Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Markuszower over het bericht ‘Verdachte zaak-Maddie verbleef in Nederland’

Antwoord van Minister Dekker (Rechtsbescherming) (ontvangen 18 augustus 2020). Zie
ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2019–2020, nr. 3395.

Vraag 1

Kent u het bericht «Verdachte zaak-Maddie verbleef in Nederland»?1

Antwoord 1

Ja, ik ben bekend met dit bericht.

Vraag 2, 3, 4, 5

Van wanneer tot wanneer verbleef Christian B., de verdachte in de moordzaak rond Madeleine
McCann precies in Nederland?

Welke informatie was bij de Nederlandse politie en/of andere autoriteiten bekend over
deze Duitse veroordeelde pedofiel?

Wat heeft Nederland gedaan met de signalering van de Duitse autoriteiten? Kunt u dit
in een tijdlijn uiteenzetten?

Heeft deze Duitse veroordeelde gevaarlijke misdadiger ook in Nederland strafbare feiten
begaan? Zo nee, waar baseert u dit op? Zo ja, welke feiten?

Antwoord 2, 3, 4, 5

De politie staat in contact met de Duitse politie in deze zaak. Er is sprake van een
lopend strafrechtelijk onderzoek in het buitenland. Zoals bij u bekend, kan ik in
het belang van het strafrechtelijke onderzoek geen inhoudelijke mededelingen doen
over lopende strafzaken en kan ik ook geen nadere informatie verstrekken over de verdachte
in deze zaak.

Vraag 6

Is het mogelijk voor Nederlands veroordeelde zeden en of geweldsdelinquenten, om naar
bijvoorbeeld de Verenigde Staten te reizen en daar te wonen of te verblijven?

Antwoord 6

Voor Nederlands veroordeelde zeden- en/of geweldsdelinquenten is het alleen mogelijk
om Nederland te verlaten indien de rechter geen bijzondere voorwaarden en/of een vrijheidsbeperkende
maatregel aan de straf heeft verbonden.

In mijn eerdere brieven van 20 februari 2019 en 20 november 2019 heb ik uiteengezet
welke mogelijkheden het Nederlands strafrecht biedt om de bewegingsvrijheid (en daarmee
het reisgedrag) van plegers van zedendelicten in te perken.2 Concreet gaat het om het verbod dat het recht om Nederland te verlaten vergaand beperkt,
ter voorkoming van herhaling of ter bescherming van slachtoffers. Een dergelijke strafrechtelijke
vrijheidsbeperkende voorwaarde kan worden verbonden aan bijvoorbeeld een schorsing
van de voorlopige hechtenis, een voorwaardelijke veroordeling, een tbs met voorwaarden
of een voorwaardelijke invrijheidstelling (v.i.) en geldt voor de duur van de straf
of maatregel. De Wet Langdurig Toezicht maakt sinds 1 januari 2018 mogelijk dat zedendelinquenten
langdurig onder toezicht worden gesteld.

Of delinquenten het aan hen opgelegde voormelde locatiegebod en/of reisverbod naleven,
wordt gecontroleerd door de reclassering. Hulpmiddelen daarbij zijn meldplichtgesprekken
en een elektronische enkelband (die een melding genereert zodra een voorwaarde wordt
overtreden). Ook het inleveren van het paspoort is mogelijk om de bewegingsvrijheid
van een veroordeelde zedendelinquent in te perken, mits voldaan is aan de voorwaarden
zoals geformuleerd in de Paspoortwet. De Minister die het aangaat kan in een concreet
geval een verzoek indienen bij de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties
om het paspoort van een veroordeelde zedendelinquent vervallen te laten verklaren.

In dit kader is het relevant te melden dat ik, naar aanleiding van de motie3 van Toorenburg op 13 maart 2019, over de mogelijkheden om het paspoort te markeren
zoals in de VS gebeurt, het WODC de opdracht heb gegeven om internationaal te onderzoeken
of meer te leren valt van ervaringen in andere landen.

Vraag 7, 8

Deelt u de mening dat Nederland al zijn handen vol heeft aan het in de gaten houden
van Nederlandse pedofielen en misdadigers, en daarom ook niet nog eens ongecontroleerde
toegang moet verschaffen aan pedofielen en misdadigers uit het buitenland?

Bent u bereid te regelen dat in het buitenland veroordeelde criminelen niet meer in
Nederland mogen verblijven, niet tijdelijk en niet permanent, zeker niet als het om
veroordeelden voor gewelds- en zedenmisdrijven gaat? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 7, 8

In het Schengengebied bestaat vrij verkeer van personen, zonder grenscontrole. Dit
betekent dat ook veroordeelden, waartegen geen beperkende maatregelen zijn opgelegd
door de strafrechter, zich vrij mogen bewegen binnen de EU. Europese lidstaten zijn
wel verplicht om een onherroepelijke veroordeling van een onderdaan uit een andere
EU-lidstaat te melden aan de lidstaat waarvan betrokkene de nationaliteit heeft. Deze
lidstaat is vervolgens verplicht deze meldingen op te nemen in het eigen nationale
strafregister. Hierdoor krijgen lidstaten een overzicht van veroordelingen van hun
onderdanen uitgesproken in een EU-lidstaat. Iedere lidstaat bepaalt vervolgens zelf
welke preventieve maatregelen worden getroffen naar aanleiding van de geregistreerde
veroordelingen. Zo wordt er in Nederland gewerkt met een Verklaring Omtrent het Gedrag
(VOG), waarmee personen die met kinderen willen werken preventief worden gescreend
op (Europese) justitiële antecedenten.