Verslag van een schriftelijk overleg : Verslag van een schriftelijk overleg over de antwoorden op vragen commissie inzake het bij de Kamer voorgehangen ontwerpbesluit tot wijziging van Bijlage I bij het Besluit huurprijzen woonruimte (maximering aandeel punten WOZ-waarde in woningwaardering) (Kamerstuk 27926-339)

Nr. 342
VERSLAG VAN EEN SCHRIFTELIJK OVERLEG

Vastgesteld 6 juli 2021

De vaste commissie voor Binnenlandse Zaken heeft een aantal vragen en opmerkingen
voorgelegd aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over de brief
van 22 april 2021 over de antwoorden op vragen commissie inzake het bij de Kamer voorgehangen
ontwerpbesluit tot wijziging van Bijlage I bij het Besluit huurprijzen woonruimte
(maximering aandeel punten WOZ-waarde in woningwaardering) (Kamerstuk 27 926, nr. 339).

De vragen en opmerkingen zijn op 27 mei 2021 aan de Minister van Binnenlandse Zaken
en Koninkrijksrelaties voorgelegd. Bij brief van 5 juli 2021 zijn de vragen beantwoord.

De fungerend voorzitter van de commissie, M. Bosma

De griffier van de commissie, Roovers

Vragen en opmerkingen vanuit de fracties en reactie van de Minister (maximering aandeel
punten WOZ-waarde in woningwaardering)

Inleiding

Gelet op het verstrijken van de formele voorhangtermijn per 11 december 2020, het
feit dat het ontwerpbesluit niet controversieel is verklaard en de wens om het besluit
per 1 oktober 2021 in werking te laten treden, ben ik voornemens om op korte termijn
de voordracht te doen om het ontwerpbesluit ter advisering voor te leggen aan de Afdeling
advisering van de Raad van State. Latere inwerkingtreding betekent dat een onbegrensd
aandeel WOZ-punten, met name in de grote steden, leidt tot een toenemende mogelijkheid
tot liberalisatie van huurprijzen en een afname van het aantal huurwoningen met een
gereguleerd contract.

Inbreng VVD-fractie

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat het percentage sociale huur
is afgenomen in Amsterdam en Utrecht en dat de omvang van de doelgroep in Amsterdam
en Utrecht gelijk is gebleven. Deze leden constateren dat deze doelgroep ook gebruik
kan maken van koopwoningen en flexwoningen. De leden van de VVD-fractie vragen in
hoeverre dat al gebeurt in Amsterdam en Utrecht. Daarnaast zien deze leden dat het
percentage sociale huur in Amsterdam en Utrecht 51% en 34% is. Zij willen weten of
dat alleen om sociale huur van corporaties gaat en wat het totale percentage sociale
huur van corporaties, institutionele vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders
is.

Voor de doelgroep geldt dat in Amsterdam en Utrecht 12% respectievelijk 24% gebruikmaakt
van koopwoningen. Over het aandeel in flexwoningen is geen informatie beschikbaar.
Tegelijkertijd weten we dat in het algemeen huishoudens met een lager inkomen, behorende
tot de doelgroep van woningcorporaties, zich moeilijker zelfstandig op de woningmarkt
kunnen redden. Bij de sociale huur in Amsterdam en Utrecht gaat het niet alleen om
verhuur in het gereguleerde huursegment door corporaties. Dat aandeel betreft voor
Amsterdam en Utrecht 73% respectievelijk 82%. Het overig aandeel wordt verhuurd door
institutionele vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders waarbij in de cijfers
geen onderscheid naar deze twee categorieën mogelijk is.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat het niet gaat om percentages
WOZ-punten van 48% en 35% die in Amsterdam en Utrecht acceptabel zouden zijn, maar
dat het gaat om de toename van het percentage WOZ-punten. De leden vragen waarom een
toename van slechts 5% onacceptabel zou zijn.

In antwoord op deze vraag verwijs ik naar mijn eerdere beantwoording naar aanleiding
van de tweede schriftelijke inbreng.1 In die beantwoording is reeds gewezen de functie van het woningwaarderingsstelsel
(WWS). Deze functie is het borgen van het algemene belang van betaalbaarheid door
een huurprijsplafond te verbinden aan de kwaliteit van die woning.

De aanleiding voor voorliggend ontwerpbesluit is niet een specifieke toename van het
aantal te liberaliseren huurprijzen van woningen. Deze toename laat wel zien dat een
begrenzing van het WOZ-puntenaandeel nodig is om ervoor te zorgen dat het WWS aan
zijn functie kan blijven voldoen.

Voorts lezen de leden van de VVD-fractie in de beantwoording dat de invoering van
de WOZ-cap niet alleen effect heeft in Amsterdam en Utrecht, maar ook daarbuiten.
Deze leden willen weten welk effect in welke regio’s daarbuiten de WOZ-cap heeft.

Ter beantwoording van deze vraag wijs ik op de evaluatierapportage van ABF.2 Deze rapportage is toegezonden aan de Tweede Kamer bij de brief van 22 februari 2019.3 Daarin is te lezen dat bij een gelijkblijvende groep woningen in alle G4 gemeenten
tussen 2015 en 2018 het percentage om de huurprijs te kunnen liberaliseren is toegenomen.
Naast Amsterdam en Utrecht gaat het daarbij om:

Tabel 1: Liberalisatiemogelijkheid corporatiewoningen1

Stad

2015 Bij invoering huidige WOZ-waarderingsmethodiek

2018

Verschil

Den Haag

29%

33%

+ 4%

Rotterdam

28%

31%

+ 3%

X Noot

1

Zie ABF (2019), Evaluatie WWS, p. 12, tabel 3-2.

