Amendement (gewijzigd/nader/vervangend) : Amendement van de leden Ellemeet en Kerstens t.v.v. nr. 7 over het terugdraaien van de verlaging van de middelen voor wijkverpleging

Nr. 9
AMENDEMENT VAN DE LEDEN ELLEMEET EN KERSTENS TER VERVANGING VAN DAT GEDRUKT ONDER
NR. 71

Ontvangen 1 juli 2020

De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:

In artikel 3 Langdurige zorg en ondersteuning van de departementale begrotingsstaat worden het verplichtingenbedrag en het uitgavenbedrag
verhoogd met € 341.000 (x € 1.000).

Toelichting

In de eerste suppletoire begroting van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn
en Sport heeft het kabinet de beschikbare middelen voor wijkverpleging met € 341 miljoen
verlaagd. De indieners beogen met dit amendement de Wlz-rijksbijdrage te verhogen,
zodat deze verlaging teruggedraaid kan worden en deze € 341 miljoen te behouden voor
de wijkverpleging. Om te voorkomen dat het vergroten van de budgettaire ruimte voor
wijkverpleging leidt tot een tekort in het Fonds Langdurige Zorg wordt de rijksbijdrage
Wlz overeenkomstig verhoogd. De indieners zijn van mening dat het verminderen van
het budget voor de wijkverpleging met € 341 miljoen onwenselijk is, gezien de problemen
in deze sector

Ten eerste het grote volume aan ongecontracteerde zorg. Van de zorgaanbieders in de
wijkverpleging die bewust geen contract afsloot bij een zorgverzekeraar in 2020, noemt
74% als reden dat de aangeboden tarieven te laag zijn. 19% van de aanbieders in de
wijkverpleging noemt dat er überhaupt geen onderhandelingsmogelijkheden waren. De
middelen die worden vrijgemaakt met dit amendement moeten door verzekeraars worden
aangewend om betere tarieven te bieden, zodat er meer aanbieders onder contract kunnen
werken.

Ten tweede moeten de middelen worden aangewend om de kwaliteit van zorg te verbeteren.
De Nederlandse Zorgautoriteit stelt in de monitor contractering wijkverpleging 2020
vast dat er in de contractering nog altijd meer focus is op doelmatigheid dan op kwaliteit.
Daarbij maken zorgverzekeraars vaker afspraken over kwaliteit en doelmatigheid met
grote aanbieders dan met kleine aanbieders. Bij ruim de meerderheid van de aanbieders
(75%) is het kwaliteitskader wijkverpleging geen onderwerp van gesprek geweest met
de dominante zorgverzekeraar.

Ten derde is er een groot personeelstekort in de wijkverpleging. De middelen die nu
worden overgeheveld van de wijkverpleging naar de Wet langdurige zorg zijn hard nodig
om het werk in de wijkverpleging aantrekkelijker te maken. De Nederlandse Zorgautoriteit
concludeert in de monitor contractering wijkverpleging 2020 dat zorgverzekeraars de
Overheidsbijdrage in de Arbeidsmarktkostenontwikkeling (OVA) nog niet volledig doorvertalen
in de contracten die zij aanbieden. Meerdere zorgverzekeraars passen generieke of
getrapte extra kortingen toe uit doelmatigheidsoverwegingen, waardoor loonsverhogingen
niet volledig kunnen worden uitgekeerd aan wijkverpleegkundigen. Met een deel van
deze middelen kan de OVA, in lijn met het Hoofdlijnakkoord wijkverpleging 2019–2022,
volledig worden verrekend in de salarissen van de verpleegkundigen en verzorgenden
in de wijk.

Concluderend staat de wijkverpleging voor een aantal grote uitdagingen. De contractering
moet worden verbeterd en de arbeidsmarktproblematiek moet worden opgelost. Door nu
een verlaging van € 341 miljoen door te voeren zullen deze problemen alleen maar groter
worden.

Ellemeet Kerstens