Memorie van toelichting : Memorie van toelichting

Nr. 3 MEMORIE VAN TOELICHTING

I. ALGEMEEN

1. Inleiding

In dit wetsvoorstel wordt de Wet langdurige zorg (Wlz) gewijzigd. De wijzigingen hebben
betrekking op verschillende onderwerpen waarvan de afgelopen tijd de noodzaak tot
wetswijziging is gebleken. Deze noodzaak vloeit vaak voort uit ontwikkelingen in de
praktijk, waar de Wet langdurige zorg op dit moment niet of onvoldoende op toegesneden
zijn. In de toelichting op de verschillende onderwerpen wordt dit nader uitgewerkt.

Al deze wijzigingen zijn elk afzonderlijk niet voldoende substantieel om een zelfstandig
wetgevingstraject te rechtvaardigen, maar zijn allemaal wel belangrijk genoeg om tot
wetgeving over te gaan. Om deze reden worden deze verschillende onderwerpen, die allemaal
betrekking hebben op de langdurige zorg, in dit wetsvoorstel gebundeld. De verschillende
onderwerpen hebben samenhang, rechtvaardigen gezien hun omvang en complexiteit geen
afzonderlijk wetsvoorstel. Het staat bovendien niet op voorhand vast dat die onderwerpen
politiek gevoelig zijn.1 Op de verschillende onderwerpen wordt hieronder ingegaan. Ook worden enkele meer
technische of ondergeschikte wijzigingen doorgevoerd. Deze worden toegelicht in de
artikelsgewijze toelichting.

2. Huishoudelijke hulp

2.1. De betalingen van huishoudelijke hulp

In de Wlz is geregeld dat Wlz-cliënten die hun zorg krijgen via een persoonsgebonden
budget (hierna: pgb), huishoudelijke hulp vanuit de Wlz krijgen. Ook krijgen Wlz cliënten
met een modulair pakket thuis (hierna: mpt), huishoudelijke hulp vanuit de Wlz.

De aanspraak op huishoudelijke hulp is in de Wlz geregeld in artikel 3.1.1, eerste
lid, onderdeel a, onder 2°. Dit is geformuleerd als «het schoonhouden van de woonruimte
van de verzekerde». Bij een mpt en een pgb is het staande praktijk dat er binnen de
toegewezen zorg of het budget ook betalingen mogen worden verricht voor andere algemeen
gangbare huishoudelijke hulp dan het schoonhouden van de woonruimte. Houders van een
pgb maken hierover in hun zorgovereenkomsten afspraken met hun zorgverleners. Bij
een mpt kunnen afspraken worden gemaakt over de invulling van de zorg met zorgaanbieders
(hoofdstuk 8 Wlz). Het voorzien in deze algemeen gangbare huishoudelijke hulp draagt
bij aan het mogelijk afzien van verblijf in een instelling.

Daarom wordt in dit wetsvoorstel voor de Wlz-verzekerden met een pgb of een mpt expliciet
de staande praktijk vastgelegd dat er ook betalingen mogen worden verricht voor andere
algemeen gangbare huishoudelijke hulp dan het schoonhouden van de woonruimte. Doordat
aangesloten wordt bij de uitvoeringspraktijk heeft dit geen budgettaire consequenties.

2.2. Voorgeschiedenis

Eind 2016 bleek de aanspraak «schoonhouden van de woonruimte» te beperkt te zijn voor
Wlz-verzekerden die niet in een instelling wonen of hun zorg krijgen via een vpt.
Tijdens het VAO Voortgang trekkingsrechten pgb van 22 december 20162 heeft de toenmalige Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport toegezegd
om voor de ontstane situatie een oplossing te vinden. Hierop is in overleg met Zorgverzekeraars
Nederland, de zorgkantoren, het Zorginstituut Nederland en de Nederlandse Zorgautoriteit
gekomen tot een tijdelijke oplossing, vooruitlopend op deze wetswijziging. Deze tijdelijke
oplossing houdt in dat voor Wlz-verzekerden met een pgb en mpt, net als onder de Wmo
2015, vanuit de Wlz ook betalingen kunnen worden verricht voor andere algemeen gangbare
huishoudelijke hulp dan het schoonhouden van de woonruimte.

Deze werkwijze geldt per 1 januari 2017 ook voor Wlz-verzekerden die een mpt hebben.
Voor die tijd kregen deze cliënten de huishoudelijke hulp van hun gemeente. Per 1 januari
2017 is dat overgegaan naar de Wlz met overheveling van het daarbij behorende budget.

2.3 Reikwijdte huishoudelijke hulp

Voor de algemeen gangbare huishoudelijke hulp, breder dan alleen het schoonhouden
van de woonruimte, wordt met dit wetsvoorstel voorgesteld rekening te houden met het
onderscheid in de situatie tussen Wlz-geïndiceerde die in een instelling verblijven
of via een vpt zorg ontvangen en Wlz-verzekerden die in de thuissituatie met een mpt
of pgb zorg ontvangen. De situatie in een instelling of bij een vpt verschilt van
de situatie van een Wlz- geïndiceerde met een pgb of mpt. Het verschil is dat voor
verblijvende of mensen met een vpt de omvang van de benodigde huishoudelijke hulp
beperkter is. Zij voeren immers geen of in zeldzame gevallen (bij een vpt) een eigen
huishouding en bepaalde «huishoudelijke» taken (zoals het bereiden van eten en drinken)
zijn al in het verblijf en vpt vervat. Bij een pgb en mpt wordt een zelfstandige huishouding
gevoerd, waardoor behoefte is aan een breder palet aan hulp bij huishoudelijke taken.
Als voorbeeld kan worden gewezen op (hulp bij) het verzorgen van eten en drinken en
het opmaken van het bed. Met dit wetsvoorstel wordt daarom een onderscheid gemaakt
in de reikwijdte van de huishoudelijke hulp in deze twee te onderscheiden situaties.

3. Inschrijving verzekerden

Indien een zorgverzekeraar deel uitmaakt van een groep als bedoeld in artikel 24b
van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek waarvan ook een Wlz-uitvoerder deel uitmaakt,
meldt deze zorgverzekeraar zijn verzekerden bij de desbetreffende Wlz-uitvoerder aan
(artikel 2.2.1, eerste lid, Wlz). Dit is de meest voorkomende situatie. Indien een
zorgverzekeraar echter niet in een groep zit met een Wlz-uitvoerder, moeten verzekerden
van een dergelijke zorgverzekeraar zichzelf inschrijven bij de Wlz-uitvoerder die
als zorgkantoor is aangewezen in de gemeente waar de verzekerde woont (artikel 2.2.1,
tweede lid, Wlz). Het Besluit langdurige zorg stelt hierover enkele regels in de artikelen 2.1.1
tot en met 2.1.4. Op dit moment is één buitenlandse zorgverzekeraar toegetreden tot
de Nederlandse zorgverzekeringsmarkt. EUcare heeft geen Wlz-uitvoerder in zijn groep.
Bij deze zorgverzekeraars zijn ongeveer 150.000 verzekerden verzekerd. Het is bij
deze verzekerden niet algemeen bekend dat zij zichzelf moeten inschrijven bij een
Wlz-uitvoerder.

