Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Agema over het bericht dat spoedeisendehulppersoneel wegloopt door schaalvergroting van ziekenhuizen
Vragen van het lid Agema (PVV) aan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over het bericht dat spoedeisendehulppersoneel wegloopt door schaalvergroting van ziekenhuizen (ingezonden 5 oktober 2023).
Antwoord van Minister Kuipers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen 15 december
2023).
Vraag 1
Wat is uw reactie op het bericht van de Nederlandse Vereniging van Spoedeisende Hulpartsen
(NVSHA) dat spoedeisendehulppersoneel wegloopt door schaalvergroting?1
Antwoord 1
Ik herken het signaal niet en heb ook geen vergelijkbare signalen ontvangen van andere
beroeps- en brancheverenigingen. Allereerst wil ik benadrukken dat het overheidsbeleid
niet tot doel heeft om de schaal van ziekenhuizen te vergroten. In algemene zin kan
worden opgemerkt dat sommige zorgmedewerkers de voorkeur hebben voor werken in een
kleine organisatie, terwijl andere een grotere organisatie prefereren. Met het groot
aantal zorgorganisaties in Nederland van klein tot groot is er voor iedere voorkeur
veel keuze. Daarbij geldt dat ook in grote organisaties medewerkers in kleine teams
kunnen werken binnen een specifiek onderdeel van de organisatie.
Vraag 2
Klopt het dat middelgrote ziekenhuizen kwalitatief de beste zorg bieden? Zo nee, waarom
niet? Zo ja, waarom vindt dan nog steeds verdere schaalvergroting plaats?
Antwoord 2
In het artikel uit de ESB (2017) waar in het artikel naar wordt gerefereerd, wordt
geconcludeerd dat de optimale schaal voor ziekenhuizen ongeveer 320 bedden is en dat
daarboven waarschijnlijk geen verdere daling van de gemiddelde operationele kosten
door verdere schaalvergroting is te verwachten. Dit artikel gaat dus enkel over de
optimale schaal ten aanzien van de gemiddelde operationele kosten en niet over andere
factoren zoals de kwaliteit van zorg. Ik ben van mening dat in zijn algemeenheid niet
te zeggen is of middelgrote ziekenhuizen kwalitatief de beste zorg bieden. Het is
onmogelijk om de kwaliteit van een ziekenhuis in een enkele indicator te vatten. We
hebben wel zicht op de mate waarin ziekenhuizen met een spoedeisende hulp afdeling
volgens eigen opgave voldoen aan de verschillende eisen in het Kwaliteitskader Spoedzorgketen.
Ik constateer helaas dat een groot aantal ziekenhuizen niet aan alle eisen uit dat
kader voldoet. Hieronder zijn ziekenhuizen van klein tot groot. Verbetering van de
kwaliteit van de spoedzorg is echt nodig. Als samenwerking daarbij helpt, juich ik
dat toe.
Vraag 3
Klopt het dat schaalvergroting leidt tot hogere kosten en vertrekkend personeel? Zo
nee, waarom niet? Zo ja, waarom vindt er dan nog steeds verdere schaalvergroting plaats?
Antwoord 3
In het artikel uit de ESB (2017) wordt geconcludeerd dat de optimale schaal voor ziekenhuizen
ongeveer 320 bedden is en dat daarboven waarschijnlijk geen verdere daling van de
gemiddelde operationele kosten door verdere schaalvergroting is te verwachten. Dit
artikel gaat dus enkel over de optimale schaal ten aanzien van de gemiddelde operationele
kosten en niet over andere factoren zoals de invloed op de beschikbaarheid van ziekenhuispersoneel.
Ik ben van mening dat de optimale schaal van ziekenhuizen afhankelijk is van de precieze
context en van tal van factoren. Schaalvergroting kan zowel positieve als negatieve
effecten hebben. Zo kan door concentratie van zorg de kwaliteit toenemen. Het artikel
in de ESB richt zich eenzijdig op de kosten en laat de kwaliteit van zorg buiten beschouwing.
Daarbij ben ik van mening dat schaalvergroting er niet toe mag leiden dat goede en
toegankelijke medisch-specialistische zorg uit regio’s verdwijnt en er te weinig keuzemogelijkheden
voor patiënten overblijven. Nabijheid van (met name minder complexe) zorg is voor
patiënten en zorgmedewerkers immers een groot goed en kan een belangrijke rol spelen
bij de sector- en domeinoverstijgende organisatie van het zorgaanbod. Met het IZA
zet dit kabinet in op meer samenwerking en netwerkzorg. Het is aan veldpartijen om
hier mede aan de hand van ROAZ-, regiobeelden en -plannen invulling aan te geven.