Waar het gaat om een gelijkblijvende groep woningen van particuliere verhuurders,
bleek het in de genoemde ABF-rapportage uitsluitend mogelijk een beeld te geven van
de ontwikkeling over de G4 als geheel ten opzichte van overig Nederland. Dat leidde
tot de volgende cijfers, waaruit bleek dat er ook buiten de G4 sprake was van een
toename:

Tabel 2: Liberalisatiemogelijkheid particulier

Gebied

2015

Bij invoering huidige WOZ-waarderingsmethodiek

2018

Verschil

G4

28%

36%

+ 8%

Overig NL

47%

49%

+ 2%

Om meer inzicht te krijgen in de gevolgen bij huurwoningen van particuliere verhuurders,
is gekeken naar de liberalisatiemogelijkheden met de op dat moment actuele woningvoorraad.
Dat leidde in het genoemde ABF-rapport tot tabel 3.3. Daaruit blijkt een toename in
elke gemeente behorende tot de G4:

Tabel 3: Liberalisatiemogelijkheid particulier

Gebied

2015

vóór invoering huidige WOZ-waarderingsmethodiek

2018

Overig NL

52%

44%

Utrecht

19%

31%

Amsterdam

32%

50%

Den Haag

13%

29%

Rotterdam

10%

25%

De hiervoor aangegeven cijfers illustreren voorts het geschetste risico van voortdurende
schokeffecten voor de omvang van de gereguleerde voorraad en de regionale verdeling
daarvan door buitengewone stijgingen van de WOZ-waarde in de komende jaren. De maximering
van het WOZ-puntenaandeel zorgt ervoor, dat in algemene zin in dit risico wordt voorzien,
ook buiten Amsterdam en Utrecht.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat een deel van de middenhuurwoningen
die overgaan naar de sociale huursector bereikbaar blijven voor middeninkomens, omdat
die middenhuurwoningen door institutionele vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders
worden verhuurd. Zij vragen of ik het met de leden van de VVD-fractie eens ben dat
dat niet geldt voor gemeenten die een huisvestingsvergunning vragen voor sociale huurwoningen
van institutionele vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders.

In mijn eerdere beantwoording heb ik aangegeven dat een deel van de woningen die terugvallen
in het gereguleerde segment ook bereikbaar is voor middeninkomens, omdat deze door
institutionele vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders verhuurd worden. Deze
verhuurders zijn namelijk niet gebonden aan de DAEB-inkomensgrenzen zoals bij woningcorporaties
wel het geval is. Wel heeft een gemeente, als er sprake is van onevenwichtige en onrechtvaardige
effecten van schaarste aan woonruimte, de mogelijkheid om door middel van het vaststellen
van een huisvestingsverordening schaarse woningen met voorrang te verlenen aan een
specifieke huishoudensgroep. Als gereguleerde huurwoningen schaars zijn, kunnen gemeenten
deze met voorrang verlenen aan een bepaalde inkomensgroep. Dit kan gevolgen hebben
voor de bereikbaarheid van deze woningen voor middeninkomens wanneer zij niet onder
de gedefinieerde inkomensgroep vallen. Overigens kunnen gemeenten ook middenhuurwoningen
met voorrang verlenen aan middeninkomens wanneer deze woningen schaars zijn. Op deze
manier kan de gemeente borgen dat middenhuurwoningen terecht komen bij mensen met
een middeninkomen.

Tevens vragen zij om een overzicht van gemeenten die wel en die niet een huisvestingsvergunning
vragen voor sociale huurwoningen van institutionele vastgoedbeleggers en particuliere
verhuurders. Ook vragen deze leden of ik voornemens ben die bevoegdheid voor gemeenten
te beperken. Zo niet, of ik het dan met de leden van de VVD-fractie eens ben dat institutionele
vastgoedbeleggers en particuliere verhuurders alsnog een DAEB-taak worden opgelegd.

Bij mijn brief van 17 november 20204 zond ik u de rapportage Evaluatie Huisvestingswet 2014. Dit rapport geeft aan dat
er 137 gemeenten in Nederland zijn met een huisvestingsverordening. Hierbij gaat het
om 69 gemeenten met een huisvestingsverordening uitsluitend voor corporaties, en om
68 gemeenten met een huisvestingsverordening voor corporaties en particuliere verhuurders:

Alleen voor corporaties

Voor zowel corporaties als particuliere verhuurders

Albrandswaard

Aalsmeer

Alphen aan den Rijn

Alkmaar

Arnhem

Almere

Barendrecht

Ameland

Barneveld

Amersfoort

Berg en Dal

Amstelveen

Beuningen

Amsterdam

Blaricum

Baarn

Brielle

Beemster

Capelle aan den IJssel

Bergen (NH.)

Doesburg

Beverwijk

Druten

Bloemendaal

Duiven

Bodegraven-Reeuwijk

Ede

Bunnik

Elburg

Bunschoten

Epe

Castricum

Ermelo

De Bilt

Gooise Meren

De Ronde Venen

Groningen

Delft

Harderwijk

Den Haag

Hattem

Diemen

Heerde

Edam-Volendam

Hellevoetsluis

Eemnes

Heumen

Gouda

Hillegom

Haarlem

Hilversum

Haarlemmermeer

Huizen

Heemskerk

Kaag en Braassem

Heemstede

Katwijk

Heerhugowaard

Krimpen aan den IJssel

Heiloo

Lansingerland

Houten

Laren

IJsselstein

Leiden

Krimpenerwaard

Leiderdorp

Landsmeer

Lingewaard

Langedijk

Lisse

Leidschendam-Voorburg

Maassluis

Lopik

Montferland

Midden-Delfland

Nieuwkoop

Montfoort

Nijmegen

Nieuwegein

Nissewaard

Oostzaan

Noordwijk

Ouder-Amstel

Nunspeet

Oudewater

Oegstgeest

Pijnacker-Nootdorp

Oldebroek

Purmerend

Overbetuwe

Rijswijk

Putten

Schiermonnikoog

Renkum

Stichtse Vecht

Renswoude

Terschelling

Rheden

Texel

Rhenen

Uitgeest

Ridderkerk

Uithoorn

Rotterdam

Utrecht

Rozendaal

Utrechtse Heuvelrug

Scherpenzeel

Velsen

Schiedam

Vijfheerenlanden

Teylingen

Vlieland

Veenendaal

Waddinxveen

Vlaardingen

Wassenaar

Voorschoten

Waterland

Weesp

Westland

Westervoort

Wijk bij Duurstede

Westvoorne

Woerden

Wijchen

Wormerland

Wijdemeren

Zandvoort

Woudenberg

Zeist

Zaanstad

Zoetermeer

Zevenaar

Zuidplas

Zoeterwoude

Ik heb geen voornemen om de bevoegdheid van gemeenten tot het maken van dit onderscheid
te beperken.

Voorts kan de huisvestingsverordening slechts worden ingesteld indien dat noodzakelijk
en geschikt is voor het bestrijden van onevenwichtige en onrechtvaardige effecten
van schaarste aan woonruimte. Indien een gemeente dit noodzakelijk acht, kan in dit
kader ook een beroep worden gedaan op particuliere verhuurders. Dit betekent echter
niet dat particuliere verhuurders een DAEB-taak krijgen zoals die aan woningcorporaties
is toebedeeld.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat uit onderzoek is gebleken
dat de verhuur van een woning waarop ingevolge het Burgerlijk Wetboek huurbescherming
van toepassing is, een waarde drukkende werking heeft. Deze leden willen weten op
welk onderzoek wordt gedoeld.

