Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Eerdmans over het artikel 'Aantal tbs’ers wéér gestegen, maar geen plek in klinieken: krijgen enorme bedragen uitgekeerd.'
Vragen van het lid Eerdmans (JA21) aan de Ministers van Justitie en Veiligheid en voor Rechtsbescherming over het artikel «Aantal tbs’ers wéér gestegen, maar geen plek in klinieken: krijgen enorme bedragen uitgekeerd.» (ingezonden 1 februari 2024).
Antwoord van Minister Weerwind (Rechtsbescherming) (ontvangen 12 maart 2024). Zie
            ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2023–2024, nr. 1082.
         
Vraag 1
            
Bent u bekend met het artikel «Aantal tbs’ers wéér gestegen, maar geen plek in klinieken:
               krijgen enorme bedragen uitgekeerd»?1
Antwoord 1
            
Ja, ik heb hiervan kennis genomen.
Vraag 2
            
Kunt u concreet aangegeven hoe groot het tekort van gekwalificeerd personeel in alle
               Nederlandse terbeschikkingstelling (tbs)-klinieken is?
            
Antwoord 2
            
Het totale tekort bij tbs-klinieken, die op twee na allemaal particulier zijn, is
               lastig in beeld te brengen. Hoe groot het tekort aan personeel is wisselt namelijk
               sterk per kliniek, per periode en per functiegroep. Bovendien hanteren de instellingen
               verschillende methoden om dit tekort te meten (bijvoorbeeld verschillende peilmomenten
               of verschillende functiegroepen). Wel is de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) met
               alle instellingen in gesprek over de tekorten, hoe zij aan de slag zijn om deze tekorten
               op te vullen en wat de consequenties van deze tekorten zijn.
            
Bij krapte van personeel kunnen er aangepaste programma’s gedraaid worden waarbij
               tbs-gestelden bijvoorbeeld langer worden ingesloten. Ook kan in het uiterste geval
               een afdeling gesloten worden. Door dergelijke maatregelen blijft er voldoende personeel
               beschikbaar om op een veilige manier begeleiding en zorg aan te bieden en zo de veiligheid
               in de kliniek te waarborgen. Op dit moment is daar gelukkig geen sprake van.
            
Personeelskrapte is geen exclusief probleem voor de tbs-sector, maar een breder maatschappelijk
               fenomeen, waar de gehele zorg mee kampt. We zien bovendien dat de doelgroep in de
               forensische zorg complexer wordt en dat het aantal tbs-gestelden sterk toeneemt. Dat
               maakt de zoektocht naar ervaren en gekwalificeerd personeel ingewikkeld. Ik verwacht
               daarom niet dat de personeelskrapte in de tbs-sector op korte termijn is opgelost.
            
Vraag 3
            
Kunt u concreet aangeven hoeveel tbs-veroordeelden er de afgelopen jaren buiten de
               termijn van plaatsing in een tbs-kliniek zijn gevallen?
            
Antwoord 3
            
De termijn begint op de dag dat iemand in een tbs-kliniek geplaatst moet worden om
               aan de tbs-maatregel te beginnen. Tijdens die wachttijd verblijven veroordeelden tot
               tbs-dwang in het gevangeniswezen. Na vier maanden wachten in het gevangeniswezen (>120
               dagen) heeft een tbs-passant recht op een vergoeding.
            
Onderstaande tabel toont het aantal tbs-gestelden dat langer dan vier maanden (120
               dagen) op definitieve plaatsing in een tbs-kliniek heeft moeten wachten na aanvang
               van de termijn (artikel 6.3 eerste lid Wet forensische zorg).
            
Jaar plaatsing in kliniek
Aantal tbs-gestelden met wachttijd
> 120 dagen.
2019
48
2020
49
2021
62
2022
127
2023
124
Bron: Monitoring Informatiesysteem Terbeschikking Stelling (MITS)
Uit de tabel is op te maken dat van alle tbs-gestelden die in 2019 definitief in een
               tbs-kliniek zijn geplaatst, 48 daar langer dan 120 dagen op hebben moeten wachten.
               In 2023 is dat aantal 124. Van de personen die op 31-12-2023 nog binnen het gevangeniswezen
               als tbs-passant waren ingesloten (in totaal 151), waren er 89 die op dat moment langer
               dan 120 dagen wachtten op plaatsing in een tbs-kliniek.
            
Vraag 4 en 5
            
Kunt u concreet aangeven hoeveel tbs-veroordeelden er de afgelopen jaren geld van
               de overheid hebben ontvangen?
            
Hoeveel kosten zijn er de afgelopen jaren gemaakt door de overheid, omdat tbs-veroordeelden
               niet in een tbs-kliniek geplaats konden worden, waardoor zij noodgedwongen in een
               gevangenis zijn geplaatst?
            
Antwoord 4 en 5
            
In onderstaande tabel is weergegeven welke bedragen in totaal aan hoeveel individuele
               personen zijn uitgekeerd aan schadevergoedingen voor niet tijdige plaatsing in een
               tbs-kliniek. Ook het gemiddelde bedrag per persoon en het hoogste bedrag per betaling
               zijn in de tabel opgenomen.
            
