Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Moorlag over de Big Brother Award voor de Kamer van Koophandel

Antwoord van Staatssecretaris Keijzer (Economische Zaken en Klimaat) (ontvangen 11 maart
2019). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2018–2019, nr. 1591.

Vraag 1

Kent u het bericht «Kamer van Koophandel wint prijs grootste privacyschender»1 en herinnert u zich uw antwoorden op de Kamervragen over het gebruik van gegevens
uit registers van de Kamer van Koophandel (KvK) voor telemarketing2?

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Deelt u de mening van de KvK dat hij vanwege de wettelijk verplichting «om aan iedereen
data te verstrekken die daarom vraagt, zonder dat ondernemers hier eerst toestemming
voor hoeven te geven» hij niet anders kan dat gegevens van zzp’ers te verstrekken?
Zo ja, acht u het wenselijk om die wettelijke verplichting voor bepaalde gegevens
te beperken en zo ja op welke wijze? Zo nee, waarom deelt u die mening niet?

Antwoord 2

Voor de gegevens die in de handelsregisterregelgeving zijn aangemerkt als «openbare
gegevens» geldt dat deze aan eenieder die de KvK daartoe een verzoek doet moeten worden
verstrekt. Ik acht het wenselijk om de wettelijke verplichting voor de levering van
bepaalde gegevens te beperken. Om die reden zal ik, zoals ik uw Kamer onlangs heb
bericht, uitvoering geven aan de motie van de leden Amhaouch (CDA) en Wörsdörfer (VVD)
om het woonadres standaard af te schermen van ondernemers die een onderneming drijven
welke is ondergebracht in een rechtsvorm zonder rechtspersoonlijkheid (Kamerstuk 34 687, nr. 10).

Vraag 3

Betekent de wettelijke verplichting die de KvK nu heeft ook dat hij bulklijsten van
gegevens van bedrijven aan derden moet verkopen? Zo ja, op grond van wettelijke bepaling
moet hij dit doen en deelt u de mening dat de wet op dit punt aangepast zou moeten
worden? Zo nee, waarom doet de KvK dit dan toch?

Antwoord 3

Artikel 22 van de Handelsregisterwet 2007 bepaalt dat de KvK op verzoek gegevens verstrekt.
Hierop gelden enkele uitzonderingen, die wettelijk zijn vastgelegd. Zo mag de KvK
geen overzichten «op naam» verstrekken, en is het BSN-nummer alleen opvraagbaar voor
daartoe aangewezen partijen. De doelen waarvoor de gegevens mogen worden opgevraagd
staan genoemd in artikel 2 van de Handelsregisterwet 2007. De informatieproducten
van de Kamer van Koophandel staan genoemd in de Financiële regeling handelsregister
2014.

Ik wil erop wijzen dat het begrip «bulklijst» een containerbegrip is, waarbij het
zowel kan gaan om verstrekking van een verzameling data in één keer, als om een reeks
reguliere een-op-een-bevragingen, al dan niet gerobotiseerd. Deze informatieproducten
worden door verschillende afnemers voor verschillende doelen gebruikt, die vallen
binnen de doelstellingen van de Handelsregisterwet. Omdat «bulklijsten» niet een eenduidig
doel dienen, kunnen ze niet als zodanig worden behandeld. Verstrekking in «bulk» kan
in bepaalde gevallen voor afnemers ook nodig zijn om te kunnen voldoen aan wet- en
regelgeving. Zo zijn bepaalde instellingen, zoals banken en verzekeraars, wettelijk
verplicht om de identiteit van hun klanten vast te stellen. Deze verplichting vloeit
voort uit het beginsel van Customer Due Diligence, ook wel bekend als het «ken uw
klant»-beginsel, dat onder andere is uitgewerkt in de Wet op het financieel toezicht
en de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Bepaalde afnemers
vragen om die reden grotere hoeveelheden gegevens op bij de KvK, die deze vervolgens
op grond van artikel 22 van de Handelsregisterwet 2007 moet verstrekken.

Vraag 4 en 5

Deelt u de mening dat niet alleen ondernemers die als natuurlijk persoon een onderneming
drijven, maar ook rechtspersonen gevrijwaard moeten kunnen worden van ongewenste telemarketing?
Zo ja, hoe gaat u dit bewerkstelligen? Zo nee, waarom niet?

Waarom acht u, zoals blijkt uit uw eerdere antwoorden, het niet noodzakelijk om voor
ondernemers die gebruik maken van een rechtspersoon het Bel-me-niet-register open
te doen stellen? Waarom wilt u geen opt-in systeem voor telemarketing voor ondernemers
die een rechtspersoon gebruiken mogelijk maken?

Antwoord 4 en 5

Nee, ik acht dat niet nodig. Een ondernemer die gekozen heeft voor een rechtspersoon
als organisatievorm, heeft daarmee een afstand geschapen tussen zijn privépersoon
en zijn onderneming. Ik ben daarom van mening dat specifieke bescherming voor deze
groep vooralsnog niet noodzakelijk is.