Voorafgaand aan de invoering van de leegwaarderatio in box 3 in 2010 is een stuurgroep
opgericht die onderzoek heeft gedaan naar de relatie tussen de waarde in het economische
verkeer en de huurinkomsten van verhuurde woningen waarop ingevolge het Burgerlijk
Wetboek huurbescherming van toepassing is. In deze stuurgroep zaten naast belastingdienstmedewerkers
van de afdeling waardeonderzoek en het Vastgoed Kennis Centrum ook externe deskundigen
(o.a. Vastgoed Belang, de makelaardij en VastgoedPro). Op basis van modelberekeningen
en analyses van transacties die deze stuurgroep heeft uitgevoerd is de tabel van de
leegwaarderatio tot stand gekomen.

De leden van de VVD-fractie constateren dat ik het gat tussen kopen en geliberaliseerd
huren kleiner zie worden. Zij willen weten hoe ik het gat tussen sociale huren en
geliberaliseerd huren dan zie. Deze leden vragen of ik het met de leden van de VVD-fractie
eens ben dat met de invoering van de WOZ-cap dit gat juist groter wordt. Ook vragen
zij of het CPB-onderzoek naar subsidies op de woningmarkt kan worden meegenomen in
de beantwoording van de vraag.

Gezien het geheel aan maatregelen vrees ik niet voor een groter gat tussen de sociale
huur en de geliberaliseerde huur. Het kabinet vindt het belangrijk dat er geen excessen
plaatsvinden in het geliberaliseerde segment. Sinds kort is daarom de maximale jaarlijkse
huurverhoging beperkt tot inflatie + 1 procentpunt in de vrije sector. Daarnaast ben
ik met de sector in gesprek over het transparanter maken van aanvangshuurprijzen,
zodat potentiële huurders weten wat ze krijgen voor de te betalen huur en goed kunnen
afwegen of ze de woning willen huren of niet.

Onderzoek van het Centraal Plan Bureau (CPB)5 constateert dat er vanuit de middeninkomens ook vraag bestaat naar woningen in het
prijssegment beneden de liberalisatiegrens. Daarbij is er juist vraag naar overige
verhuurders die woningen aanbieden in de gereguleerde sector, omdat woningcorporaties
een deel van hun vrijkomende woningen aan kunnen bieden aan inkomens boven de toewijzingsgrens.
Met de invoering van de cap op de WOZ draag ik bij aan het behouden van betaalbare
huurwoningen in de bestaande voorraad.

Daarnaast concludeert het CPB dat huurcontracten voor gereguleerde woningen van deze
verhuurders niet overal gemakkelijk tot stand komen. Op plaatsen waar de maximaal
toegestane huur volgens het WWS beneden de markthuur ligt, kan geen marktconform rendement
worden gehaald, waardoor deze verhuurders uitwijken naar alternatieve investeringen.
Het ontwerpbesluit kan voor verhuurders aanleiding geven om de positie te heroverwegen
van de woningen die nu zijn verhuurd met een geliberaliseerde huurprijs en die daarvoor
door de maximering van het WOZ-puntenaandeel onvoldoende punten overhouden. Wanneer
een verhuurder de woning niet wil blijven verhuren in het gereguleerde segment, kan
hij ervoor kiezen om de woning in verhuurde staat door te verkopen aan een verhuurder
die dit wel wil. Hij kan er ook voor kiezen om de woning na het vertrek van de zittende
huurder te verkopen.

Daarnaast lezen de leden van de VVD-fractie in de beantwoording dat de invoering van
de WOZ-cap is aangekondigd in de brief van 22 februari 2019. Zij constateren dat dat
slechts een onderzoek was en vragen of ik deze constatering met hen deel.

Ik deel niet de constatering van de leden van de VVD-fractie dat de brief van 22 februari
2019 uitsluitend een weergave was van een onderzoek. In mijn brief van 22 februari
20196 gaf ik namelijk aan een conclusie te verbinden aan het evaluatieonderzoek van ABF.
Zo gaf ik in mijn brief aan dat er op verschillende plekken in Nederland extreme uitschieters
in het aandeel WOZ-punten in het WWS bleken te zijn. Ook gaf ik aan dat dit op die
plekken er niet alleen toe leidt dat veel gereguleerde woningen bij nieuwe verhuring
geliberaliseerd kunnen worden, maar ook dat de huur van die woningen door disbalansen
op de woningmarkt kan stijgen naar excessieve hoogte. Ik gaf daarbij aan te overwegen
in het WWS het aandeel te maximeren dat de WOZ-waarde kan hebben van het totale puntentotaal
van een individuele woning. In mijn brief van 22 februari 2019 gaf ik aan vooralsnog
te denken een WOZ-maximum van circa een derde. In mijn brief van 17 september 20197 bevestig ik deze aanpak.

De leden van de VVD-fractie delen niet de mening dat institutionele vastgoedbeleggers
en particuliere verhuurders de invoering van de WOZ-cap konden zien aankomen. In dat
licht vragen zij of er een overweging kan worden gemaakt om de WOZ-cap niet toe te
passen op woningen die zijn aangekocht voor 22 februari 2019 of Prinsjesdag 2019.

Ik blijf van mening dat institutionele beleggers en particuliere verhuurders de invoering
van de WOZ-cap konden zien aankomen, gelet op de eerder omschreven functie van het
WWS en de aangekondigde evaluatie van de WOZ-punten. Wat betreft de mogelijkheid om
deze maatregel niet toe te passen op woningen die zijn aangekocht voor 22 februari
2019 of Prinsjesdag 2019 wijs ik op mijn eerdere beantwoording naar aanleiding van
de tweede schriftelijke inbreng.8 Daarin wees ik op de functie van het WWS zoals in voorgaande antwoorden op vragen
van de leden van de VVD-fractie al is aangegeven. Ik gaf aan dat deze functie niet
leidt tot een onderscheid tussen nieuw aan te kopen huurwoningen en bestaande huurwoningen.
Het ontwerpbesluit maakt daarom dan ook geen onderscheid tussen huurwoningen die op
een bepaald moment zijn aangekocht en bestaande huurwoningen.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat door de invoering van de
WOZ-cap 23.100 woningen niet kunnen worden geliberaliseerd, wat zou overeenkomen met
circa 2% van de sociale huurwoningen. Deze leden constateren dat dit een percentage
is voor woningen van corporaties, institutionele beleggers en particuliere verhuurders
in heel Nederland. De leden van de VVD-fractie willen weten wat dit percentage zou
zijn als gekeken wordt naar geliberaliseerde woningen van institutionele beleggers
en particulieren in de steden Amsterdam en Utrecht.