2021
2022
2023
Aantal unieke personen
24
64
501
Betaald bedrag totaal
€ 25.150,–
€ 100.300,–
€ 81.475,–
Gemiddeld bedrag per persoon
€ 1.048,–
€ 1.567,–
€ 1.630,–
Hoogste bedrag per betaling
€ 4.725,–
€ 6.900,–
€ 6.050,–
X Noot
                  
1
De aantallen unieke personen in deze tabel wijken af van het aantal uit de tabel bij
                     vraag drie. Dat komt doordat het uitkeren van de vergoeding in een ander jaar kan
                     vallen dan het jaar waarin iemand als tbs-passant met recht op een vergoeding wordt
                     geteld. Daar zijn verschillende redenen voor. Zo kan sprake zijn van een lange totale
                     wachttijd of een late aanvraag door de tbs-gestelde. Ook kost het beoordelen van de
                     aanvraag de nodige tijd. Tot slot vragen niet alle tbs-gestelden de vergoeding aan.
                  
De werkwijze is als volgt. Een tbs-gestelde moet de vergoeding zelf aanvragen. Dat
               kan na definitieve plaatsing in een tbs-kliniek. Pas dan is de totale wachttijd namelijk
               bekend en kan de hoogte van de schadevergoeding vastgesteld worden. DJI beoordeelt
               vervolgens de aanvraag.
            
Vraag 6
            
In hoeverre vindt u het uit te leggen aan de samenleving, en in het bijzonder slachtoffers,
               dat veroordeelde tbs’ers geld van de staat uitgekeerd krijgen?
            
Antwoord 6
            
Uit jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens vloeit voort dat
               enige wachttijd voordat een tbs-gestelde in een tbs-kliniek geplaatst wordt acceptabel
               is, vanuit het oogpunt van een doelmatige besteding van publieke middelen.2 Het Europees Hof heeft ook gesteld dat deze wachttijd niet te lang mag zijn. Een
               andere opvatting zou volgens het Europees Hof een serieuze uitholling zijn van het
               recht op vrijheid (artikel 5, eerste lid van het Europees Verdrag voor de Rechten
               van de Mens).
            
De Hoge Raad heeft, met inachtneming van dit arrest van het Europees Hof, bij arrest
               van 21 december 2007 geoordeeld dat «een termijn van drie maanden die nog met enkele
               weken tot in totaal vier maanden mag worden verlengd» toelaatbaar is. Deze norm is
               later in de wet verankerd in artikel 6.3 Wet forensische zorg. Daarin is vastgelegd
               dat plaatsing van een tbs-gestelde in een instelling binnen een termijn van vier maanden
               na aanvang van de termijn van de tbs moet geschieden. Indien dat niet lukt kan de
               tbs-gestelde aanspraak maken op een passantenvergoeding. De Raad voor Strafrechtstoepassing
               en Jeugdbescherming stelt de hoogte van de vergoeding vast.3
Vraag 7 en 8
            
In hoeverre bestaat er het risico dat veroordeelde tbs’ers psychisch nog verder achteruitgaan,
               wanneer zij niet tijdig in een tbs-kliniek worden behandeld omdat zij voor onbepaalde
               tijd in een reguliere gevangenis worden geplaatst?
            
Kunt u aangeven in hoeverre de behandeling van een tbs’er bemoeilijkt wordt wanneer
               een tbs-veroordeelde noodgedwongen in een reguliere gevangenis wordt geplaatst?
            
Antwoord 7 en 8
            
Gedetineerden, waaronder tbs-passanten, kunnen in penitentiaire inrichtingen psychiatrische
               zorg krijgen. Indien nodig, worden zij op speciale afdelingen geplaatst. De meest
               intensieve psychiatrische zorg in het gevangeniswezen wordt geleverd in de Penitentiair
               Psychiatrische Centra (PPC’s), waarvan er vier zijn in Nederland. Ongeveer twee derde
               van de tbs-passanten verblijft hier. De behandeling van (afgestrafte) gedetineerden
               in een PPC is erop gericht om hen te stabiliseren en om het recidiverisico te verlagen.
               De zorg die in de PPC’s geleverd wordt moet voldoen aan het Kwaliteitskader Forensische
               Zorg. De tbs-behandeling zelf, inclusief verloven wanneer dat verantwoord is, start
               pas in de tbs-kliniek.
            
Er bestaat te weinig wetenschappelijk inzicht in het effect van een (langdurige) gevangenisstraf
               op de behandeling van een tbs-gestelde. Ik heb daarom het Wetenschappelijk Onderzoek-
               en Datacentrum (WODC) gevraagd hier een onderzoek naar uit te voeren.4
Vraag 9
            
Kunt u concreet aangeven of tbs-veroordeelden die in een reguliere gevangenis zijn
               geplaatst voor incidenten en overlast hebben gezorgd binnen de gevangenismuren?
            
