Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Kuik over de aanpak van criminele families

Antwoord van Minister Yeşilgöz-Zegerius (Justitie en Veiligheid) (ontvangen 24 januari
2023). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2022–2023, nr. 1229.

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht «Brabantse families meest gelinkt aan drugscriminaliteit»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Bent u het eens met de stelling dat de misdaadcijfers over de criminele families die
zijn gepubliceerd in de Onderwereldkaart van RTL Nieuws, waaruit blijkt dat 36% van
de drugsverdachten tussen 2012 en 2020 ook een familielid had dat verdacht werd van
een drugsdelict, zorgwekkend zijn en hierop actie nodig is?

Antwoord 2

Ja, dat ben ik met u eens.

Vraag 3

Welke verklaring(en) hebt u voor deze hoge aantallen, in algemene zin en specifiek
in bepaalde provincies?

Antwoord 3

De onderzoekers Hans Moors en Toine Spapens geven in hun rapport «Criminele families
in Noord-Brabant» de verklaring dat in bepaalde provincies families zich al vele generaties
bezig houden met georganiseerde criminaliteit2. Dat er in bepaalde provincies meer criminele families zijn kan, volgens bovenstaande
onderzoekers, toegeschreven worden aan regionale historische gebeurtenissen en ontwikkelingen.
Te denken valt aan het ontstaan van armoede in bepaalde regio’s door het dalen van
de werkgelegenheid, maar ook aan de historische context van de regio, en de ligging
van de regio zoals langs de landsgrens. Zo vloeit de verbondenheid met Noord-Brabant,
volgens het rapport, voort uit de diepe wortels die zijn ontstaan door weinig verhuismobiliteit
naar buiten de regio en langdurig ervaren steun door deel uit te maken van de gesloten
gemeenschappen in dorpen.

Vraag 4

Hoe definieert u de term «criminele families»? Welke criteria zijn hieraan verbonden?

Antwoord 4

Ik benut de definitie die ook gehanteerd wordt in het rapport «Criminele families
in Noord-Brabant»: «families die zich bezig houden met de georganiseerde criminaliteit.»
Onder «familie» wordt verstaan «de brede kern van (groot)-ouders, kinderen, ooms en
tantes, neven en nichten (extended family) en hun partners.»

Vraag 5

Hebt u duidelijk in beeld welke knelpunten naar voren komen in de aanpak van criminele
familienetwerken en welke acties u daartoe kunt nemen?

Antwoord 5

In voornoemd rapport van Hans Moors en Toine Spapens wordt erop gewezen dat een quick
fix bij criminaliteit door familienetwerken niet te vinden is. Leden van criminele
families blijven graag buiten beeld bij uiteenlopende overheidsinstanties. In de richting
van de opsporingsinstanties worden allerlei, veelal relatief simpele afschermingsmethoden
toegepast, zoals blijven zwijgen of alles ontkennen. Daarnaast vergt de aanpak van
criminele families een integrale aanpak vanuit de diverse overheidsinstanties. Dat
maakt een effectieve aanpak gecompliceerd. Er wordt geconcludeerd dat criminele families
van elkaar verschillen en dat maatwerk en strategische planning geboden zijn.

Dit maatwerk kan onderdeel uitmaken van lokale en/of regionale aanpakken van gemeenten,
zoals in het kader van de aanpak Preventie met gezag. Bij deze aanpak wordt ingezet
op het voorkomen van (georganiseerde en ondermijnende) jeugdcriminaliteit, met name
in die wijken en gebieden waar de risico’s voor afglijden groot zijn. Professionals
in de wijk, die de jongeren en hun gezinnen kennen, weten nu eenmaal wat er speelt.
Met deze aanpak zijn we er vroeg bij; al vanaf de basisschool, met gebruik van effectief
bewezen interventies. Er wordt ondersteuning ingezet voor de gezinnen en op de omgeving,
zoals vrienden, school en werk. Ook zorg- en veiligheidshuizen kunnen met een persoonsgerichte
aanpak een rol spelen in het doorbreken van crimineel gedrag. We investeren fors in
criminaliteitspreventie met de gemeenten en justitiële partners in de sleutelrol.

Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid heeft een integrale werkwijze
ontwikkeld om criminaliteit binnen familienetwerken aan te pakken. In vijf stappen
beweeg je van het opvangen van eerste signalen naar onderzoeken en weten wat er aan
de hand is, naar beleidsontwikkeling, uitvoering en voortzetten van de aanpak.

Naast de preventieve aanpak, bestaan er diverse interventies die erop gericht zijn
om de risicofactoren te verminderen. Voorbeelden hiervan zijn het terugdringen van
drugsgebruik, het verstoren van netwerken en verdienmodellen, de aanpak van logistieke
knooppunten en de aanpak van criminele geldstromen3. In de aanpak van de georganiseerde misdaad zetten opsporingsdiensten ook meer in
op een strategische aanpak van criminele machtsstructuren om niet alleen kopstukken
op te pakken, maar het hele netwerk bloot te leggen en te ontmantelen.

Vraag 6

Welke maatregelen neemt u op dit moment om te voorkomen dat criminele carrières binnen
de georganiseerde misdaad worden overgedragen van generatie op generatie? Hoe worden
specifiek jongeren geholpen om op het rechte pad te blijven?

