Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Moorlag over ongewenste post
Vragen van het lid Moorlag (PvdA) aan de Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat over ongewenste post (ingezonden 29 mei 2019).
Antwoord van Staatssecretaris Keijzer (Economische Zaken en Klimaat) (ontvangen 20 juni
2019).
Vraag 1
Kent u het artikel «Geadresseerde reclamepost ongewenst, irritant en milieubelastend»1 en herinnert u zich uw antwoorden op de vragen van het lid Moorlag (PvdA)2?
Antwoord 1
Ja.
Vraag 2 en 3
Deelt u de mening dat het artikel een duidelijk signaal geeft van de ervaren overlast
van ongewenste post? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
Waarom zouden consumenten die overlast ervaren van ongewenst drukwerk zelf de moeite
moeten doen om via Postfilter.nl af te komen van die post dan wel een brief moeten
sturen naar de organisatie waar zij klant van waren? Zijn er naar uw oordeel effectievere
methodes om ongewenste post te weren? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welke zijn dat naar
uw oordeel?
Antwoord 2 en 3
Het artikel laat zien dat veel ondervraagden niet positief staan tegenover ongevraagde
reclamepost. Aan de andere kant heeft, afhankelijk het soort post, slechts 16% of
minder van de geënquêteerden geprobeerd om zich hiervoor af te melden.
Consumenten hebben door de «Nee-Nee»-sticker of de «Nee-Ja»-sticker, door zich in
te schrijven bij Postfilter.nl of door een brief te sturen aan de organisatie waarvan
zij klant waren, drie eenvoudige mogelijkheden om zich te vrijwaren van ongewenst
drukwerk. Als bedrijven zich niet hieraan houden, kan de consument een klacht indienen
bij de Reclame Code Commissie en bij Consuwijzer, het consumentenloket van de toezichthouder
Autoriteit Consument en Markt (ACM).
Het huidige systeem is wat mij betreft op dit moment het effectiefst in het bereiken
van een evenwicht tussen (1) het belang van bedrijven, goede doelen en (maatschappelijke)
organisaties om consumenten schriftelijk te kunnen benaderen, (2) eenvoudige mogelijkheden
voor consumenten om zich van ongewenste post te vrijwaren en (3) efficiënt en effectief
toezicht op de regels.
Vraag 4
Deelt u de mening dat gezien het feit een overgroot deel van de consumenten geen ongewenste
post meer wil ontvangen, dat de normale gang van zaken zou moeten zijn dat zij alleen
op eigen verzoek, of met verleende instemming, post van bijvoorbeeld loterijen of
organisaties waar zij klant van waren mogen ontvangen en dat het afmelden daarvoor
niet nodig zou moeten zijn? Zo ja, welke gevolgen gaat u hier concreet aan verbinden?
Zo nee, waarom niet?
Antwoord 4
Ik verwijs naar mijn antwoord op vraag 7.
Vraag 5
Deelt u de mening dat post met als adres «aan de bewoners van dit pand» of gelijkaardige
bewoordingen als ongeadresseerde post zou moeten worden gezien waarbij een «nee-ja»
sticker ter wering afdoende zou moeten zijn? Zo ja, hoe gaat u hier voor zorgen? Zo
nee, waarom niet?
Antwoord 5
Nee, die mening deel ik niet. Een aanzienlijk deel van de post geadresseerd «aan de
bewoners van» (of vergelijkbare bewoordingen) betreft persoonlijke aanbiedingen aan
klanten, zoals een boekje met aanbiedingen van een winkel waar de consument een klantenkaart
heeft, of informatie op verzoek zoals een informatiebrochure voor een keuken. Daarnaast
gaat het vaak om informatieve post, zoals van kabelaars (over onderhoud in de wijk),
(lokale) overheden of bijvoorbeeld een mailing van Schiphol aan alle omwonenden.
Door post die is geadresseerd «aan de bewoners van» (of vergelijkbare bewoordingen)
hetzelfde te behandelen als ongeadresseerde reclamepost, lopen consumenten mogelijk
relevante informatie mis. Daarnaast vind ik het zowel uit oogpunt van administratieve
lasten als de bescherming van persoonsgegevens niet wenselijk dat organisaties als
hierboven genoemd genoodzaakt worden om voor het versturen van dergelijke, soms eenmalige
mailings gegevensbestanden aan te leggen met de NAW-gegevens van alle ontvangers.
Vraag 6
Deelt u tevens de mening dat het versturen van papieren post die mensen niet willen
een aanslag op natuur en milieu oplevert en ook om die reden gestopt zou moeten worden,
tenzij consumenten zelf instemming hebben verleend om post te (blijven) ontvangen?
Zo nee, waarom niet?
Antwoord 6
Nee, die mening deel ik niet. Zoals gesteld in mijn antwoord op de vragen 2 en 3,
kunnen consumenten zich eenvoudig vrijwaren van ongewenste post. Daarmee kunnen zij
hun steentje bijdragen aan de bescherming van natuur en milieu. Voor bedrijven is
het uit economisch oogpunt van belang dat zij geen post versturen aan consumenten
die daarin niet geïnteresseerd zijn, of geen prijs stellen op reclamepost. Consumenten
en bedrijven hebben daarmee de instrumenten in handen om de hoeveelheid papieren post
tot een wenselijke hoeveelheid te beperken.
Vraag 7
Ziet u naar aanleiding van dit onderzoek van de Consumentenbond aanleiding om uw eerdere
standpunt ten aanzien van een opt-insysteem voor reclamepost te heroverwegen of tenminste
in gesprek te gaan met de Consumentenbond, Postfilter.nl en andere belanghebbende
organisaties over dit onderwerp? Zo ja, kunt u de Kamer hierover voor oktober van
dit jaar daarover berichten? Zo nee, waarom nog steeds niet?
Antwoord 7
Telemarketing is al jaren één van de grootste veroorzakers van problemen, verwarring
en irritatie onder consumenten en dat is de reden om daarvoor een opt-in systeem te
introduceren. Zoals ik in mijn antwoord eerdere vragen van het lid Moorlag3 heb aangegeven, heb ik geen signalen gekregen dat de omvang van de problematiek van
reclamepost vergelijkbaar is met telemarketing.
De Consumentenbond roept in het artikel het bedrijfsleven op om de overlast door ongewenste
reclamepost zoveel mogelijk in te dammen. Daarnaast geeft de Consumentenbond heldere
tips aan consumenten om zich voor dergelijke post af te melden. Ik ondersteun die
lijn.
Stichting Postfilter heeft aangegeven graag met de Consumentenbond in gesprek te willen
naar aanleiding van het artikel, om te bezien op welke manieren de overlast voor consumenten
verder verkleind kan worden. Ik heb er vertrouwen in dat deze gesprekken resultaat
zullen opleveren en zie op dit moment dan ook geen reden om mijn standpunt te heroverwegen.
Ondertekenaars
-
Eerste ondertekenaar
M.C.G. Keijzer, staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat
Gerelateerde documenten
Hier vindt u documenten die gerelateerd zijn aan bovenstaand Kamerstuk.