Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Fritsma over de aanpak van een Algerijn die bijna een Groningse held doodstak en over criminele Dublinclaimanten

Antwoord van Staatssecretaris Harbers (Justitie en Veiligheid) (ontvangen 5 februari
2019).

Vraag 1

Kent u het bericht «Bijna dood door asieldief: Ter Apel bezorgd over stelende Algerijn»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Kunt u garanderen dat de betreffende Algerijnse crimineel direct na zijn gevangenisstraf
uit Nederland wordt verwijderd? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 2

Over individuele gevallen doe ik in beginsel geen uitspraken. In het algemeen geldt
dat er wordt ingezet op vertrek direct aansluitend op de strafrechtelijke detentie.
Bij uitzetting wordt er in sommige gevallen strafonderbreking toegepast, onder voorwaarde
dat de vreemdeling uit Nederland vertrekt en niet in Nederland terugkeert. Indien
de vreemdeling toch terugkeert wordt de tenuitvoerlegging van de straf hervat.

Vraag 3, 4, 5

Kunt u eveneens garanderen dat, indien hij als Dublinclaimant naar Frankrijk wordt
uitgezet, hij niet wederom naar Nederland kan reizen maar na aankomst in Frankrijk
direct naar Algerije wordt teruggestuurd? Bent u bereid hier, vóór de overdracht van
deze laffe misdadiger, bij de Franse autoriteiten op aan te dringen? Zo nee, waarom
niet?

Realiseert u zich dat u een grote verantwoordelijkheid hebt richting het in het artikel
genoemde slachtoffer, die door deze misdaad voor het leven is getekend, omdat Nederland
helaas ook een asielprocedure en asielopvang heeft geboden aan dit soort geweldplegers
waar werkelijk niemand op zit te wachten? Deelt u de mening dat u er in dat licht
zorg voor dient te dragen dat de dader nimmer meer voet op Nederlandse bodem kan zetten
en dat hij, zoals hierboven wordt gevraagd, geen kans krijgt om bijvoorbeeld vanuit
Frankrijk weer naar Nederland te reizen? Zo nee, waarom niet?

Wat doet u in zijn algemeenheid teneinde zich er van te vergewissen dat uitgezette
(criminele) Dublinclaimanten niet meer naar Nederland kunnen reizen maar teruggaan
naar het land van herkomst of in ieder geval vast worden gezet voor die terugzending?

Antwoord 3, 4, 5

Over individuele gevallen doe ik in beginsel geen uitspraken. In zijn algemeenheid
geldt dat indien de asielaanvraag in de verantwoordelijke lidstaat bij definitieve
beslissing is afgewezen, uitzetting door de verantwoordelijke lidstaat in principe
aan de orde is. Indien de aanvraag nog niet inhoudelijk is behandeld in de verantwoordelijke
lidstaat, zal de asielaanvraag aldaar in behandeling worden genomen. Indien dit leidt
tot een afwijzing zal terugkeer in principe aan de orde zijn. Hierbij wordt uitgegaan
van het interstatelijk vertrouwensbeginsel. In dergelijke gevallen wordt dan ook niet
aangedrongen bij de autoriteiten van de verantwoordelijke lidstaat. Indien een eerder
overgedragen persoon toch wordt aangetroffen in Nederland zou er een grond kunnen
zijn voor vreemdelingrechtelijke bewaring vanuit waar de persoon overgedragen kan
worden aan de verantwoordelijke lidstaat. Ook kan Nederland in bepaalde situaties,
ofwel door omstandigheden ofwel door hiervoor te kiezen, een persoon voor wie een
andere lidstaat eerst verantwoordelijk was zelf uitzetten naar het land van herkomst.

Tevens heeft Nederland bij de onderhandelingen over de herziening van de Dublinverordening
voorgesteld op te nemen dat voorafgaande aan de overdracht de verantwoordelijke lidstaat
wordt geïnformeerd over indicaties waaruit redelijkerwijs geconcludeerd kan worden
dat de betreffende persoon een gevaar vormt voor de openbare orde of nationale veiligheid.

Vraag 6

Realiseert u zich dat het niet standaard toepassen van vreemdelingenbewaring bij (criminele)
asielzoekers / Dublinclaimanten een groot veiligheidsprobleem oplevert voor de Nederlandse
bevolking? Kunt u toezeggen dat deze vreemdelingen voortaan niet meer vrij spel krijgen
in onze dorpen en steden maar worden uitgezet en indien uitzetting niet direct kan,
worden vastgezet? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 6

Het indienen van een asielaanvraag of het vallen onder de Dublinverordening alleen
is geen reden om vreemdelingenbewaring toe te passen. Bij een afwijzing op de asielaanvraag
kan de overheid overgaan tot gedwongen vertrek indien de betreffende persoon niet
bereid is actief medewerking te verlenen aan terugkeer. Teneinde gedwongen vertrek
te bewerkstelligen beschikt de overheid tot verschillende maatregelen, waarvan vreemdelingenbewaring
de uiterste maatregel is. Vreemdelingenbewaring kan alleen toegepast worden als wordt
voldaan aan strikte criteria waaronder zicht op uitzetting. In geval van overlast
wordt eerder overgegaan tot vreemdelingenbewaring.

Indien er een significant risico op onttrekking bestaat kan vreemdelingenbewaring
aan de orde zijn. Het kabinet zet in op het versoepelen van de gronden voor vreemdelingenbewaring
van Dublinclaimanten bij de herziening van het GEAS. Ook wordt in het voorstel tot
herziening van de terugkeerrichtlijn voorgesteld om het mogelijk te maken om onrechtmatige
vreemdelingen die een gevaar vormen voor de openbare orde of de nationale veiligheid
in bewaring te stellen teneinde hun uitzetting voor te bereiden. Ingevolge dat voorstel
zullen strafbare feiten ook een rol gaan spelen bij het bepalen van het risico op
onttrekken aan het toezicht.

Vraag 7

Bent u bereid een totale asielstop in te stellen nu steeds weer blijkt dat het onverantwoord
is iedereen hier op te vangen die het woordje «asiel» uit kan spreken, inclusief criminelen
die met grof geweld de Nederlandse bevolking tot last zijn? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 7

Zoals u bekend is, vindt het kabinet dat het categorisch sluiten van de Nederlandse
grenzen geen realistische, laat staan een structureel wenselijke oplossing is voor
het complexe migratievraagstuk. Het kabinet kiest ervoor risico’s voor de openbare
orde zo veel mogelijk te beperken en de veiligheid te bevorderen, waarbij tevens bescherming
wordt geboden aan die asielzoekers die bescherming behoeven.