Met de voorgestelde wijziging van artikel 2.2.1 van de Wlz wordt bewerkstelligd dat
de zorgverzekeraar die geen Wlz-uitvoerder in de groep heeft, op grond van de Wlz
zorgt voor inschrijving in plaats van dat de verzekerde dat zelf moet doen. Op deze
wijze worden verzekerden ontlast omdat zij niet zichzelf hoeven in te schrijven, lopen
verzekerden niet het risico dat zij niet bij een Wlz-uitvoerder zijn ingeschreven
en worden eventuele fouten voorkomen. Zij komen hiermee voor de Wlz in eenzelfde positie
als verzekerden van een zorgverzekeraar die wel een Wlz-uitvoerder heeft.

Voorts wordt voorgesteld dat de verzekeraar die geen Wlz-uitvoerder in de groep heeft
ook een verzekerde die in het buitenland woont, inschrijft. Dit zal geschieden bij
een Wlz-uitvoerder van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen regio.
Op deze wijze wordt de inschrijving van verzekerden, ongeacht de vraag of de zorgverzekeraar
waarbij zij verzekerd zijn, deel uitmaakt van een groep waarvan ook een Wlz-uitvoerder
deel uitmaakt, gelijkgetrokken.

Op dit moment wordt in de inschrijving van verzekerden bij een zorgverzekeraar die
geen Wlz-uitvoerder in de groep heeft voorzien door de constructie dat Zilveren Kruis
de verzekerden van EUcare inschrijven als Wlz-verzekerden. Voor deze oplossing is
gekozen zodat verzekerden bij een beroep op de Wlz niet geconfronteerd worden met
eventuele problemen als gevolg van het feit dat zij niet zijn ingeschreven bij een
Wlz-uitvoerder.

Daarnaast is deze procedure gevolgd om enigszins de administratieve lasten van de
Wlz-uitvoerders die geconfronteerd worden met een handmatige inschrijving van de ongeveer
400.000 verzekerden, te beperken en te concentreren.

Met de voorgestelde wijziging wordt in het overgrote deel van de situaties voorkomen
dat iemand zichzelf moet inschrijven voor de Wlz. Echter, er kunnen zich nog steeds
situaties voordoen waarin dit wel aan de orde is. Om deze reden is de inschrijving
voor de Wlz door een persoon zelf in plaats van door een zorgverzekeraar als vangnet
behouden. Te denken valt hierbij aan de situatie waarin een verzekeringsplichtige
zich – in strijd met diens verzekeringsplicht – niet bij een zorgverzekeraar heeft
ingeschreven.

4. Raadpleegfunctie

4.1 Grondslag voor verstrekken van (bijzondere) persoonsgegevens door Wlz-uitvoerders
en het CIZ aan Zvw-zorgaanbieders

Zorg moet rechtmatig worden geleverd. Dat betekent dat een rekening op basis van de
juiste juridische titel moet worden bekostigd door hetzij een Wlz-uitvoerder als het
gaat om Wlz-zorg of een zorgverzekeraar als het gaat om Zvw-zorg. Voorgesteld wordt
daarom om een wettelijke grondslag te creëren in de Wlz voor de verwerking van gegevens
over gezondheid voor de vaststelling of te leveren dan wel geleverde zorg behoort
tot het verzekerde pakket van de Wlz. De verwerking bestaat uit de verstrekking van
gegevens door Wlz-uitvoerders en het CIZ en ontvangst en verdere verwerking door aanbieders
van Zvw-zorg. De wettelijke grondslag maakt tevens mogelijk om met aanbieders van
Zvw-zorg wier declaraties door zorgverzekeraars zijn of zullen worden afgewezen in
verband met samenloop wlz-zvw de AGB-code van de Wlz-instelling te delen waarin een
cliënt verblijft en het tijdvak van dit verblijf. Dit opdat deze aanbieders van Zvw-zorg
in overleg kunnen treden met de betreffende Wlz-instellingen over deze zorg en de
daarmee verband houdende declaraties.

Zorgverzekeraars wijzen declaraties van zorgaanbieders af als uit controles blijkt
dat door die aanbieders geen Zvw-zorg maar Wlz-zorg is geleverd. De controles verkleinen
de kans dat geleverde zorg in het verkeerde domein wordt gedeclareerd, en dat dezelfde
zorg, in sommige gevallen, twee keer wordt betaald.

De Wlz is bij zorginhoudelijke samenloop van Wlz en Zvw voorliggend (artikel 2.1,
eerste lid, van het Besluit zorgverzekering). Zorgaanbieders moeten in het geval van
een dergelijke samenloop zo snel mogelijk kunnen controleren onder welk domein, Zvw
of Wlz, de te verlenen of verleende zorg valt. Een aantal zorgaanbieders kan in het
geval van zorginhoudelijke samenloop tussen de Wlz en de Zvw niet (tijdig) vaststellen
in welk van beide domeinen de door hen te leveren respectievelijk geleverde zorg valt.
Het betref aanbieders van Zvw-zorg waarvan nog niet vaststaat dat zij ook zorgaanbieder
in de zin van de Wlz zijn. De Wlz (artikel 9.1.2) voorziet nu slechts in de gegevensverstrekking
door Wlz-uitvoerders en het CIZ aan Wlz-zorgaanbieders. De aanbieders van Zvw-zorg
kunnen in het geval van zorginhoudelijke samenloop tussen de Wlz en de Zvw niet (tijdig)
beschikken over de informatie die noodzakelijk is om vast te kunnen stellen in welk
domein te leveren of geleverde zorg valt en dus gedeclareerd moet worden. De zorginhoudelijke
samenloop tussen de Wlz en de Zvw doet zich met name voor bij persoonlijke verzorging,
begeleiding en verpleging en bijvoorbeeld medisch-generalistische zorg (artikel 3.1.1,
eerste lid, onderdeel b en d Wlz).

Het CIZ stelt het recht op zorg die behoort tot het verzekerde pakket van de Wlz,
ingevolge artikel 3.2.3, eerste lid, van die wet in een indicatiebesluit vast. De
zorg aan een verzekerde zonder geldig Wlz-indicatiebesluit valt bij samenloop van
de Wlz en Zvw onder het Zvw-domein en valt dan onder de dekking van de zorgverzekering.
Artikel 3.1.1, eerste lid, onderdeel d, van de Wlz, stelt voor de daarin opgenomen
zorg de aanvullende voorwaarde dat de verzekerde verblijf met behandeling in een instelling
op grond van die wet ontvangt. De bovenbedoelde zorg aan een verzekerde valt in het
Zvw-domein en dus onder de dekking van de zorgverzekering in het geval die verzekerde
geen verblijf met behandeling op grond van de Wlz ontvangt. Zie in dat verband artikel 3.3.2,
tweede lid, van de Wlz.

De Zvw-zorgaanbieder dient gezien het bovenstaande voor het tijdig kunnen vaststellen
van het domein waarin de te verlenen of verleende zorg valt te beschikken over de
volgende informatie:

a. de patiënt beschikt wel/niet over een geldig Wlz-indicatiebesluit van het CIZ; en

b. de patiënt ontvangt wel/geen verblijf met behandeling op grond van de Wlz.