Bij deze 23.100 woningen gaat het om woningen met een gereguleerde huurprijs, maar
met voldoende punten voor liberalisatie. Het betreft circa 6.800 woningen van corporaties
en circa 16.300 woningen van particuliere verhuurders. Bij deze 16.300 woningen gaat
het om 15.900 woningen in Amsterdam en 400 woningen in Den Haag. Het gaat bij deze
categorie dus niet om woningen van particuliere verhuurders in Utrecht. Van de verhuurders
niet zijnde corporaties zijn onvoldoende gegevens beschikbaar om daarin een onderscheid
te maken tussen institutionele beleggers en particuliere verhuurders. Qua aandeel
betekent dit het volgende:

Tabel 4: Aantal gereguleerde woningen met liberalisatiepotentieel1

 

Type verhuurder

Huidig aantal

Afname

aandeel

aantal

Amsterdam

Corporaties

94.100

7%

6.200

Overige

39.600

40%

15.900

totaal

133.700

17%

22.100

Den Haag

Corporaties

24.800

2%

400

Overige

6400

6%

400

Totaal

31.200

3%

800

Geheel NL

Corporaties

1.220.300

1%

6.800

Overige

216.000

8%

16.300

TOTAAL

1.436.300

2%

23.100

X Noot

1

ABF (2019), Maximering van WOZ-punten in het WWS, p. 51, tabel 6-32.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat door de invoering van de
WOZ-cap 14.800 woningen terugvallen van de geliberaliseerde huursector naar de sociale
huursector, wat zou overeenkomen met circa 3% van geliberaliseerde huurwoningen. Deze
leden constateren dat dit een percentage is voor woningen van corporaties, institutionele
beleggers en particuliere verhuurders in heel Nederland. De leden van de VVD-fractie
willen weten wat dit percentage zou zijn als gekeken wordt naar geliberaliseerde woningen
van institutionele beleggers en particulieren in de steden Amsterdam en Utrecht.

Bij deze 14.800 woningen gaat het om circa 900 woningen van corporaties en circa 13.900
woningen van overige verhuurders. Van de verhuurders die geen corporaties zijn, zijn
onvoldoende gegevens beschikbaar om daarin een onderscheid te maken tussen institutionele
beleggers en particuliere verhuurders. Qua aandeel betekent dit het volgende:

Tabel 5: Aantal geliberaliseerde woningen zonder liberalisatiepotentieel bij cap op
33%1

 

Type verhuurder

Huidig aantal

Afname

aandeel

Aantal

Amsterdam

Corporaties

11.800

1%

100

Overige

38.400

28%

10.900

totaal

50.200

22%

11.000

Utrecht

Corporaties

2.700

28%

800

Overige

8.400

0%

0

totaal

11.100

7%

800

Rotterdam

Corporaties

9.400

0%

0

Overige

20.100

10%

2.000

totaal

29.500

7%

2.000

Den Haag

Corporaties

5.400

0%

0

Overige

11.600

4%

500

totaal

17.000

3%

500

Overig NL

Corporaties

68.200

0%

100

Overige

264.500

0%

500

totaal

332.700

0%

600

Geheel NL

Corporaties

97.400

1%

900

Overige

343.000

4%

13.900

totaal

440.400

3%

14.800

X Noot

1

ABF (2019), Maximering van WOZ-punten in het WWS, p. 51, tabel 6-31.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat de aanleiding voor de invoering
van de WOZ-cap niet gericht is op een hoog percentage WOZ-punten voor uitsluitend
bepaalde buurten. Het beeld van deze leden stelt dat dit wel het geval is. Zij vragen
naar de data die het beeld onderschrijven dat de WOZ-cap niet is gericht op hoge percentages
in bepaalde buurten.

Ik bestrijd dat het ontwerpbesluit is gericht op bepaalde buurten. Er zijn dan ook
geen data beschikbaar op buurtniveau die aan het voorliggende ontwerpbesluit ten grondslag
zouden hebben gelegen. Wel is er een rapport beschikbaar met de nodige gegevens over
de effecten van de huidige WOZ-waardering in het WWS. Dit is het eerdergenoemde evaluatierapport
van ABF.9 Dit rapport is reeds aan de Tweede Kamer toegezonden als bijlage bij de brief van
22 februari 2019.10 Daarnaast is er een rapport beschikbaar over de effecten van de maximering van het
WOZ-puntenaandeel in het WWS. Hierbij gaat het om het rapport Maximering van WOZ-punten
in het WWS van ABF.11 Dat rapport is gepubliceerd bij de internetconsultatie van het eerste ontwerp van
het voorliggend ontwerpbesluit.12 In beide rapporten wordt niet ingegaan op de effecten op buurtniveau.

De leden van de VVD-factie lezen in de beantwoording dat het enkele feit dat het rendement
op een investering afneemt, niet per definitie hoeft te betekenen dat dit ook een
buitensporige last voor verhuurders oplevert. Deze leden constateren dat dit argument
ook geldt voor de huurbevriezing. De leden van de VVD-fractie vragen waarom dat argument
wel doorslaggevend was om verhuurders voor de huurbevriezing te compenseren en waarom
dat argument niet doorslaggevend is om verhuurders voor de WOZ-cap niet te compenseren.

Zoals ik in mijn eerdere beantwoording naar aanleiding van de tweede schriftelijke
inbreng aangaf, ging ik met mijn brief van 17 maart 202113 in op de gevolgen voor de toegankelijkheid van de huursector door het effect van
de huurbevriezing op de nieuwbouw, de kwaliteit van wonen (verduurzaming en onderhoud)
en de leefbaarheid van wijken. Ik gaf in die brief aan dat de komende jaren nog een
grote inzet nodig is op deze doelen, waarbij ook verhuurders hard nodig zijn, en waarvoor
voldoende financiële middelen en voorspelbaarheid van de ontwikkeling daarvan belangrijk
zijn. Het kabinet maakt daarom daarvoor structureel € 200 miljoen vrij.

