Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van de leden Van Dam en Krol over het bericht 'Raadslid: Jongeren gooiden mij in de sloot'

Antwoord van Minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) (ontvangen 5 maart 2019).
Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2018–2019, nr. 1793.

Vraag 1

Bent u bekend met het artikel «Raadslid: Jongeren gooiden bij in de sloot»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Waarom moet het twee weken duren voordat iemand aangifte kan doen van een (gewelds)incident
als dit? Kunt u aangeven wat de gemiddelde duur is voordat iemand aangifte kan doen
van een strafbaar feit? Is een wachttijd van twee weken normaal om aangifte te kunnen
doen?

Antwoord 2

Er zijn veel verschillende manieren waarop contact tussen burger en politie plaatsvindt,
waarbij het altijd van belang is dat dit contact zo snel en laagdrempelig mogelijk
verloopt. De politie probeert bij het eerste contact met de aangever in beeld te krijgen
of voor de aangifte meer of minder tijd nodig zal zijn, om daar waar mogelijk op in
te kunnen spelen. Het moment van een volledige aangifte kan om allerlei redenen meer
tijd in beslag nemen, zowel aan de kant van de politie als overigens ook aan de kant
van de aangever. Ik kan niet ingaan op de omstandigheden van het individuele geval.

De afgelopen jaren heeft de politie hard gewerkt om de stap voor burgers om melding
of aangifte te doen verkleinen. Binnen de politie is afgesproken dat aan de burger
wordt aangeboden om die aangifte binnen twee keer 24 uur op te nemen. Aangevers van
HIC-feiten (woninginbraken, overvallen, straatroof en geweld) krijgen bovendien binnen
twee weken persoonlijk bericht over de voortgang van het onderzoek.

Vraag 3

Erkent u dat het onderzoek naar de feiten en omstandigheden van het strafbare feit
waarvan aangifte is gedaan, bemoeilijkt wordt indien die aangifte pas twee weken na
dato geschieden kan? Is het dan nog mogelijk een adequaat buurtonderzoek te doen of
een getuigenoproep?

Antwoord 3

De politie streeft ernaar dat altijd zo snel en zo laagdrempelig mogelijk melding
of aangifte kan worden gedaan. Daarbij wordt rekening gehouden met de omstandigheden
van het geval, zoals de ernst van het delict en het slachtoffer. In hoeverre de wachttijd
voor het doen van aangifte een onderzoek naar de feiten en omstandigheden bemoeilijkt,
is afhankelijk van de specifieke situatie.

Vraag 4

Klopt het dat in het halfjaarbericht over de politie van 27 juni 2018 is vermeld dat
de politie werkt aan het aanpassen van haar dienstverlening aan de burger?2 Kunt u beschrijven wat dat nieuwe serviceconcept in deze concrete zaak kan betekenen?
Kunt u aangeven waarom het in sommige gevallen twee weken moet duren voordat iemand
aangifte kan komen doen? Hoe verhoudt deze berichtgeving zich tot de inhoud van die
brief?

Antwoord 4

Ja, de politie werkt continu aan het verbeteren en ontwikkelen van haar dienstverlening
aan de burger. Daarbij streeft ze ernaar een moderne, effectieve en benaderbare organisatie
te zijn. Het burgercontact van de politie is altijd gericht op zo snel en zo laagdrempelig
mogelijk melding of aangifte doen. Het doel is om de dienstverlening meer persoonsgericht
te maken waarbij de keuze voor de wijze van contact – tijdstip en kanaal – mede is
afgestemd op de wens van de burger. Op de invloed van dergelijke ontwikkelingen op
individuele zaken kan ik niet ingaan.

Er wordt hard gewerkt om het proces van de aangifte te verbeteren. Zo is vanaf juni
2018 ingevoerd dat slachtoffers worden beoordeeld op kwetsbaarheid en het risico op
herhaling bij het opnemen van een aangifte op het bureau. Ook wordt momenteel gewerkt
aan het doorontwikkelen van de webcare en het beantwoorden van vragen via een chatbot.
Dit allemaal om zeker het eerste contact zo snel en laagdrempelig als mogelijk te
laten verlopen. Een eventuele aangifte is in die zin in toenemende mate een vervolgstap
op zo’n eerste melding.

Vraag 5

Kunt u de meest recente stand van zaken geven omtrent het doen van aangifte bij iemand
thuis in plaats van op het politiebureau? Is dit al breed beschikbaar? Is dit tevens
in alle regio’s beschikbaar?

Antwoord 5

Het opnemen van aangifte op locatie is gestart in 2012. Op dit moment is dit in ieder
geval mogelijk in gevallen waarbij de impact op het slachtoffer groot is, bijvoorbeeld
in geval van woninginbraak en overvallen. Alle eenheden beschikken inmiddels over
ondersteunende middelen om op locatie aangifte te kunnen opnemen. Bij telefonisch
contact via 0900–8844 wordt deze mogelijkheid ook aangeboden als de aangever niet
in staat is om naar het bureau te komen. Welk deel van het totale volume van aangiftes
thuis wordt opgenomen kan niet worden vastgesteld, omdat dit gegeven niet apart wordt
vastgelegd.

Vraag 6

Heeft u aanwijzingen dat sommige strafbare feiten niet (meer) opgelost kunnen worden
doordat de aangifte lang op zich liet wachten? Kunt u dat inzichtelijk maken?

Antwoord 6

Hoewel ik mij kan voorstellen dat tijdsverloop van of bijvoorbeeld na een aangifte
een nadelige invloed kan hebben op de oploskansen van een zaak, zie ik op het groter
geheel in de huidige praktijk bij de politie, mede gelet op de verdeling van de aangiftes
over de verschillende zaaktypes, geen groter risico.