De huidige wetgeving biedt geen grondslag om persoonsgegevens over de patiënten die
berust bij Wlz-uitvoerders en het CIZ met Zvw-zorgaanbieders te delen. Die aanbieder
weet dan niet wat voor soort patiënt hij voor zich heeft. Dat staat allereerst in
de weg aan een goed geïnformeerde beslissing van die aanbieders tot levering van zorg
of diensten aan patiënten. Bovendien verhindert het ontbreken van die informatie in
potentie een adequate inhoudelijke afstemming van de levering van zorg of diensten
dan wel een eventueel benodigde overdracht van die levering aan Wlz-instellingen.
De controles hebben ook tot gevolg dat een aantal aanbieders dat te goeder trouw handelt
hun rekeningen niet vanzelf voldaan krijgt. Zorgverzekeraars kunnen deze declaraties
immers niet uitbetalen. Wlz-uitvoerders en de Wlz-instellingen kunnen dit evenmin,
omdat zij geen opdracht hiertoe hebben verleend. Daardoor kunnen deze rekeningen tussen
wal en schip geraken met het risico dat aanbieders zich gedwongen voelen om deze rekeningen
neer te leggen bij patiënten die in principe voor dit risico zijn verzekerd. Deze
problemen dienen structureel te worden ondervangen. Het in artikel 9.1.3 Wlz in te
voegen derde lid, voorziet in de regeling voor de noodzakelijke informatieverstrekking.

4.2 Gegevensuitwisseling

Gezien het beginsel van de dataminimalisatie (niet meer dan noodzakelijk) bestaat
de uitwisseling enerzijds uit de identificatie van de betrokken patiënt, namelijk
het burgerservicenummer (BSN) en anderzijds uit het gegeven of de patiënt op de aangegeven
peildatum beschikt over een geldig Wlz-indicatiebesluit.

Voor een specifieke groep van Zvw-zorgaanbieders geldt dat zij het ook het gegeven
kunnen ontvangen of de patiënt op de aangegeven peildatum verblijf met de behandeling
op grond van de Wlz ontvangt.

Die mogelijkheid is beperkt tot die Zvw-zorgaanbieders die zorgvormen leveren waarbij
het op voorhand niet duidelijk is of behandeling uit de Zvw of Wlz wordt geleverd.
Uit de autorisatie wordt duidelijk om wat voor een zorgaanbieder het gaat en wat voor
rechten daarbij horen. In het kader van het beginsel van de dataminimalisatie wordt
«dat»-informatie verstrekt en niet «wat»-informatie. Het is voor deze taak niet noodzakelijk
om de inhoud van het verblijf met behandeling of van de Wlz-indicatie te kennen. De
bovenstaande antwoorden zijn evenwel bijzondere persoonsgegevens die betrekking hebben
op de gezondheid en die worden gekoppeld aan de persoon.

De uitgevraagde informatie helpt betrokken zorgaanbieders in belangrijke mate bij
het vaststellen onder welk domein Zvw of Wlz door hen te verlenen zorg (of overige
diensten) kan worden bekostigd, maar kan niet in alle situaties tijdig zekerheid hierover
geven. Als een cliënt die verblijft in een Wlz-instelling in eerste instantie geen
behandeling krijgt, maar op een later moment wel, blijkt dat niet tijdig uit een melding
van de verandering van de aard van de zorg vanuit die instelling, maar pas bij de
declaratie van deze behandeling achteraf. Een aantal zorgaanbieders kan daardoor enkele
weken niet op de hoogte zijn van het feit dat de zorg die zij verlenen niet langer
uit de Zvw, maar voortaan uit de Wlz geleverd moet worden. Navraag bij het CBS leert
dat deze situatie zich jaarlijks zo’n 1900 keer kan voordoen. Bovendien kan niet worden
uitgesloten dat achteraf uit declaraties van Wlz-instellingen blijkt dat de zorg die
daadwerkelijk is geleverd niet overeenkomt met de zorg die Wlz-instellingen hadden
aangekondigd te zullen leveren.

Praktisch gezien heeft dit tot gevolg dat, zelfs als zorgaanbieders tijdig hebben
gecontroleerd onder welk domein Zvw of Wlz zorg (of overige dienst) kan worden geleverd,
een aantal declaraties voor geleverde zorg moet worden afgewezen door zorgverzekeraars.
In dat geval is overleg nodig tussen de zorgaanbieder en de Wlz-instellingen waarin
de cliënt verblijft, omdat deze laatste verantwoordelijk is voor het leveren van de
betreffende zorg. Daarom wordt tevens voorgesteld om het mogelijk te maken dat zorgaanbieders
wier declaraties worden afgewezen door zorgverzekeraars in verband met samenloop wlz-zvw
inzage krijgen in de AGB-code van de Wlz-instelling waarin de betreffende cliënt verblijft
en het tijdvak van het verblijf.

Een beveiligd informatiesysteem (via internettoegang) zal worden gevoed met informatie
die is gegenereerd en is doorgegeven door Wlz-uitvoerders en het CIZ. Het informatiesysteem
verwerkt het verzoek en levert de relevante persoonsgegevens aan de zorgaanbieder
en de zorgaanbieder ontvangt en verwerkt de betreffende informatie in zijn administratie.
Het niveau van beveiliging van de gegevens zal «hoog» moeten zijn in het kader van
de bijzondere persoonsgegevens. Dat betekent een ict-beveiligingsniveau vergelijkbaar
met DIGI-D met sms-code. Het systeem moet zo worden ingericht dat alleen de noodzakelijke
informatie toegankelijk is voor de geautoriseerde partij.

Op basis van artikel 5, eerste lid, onderdeel e, van de Algemene verordening gegevensbescherming
(AVG), mogen persoonsgegevens niet langer bewaard worden dan noodzakelijk is voor
de doeleinden waarvoor ze worden verwerkt. Dit geldt uiteraard ook voor de gegevens
waar het hier om gaat. Dat uitgangspunt heeft tot gevolg dat de gegevens die nodig
zijn voor de aanvraag direct worden gewist na de informatieverstrekking. Informatie
over een geldige CIZ-indicatie slechts mag worden bewaard indien en voor zover dit
noodzakelijk is om het gevraagde gegeven te kunnen verstrekken aan ontvangers. Hetzelfde
geldt voor informatie over cliënten die verblijf met behandelingen ontvangen. Er kan
echter geen vaste termijn voor de geldigheid van de gevraagde informatie worden vastgelegd.
De reden hiervoor is dat cliënten kunnen beschikken over indicaties die vele jaren
doorlopen. Voor die cliënten zal nog steeds het juiste antwoord moeten worden gegeven
op een raadpleging. Informatie die niet langer geldig is zal wel terstond moeten worden
verwijderd. Alleen als een indicatie of zorglevering een einddatum heeft kan een maximale
bewaartermijn worden gehanteerd. Dit heeft vooral te maken met het feit dat een vordering
over een aantal jaren terug kan worden terugbetaald. In het systeem worden de rechten
van betrokkenen zoals het recht op inzage gewaarborgd op grond van de AVG. Het recht
op het wissen van gegevens is ingevolge artikel 17, derde lid, onderdelen b en c,
van de AVG, niet van toepassing omdat gegevens, zoals ook hierboven aangegeven, op
grond van dit wetsvoorstel zo lang als nodig bewaard worden, maar hier niet op voorhand
een termijn aan te koppelen is.