Zoals hiervoor aangegeven, is de functie van het WWS het borgen van het algemene belang
van betaalbaarheid door een huurprijsplafond te verbinden aan de kwaliteit van die
woning. Verhuurders kunnen reeds hierom weten dat het WWS bij gelegenheid kan wijzigen
om aan deze functie recht te kunnen doen, bijvoorbeeld bij toenemende schaarste. Met
het oog op deze toenemende schaarste heb ik in mijn brief van 17 september 201914 naast de maximering van het WOZ-puntenaandeel een reeks aan maatregelen aangekondigd,
zoals een woningbouwprogramma van 2 miljard euro om sneller en meer betaalbare woningen
te bouwen. Ook kunnen verhuurders weten dat gewijzigde inzichten over de invulling
van het WWS tot huurverlagingen zouden kunnen leiden. Zo werd bij de invoering van
de puntenwaardering voor de WOZ-waarde per 1 oktober 2015 al rekening gehouden met
daardoor mogelijke huurverlagingen. Uit de evaluatie van de invoering van de WOZ-punten
bleek dat deze huurverlagingen inderdaad zijn opgetreden.15

Bovendien werd al bij invoering van de WOZ-punten aangegeven dat er een evaluatie
zou plaatsvinden waarbij diverse aspecten aan de orde zouden komen. Onder meer werden
aspecten aangegeven zoals de betaalbaarheid van het wonen, de maatvoering van het
WOZ-aandeel in het stelsel en de aanwezigheid van voldoende huurruimte in de verschillende
regio’s, in het bijzonder in de regio’s met een gespannen woningmarkt en waar de meeste
investeringen in nieuwe huurwoningen nodig zijn. Gelet op de functie van het WWS en
deze aangekondigde evaluatie, konden investeerders bij invoering in redelijkheid verwachten
dat de puntentoekenning voor de WOZ-waarde zou kunnen worden gewijzigd. Daarnaast
hoeft het enkele feit dat het rendement op een investering afneemt niet per definitie
te betekenen dat dit ook een buitensporige last voor de verhuurder oplevert. Ook een
aanzienlijke afname van het rendement hoeft niet per definitie te leiden tot een buitensporige
last voor de verhuurder.16 Bovenal heeft de maatregel in de meeste gevallen pas effect bij een nieuwe verhuring
van de woning. Een tegemoetkoming vanwege de maximering van het WOZ-puntenaandeel
acht ik daarom dan ook niet noodzakelijk. Verder is er recent besloten tot een huurbevriezing
dit jaar in de sociale sector naar aanleiding van de aangenomen motie van het lid
Beckerman cs.17

De leden van de VVD-fractie lezen voorts in de beantwoording dat weer wordt gesproken
over excessieve winsten die verhuurders zouden maken, maar dat de invoering van de
WOZ-cap zich niet zou richten op excessieve winsten. Deze leden willen weten waarom
dan toch wordt gesproken over excessieve winsten en in hoeverre dit toch een achterliggend
argument is voor de invoering van de WOZ-cap.

In mijn beantwoording naar aanleiding van de tweede schriftelijke inbreng ging ik
in op een vraag van de leden van de VVD-fractie over excessieve winsten. Zoals ik
in die beantwoording opmerkte, richt de maatregel zich echter niet op excessieve winsten.
Ik gaf daarbij aan geen gegevens te hebben over de verhouding tussen de huurprijzen
en winsten in relatie tot de investeringen die door verhuurders zijn gedaan. Het al
dan niet optreden van excessieve winsten is dan ook geen achterliggend argument voor
de invoering van de maximering van het WOZ-puntenaandeel.

De leden van de VVD-fractie lezen dat de invoering van de WOZ-cap zich wel richt op
lokale disbalansen en dat wordt gesproken over een verschuiving van woningen van de
sociale huursector naar de geliberaliseerde huursector. Deze leden willen weten hoe
groot deze verschuiving is. Ook vragen zij of ik het met de leden van de VVD-fractie
eens ben dat die verschuiving juist nodig is om lokale disbalansen op te lossen.

Voor de verschuiving wijs ik op de hiervoor gegeven antwoorden over het aantal woningen
dat door het ontwerpbesluit niet meer kan verschuiven naar de geliberaliseerde huursector.
Ook deze cijfers heb ik nader geduid. Daarvoor verwijs ik naar het hiervoor gegeven
antwoord over de 23.100 huurwoningen die niet meer kunnen doorschuiven naar het geliberaliseerde
huursegment en het antwoord over de 14.800 huurwoningen die bij een nieuwe verhuur
verschuiven van geliberaliseerd naar gereguleerd huursegment. Deze potentiële verschuivingen
die optreden door een onbegrensd WOZ-puntenaandeel acht ik niet wenselijk als het
gaat om het oplossen van lokale disbalansen. Wel acht ik het wenselijk om lokale disbalansen
op te lossen door het pakket aan maatregelen dat ik heb genoemd in mijn brief van
17 september 2019.18

Deze leden van de VVD-fractie lezen dat ik me wil blijven inzetten voor het stimuleren
van meer middenhuurwoningen en dat de verwachting is dat er uiteindelijk niet minder
aanbod zal komen van middenhuurwoningen in Amsterdam als gevolg van de WOZ-cap. Deze
leden willen weten om welke termijn dit gaat. Ook willen zij weten hoeveel nieuwgebouwde
middenhuurwoningen vorig jaar zijn opgeleverd in Amsterdam en hoeveel dit jaar en
hoe dit met elkaar rijmt.

De leden van de VVD-fractie refereren aan mijn verwachting dat er als gevolg van de
invoering van de maximering van het WOZ-puntenaandeel niet minder aanbod zal komen
van middenhuurwoningen in Amsterdam en vragen om welke termijn dit gaat. Bij mijn
verwachting heb ik geen termijn genoemd, omdat ik in zijn geheel verwacht dat er niet
minder aanbod van middenhuurwoningen zal komen in Amsterdam. In Amsterdam zijn in
2020 575 nieuwbouwwoningen in het middenhuursegment in aanbouw genomen. In het eerste
kwartaal van 2021 waren dit er 728. Amsterdam heeft de bestuurlijke ambitie om gemiddeld
1.670 nieuwbouwwoningen per jaar in het middenhuursegment te bouwen en is op dit moment
bezig met het realiseren van een inhaalslag op deze ambitie.19 Gegevens over de daadwerkelijke oplevering zijn niet beschikbaar, omdat het CBS in
zijn nieuwbouwstatistiek geen prijssegmenten onderscheidt.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording inzake de huurinkomsten van
verhuurders dat het niet mogelijk is in kaart te brengen wat het effect van de invoering
van de WOZ-cap op bestaande huurwoning is op de verduurzaming van particuliere huurwoningen.
Zij vragen of ik het dan met de leden van de VVD-fractie eens ben dat de invoering
van de WOZ-cap voor bestaande huurwoningen dan een onverantwoorde beslissing is.

