Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Van Nispen over het bericht dat een forensische zorginstelling moet stoppen met Tbs-behandelingen, omdat zij de financiën niet meer rond krijgt

Antwoord van Minister Dekker (Rechtsbescherming) (ontvangen 9 december 2020).

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van het bericht dat een Tbs-kliniek gesloten moet worden, omdat
zij de financiën niet meer rond krijgt voor de behandeling van ernstig zieke mensen?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Bent u het ermee eens dat het beschermen van de samenleving tegen ernstig zieke mensen
en het geven van zo goed mogelijke zorg aan deze mensen belangrijker zou moeten zijn
dan de vraag of een instelling winst kan maken op de behandeling van die mensen?

Antwoord 2

Ja, bescherming van de samenleving en het bieden van goede zorg staan voor mij voorop.

Vraag 3, 4

Herkent u het beeld dat forensische zorginstellingen op dit moment verlies draaien
op de behandeling van TBS-patiënten en dat voor deze zware categorie patiënten het
systeem van marktwerking en aanbestedingsprocedures dus niet functioneert?

Erkent u dat het aan de huidige marktwerking in de forensische zorgsector te wijten
is dat het gevaar dreigt dat ernstig zieke mensen straks niet meer behandeld worden,
omdat die behandeling verlieslatend is? Zo nee, waar ligt dit volgens u dan aan?

Antwoord 3, 4

Ik herken dit beeld niet. Ik heb namelijk geen signalen dat de behandeling van deze
patiënten in veel gevallen verlieslatend zou zijn. Daarmee deel ik dus ook uw conclusie
niet dat per definitie het systeem van marktwerking en aanbestedingsprocedures niet
functioneert en er straks een situatie ontstaat waarin ernstig zieke mensen straks
niet meer behandeld worden.

Vraag 5

Bent u bereid te kijken naar differentiatie in prijsafspraken voor klinieken naar
gelang de werkelijke kosten die zij moeten maken en niet naar de gemiddelde kosten,
omdat daarbij bijvoorbeeld niet voldoende rekening word gehouden met de kosten voor
huisvesting? Erkent u dat prijsafspraken voor bijvoorbeeld een kliniek in Groningen
wel dekkend kunnen zijn, maar voor een kliniek in de Randstad niet, omdat de huisvesting
daar veel groter is? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 5

Bij het maken van prijsafspraken met forensische zorgaanbieders zijn de tarieven van
de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) voor mij leidend. De tarieven van de NZa zijn
gemiddeld kostendekkend en bevatten onder andere een huisvestingscomponent. De tarieven
van de NZa bieden daarnaast ruimte voor verschillende prijsafspraken tussen inkopers
en aanbieders. Die ruimte wordt begrensd door het maximumtarief met de mogelijkheid
om bekostiging tot tien procent boven dit maximumtarief af te spreken (het max-maxtarief).
DJI hanteert op dit moment reeds voor alle aanbieders het maximumtarief van de NZa,
waarbij voor een aantal vormen van klinische zorg gebruik gemaakt wordt van de ruimte
die het max-maxtarief biedt.

Vraag 6

Hoe verklaart u dat een deel van de werknemers in de forensische zorg alleen als zzp’er
wil werken? Bent u bereid te kijken naar manieren om zzp terug te dringen in de forensische
zorg?

Antwoord 6

Het werken als zzp-er in de zorg, niet enkel de forensische zorg, is een ontwikkeling
die al geruime tijd gaande is. Er zijn ook andere dan financiële redenen om als zzp-er
te willen werken. Voorbeelden zijn de invloed op het werkrooster en afspraken over
administratieve ondersteuning. Als een werkgever medewerkers in dienstverband aan
wil trekken, is het dus belangrijk dat hij aandacht heeft voor deze onderliggende
factoren.

Van belang voor de forensische zorg is dat we het werken in deze sector aantrekkelijk
maken en houden. De arbeidsmarkt is daarom ook één van de drie thema’s waar de Taskforce
Forensische Zorg zich sinds zijn oprichting in 2018 mee bezig houdt. Zoals ik heb
aangegeven in de laatste voortgangsbrief forensische zorg heeft de Taskforce ook op
dit thema goede stappen gezet.2 Zo is in augustus van dit jaar een aansprekende arbeidsmarktcampagne «Forensische
Zorg kijkt verder» gelanceerd, is er een samenwerkingsverband van HR-managers van
zorgaanbieders ingericht waar kennis gedeeld kan worden over goed HR-beleid en worden
extra stageplekken binnen forensische instellingen beschikbaar gesteld. Om deze aanpak
de komende jaren vast te blijven houden zijn de prioriteiten van de Taskforce inmiddels
opgenomen in de bestuurlijke agenda die met de sector is opgesteld.3