5. Eerder inzetten van de (onafhankelijke) cliëntondersteuning

Cliënten met een Wlz-indicatie hebben recht op onafhankelijke cliëntondersteuning
op grond van de Wlz. De onafhankelijke cliëntondersteuning voorafgaand aan het Wlz-indicatiebesluit
is belegd bij de gemeenten op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015
(Wmo 2015). Gemeenten zijn en blijven verantwoordelijk voor cliëntondersteuning op
het gebied van maatschappelijke ondersteuning, preventieve zorg, zorg (anders dan
realisatie van Wlz-zorg), jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen. Als
er zicht is op een Wlz-indicatie is het wenselijk dat de (onafhankelijke) cliëntondersteuning
reeds vanuit de Wlz kan worden ingezet. Wanneer cliëntondersteuning, voorafgaand aan
de indicatiestelling vanuit de Wlz mogelijk is, draagt dit ertoe bij dat enerzijds
het aanvragen van het indicatiebesluit soepeler verloopt en dat anderzijds tijdig
de juiste keuzes worden gemaakt met betrekking tot de zorg die een cliënt nodig heeft
en de plaats waar hij die zorg wil ontvangen. Ook kan de cliëntondersteuning bij specifieke
cliëntgroepen efficiënter worden ingezet. Cliëntondersteuners die op grond van de
Wlz worden ingezet, hebben veel kennis van en ervaring met de Wlz en kunnen de cliënt
zo ondersteunen bij het aanvragen van het indicatiebesluit en bij het maken van een
keuze voor de meest passende zorg en/of instelling. De specifieke kennis over de Wlz
is in mindere mate aanwezig en beschikbaar bij de cliëntondersteuners die cliëntondersteuning
leveren in het kader van de Wmo 2015.

Door de uitvoering van de Wlz door Wlz-uitvoerders uit te breiden, wordt bewerkstelligd
dat cliëntondersteuners vanuit de Wlz eerder ingezet kunnen worden. Dit is neergelegd
in het in artikel 4.2.4 in te voegen vijfde lid. De Wlz-uitvoerder kan op grond van
dat lid in plaats van onafhankelijke cliëntondersteuning ook zelf voorzien in het
bieden van ondersteuning aan de betrokken verzekerden bieden. Gemeenten blijven op
grond van de Wmo 2015 verantwoordelijk voor de inzet van onafhankelijke cliëntondersteuning,
voorafgaand aan het indicatiebesluit. In het experiment Persoonsvolgende Zorg (PVZ)3 is geëxperimenteerd door de Wlz-uitvoerders CZ en Zilveren Kruis met het inzetten
van Wlz-cliëntondersteuning vanuit de Wlz-uitvoerders zorgkantoren in de aanloop naar
en bij het voorbereiden van de indicatieaanvraag bij het CIZ. Dit bleek in een behoefte
te voorzien. Door de inzet van cliëntondersteuners Wlz weten cliënten hun weg binnen
het zorgstelsel beter te vinden, denkt er iemand met hen mee, worden zij geholpen
bij het preciseren van hun zorgvraag, voelen zij zich «ontzorgd» en daadwerkelijk
gesteund in hun zoektocht naar voor hen passende zorg.

Ten aanzien van de onafhankelijke cliëntondersteuning kunnen de Wlz-uitvoerders de
inkoopdocumenten voor cliëntondersteuning uit breiden zodat de cliëntondersteuning
ook ingezet kan worden bij cliënten die nog niet over een Wlz-indicatiebesluit beschikken
maar hier wel zicht op hebben.

6. Verhouding tot het hoger recht

6.1 Algemeen

In deze paragraaf zal worden ingegaan op de Europeesrechtelijke aspecten. Europeesrechtelijke
aspecten zijn aan de orde bij het onderwerp de raadpleegfunctie.

6.2 Raadpleegfunctie

6.2.1 Artikel 8 EVRM en artikel 17 IVBPR

Artikel 8, eerste lid, van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van
de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) beschermt het recht op respect
voor het privéleven. Eenzelfde strekking heeft artikel 17 IVBPR. Deze rechten zijn
geen absoluut rechten. Het tweede lid van artikel 8 EVRM geeft de randvoorwaarden
voor inmenging van enig openbaar gezag in de uitoefening van dit recht.

De raadpleegfunctie betreft een dergelijke inmenging. De grondslag voor de verwerking
van persoonsgegevens is ingevolge dit wetsvoorstel neergelegd in de Wlz, waarbij is
bepaald met welk doel de verwerking van persoonsgegevens plaatsvindt. Aldus is de
beperking voor betrokkenen voldoende kenbaar en voorzienbaar.

De verwerking van persoonsgegevens draagt bij aan een goed functionerend gezondheidszorgstelsel
en verzekeringsstelsel voor gezondheidszorg en dient daarmee het belang van het economisch
welzijn van Nederland en de bescherming van de gezondheid. Patiënten hebben groot
belang bij adequate en tijdige zorg en zijn hierbij afhankelijk van de inzet van zorgaanbieders.
Voor zover het verzekerde zorg betreft zijn zorgaanbieders voor hun inzet voor patiënten
afhankelijk van mogelijkheden tot vergoeding vanuit de Zvw en de Wlz. Daarom is het
belangrijk voor patiënten en zorgaanbieders over informatie te beschikken die noodzakelijk
is om vast te kunnen stellen uit welk domein zorg vergoed kan worden. De informatie
die te dien einde wordt verstrekt aan zorgaanbieders is beperkt. Desgevraagd worden
zorgaanbieders geïnformeerd of er sprake is van een Wlz-indicatie en het ontvangen
van verblijf met behandeling op grond van de Wlz.

De verwerking van persoonsgegevens moet noodzakelijk zijn in een democratische samenleving.
Volgens jurisprudentie van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens houdt dit
vereiste in dat sprake moet zijn van een dringende maatschappelijke behoefte4. Een goed functionerend Nederlands gezondheidzorgstelsel en verzekeringsstelsel voor
gezondheidszorg kunnen worden aangemerkt als een dringende maatschappelijke behoefte.

Verder moet de verwerking van persoonsgegevens (inbreuk) in een redelijke verhouding
staan tot het te dienen belang en mag de inbreuk op de belangen van de bij de verwerking
van persoonsgegevens betrokkene niet onevenredig zijn in verhouding tot het met de
verwerking te dienen doel. Verder is het van belang dat het doel waarvoor de persoonsgegevens
mogen worden verwerkt in redelijkheid niet op een andere, voor de betrokkene minder
nadelige wijze, kan worden verwerkelijkt. De zorgaanbieder moet weten of zorg voor
een patiënt behoort tot het verzekerde pakket voor de Wlz dan wel tot het te verzekeren
basispakket voor de zorgverzekering behoort valt om in het juiste domein te kunnen
declareren. De wetenschap dat zorg aan een patiënt in het Wlz-domein valt betekent
dat die patiënt:

a. beschikt over een geldig Wlz-indicatie; en

b. voor zover het zorg betreft als bedoeld in artikel 3.1.1, eerste lid, onderdeel d,
van Wlz, verblijf met behandeling op grond van die wet ontvangt.

Het verwerkingsdoel kan niet op een voor de patiënt minder nadelige wijze worden bewerkstelligd.

De inhoud van de Wlz-indicatie wordt niet gedeeld met de Zvw-zorgaanbieders. Voor
een specifieke groep van zorgaanbieders geldt dat zij de informatie krijgen of de
patiënt verblijf met behandeling op grond van de Wlz ontvangt. Die mogelijkheid staat
enkel open voor die zorgaanbieders die zorgvormen leveren waarbij het op voorhand
niet duidelijk is (artikel 3.1.1, eerste lid, onderdeel d, van de Wlz) of behandeling
uit de Zvw of Wlz wordt geleverd (bijvoorbeeld medisch generalistische zorg, farmaceutische
zorg, gebruik hulpmiddelen en mondzorg).

De verwerking van persoonsgegevens voldoet aan de eisen aan subsidiariteit en proportionaliteit.

Geconcludeerd kan worden dat de raadpleegfunctie voldoet aan de eisen van artikel 8,
tweede lid, van het EVRM.