Ik acht het verantwoord om het WOZ-puntenaandeel te maximeren op 33% zoals vormgegeven
met het ontwerpbesluit. Ik verwijs hiervoor naar mijn eerdere antwoorden inzake de
functie van het WWS en de bij de evaluatie gebleken cijfers inzake het huidige aandeel
en de huidige mogelijkheden tot huurprijsliberalisatie. In mijn eerdere beantwoording
naar aanleiding van de tweede schriftelijke inbreng gaf ik aan dat verduurzaming investeringen
vergt waarvoor elke particuliere verhuurder zijn eigen afweging maakt. Daarbij gaf
ik aan dat enerzijds geringere huurinkomsten niet zullen bijdragen aan de beschikbare
financiële middelen bij verhuurders om investeringen te kunnen uitvoeren. Anderzijds
zullen investeringen in verduurzaming kunnen leiden tot meer huurinkomsten. Een beter
energielabel leidt immers uiteindelijk tot een hogere maximale huurprijs. Daarbij
geldt dat een verhuurder bij investeringen in verduurzaming kan worden ondersteund
met de Regeling Vermindering Verhuurderheffing en diverse subsidies zoals de Stimuleringsregeling
aardgasvrije huurwoningen.

Met mijn brief van 18 maart 202120 heb ik diverse stappen aangekondigd ter uitwerking van de huurregelgeving voor het
Klimaatakkoord. Bij die stappen zal ik de positie van de particuliere huursector in
beeld brengen. Het volgend kabinet kan dan rekening houden met deze positie bij besluitvorming
over de huurregelgeving.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat al een rechtszaak is aangekondigd,
al een dagvaarding is ontvangen en een of meerdere rechtszaken uiteindelijk zullen
worden aangespannen tegen de invoering van de WOZ-cap voor bestaande huurwoningen.
Deze leden vragen of ik het dan met hen eens ben dat de invoering van de WOZ-cap voor
bestaande huurwoningen dan een onverantwoorde beslissing zou zijn.

Anders dan de leden van de VVD-fractie lazen, is er geen dagvaarding ontvangen, maar
slechts een concept van een dagvaarding. Ik ben het niet eens met de leden van de
VVD-fractie dat het een onverantwoorde beslissing is om een maximum WOZ-puntenaandeel
in te voeren. Het enkele feit dat rechtszaken zijn aangekondigd en mogelijk een of
meerdere rechtszaken zullen worden aangespannen, betekent immers niet dat de invoering
van voorliggende maatregel onverantwoord zou zijn.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat wordt gesteld dat het WOZ-aandeel
in het puntenaantal van een significant aantal woningen, ook buiten Amsterdam, meer
dan 33% bedraagt. Deze leden willen weten welk percentage hier significant wordt genoemd.

Bij de woningen met een gereguleerde huurprijs buiten Amsterdam gaat het om 2% tot
20%:

Tabel 6: Aantal woningen met gereguleerde huurprijs en een WOZ-puntenaandeel van meer
dan 33%

 

Aantal gereguleerd

> 33% WOZpunten

 
 

aantal

Aandeel

Utrecht

67.000

13.600

20%

Amsterdam

227.000

156.100

69%

Den Haag

121.000

9.500

8%

Rotterdam

176.000

3.100

2%

Overig Nederland

2.202.000

83.600

4%

TOTAAL

2.793.000

265.900

10%

Bij de woningen met een geliberaliseerde huurprijs buiten Amsterdam gaat het om 2%
tot 21%:

Tabel 7: Aantal woningen met een geliberaliseerde huurprijs en een WOZ-puntenaandeel
van meer dan 33%; bron: CBS huurenquête 2019

 

Aantal geliberaliseerd

> 33% WOZpunten

 
 

aantal

Aandeel

Utrecht

14.000

3.000

21%

Amsterdam

75.000

61.300

82%

Den Haag

23.000

500

2%

Rotterdam

24.000

1.600

7%

Overig Nederland

347.000

5.700

2%

TOTAAL

482.000

72.100

15%

De leden van de VVD-fractie lezen verder dat de groep die door de invoering van de
WOZ-cap wordt getroffen, aanmerkelijk groter zal zijn dan de groep van overweging
115 van het EHRM in het arrest Bitto/Slowakije. Deze leden willen weten of het aantal
woningen van 38.400 als percentage van het totaal aantal woningen inderdaad kan worden
omschreven als aanmerkelijk groter.

In mijn beantwoording naar aanleiding van de tweede schriftelijke inbreng gaf ik aan
dat het in het arrest Bittó/Slowakije ging om een hele kleine groep, namelijk 0,24%
van alle bestaande huurwoningen.21 In die eerder beantwoording gaf ik ook aan dat het ontwerpbesluit betrekking heeft
op twee categorieën:

– woningen met een geliberaliseerde huurprijs die door het ontwerpbesluit bij een nieuwe
verhuring terugvallen naar het gereguleerde segment (landelijk 3%); en

– woningen met een gereguleerde huurprijs die door het ontwerpbesluit bij een nieuwe
verhuring onvoldoende punten hebben voor verhuring in het geliberaliseerde huursegment
terugvallen naar het gereguleerde segment (landelijk 2%).

Abusievelijk is in de eerdere beantwoording aangegeven dat het bij deze twee categorieën
gaat om 38.400 woningen. Het betreft hier echter 37.900 woningen:

Tabel 8: Aantal woningen waarop de maatregel effect heeft

 

1. Nu geliberaliseerd

2. Gereguleerd maar te liberaliseren

Totaal

Corporaties

900

6.800

7.700

Private huursector

13.900

16.300

30.200

Totaal

14.800

23.100

37.900

Zoals eerder aangegeven betreft de eerste categorie 3% en de tweede 2% van het aantal
woningen binnen de desbetreffende categorie. Beide percentages zijn hoger dan de 0,24%
in het arrest Bittó/Slowakije. Het aantal woningen waar voorliggende maatregel effect
op heeft afgezet tegen het totaal aantal bestaande huurwoningen betreft eveneens een
hoger percentage, namelijk 1,16%.22

De leden van de VVD-fractie lezen dat niet het moment van de aankoop van de woning
van belang is voor de vraag of de woning onder de COROP-regeling valt, maar het moment
waarop de woning bouwkundig gereed is of wordt opgeleverd. Deze leden willen weten
wat het praktische (tijds)verschil is tussen de oplevering en de aankoop van een nieuwbouwwoning.

