen rest een
civielrechtelijke procedure? Wanneer dat laatste het geval is, deelt u dan de mening
dat deze procedure in schril contrast staat met het belang van laagdrempelige manieren
om misbruik aan te kaarten en erkenning te krijgen?

Vraag 8

Bedoelt u met uw antwoord op vraag 12 dat er een aparte evaluatie komt van de aanbevelingen
van het rapport van Commissie De Winter, aangezien deze commissie niet is meegenomen
in de recente rapportage over het Schadefonds Geweldsmisdrijven? Zo ja, weet u wat
de publicatiedatum is? Wordt in de evaluatie naar de aanbevelingen van Commissie De
Winter ook gekeken naar de groep mensen die buiten de boot viel bij het aanvragen
van een geldbedrag via de tijdelijke regeling financiële tegemoetkoming, omdat zij
net buiten de criteria vielen, zoals jongeren die na 2019 mishandeling in een instelling
hebben meegemaakt of op het moment waarop het gebeurde net 18 waren geworden?1

Vraag 9

Klopt onze lezing dat personen die jeugdhulp in het verleden kregen, het recht hebben
hun (medisch) dossier op te vragen en dit in principe ingewilligd moet worden? Klopt
het ook dat (delen van) dossiers niet vernietigd mogen worden zonder toestemming van
de betrokkene? Wat kan een betrokkene doen als inzage in het dossier wordt onthouden
of delen daarvan niet meer lijken te bestaan?

Vraag 10

Deelt u de mening dat een website met informatie en chatten met medewerkers van het
CIE (zoals in antwoord op vraag 10) nuttig is, maar wel wat anders is dan langdurige
en gespecialiseerde slachtofferhulp, die soms noodzakelijk is? Zo ja, wat gaat u doen
om dit te regelen en zo daadwerkelijk opvolging te geven aan de aanbevelingen?

Vraag 11

Bij wie kunnen jongeren terecht die in een instelling zaten die diverse keren door
de IGJ is berispt, onder toezicht heeft gestaan en uiteindelijk zelfs is gesloten
vanwege geconstateerde misstanden, nu de strafrechtelijke weg afgesloten lijkt te
zijn? Deelt u de mening dat jongeren die in een instelling zaten, en aangeven daar
mishandeld te zijn, recht hebben op een eerlijk proces en daar ook laagdrempelige
juridische ondersteuning bij nodig is? Zo ja, waar kunnen zij terecht? Zo nee, hoe
rijmt u dit met de aanbevelingen van Commissie De Winter?