6.2.2 AVG

De bescherming van persoonsgegevens is een grondrecht dat in artikel 8 van het Handvest
van de grondrechten van de Europese Unie is vastgelegd. In de AVG is dit nader uitgewerkt.
Ingevolge artikel 6, eerste lid, onderdeel c, AVG, is de verwerking van persoonsgegevens
rechtmatig als deze noodzakelijk is om te voldoen aan een wettelijke verplichting
die op de verwerkingsverantwoordelijke rust. De verwerkingsverantwoordelijken zijn
het CIZ en de Wlz-uitvoerders. Zij voldoen met de verstrekking van persoonsgegevens
aan het ingevolge dit wetsvoorstel in artikel 9.1.3 Wlz in te voegen derde lid. Op
basis van artikel 6, eerste lid, onderdeel f, van de AVG, is verwerking van persoonsgegevens
toegestaan indien noodzakelijk voor de behartiging van de gerechtvaardigde belangen
van de verwerkingsverantwoordelijke, tenzij de belangen van de betrokkenen zwaarder
wegen. De Zvw-zorgaanbieders zijn hierbij de verwerkingsverantwoordelijken. Het in
het juiste domein declareren van geleverde teneinde betaling te krijgen voor geleverde
zorg vormt een gerechtvaardigd belang van de Zvw-zorgaanbieders. De verwerking van
persoonsgegevens dient bovendien ook het belang van de betrokkenen (patiënten). Zij
hebben namelijk groot belang bij adequate en tijdige zorg en zijn hierbij afhankelijk
van de inzet van zorgaanbieders. Voor zover het verzekerde zorg betreft zijn zorgaanbieders
voor hun inzet voor patiënten afhankelijk van betalingen door Wlz-uitvoerders respectievelijk
zorgverzekeraars dan wel restitutievergoedingen aan Zvw-verzekerden.

De aanvullende gegevensverstrekking heeft tot doel het zoveel mogelijk voorkomen van
het factureren van geleverde zorg in het verkeerde domein. Het gaat om een verwerking
van gegevens over gezondheid die noodzakelijk is voor het beheren van het Nederlandse
gezondheidszorgstelsel. Artikel 9, tweede lid, onderdeel h, AVG, regelt voor dat verwerkingsdoel
een uitzondering op het verbod tot verwerking van bijzondere categorieën van persoonsgegevens.
De noodzakelijke verwerking van gegevens over gezondheid voor het verstrekken van
gezondheidszorg of het beheer van het gezondheidszorgstelsel valt onder die uitzondering.
Het bovenbedoelde onderdeel van de AVG eist wel dat de Nederlandse wetgeving die uitzondering
regelt. Het in artikel 9.1.3, in te voegen derde lid, toe te voegen onderdeel d, voorziet
in die regeling. In de toets aan het EVRM is toegelicht dat de verwerking geschiedt
ten behoeve van het verstrekken van gezondheidszorg en het beheer van het Nederlandse
gezondheidszorgstelsel. De toets aan het EVRM maakt tevens duidelijk dat de verwerking
voldoet aan de eisen van subsidiariteit en proportionaliteit. De combinatie van artikel 9,
tweede lid, onderdeel h, van de AVG, en het in artikel 9.1.3 in te voegen derde onderdeel d,
Wlz, maakt de verwerking van de betrokken gegevens over gezondheid mogelijk.

6.2.3 Verhouding tot de Grondwet

In deze paragraaf wordt ingegaan op de verhouding met de Grondwet. Deze verhouding
is relevant bij het onderwerp raadpleegfunctie.

De Grondwet bepaalt dat eenieder recht heeft op eerbiediging van zijn persoonlijke
levenssfeer (artikel 10, lid 1, Grondwet). Ook dit recht is niet absoluut: bij of
krachtens de wet kunnen daaraan beperkingen worden gesteld. De redenen die hierboven
zijn gegeven ter rechtvaardiging van de inbreuk op het recht op respect voor het privéleven
in artikel 8 van het EVRM ingevolge de in dit wetsvoorstel voorgestelde raadpleegfunctie,
gelden evenzeer ter onderbouwing van de wettelijke beperkingen op grond van artikel 10
van de Grondwet.

7. Gevolgen

7.1 Algemeen

In deze paragraaf zal worden ingegaan op de gevolgen van dit wetsvoorstel. Hieronder
wordt aandacht besteed aan de gevolgen voor de regeldruk waar het gaat om de onderwerpen:
inschrijving van verzekerden en raadpleegfunctie. Voor de overige onderwerpen zijn
er geen belangrijke gevolgen, vooral omdat dit wetsvoorstel aansluit bij de huidige
praktijk. Dit geldt voor de onderwerpen huishoudelijke hulp en cliëntondersteuning.

7.2 Inschrijving verzekerden

De administratieve lasten van de burger gaan omlaag omdat zij zich niet zelf hoeven
in te schrijven bij een Wlz-uitvoerder van hun woonplaats c.q. mutaties door hoeven
te geven. Daarnaast leidt het wetsvoorstel ertoe dat Wlz-uitvoerders niet de gegevens
van de verzekerde handmatig hoeven op te nemen in hun administratie waarmee administratieve
lasten worden teruggedrongen.

7.3 Raadpleegfunctie

De introductie van de raadpleegfunctie leidt tot incidentele kennisnemingskosten voor
ca. 20.000 gebruikers van 0,03 miljoen euro. Zorgaanbieders kunnen ervoor kiezen om
de uitvraag van de raadpleegfunctie vervolgens handmatig te doen dan wel geautomatiseerd
door een koppeling van de raadpleegfunctie aan de bestaande ICT-functie die de bedrijfsvoering
ondersteunt. Nagaan in welk domein zorg geleverd moet worden maakt onderdeel uit van
de normale bedrijfsvoering van betreffende zorgaanbieders. Er worden derhalve geen
nalevingskosten gerekend. Voor het overige zijn er geen gevolgen voor de regeldruk
of kennisnemingskosten voor de doelgroep. Dit gezien het feit dat deze de staande
praktijk codificeert.

8. Fraudetoets

Er is een fraudetoets uitgevoerd ten aanzien van het betrekken van huishoudelijke
hulp met een pgb of een mpt. Hieruit zijn geen aanvullende fraudegevoeligheden naar
voren gekomen. De voorgestelde wijziging met betrekking tot de inschrijving van verzekerden
kan geen aanleiding geven tot fraude omdat de verantwoordelijkheid voor inschrijving
verschuift van verzekerden naar zorgverzekeraars.

Voor de raadpleegfunctie geldt dat deze een positief effect heeft op de rechtmatigheid
van de zorg. De functie zorgt ervoor dat aanbieders weten of een declaratie terecht
naar de Wlz-uitvoerder wordt gestuurd waardoor betalingen niet geweigerd worden.5 X

9. Financiële gevolgen

Dit wetsvoorstel heeft geen gevolgen voor de Rijksbegroting of het exploitatiesaldo
voor het Fonds langdurige zorg omdat de wijzigingen aansluiten op de uitvoeringspraktijk.
Met betrekking tot de verruiming van cliëntondersteuning wordt opgemerkt dat gemeenten
verantwoordelijk blijven voor de uitvoering van cliëntondersteuning in de fase voorafgaand
aan het indicatiebesluit. Er worden dan ook geen middelen overgeheveld van gemeenten
naar zorgkantoren

10. Advies en consultatie6

10.1 Internetconsultatie

10.1.1 Algemeen

In de zomer van 2020 heeft een eerdere versie van dit wetvoorstel voorgelegen voor
internetconsultatie. Dit wetsvoorstel bevatte de onderwerpen cliëntondersteuning,
huishoudelijke hulp, de inkijkfunctie en enkele kleinere wijzigingen. Er zijn 16 openbare
reactie ontvangen. Over de bij deze consultatie betrokken onderwerpen waren de reacties
overwegend positief. Wel werden er, met name waar het ging om cliëntondersteuning,
nog nadere vragen en aandachtspunten genoemd. Hieronder wordt kort ingegaan op de
reacties die tijdens deze internetconsultatie zijn ontvangen op deze drie onderwerpen.
Waar mogelijk is het wetsvoorstel en de toelichting hierbij aangevuld om helderheid
te geven op onderwerpen waar vragen over zijn gesteld.