Antwoord 9
            
Er zijn geen cijfers beschikbaar over incidenten en overlast specifiek door tbs-veroordeelden
               die in het gevangeniswezen verblijven.
            
Vraag 10
            
Hoe vindt u het uit te leggen dat u in een Kamerbrief5 aangeeft dat de tekorten mogelijk nog groter worden de komende jaren, waardoor er
               mogelijk nog meer tbs’ers in reguliere gevangenissen worden geplaatst, waardoor de
               overheid mogelijk nog meer geld moet uitkeren aan veroordeelde tbs’ers?
            
Antwoord 10
            
De huidige situatie is onwenselijk en daarom zijn mijn inspanningen er op gericht
               om zo goed mogelijk om te gaan met de capaciteitsdruk op het hoogste beveiligingsniveau.
               Daarbij wil ik uw Kamer een realistisch beeld geven van de resultaten die ik haalbaar
               acht. Het is een feit dat een snellere uitbreiding van plaatsen in de huidige omstandigheden
               niet mogelijk is.
            
Vraag 11
            
Kunt u aangeven, wellicht in samenspraak met de Raad voor de Rechtspraak, of rechters
               vanwege overvolle tbs-klinieken minder vaak een tbs-veroordeling opleggen?
            
Antwoord 11
            
De Raad voor de Rechtspraak laat desgevraagd weten dat rechters in een concrete zaak
               een straf en/of maatregel opleggen die passend is en zich daarbij niet laten leiden
               door capaciteitsproblematiek. Het niet opleggen van tbs – met als reden de overvolle
               tbs-klinieken – terwijl dat in een concrete zaak wel passend is, is dan ook niet aan
               de orde.
            
Vraag 12
            
Kunt u aangeven in hoeverre u, gezien het feit dat u op eerdere Kamervragen6 heeft aangegeven dat misdadigers die tot maximaal een jaar cel zijn veroordeeld vanwege
               capaciteitsgebrek in gevangenissen mogelijk geen gevangenisstraf hoeven uit te zitten,
               het eens bent met de stelling dat de onwenselijke situatie van het tekort aan tbs-plaatsen
               druk legt op de gevangenissen, waardoor veroordeelde misdadigers tot een jaar cel,
               mogelijk hun celstraf niet uit hoeven te zitten?
            
Antwoord 12
            
Het klopt dat er een extra beroep op het gevangeniswezen gedaan wordt doordat de tbs-capaciteit
               ontoereikend is. De druk op het gevangeniswezen kent echter meerdere oorzaken, waarvan
               de belangrijkste de personeelskrapte is. Verder heeft DJI te maken met renovaties
               van vastgoed, waardoor capaciteit tijdelijk niet beschikbaar is.7 Ook zonder tbs-passanten is er druk op het gevangeniswezen en zijn maatregelen noodzakelijk.
            
Vraag 13
            
Hoe is het mogelijk dat in een ontwikkeld land als Nederland, geen capaciteit is om
               veroordeelde criminelen en tbs’ers op te sluiten op de plek waar de rechter dat nodig
               acht?
            
Antwoord 13
            
In de voortgangsbrief forensische zorg die ik 31 januari 2023 aan uw Kamer heb verzonden
               ben ik ingegaan op de oorzaken van de capaciteitsdruk in de tbs.8 Zo is er sprake van een stijgende instroom, een stokkende door- en uitstroom, een
               verdichting van de zwaardere populatie en zijn er knelpunten bij uitbreidingen. In
               het algemeen stel ik vast dat de behoefte aan tbs-zorg door de jaren heen fluctueert
               en het momenteel niet lukt om de capaciteit in hetzelfde tempo mee te laten ontwikkelen.
               Het is dus zaak dat we het stelsel versterken om op de lange termijn beter met een
               fluctuerende behoefte om te kunnen gaan. In mijn laatste voortgangsbrief geef ik aan
               op welke manier ik daar aan werk.9 De belangrijkste maatregelen voor de lange termijn die ik verken zijn het meer financieren
               van forensisch psychiatrische centra (FPC) op basis van beschikbaarheid en het maken
               van een garantieregeling voor FPC’s. Met deze maatregelen wil ik belemmeringen voor
               capaciteitsuitbreidingen verminderen.
            
Voor wat betreft het gevangeniswezen is de voornaamste oorzaak van het capaciteitskort
               van personele aard: DJI kampt met een groot aantal vacatures. Ook heeft DJI te maken
               met renovaties van vastgoed en worden ook andere doelgroepen in detentie geplaatst.
               Naast de tbs-passanten gaat het om jongvolwassenen in voorlopige hechtenis waarbij
               de officier van justitie toepassing van het adolescentenstrafrecht wil eisen. In beginsel
               ondergaat een persoon die door de rechter is veroordeeld tot een gevangenisstraf altijd
               daadwerkelijk detentie.10
Ondertekenaars
- 
              
                  Eerste ondertekenaar
 F.M. Weerwind, minister voor Rechtsbescherming
Gerelateerde documenten
Hier vindt u documenten die gerelateerd zijn aan bovenstaand Kamerstuk.
