Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Futselaar over het bericht ‘Slacht dreigt voor Texelse Konikpaarden: "Het pakte niet uit zoals we hadden gehoopt"

Antwoord van Minister Schouten (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) (ontvangen 2 maart
2020).

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van het bericht «Slacht dreigt voor Texelse Konikpaarden: «Het
pakte niet uit zoals we hadden gehoopt»»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Deelt u de mening dat de mogelijke slacht van de Konikpaarden zeer onwenselijk is?

Antwoord 2

Staatsbosbeheer heeft veel moeite gedaan de Konikpaarden uit onder meer het Oostvaardersveld
elders een goed onderkomen te bieden. Ik heb begrepen dat Staatsbosbeheer maatregelen
treft om de huidige problemen te mitigeren. Hierdoor kunnen de paarden toch op Texel
blijven.

Vraag 3

Wat vindt u van de opvatting van Staatsbosbeheer dat de slacht van deze dieren de
voorkeur geniet boven eventuele herplaatsing bij particulieren?

Antwoord 3

De Konikpaarden zijn gewend aan het leven in familieverbanden en uitgestrekte gebieden.
Het opbreken van deze groepen is voor het welzijn van de dieren geen wenselijke gang
van zaken, net zo min als het plaatsen in een te klein leefgebied. Bovendien is Staatsbosbeheer
van mening dat de dieren niet geschikt zijn om in een stal te houden. Dit is ook de
reden dat de grotere groepen naar Wit-Rusland en Spanje zijn verhuisd naar grote natuurgebieden.
Bij het huisvesten van de dieren bij particulieren kan volgens Staatsbosbeheer aan
beide eisen niet voldaan worden. Ik onderschrijf deze opvatting van Staatsbosbeheer
over het welzijn van de dieren.

Vraag 4

Deelt u de mening dat Staatsbosbeheer als grootste natuur- en terreinbeheerder van
Nederland in staat zou moeten zijn om twintig dieren alternatieve huisvesting te bieden
op een locatie waar zij geen schade kunnen aanrichten?

Antwoord 4

Naast de onwenselijkheid van plaatsing bij particulieren, is ook verplaatsing van
deze dieren naar andere gebieden met recreatie moeilijk. Geschikte locaties binnen
Nederland en de nabije omgeving zijn nagenoeg uitgeput, bovendien hebben niet alle
gebieden behoefte aan dezelfde vorm van begrazing door Konikpaarden. Navraag door
Staatsbosbeheer leert dat andere terreinbeheerders en natuurorganisaties zelf ook
met te veel paarden kampen of liever geen paarden uit het Oostvaardersplassengebied
opnemen, omdat men vreest voor onrust. Met het nemen van mitigerende maatregelen kunnen
de paarden nu toch blijven.

Vraag 5

Is het gebruikelijk dat terreinbeheerders dieren naar de slacht sturen op het moment
dat zij een potentieel veiligheidsrisco’s vormen voor passanten? Waarom kan er niet
worden gekozen voor de plaatsing van bijvoorbeeld omheiningen of afrasteringen?

Antwoord 5

In een normale situatie zijn de dieren niet gevaarlijk voor passanten, net als dat
voor bijna alle wilde dieren geldt. Wanneer deze in de natuur levende dieren echter
gewend raken aan contact met mensen en hen als een bron van voedsel gaan zien, kunnen
zij wel opdringerig en agressief worden. Vaak worden deze dieren dan uit een gebied
verwijderd. Als het niet lukt om een alternatieve locatie te vinden dan is er de laatste
mogelijkheid om de dieren voor de slacht aan te bieden. Dat is voor de paarden op
Texel nu niet meer aan de orde.

In veel gebieden is de hoge mate van fragmentatie van het Nederlandse landschap met
wegen en paden, en de wens om natuurgebieden ook geschikt te houden voor recreatief
medegebruik, niet verenigbaar met de scheiding tussen mens en dier. Op Texel is het
wel mogelijk om de gebieden waar de Konikpaarden voor overlast zorgen af te rasteren.

Vraag 6

Bent u bereid om met Staatsbosbeheer in gesprek te gaan over herplaatsing van deze
dieren in andere natuurgebieden in Nederland, of in het uiterste geval over herplaatsing
bij particuliere houders of in andere Europese natuurgebieden?

Antwoord 6

Ik ben van mening dat Staatsbosbeheer hierin een zorgvuldige afweging maakt en het
beste met de dieren voor heeft. De huidige oplossing maakt herplaatsing overbodig.