Daarbij geldt dat er – onder andere door de toename van het aantal buitenpoli’s en
zbc’s2 – ook op steeds meer plekken buiten het ziekenhuis medisch specialistische zorg wordt
geleverd, zie onderstaand overzicht. Zoals ook aangegeven bij vraag 1 kan differentiatie
in het aanbod van (acute) zorg er ook toe leiden dat medewerkers behouden blijven
voor de zorg.
In onderstaande tabel treft u per jaar het aantal locaties van algemene ziekenhuizen,
academische ziekenhuizen, buitenpoli’s en kinderziekenhuizen over de afgelopen jaren.
De jaren 2017 en 2020 ontbreken. In deze jaren heeft er geen telling plaatsgevonden.
Vanaf 2016 worden de kinderziekenhuizen voor het eerst apart vermeld.
Algemene ziekenhuizen
Academische ziekenhuizen
Buitenpoli’s
Kinderziekenhuizen
2010
126
11
83
2011
123
11
88
2012
121
11
97
2013
120
11
106
2014
120
11
111
2015
115
11
124
2016
108
8
144
5
2018
105
8
134
6
2019
101
8
129
7
2021
99
8
141
7
2022
98
8
145
7
2023
98
8
147
7
Toelichting: Dit overzicht per jaar is tot stand gekomen op basis van handmatige inventarisaties.
Er bestaat namelijk geen eenduidige bron waarmee we de jaarlijkse update kunnen verzorgen
op de website vzinfo.nl. De handmatige inventarisatie is gebaseerd op de websites
van de ziekenhuizen.
Bron: https://www.volksgezondheidenzorg.info, 30 oktober 2023.
Vraag 4
Uit het hierbij bijgevoegde onderzoek blijkt dat de optimale schaal van een ziekenhuis
200–300 bedden is en veel ziekenhuizen nu 450–500 bedden tellen; welke mogelijkheden
heeft u (ook wettelijke) om de beweging van verdere schaalvergroting te keren richting
de optimale schaal?3
Antwoord 4
In het artikel uit de ESB (2017) wordt geconcludeerd dat de optimale schaal voor ziekenhuizen
ongeveer 320 bedden is en dat daarboven waarschijnlijk geen verdere daling van de
gemiddelde operationele kosten door verdere schaalvergroting is te verwachten. Zoals
toegelicht bij vraag 2 vind ik een eenzijdige focus op schaalgrootte niet de juiste
insteek om de zorg te beoordelen. Het is aan verzekeraars om via hun inkoopbeleid
te sturen op een doelmatige organisatie van de ziekenhuiszorg en om te zorgen dat
alle verzekerden toegang hebben tot kwalitatief goede zorg.
Vraag 5
Deelt u de mening dat hoewel de concentratie van hoogcomplexe zorg in gespecialiseerde
ziekenhuizen logisch en zeer waardevol is, maar dat deze 5% van de ziekenhuiszorg
er niet voor zou moeten zorgen dat de overige 95% niet meer in de nabijheid van de
patiënt mogelijk is?
Antwoord 5
Alle patiënten in Nederland hebben recht op kwalitatief goede zorg. Daarbij moet het
niet uitmaken waar je woont of verblijft. Helaas is dat nu niet overal het geval.
Bijvoorbeeld omdat niet altijd voldoende geschoold en bekwaam personeel aanwezig is.
Dit vraagt om een andere inrichting van het zorglandschap. Concentratie van hoogcomplexe
zorg kan niet los worden gezien van de beweging naar netwerkzorg. Deze beweging naar
netwerkzorg is alleen toekomstbestendig als zij onderdeel is van een bredere, gebalanceerde
beweging van concentratie én spreiding van het zorglandschap. Hierbij kan het zijn
dat een complexe ingreep op enkele plekken in het land wordt gedaan maar dat de voor-
en nazorg zoveel mogelijk in de nabije omgeving plaatsvindt. Er moet voorkomen worden
dat een onnodige stapeling van concentratiebewegingen naar één plek ten koste gaat
van
de spreidingsopgave om goede en toegankelijke (ziekenhuis)zorg in iedere regio te
borgen. Daarom is regionale samenwerking essentieel, waarbij het perspectief van patiënten,
werknemers, burgers en lokaal bestuur op de gevolgen voor het zorglandschap, inclusief
het belang van nabijheid en leefbaarheid, en het perspectief van verzekeraars op betaalbaarheid
op de korte en lange termijn meegewogen dienen te worden.
Ondertekenaars
-
Eerste ondertekenaar
E.J. Kuipers, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Bijlagen
Gerelateerde documenten
Hier vindt u documenten die gerelateerd zijn aan bovenstaand Kamerstuk.