10.1.2 Clientondersteuning

Uit de reacties over het onderwerp cliëntondersteuning blijkt dat het positief wordt
gevonden dat hierover regels zijn opgesteld en dat het als efficiënt wordt gezien
om cliëntondersteuning voorafgaand aan de indicatie mogelijk te maken. Wel worden
er vragen gesteld over onder meer de samenloop van cliëntondersteuning op grond van
de Wmo 2015 en de Wlz, de beoogde doelgroep voor de wijziging en de evaluatie van
de cliëntondersteuning. Mede naar aanleiding van de ontvangen reacties zijn in dit
wetsvoorstel de bepalingen over cliëntondersteuning verder uitgewerkt en verbreed.
Hiermee is tegemoet gekomen aan de belangrijkste reacties uit de consultatie. Na twee
jaar zal worden bezien of met de voorgestelde wijzigingen met betrekking tot de cliëntondersteuning
de beoogde doelstelling wordt gerealiseerd.

Met betrekking tot de samenloop van cliëntondersteuning op grond van de Wmo 2015 en
de Wlz is het belangrijk dat gemeenten op grond van de Wmo 2015 verantwoordelijk blijven
voor cliëntondersteuning vóór de afgifte van een indicatiebesluit Wlz. Deze wetswijziging
maakt het mogelijk dat een beroep kan worden gedaan op een cliëntondersteuner vanuit
de Wlz.

Met voorgestelde wijziging blijft er een overgang tussen de Wmo 2015 en de Wlz. Een
cliënt kan daarom te maken krijgen met verschillende cliëntondersteuners. De voorgestelde
wijziging stimuleert de samenwerking tussen de Wlz-uitvoerders en gemeenten indien
er een Wlz-indicatie voorzienbaar is. Het gaat hier om bijvoorbeeld het ondersteunen
bij het maken van de juiste keuzes met betrekking tot de zorg die een cliënt nodig
heeft en de plaats waar hij die zorg wil ontvangen.

Naar aanleiding van de vragen over de doelgroep van de cliëntondersteuning is het
goed om op te merken dat het rapport «Evaluatie OCO Wlz» van SIRA Consulting7 mede aanleiding is geweest voor dit wetsvoorstel op het punt van cliëntondersteuning.
Deze wetswijziging is bedoeld voor alle cliënten bij wie een Wlz-indicatie in het
vooruitzicht ligt, maar die óf nog een aanvraag moeten indienen óf daarmee bezig zijn
en daarbij graag ondersteuning ontvangen. Deze wetswijziging maakt het mogelijk dat
cliëntondersteuning Wlz aan iedere cliënt rechtmatig geboden kan worden voorafgaand
aan de fase van het aanvragen van het indicatiebesluit op grond van de Wlz. Dit geldt
dus ook voor de overgang van de Jeugdwet naar de Wlz.

10.1.3 Huishoudelijke hulp

Ook over de voorgestelde wijzigingen met betrekking tot huishoudelijke hulp waren
de reacties positief en werden er enkele nadere vragen en aandachtspunten genoemd.
Meerdere partijen vroegen of de duiding van de reikwijdte van de huishoudelijke hulp
budgettaire consequenties heeft of dat sprake is van het achteraf verrekenen van betalingen.
Naar aanleiding van deze vragen is hier in de toelichting nader aandacht aan besteed.
Belangrijk hierbij is dat er geen sprake is van budgettaire consequenties of het nog
achteraf verrekenen van declaraties omdat reeds nu de huishoudelijke hulp breed wordt
uitgelegd, en het wetsvoorstel er op dit punt vooral toe dient om deze uitleg te bestendigen.

10.1.4 Raadpleegfunctie

Waar het gaat om de raadpleegfunctie wordt in de consultatiereacties de behoefte aan
uitwisseling met zorgaanbieders via een ict-tool van Wlz-informatie die noodzakelijk
is om zorg in het juiste domein te kunnen inzetten, continueren en declareren, onderstreept.
Uit enkele reacties bleek dat de voorgestelde raadpleegfunctie te beperkt dan wel
te ruim werd gevonden.

Naar aanleiding van een opmerking is in de toelichting nader ingegaan op de mogelijkheden
een declaratieproces zonder onnodige retourstromen te faciliteren.

Uit een aantal reacties blijkt dat er nog nadere behoefte is aan informatie-uitwisseling.
In dit wetsvoorstel wordt uitsluitend een grondslag gegeven voor informatie-uitwisseling
met als doel om declaraties in het goede domein (Wlz of Zvw) in te kunnen dienen.
Andere informatiewensen zullen worden meegenomen in de analyse van domeinoverstijgende
informatiebehoeften in relatie tot het programma i-Wlz en het actieprogramma Wmo-Jw.

Ook is gebleken dat enkele organisaties zorgen hadden over dat er niet meer informatie
wordt gedeeld dan noodzakelijk. In de toelichting is benadrukt dat uitwisseling van
gegevens over gezondheid kan slechts plaats hebben indien en voor zover deze noodzakelijk
en proportioneel is gelet op de achterliggende doelstelling.

Ook is door verschillende partijen aandacht gevraagd voor een goede implementatie
en communicatie over de raadpleegfunctie en de ontwikkelingskosten. In de toelichting
is hier waar relevant aandacht aan besteed.

10.2 Advies AP

Het wetsvoorstel zoals voorgelegd voor internetconsultatie, is ook aan de Autoriteit
Persoonsgegevens (AP) aangeboden. Op 12 november 2020 heeft de AP met betrekking tot
de Wlz-inkijkraadpleegfunctie aangegeven dat enkele in het de consultatieversie van
het wetsvoorstel voorgestelde verwerkingen, onvoldoende waren toegelicht, waardoor
de noodzaak ervan onvoldoende vaststaat. De AP heeft aangegeven op dit punt bezwaar
tegen het concept te hebben en adviseert de procedure niet voort te zetten, tenzij
het bezwaar is weggenomen. Naar aanleiding van het advies van de AP is de raadpleegfunctie
beperkt tot verstrekking van informatie door het CIZ en Wlz-uitvoerders aan Zvw-zorgaanbieders.
Hiermee is het wetsvoorstel in lijn gebracht met de toelichting en is aan de bezwaren
van de AP tegemoet is gekomen.

10.3 Advies ATR

Het Adviescollege Toetsing Regeldruk (ATR) deelt de in de memorie van toelichting
opgenomen omschrijving van de gevolgen voor de regeldruk.

II. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING

Artikel I

Onderdeel A

Op basis van artikel 10.1.4, Wlz verstrekt het Zorginstituut subsidies aan organisaties
voor het verlenen van assistentie bij algemene dagelijkse levensverrichtingen in en
om de ADL-woning. In artikel 1.1.1 van de Wlz is een ADL-woning gedefinieerd als een
aantal bij elkaar horende rolstoeldoorgankelijke sociale huurwoningen. Dit betekent
dat geen subsidie beschikbaar is voor deze vorm van zorg in andere woningen dan in
sociale huurwoningen. In een brief aan de Tweede Kamer over de stand van zaken Fokuswonen
van 20 november 20208 heeft de Minister van MZS aangegeven om bij de eerstvolgende aanpassing van de Wlz
deze definitie zodanig te formuleren dat het leveren van ADL-assistentie niet langer
strikt is voorbehouden aan sociale huurwoningen. De voorgestelde wijziging van artikel 1.1.1
van de Wlz strekt hiertoe door in de definitie «sociale huurwoningen» te vervangen
door «woningen». Dit betekent dat bewoners van ADL-woningen in een aantal gevallen
ook kunnen doorstromen naar een andere woning, waarmee de keuzevrijheid toeneemt.
Dit laat onverlet dat woningcorporaties een belangrijke taak hebben en houden bij
de instandhouding en nieuwbouw van ADL-clusters.

Onderdeel B en C

Artikel 2.2.1, eerste lid van de Wlz regelt nu de inschrijving van verzekerden voor
de Wlz in de situatie dat een zorgverzekeraar in zijn groep een Wlz-uitvoerder heeft.
Met de voorgestelde wijziging wordt ook de inschrijving van verzekerden voor de Wlz
geregeld indien de zorgverzekeraar in zijn groep géén Wlz-uitvoerder heeft. In paragraaf
3 van het algemeen deel van deze toelichting is hier nader op ingegaan. Vanwege de
leesbaarheid zijn onderdelen van het huidige eerste lid verplaatst naar een nieuw
tweede en derde lid. In de overige leden van artikel 2.2.1 en in artikel 2.2.2 van
de Wlz wordt een aantal verwijzingen als gevolg van de nieuwe nummering van de leden
aangepast.

Onderdeel D, onder 1 en 3

Het vpt omvat de vormen van zorg die in artikel 3.1.1 van de Wlz zijn opgenomen, met
uitzondering van artikel 3.1.1, eerste lid, onderdeel d (algemeen medische zorg) (zie
artikel 3.3.2, tweede lid, Wlz). Daarmee vertoont de aanspraak van het vpt veel overeenkomsten
met de zorg in een instelling zonder behandeling. Een kenmerkend verschil met de zorg
in een instelling is dat de cliënt in het geval van het vpt zelf zijn woonlasten voor
zijn rekening neemt (en als gevolg daarvan ook een lagere eigen bijdrage betaalt).

De formulering van artikel 3.3.2, eerste lid, onderdeel a, sluit niet uit dat meerdere
zorgaanbieders Wlz-zorg leveren op basis van één vpt en geeft niet aan om welke zorgaanbieders
het dan gaat. Om die reden wordt de formulering van artikel 3.3.2, eerste lid, onderdeel a,
gewijzigd en wordt het derde lid aangepast. Hiermee wordt in het eerste lid duidelijk
vastgelegd dat één zorgaanbieder het vpt verleend. Hierbij is ook gekozen voor de
term «volledig pakket thuis» in plaats van het nu gehanteerde «integraal en volledig
pakket thuis» omdat het woord «integraal» weinig toevoegt en de gebruikelijke afkorting
«vpt» is. Omdat het in sommige gevallen denkbaar kan zijn dat het toch wenselijk is
om door een andere zorgaanbieder zorg te laten leveren bij een vpt, wordt in het nieuwe
negende lid de mogelijkheid geopend voor bij ministeriële regeling aan te wijzen vormen
van zorg ook andere zorgaanbieders in te schakelen.

Te denken valt hierbij aan begeleiding in groepsverband (zoals dagbesteding) als bedoeld
in artikel 3.1.1, eerste lid, onderdeel b en specifieke Wlz-behandeling zoals omschreven
in artikel 3.1.1, onderdeel c.

Onderdeel D, onder 2 en onderdeel E

De voorgestelde wijzigingen zien op de omvang van de huishoudelijke hulp bij een mpt
of een pgb en legt vast dat wanneer zorg via een pgb of mpt geleverd wordt, de verzekerde
betalingen kan doen voor andere algemeen gangbare huishoudelijke hulp dan het schoonhouden
van de woonruimte. Op dit onderwerp is nader ingegaan in paragraaf 2 van het algemeen
deel van deze toelichting. Onderdeel D, onder 2 regelt dit voor het mpt en onderdeel E
regelt dit voor het pgb.

Onderdeel F

In artikel 3.3.6, eerste en tweede lid, van de Wlz is een maximum gesteld van 13 weken
aan de periode dat een Wlz-uitvoerder of zorgkantoor de zogenoemde overbruggingszorg
kan inzetten. Overbruggingszorg is zorg die, in afwachting van een definitieve plaats
of voorziening, op grond van de Wlz wordt geboden. Te denken valt hierbij aan zorg
thuis terwijl een Wlz-verzekerde wacht op een plaats in een instelling. Zeker bij
een situatie waarin sprake is van een acute verslechtering van de gezondheidstoestand
van de cliënt of waarin plotseling een mantelzorger wegvalt, kan behoefte zijn aan
overbruggingszorg. De zorgplichten van de Wlz-uitvoerder en het zorgkantoor brengen
mee dat een cliënt zo snel mogelijk op een passende plek moet worden aangeboden. Voor
Wlz-uitvoerders en zorgkantoren is de huidige termijn van maximaal 13 weken om een
goede plek of voorziening te vinden, niet altijd werkbaar. Dit vanwege de veelheid
van situaties die zich voor kunnen doen bij het starten van zorg op basis van de Wlz
en de tijd die gemoeid kan zijn bij het vinden van een in alle opzichte passende plaats.
Ook kan er sprake zijn van een situatie waarin de meest passende zorg niet onmiddellijk
beschikbaar is. Het kan dus in bijzondere situaties voorkomen dat na 13 weken geen
passende zorg met verblijf in een instelling beschikbaar is. Voorkomen moet worden
dat de Wlz-verzekerde dan tussen wal en schip valt. Om dit te voorkomen maken Wlz-uitvoerders
en zorgkantoren in de praktijk overbruggingszorg dan ook na deze termijn mogelijk.
Artikel 3.3.6, eerste en tweede lid, wordt daarom aangepast aan de huidige uitvoeringspraktijk
door het schrappen van de termijn van maximaal 13 weken. Dit doet echter niet af aan
de zorgplicht van de Wlz-uitvoerder en het zorgkantoor zo snel mogelijk een passende
plek te vinden.

In artikel 3.3.6, derde lid, wordt geregeld dat een cliënt, wanneer deze eerst 13
weken heeft gewacht op een passende plek – nog voor korte tijd overbruggingszorg kan
krijgen als er zicht is op een vrije plek in de instelling van voorkeur. Met het schrappen
van de termijn van 13 weken in het eerste en tweede lid, moet ook dit lid worden aangepast.
De situatie kan zich voordoen dat de zorg wel beschikbaar is, maar niet in de instelling
van voorkeur. In dat geval maakt het voorgestelde derde lid het mogelijk nog langer
overbruggingszorg te leveren op grond van het eerste en tweede lid. Dit zal gebeuren
in overleg met de verzekerde.