Antwoord 6

Hiervoor wil ik u verwijzen naar de brief over de brede preventieaanpak (georganiseerde
en ondermijnende) jeugdcriminaliteit van 1 juli 20224. We investeren samen met de betrokken partners in een brede domein overstijgende
preventieve aanpak die moet voorkomen dat kinderen, jongeren en jongvolwassenen in
de leeftijd van 8 tot en met 27 jaar in aanraking komen met criminaliteit of daarin
verder doorgroeien. We werken aan een lokale, wijkgerichte aanpak. De middelen worden
ingezet in gebieden waar de problematiek het hevigst is. De aanpak bestaat uit drie
pijlers: voorkomen dat kinderen en jongvolwassenen in aanraking komen met of verleid
worden door het criminele circuit; voorkomen dat zij illegale activiteiten uitvoeren
of een misdaad plegen; en voorkomen dat zij doorgroeien in de criminaliteit of opnieuw
een misdaad plegen. De aanpakken zijn verschillend omdat ze zijn aangepast op de lokale
situaties. Deze aanpak wordt aangevuld met versterking van de jeugdstrafketen, door
de samenwerking in de jeugdstrafrechtketen te versterken en met de (door)ontwikkeling
van straffen en maatregelen voor risicogroepen, zoals doorgroeiers en verharde jonge
criminelen.

Vraag 7

Bent u op de hoogte van de aanpak van criminele families in Tilburg, in de vorm van
een coach die een vertrouwensrelatie opbouwt binnen dergelijke families?5 Bestaan er meer van dit soort initiatieven in andere gemeentes? Indien ja, kunt u
er een aantal beschrijven?

Antwoord 7

Ik ben op de hoogte van de aanpak van criminele families in Tilburg. Zoals ook genoemd,
in de voortgangsrapportage high impact crimes 2021–20226 kenmerken gesloten culturele gemeenschappen zich door interne, vaak van de samenleving
afwijkende, waarden en normen. Binnen deze systemen is vaak sprake van intergenerationele
overdracht van criminaliteit. Dit terwijl hulpverlening geen toegang heeft tot deze
gezinnen. Daarom ben ik in 2022 een samenwerking gestart met het Leger des Heils,
waarbij eerst bestaand onderzoek over gesloten culturele gemeenschappen wordt samengebracht.
Vervolgens wordt een onderbouwde aanpak ontwikkeld die in pilotvorm wordt getest en
die met name tot doel heeft de toegang voor professionals, mogelijke coaches, tot
deze gemeenschappen te verbeteren.

Vraag 8

Bent u het eens met de stelling dat juist een integrale aanpak, dus vanuit meerdere
invalshoeken (justitie, zorg, onderwijs etc.), effectief kan zijn in het tegengaan
van ernstige criminaliteit en intergenerationele overdacht? Hoe zou een integrale
aanpak van criminele families er volgens u uit moeten zien?

Antwoord 8

Dat ben ik met u eens. Zoals aangegeven bij het antwoord op vraag vijf, is maatwerk
en strategische planning geboden bij het bepalen van de aanpak. Het is dan ook belangrijk
dat de aanpak wordt afgestemd op de personen in (de omgeving van) de familie en de
lokale context Het is daarom niet aan mij om dit te bepalen. Het is wel relevant dat
de integrale aanpak diverse aspecten van de criminele families meeneemt. Te denken
valt hierbij aan de onderlinge verhoudingen, maar ook middelengebruik, (dreiging met)
geweld, en de (sociale) omgeving.

Het kabinet heeft voortdurend aandacht voor een integrale aanpak, en dus ook bij de
aanpak van criminele families. Het is belangrijk dat alle relevante partners (jeugdwerk,
politie, justitie, onderwijs etc.) met elkaar samenwerken om deze problematiek op
een juiste wijze aan te pakken.

Vraag 9

Ziet u het grote belang dat de informatiedeling tussen verschillende organisaties,
zoals Regionale Informatie- en Expertise Centra (RIEC’s) en Zorg- en Veiligheidshuizen,
voldoende op orde is, zodat de aanpak van criminele families zo efficiënt mogelijk
wordt vormgegeven? Op welke punten kan deze informatiedeling nog worden verbeterd?

Antwoord 9

Ja, het goed kunnen delen van informatie tussen verschillende organisaties waaronder
de Regionale Informatie- en Expertise Centra en de Zorg- en Veiligheidshuizen is van
belang voor de aanpak van criminele families. Tegelijkertijd dienen er voldoende waarborgen
te zijn om te voorkomen dat de privacy van individuen niet onevenredig wordt geschaad.
Ik heb als Kamerlid een amendement7 ingediend om informatie-uitwisseling tussen de Regionale Informatie- en Expertise
Centra en Zorg- en Veiligheidshuizen in het wetsvoorstel Wet gegevensverwerking door
samenwerkingsverbanden te verankeren. Dit amendement is aangenomen. Eerder bepleitte
de VNG om informatiedeling tussen samenwerkingsverbanden te faciliteren.8

In de meerjarenagenda Zorg- en Veiligheidshuizen 2021–2024 is het versterken van de
samenwerking tussen de Regionale Informatie- en Expertise Centra (ondersteund door
het Landelijk Informatie- en Expertise Centrum) en Zorg- en Veiligheidshuizen als
prioriteit van de (keten)partners opgenomen; dit zodat onder andere de persoonsgerichte
aanpak en bestuursrechtelijke interventies op elkaar kunnen worden afgestemd. Binnenkort
gaat het concept-Besluit gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (WGS) in consultatie.
Hierin is informatie-uitwisseling tussen de samenwerkingsverbanden Regionale Informatie-
en Expertise Centra en Zorg en Veiligheidshuizen geconcretiseerd. In uitvoering van
de meerjarenagenda Zorg- en Veiligheidshuizen 2021–2024 en vooruitlopend op de inwerkingtreding
van de WGS worden best practices in de informatie-uitwisseling gedeeld. Zo wordt bijvoorbeeld
inmiddels al ingezet op het verbeteren van de kennis over en weer van de rol die Zorg-en
Veiligheidshuizen en Regionale Informatie- en Expertise Centra vervullen.