Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Van Kooten-Arissen over agressie tegen toezichthouders van Staatsbosbeheer

Antwoord van Minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) mede namens de Minister
van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (ontvangen 2 november 2018). Zie ook Aanhangsel
Handelingen, vergaderjaar 2018–2019, nr. 389.

Vraag 1

Kent u het artikel «Jagers op cursus voor omgaan met agressie»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Kent u het artikel «Toezichthouder Staatsbosbeheer mishandeld door jager zonder jachtakte»?2

Antwoord 2

Ja.

Vraag 3

Deelt u de mening dat geweld dat wordt uitgeoefend door daders die in het bezit zijn
van een wapen en die hun geweld richten op toezichthouders extra zwaar bestraft zou
moeten worden?

Antwoord 3

Het gebruik van een wapen zonder daartoe gerechtigd te zijn, levert op basis van de
geldende wet- en regelgeving reeds een strafverzwarende omstandigheid op en kan tot
een hogere straf leiden. Verder kan misbruik van een wapen gevolgen hebben voor de
jachtakte dan wel de wapenvergunning. Deze kunnen worden ingetrokken indien er grond
is om aan te nemen dat de jachtaktehouder misbruik maakt van zijn bevoegdheid om een
geweer te gebruiken.

Vraag 4

Wat is op dit moment de maximale straf voor een dergelijke wetsovertreding?

Antwoord 4

De maximaal op te leggen straf hangt af van het gepleegde feit. Indien agressie en
geweldsdelicten tegen werknemers met een publieke taak worden gepleegd, kunnen de
strafeisen worden verhoogd. Ingeval sprake is van geweld waarbij een wapen is gebruikt,
zal op grond van de OM strafvorderingsrichtlijnen het (illegale) wapenbezit apart
ten laste worden gelegd.

Vraag 5

Deelt u de mening dat geweld jegens toezichthouders in publieke dienst zwaarder bestraft
zou moeten worden? Zo ja, op welke termijn en wijze wilt u hier initiatieven toe ontplooien?
Zo nee, waarom niet?

Antwoord 5

In de OM Strafvorderingsrichtlijnen is opgenomen dat bij agressie en geweld tegen
werknemers met een publieke taak, zoals boswachters, de officier van justitie, conform
de Eenduidige Landelijke Afspraken, een verzwaringsfactor van 200% mee laat wegen
bij de beoordeling van de uiteindelijke strafeis.

Er zijn ook andere factoren die door de officier van justitie worden meegewogen. Officieren
van justitie houden naast de in deze richtlijnen vastgelegde verzwaringsfactor van
200% -conform de wet, de jurisprudentie en het beleid- ook rekening met de omstandigheden
waaronder het feit is gepleegd en de persoon van de verdachte, hetgeen tot verhoging
of verlaging van het in de richtlijn genoemde uitgangspunt kan leiden.

Vraag 6

Deelt u de mening dat het onwenselijk is dat publiek geld wordt uitgegeven aan het
toerusten van jagers?

Antwoord 6

Nee, deze mening deel ik niet. Helaas krijgen ook jagers in toenemende mate te maken
met agressie (verbaal en soms zelfs fysiek) van burgers. Ik vind het belangrijk dat
jagers worden toegerust om op een goede manier met deze tegen hen gerichte agressie
om te leren gaan.

Vraag 7

Deelt u de mening dat van het initiatief van de provincie Zuid-Holland een stigmatiserend
effect kan uitgaan jegens natuurliefhebbers die zich storen aan de wijze waarop jagers
hun hobby beoefenen? Zo ja, bent u bereid met de provincie Zuid-Holland in contact
te treden over dat zij niet langer partij zouden moeten kiezen tussen maatschappelijke
groepen die het met elkaar oneens zijn? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 7

Nee, deze mening deel ik niet. Jagers opereren binnen de kaders die de wetgever hen
heeft opgelegd. Jagers zijn actief betrokken bij de uitvoering van het populatiebeheer
en de schadebestrijding, zoals vastgesteld in de provinciale beleidsplannen. Als burgers
het niet eens zijn met deze plannen, kunnen zij zich via de daartoe democratisch openstaande
wegen wenden tot de bevoegde instanties. Agressie in het veld tegen jagers wijs ik
te allen tijde af.

Vraag 8

Deelt u de mening dat gewapende (ex-)jagers die geweld plegen (al dan niet in bezit
van een vuurwapen) jegens burgers of toezichthouders in principe een levenslang jachtverbod
zouden moeten krijgen? Zo ja, op welke termijn en wijze wilt u komen tot een initiatief
om de wet op die wijze aan te passen? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 8

Een jachtverbod wordt geëffectueerd door de intrekking of weigering tot verlening
van een jachtakte. Op basis van de huidige regelgeving zal een veroordeling voor geweldpleging
per definitie resulteren in een weigering tot verlening van een jachtakte (of wapenverlof)
voor een periode van tenminste 8 jaar.

Er wordt namelijk bij de jachtakte- of verlofverlening in de justitiële systemen nagegaan
of de aanvrager voor relevante strafbare feiten veroordeeld is, waaruit de conclusie
kan worden getrokken dat aan hem of haar geen vuurwapen kan worden toevertrouwd. Veroordelingen
wegens een geweldsdelict kwalificeren als zodanig. Ik acht de huidige regelgeving
proportioneel en zie op dit moment geen aanleiding om de regelgeving op dit punt aan
te scherpen.