Schriftelijke vragen : De kinderalimentatie

Vraag 1

Kent u het artikel «Toets het inkomen van ex-partners elke vijf jaar opnieuw voor
de kinderalimentatie»?1 Zo ja, wat vindt u van dit artikel?

Vraag 2

Klopt het dat bij gewijzigde draagkracht van één van de ex-partners, bijvoorbeeld
als gevolg van inkomensverlies, de hoogte van de kinderalimentatie in principe alleen
gewijzigd kan worden als beide ex-partners hiermee instemmen? En klopt het dat indien
de ex-partners niet tot overeenstemming kunnen komen aangaande een gewijzigde hoogte
van de kinderalimentatie, dit alleen door tussenkomst van de rechter bewerkstelligd
kan worden?

Vraag 3

Hoe oordeelt u over de wenselijkheid van de situatie beschreven onder vraag 2? Vindt
u ook dat het onwenselijk is dat, als de twee ex-partners niet in staat zijn een gewijzigde
hoogte van de kinderalimentatie overeen te komen, de rechtsgang hun enige oplossingsmechanisme
is? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welke buitengerechtelijke mogelijkheden bent u van
plan te faciliteren voor het vaststellen van de hoogte van de kinderalimentatie?

Vraag 4

Denkt u bijvoorbeeld dat een periodieke inkomenstoets van beide ex-partners door het
Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO), in combinatie met de bevoegdheid
door het LBIO om de hoogte van de kinderalimentatie te wijzigen, wenselijk zou zijn?

Vraag 5

Wat vindt u ervan om een inspanningsplicht in te stellen voor de kinderalimentatiegerechtigde
om tenminste iedere zes maanden globaal een financiële verantwoording af te leggen
aan de kinderalimentatieplichtige over de besteding van de kinderalimentatie de afgelopen
zes maanden?

Vraag 6

Klopt het dat, indien er geen sprake is van co-ouderschap, slechts één van de ex-partners
kinderbijslag kan ontvangen?

Vraag 7

Klopt het dat, indien de ex-partners geen co-ouders zijn en/of maar één kind hebben,
het kindgebonden budget volledig naar dezelfde ex-partner gaat die de kinderbijslag
ontvangt? Kunt u zich voorstellen dat dit voor financiële ongelijkheid zorgt tussen
de ex-partners, bijvoorbeeld als beiden evenveel kosten maken voor de kinderen, terwijl
maar één van hen kinderbijslag en kindgebonden budget ontvangt?

Vraag 8

Klopt het dat als twee ex-partners onderling niet in staat zijn de in vraag 7 bedoelde
financiële ongelijkheid op te lossen, de rechtsgang de enige manier is dit te rectificeren?
Vindt u ook dat een gebrek aan een oplossingsmechanisme buiten de rechtersgang om
voor een onnodige belasting zorgt voor zowel de rechterlijke macht als de ex-partners?
Zo nee, waarom niet? Zo ja, bent u bereid alternatieve oplossingsmechanismen te verkennen,
zoals een bindende geschillencommissie?