Onderdeel G

Het voorgestelde onderdeel c van artikel 4.2.1, eerste lid, Wlz heeft betrekking op
onafhankelijke cliëntondersteuning. Dit onderwerp is nader toegelicht in paragraaf
5 van het algemeen deel van deze toelichting. De voorgestelde wijziging maakt duidelijk
dat de zorgplicht van een Wlz-uitvoerder op het gebied van onafhankelijke cliëntondersteuning
jegens de verzekerde aanvangt vanaf het tijdstip waarop het CIZ het indicatiebesluit
heeft vastgesteld. De onafhankelijke cliëntondersteuning over de aan de vaststelling
van het indicatiebesluit voorafgaande periode behoort tot de zorgplicht van de gemeenten.
Het voorgaande is in overeenstemming met de parlementaire geschiedenis van de bepaling
over de onafhankelijke cliëntondersteuning9.

Onderdeel H, onder 1

Het in artikel 4.2.4 in te voegen vijfde lid regelt het zorgdragen voor ondersteuning
van de verzekerde die bijdraagt aan het verkrijgen van een indicatiebesluit en het
tot gelding brengen van zorg vastgesteld bij een te verkrijgen indicatiebesluit. Het
kan bij die ondersteuning ook gaan om andere ondersteuning dan onafhankelijke cliëntondersteuning,
zoals ondersteuning door de Wlz-uitvoerder zelf. Het begrip «cliëntondersteuning»
houdt gezien de begripsomschrijving daarvan in artikel 1.1.1 Wlz, onafhankelijke cliëntondersteuning
in. In paragraaf 5 van het algemeen deel van deze toelichting is nader ingegaan op
het onderwerp onafhankelijke cliëntondersteuning en is nader uiteengezet wat hieronder
wordt verstaan.

Het bovenbedoelde vijfde lid, lid regelt geen verplichting maar een mogelijkheid voor
een zorgkantoor de ondersteuning van verzekerden voorafgaand aan een indicatiebesluit
te realiseren.

Met de introductie van deze mogelijkheid kunnen zorgkantoren deze kosten ten laste
brengen van hun beheerskosten.

Onderdeel H, onder 2

Met dit onderdeel wordt een verwijzing naar de Wet marktordening gezondheidszorg gecorrigeerd.

Onderdeel I

Het voorgestelde artikel 9.1.3, derde lid, regelt een aanvullende wettelijke uitzondering
op het verbod, bedoeld in artikel 9, eerste lid, AVG, tot verwerking van bijzondere
categorieën van persoonsgegevens. In paragraaf 4 van het algemeen deel van de toelichting
is nader ingegaan op deze zogenaamde raadpleegfunctie. Het gaat om de verwerking van
gegevens over gezondheid die noodzakelijk is om een zorgaanbieder te kunnen laten
vaststellen of hij zorg heeft geleverd of zal leveren, die behoort tot het verzekerde
pakket van de Wlz. De gegevensverstrekking op grond van het voorgestelde derde lid
vindt plaats aan een aanbieder van zorg omschreven bij of krachtens de Zvw. De overige
wijzigingen in dit artikel vloeien voort uit het invoegen van een nieuw derde lid
en de hiermee samenhangende vernummering van de overige leden.

Onderdeel J

Artikel 11.1.5, eerste lid, van de Wlz bevat de basis voor subsidies van het Zorginstituut.
Omdat deze subsidies zijn afgelopen, wordt nu voorgesteld het eerste lid te laten
vervallen. De Tijdelijke subsidieregeling extramurale behandeling is gebaseerd op
artikel 11.1.5, eerste lid, onderdeel a en b, van de Wlz. Deze subsidieregeling vervalt
met ingang van 1 januari 2022.

Op grond van artikel 11.1.5, eerste lid, onderdeel c, werd bij ministeriële regeling
bepaald dat het Zorginstituut tijdelijke subsidies aan zorgkantoren kon verlenen voor
het verstrekken van medisch noodzakelijk kortdurend verblijf in verband met geneeskundige
zorg zoals huisartsen die plegen te bieden (het zogenaamde «eerstelijns verblijf»).
Dit onderdeel kan vervallen omdat de subsidieregeling per 2017 is beëindigd. Het eerstelijns
verblijf is sinds 2017 onder de reikwijdte van de Zvw gebracht. Het derde lid van
artikel 11.1.5 is aan het vervallen van het eerste lid aangepast.

Onderdeel K

Met dit onderdeel wordt voorgesteld de paragrafen 11.4 en 11.5 van de Wlz te laten
vervallen. Paragraaf 11.4 regelt dat de zorgautoriteit subsidies kan verstrekken voor
zorginfrastructuur en kapitaallasten. Deze mogelijkheid bestond ingevolge deze paragraaf
tot 1 januari 2018. Deze bepalingen zijn derhalve uitgewerkt en kunnen komen te vervallen.
Paragraaf 11.5 kan eveneens vervallen. Op grond van artikel 11.5.1 werd bij ministeriële
regeling bepaald dat het Zorginstituut tijdelijke subsidies aan zorgkantoren kon verlenen
voor het verlenen van orthocommunicatieve behandeling van autisme aan organisaties
die onmiddellijk voorafgaand aan de intrekking van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten
een behandeling verleenden voor deze zorg.10 Deze subsidieregeling is per 2017 beëindigd.

Artikel II

De inwerkingtreding van dit wetsvoorstel zal bij koninklijk besluit worden geregeld.
Voorgesteld is dat de inwerkingtreding van verschillende artikelen of onderdelen daarvan
op een verschillend tijdstip kunnen worden vastgesteld. Dit is wenselijk omdat dit
wetsvoorstel diverse onderwerpen bevat, waarvan sommige zo snel mogelijk in werking
moeten treden, terwijl dit voor andere onderwerpen ongewenst is, bijvoorbeeld in verband
met de benodigde voorbereidingstijd voor de uitvoerende partijen (zoals de onderwerpen
inschrijving verzekerden en cliëntondersteuning). Waar mogelijk zal uiteraard bij
het kabinetsbeleid op het gebied van de vaste verandermomenten worden aangesloten.

Het onderwerp huishoudelijke hulp in dit wetsvoorstel ziet op het aanpassen van de
regelgeving aan de ontstane praktijk. De desbetreffende onderdelen (artikel I, onderdelen D,
onder 2, en E) treden zo spoedig mogelijk inwerking. De termijn tussen publicatie
van deze onderdelen en de inwerkingtreding zal daardoor minder dan twee maanden zijn.
Hiermee wordt afgeweken van het kabinetsbeleid inzake de minimuminvoeringstermijn.
Ook de inwerkingtredingsdatum zal afwijken van de vaste verandermomenten. Deze uitzonderingen
zijn toegestaan omdat het reparatieregelgeving betreft (Aanwijzing 4.17, vijfde lid,
onder c, van de Aanwijzingen voor de regelgeving). Aan het onderwerp huishoudelijke
hulp zal terugwerkende kracht worden verleend. Door de wijziging terug te laten werken
wordt de bestaande praktijk gecodificeerd. Daarmee worden nadelige of bezwarende gevolgen
voor betrokkenen voorkomen en gewaarborgd dat zorgaanbieders en zorgkantoren niet
geconfronteerd worden met onrechtmatigheden in het verleden waarop moet worden gehandhaafd.
Het betreft hier immers zorg die al verleend, gefactureerd en betaald is, waardoor
de terugwerkende kracht geen nadelige of bezwarende gevolgen heeft voor betrokkene.

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, H.M. de Jonge