In algemene zin is het niet goed mogelijk om het praktische (tijds)verschil aan te
geven tussen oplevering en de aankoop van een nieuwbouwwoning. In de koop- en/of aannemingsovereenkomst
staat hoelang na het tekenen van de overeenkomst de bouw van een project moet aanvangen.
In de praktijk kan het voorkomen dat deze periode wordt opgeschort. De totale tijd
tussen aankoop en bouw verschilt per project en duurt meestal een paar maanden tot
een half jaar. Hier moet de duur van de bouw nog bij opgeteld worden van ongeveer
één jaar. Er zijn echter ook voorbeelden van projecten waarin de bouw van een woning
vele jaren later plaatsvindt dan wanneer de aankoop heeft plaatsgevonden. Ook zijn
er projecten die worden uitgevoerd door een ontwikkelde belegger waar nooit een aankoop
plaatsvindt omdat de ontwikkelende partij ook de partij is die daarna het object bezit.

De leden van de VVD-fractie lezen dat ik in de nota van toelichting op de invoering
van de WOZ-cap zal verduidelijken wanneer de uitzondering van nieuwbouwwoningen onder
de COROP-regeling op de WOZ-cap eveneens van toepassing zal zijn op verbouwde woningen.
Deze leden willen graag weten wat precies wordt verduidelijkt.

De leden van de VVD-fractie hebben in hun tweede schriftelijke inbreng gevraagd naar
de COROP-regeling die in 2016 is ingevoerd om nieuw gebouwde woningen meer WOZ-punten
te geven. Deze leden gaven daarin aan te zien dat nieuw gebouwde woningen aangekocht
door verhuurders, worden vrijgesteld van de WOZ-cap, maar verbouwde woningen aangekocht
door verhuurders niet. Wat betreft de verbouwde woningen gaf ik aan dat hiervoor uitdrukkelijk
in de regeling is opgenomen dat ook een verbouwde woning kan worden beschouwd als
nieuwbouwwoning mits deze woning door de verbouwing over een energieprestatie is gaan
beschikken gelijk aan de energieprestatie-eisen geldend voor nieuwbouw. Mede omdat
ik uit de vraagstelling van de leden van de VVD-fractie afleid dat dit niet voor een
ieder duidelijk genoeg is, zal ik dit nader verhelderen in de vaste toelichting op
bijlage I.

De leden van de VVD-fractie lezen dat dat particuliere verhuurders hun woning aan
een ieder kunnen verhuren, maar dat zij zich daarbij wel aan de maximale huurprijs
moeten houden als de woning valt in de sociale huursector. Deze leden constateren
dat dit niet het geval is als een gemeente een huisvestingsvergunning vraagt. De leden
van de VVD-fractie willen weten hoe dit met elkaar valt te rijmen.

De leden van de VVD-fractie gaven in hun tweede schriftelijke inbreng aan te zien
dat particuliere verhuurders voor hun woning een door de overheid opgelegde groep
kandidaat huurders krijgt waaruit particuliere verhuurders moeten kiezen. Zij gaven
daarbij aan hierin te zien dat de overheid hierdoor particuliere verhuurders een DAEB-taak
oplegt (Dienst Algemeen Economisch Belang). In reactie hierop wees ik erop dat de
toewijzingsregels, zoals de toewijzing aan de DAEB-doelgroep en de vrije toewijzingsruimte
en de regels over passend toewijzen, waarop de voornoemde leden naar ik meen doelen,
niet van toepassing zijn op particuliere verhuurders. In dat verband gaf ik aan dat
particuliere verhuurders hun woning dus aan een ieder kunnen verhuren. Ook gaf ik
aan dat ook andere vereisten die aan woningcorporaties worden gesteld in het kader
van hun DAEB-taak, zoals regels over passend toewijzen en de begrenzing van hun werkgebied
tot werkzaamheden op het gebied van de volkshuisvesting, niet van toepassing zijn
op particuliere verhuurders die woningen verhuren in het gereguleerde segment. Aangezien
uit het voorgaande volgt dat particuliere verhuurders geen DAEB-taak uitoefenen, is
hier geen sprake van een ongelijke behandeling van particuliere verhuurders ten opzichte
van woningcorporaties.

Ook waar het gaat om de regels omtrent het WWS, de daaruit voortvloeiende maximale
huurprijs en de mogelijkheden tot huurprijsliberalisatie is er geen sprake van een
ongelijke behandeling van particuliere verhuurders ten opzichte van woningcorporaties.
Van deze ongelijke behandeling is evenmin sprake als een gemeente een huisvestingsvergunning
vraagt. De opvatting van de leden van de VVD-fractie dat een en ander niet met elkaar
te rijmen zou zijn, deel ik dan ook niet.

De leden van de VVD-fractie lezen dat wordt vastgehouden aan het plan om particuliere
verhuurders geen inkomensgrens voor hun huurders op te leggen. Deze leden constateren
dat volgens Artikel 1 EP regulering van de huurprijs niet een doel op zich mag zijn.
De huurwoning moet ten goede komen aan een bepaalde doelgroep. Indien deze doelgroep
niet wordt vastgesteld, is er sprake van schending van Artikel 1 EP: immers, een ingreep
in eigendomsrecht kan alleen om minvermogenden aan een goedkope huurwoningen te helpen.
De leden van de VVD-fractie constateren dat nu de toewijzing aan een bepaalde doelgroep
ontbreekt dit in strijd is met Artikel 1 EP. De leden willen weten hoe ik hier nu
tegen aankijk.

In mijn beantwoording naar aanleiding van de eerste schriftelijke inbreng gaf ik reeds
aan dat voorliggende maatregel beoogt de gereguleerde woningvoorraad te beschermen
en tevens te hoge huurprijzen tegen te gaan. In het kader van het tegengaan van te
hoge huurprijzen wees ik in mijn beantwoording naar aanleiding van de tweede schriftelijke
inbreng ook op de functie van het WWS, te weten het borgen van een balans tussen de
betaalbaarheid en de kwaliteit van een woning. Het borgen van die balans is minder
direct gekoppeld aan een bepaalde doelgroep. Dit neemt echter niet weg dat een dergelijke
doelstelling als een algemeen belang kan worden erkend dat een inbreuk op het eigendomsrecht
rechtvaardigt. Zo zijn het bestrijden van grote verschillen in huurprijzen voor vergelijkbare
woningen en het voorkomen van vastgoedspeculatie belangen die aansluiten bij het door
het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) erkende doelstellingen, maar die
niet direct zijn gekoppeld aan een bepaalde doelgroep.23 Een inbreuk op het eigendomsrecht in de vorm van een regulering van de woningmarkt
is dus niet uitsluitend toegestaan als die regulering minder vermogende personen helpt
om aan een passende woning te komen. Volledigheidshalve wijs ik er wel op dat gemeenten,
als er sprake is van schaarste aan woonruimte, via een huisvestingsverordening deze
woningen alsnog met voorrang kunnen verlenen aan een bepaalde inkomensgroep.

