Wetsvoorstel : Wet meer zekerheid flexwerkers

In dit wetsvoorstel staan maatregelen om werknemers met flexibele arbeidscontracten meer werk- en inkomenszekerheid te bieden en meer roosterzekerheid. Een ander doel is dat flexwerkers meer perspectief krijgen op een vast arbeidscontract. Het wetsvoorstel moet bijdragen aan het verkleinen van het verschil tussen arbeid in vast dienstverband en flexibele arbeid, zoals uitzendarbeid en andere vormen van flexwerk. Nulurencontracten verdwijnen. In plaats daarvan komt er een basiscontract. Daarin staat een vast minimumaantal uren per week waarvoor de werknemer sowieso wordt betaald. Ook komen er strengere regels voor tijdelijke contracten. Nu mogen werkgevers iemand drie tijdelijke contracten geven in drie jaar tijd, met een tussenpauze van zes maanden voordat ze opnieuw mogen beginnen. Die pauze wordt verlengd naar vijf jaar. Voor seizoenswerk en bijbanen komen wel uitzonderingen. Daarnaast krijgt de uitzendbranche te maken met strengere regels. Uitzendkrachten krijgen sneller een vast contract. Ook moeten ze dezelfde arbeidsvoorwaarden (zoals loon, toeslagen en verlof) krijgen als vaste medewerkers die hetzelfde werk doen.
Samen met enkele andere wetsvoorstellen maakt dit wetsvoorstel deel uit van de hervorming van de Nederlandse arbeidsmarkt. De wetsvoorstellen vloeien voort uit afspraken die het kabinet in 2023 heeft gemaakt met vakbonden en werkgevers en zijn gebaseerd op het rapport van de commissie Borstlap uit 2020 en het SER-advies uit 2021.

Deze samenvatting is gebaseerd op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer.

1. Voltooid: Voorbereiding
2. Onvoltooid: Debat
3. Onvoltooid: Stemming
4. Onvoltooid: Afgedaan