De leden van de VVD-fractie lezen dat investeerders konden weten dat er een beperking
zou kunnen komen van de WOZ-punten. Zij wijzen er daarbij op dat er echter nergens
wordt ingegaan op het feit dat reeds bij invoering van dit systeem het aantal punten
in geheel Amsterdam op 43% lag. In veel populaire buurten in Amsterdam lag dat percentage
dus toen al veel hoger. Deze leden willen dan ook weten hoe een investeerder kon weten
dat die beginpercentages anno 2021 te hoog zouden worden geacht.

In hun tweede schriftelijke inbreng stelden de leden van de VVD-fractie al de vraag
hoe investeerders konden weten dat een hoger aandeel dan 25% WOZ-punten niet houdbaar
zou zijn, gelet op het gemiddelde percentage bij de invoering van de WOZ-punten in
Amsterdam. In de beantwoording daarop wees ik op de functie van het WWS die gericht
is op het borgen van het algemene belang van betaalbaarheid door een huurprijsplafond
te verbinden aan de kwaliteit van die woning. Investeerders kunnen worden geacht kennis
te hebben van deze functie en kunnen reeds hierom weten dat het WWS bij gelegenheid
kan wijzigen om aan deze functie recht te kunnen doen. Dit geldt ook bij gewijzigde
inzichten over bijvoorbeeld de elementen die als kwaliteit zijn te beschouwen. Eveneens
kunnen investeerders weten dat dergelijke gewijzigde inzichten tot huurverlagingen
zouden kunnen leiden. Zo werd bij de invoering van de puntenwaardering voor de WOZ-waarde
per 1 oktober 2015 al rekening gehouden met daardoor mogelijke huurverlagingen.

De leden van de VVD-fractie constateren voorts dat het WWS sinds de invoering nog
niet zo is aangepast dat er prijsdalingen voor verhuurders kwamen. Deze leden willen
dan ook weten hoe investeerders dit hadden kunnen voorzien.

De leden van de VVD-fractie stellen dat het WWS sinds de invoering niet zo is aangepast
dat dit tot prijsdalingen voor verhuurders leidde. Deze stelling deel ik niet. Bij
de invoering van de puntenwaardering voor de WOZ-waarde per 1 oktober 2015 werd namelijk
al rekening gehouden met prijsdalingen als gevolg van deze invoering. Ingeschat werd
dat dit bij corporaties zou optreden bij naar schatting maximaal 1% van de voorraad.
In mijn vorige beantwoording wees ik al op de evaluatie waaruit bleek dat per 1 oktober
2015 daadwerkelijk prijsdalingen hadden plaatsgevonden.24 Uit die rapportage bleek dat er circa 1,7% huurverlagingen waren opgetreden:

Tabel 9: Huurverlagingen naar aanleiding van invoering WOZ-waarde in WWS

Type verhuurder

Aantal

% van voorraad

Corporaties

23.300

1,7%

Particuliere verhuurders

2.400

2,2%

TOTAAL

25.800

1,7%

Ook los van eerder opgetreden huurprijsdalingen hadden investeerders prijsdalingen
kunnen voorzien door een nog door te voeren wijziging van het WWS. Ik verwijs hiervoor
naar mijn eerdere antwoorden over de functie van het WWS en de reeds aangekondigde
evaluatie bij invoering van de puntenwaardering voor de WOZ-waarde.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat het WWS-stelsel er is om
te voorkomen dat huurprijzen te hoog worden. In dat licht wijzen zij erop dat het
WWS-stelsel maar werkt tot 143 punten. Daarboven is de markt vrij. De leden van de
VVD-fractie stellen dan ook dat het WWS-stelsel is ingevoerd om te borgen dat er voldoende
sociale huurwoningen zouden zijn. Uit de beantwoording halen deze leden dat in 2018
51% van de Amsterdamse woningvoorraad sociaal was. Ook constateren zij dat er veel
mensen met hoge en lage inkomens in Amsterdam willen wonen. Het antwoord dat het WWS
moet borgen dat de woning betaalbaar is, is vanuit de problematiek van eigendomsrecht
volgens de leden van de VVD-fractie niet voldoende. Het gaat er volgens hen immers
niet om de regeling an sich in stand te houden, maar om te toetsen of het nog een
legitiem doel dient. De leden van de VVD-fractie vragen dan ook of ik kan aangeven
of de verdeling in Amsterdam met 51% sociale huurwoningen nog wel redelijk en houdbaar
is.

Ik bezie de vraag van de leden van de VVD-fractie of de verdeling in Amsterdam met
51% sociale huurwoningen nog wel redelijk en houdbaar is in het licht van de vraag
of er sprake is van een algemeen belang. Wat betreft dit algemeen belang wil ik wijzen
op de problematiek op de woningmarkt. Hierop ben ik onder meer ingegaan met mijn brief
van 17 september 201925 en mijn eerdere brief van 22 februari 201926. In mijn brief 17 september 2019 gaf ik expliciet aan dat het beleid gericht is op
een beter functionerende woningmarkt. Ik gaf daarbij aan dat de krapte op de woningmarkt
leidt tot hogere woonlasten, een stagnerende doorstroming en soms tot excessen. Ook
gaf ik aan dat de slagingskansen van starters, kwetsbare groepen, ouderen en lage
en middeninkomens aandacht verdienen. Naast het meer bouwen van woningen is aandacht
nodig voor het behouden van betaalbare woningen in de bestaande huurvoorraad en een
betere verdeling van de bestaande voorraad.

In de brief van 17 september 2019 is om die reden dan ook een breder pakket aan maatregelen
geschetst zoals een budgettaire impuls voor de woningbouw van 1 miljard euro, het
aanjagen van de bouw via de verhuurderheffing met een impuls van 1 miljard euro, het
beperken van het aandeel van de WOZ-waarde in het WWS, het aanpakken van het scheefwonen
en het vergroten van de ruimte voor lokaal maatwerk door woningcorporaties.

De leden van de VVD-fractie constateren dat uit het WIA onderzoek van Amsterdam 2019
blijkt dat er een enorm tekort is aan middenhuurwoningen. Deze leden zien dat door
de invoering van de WOZ-cap de goedkoopste middenhuurwoningen terugvallen naar de
sociale huursector. Zij vragen waarom de ene huursector wordt bevoordeeld ten opzichte
van de andere huursector.

Ik ben het niet eens met de leden van de VVD-fractie dat er op enige wijze sprake
zou zijn van een bevoordeling van de ene huursector ten opzichte van de andere. De
maatregel beoogt de gereguleerde woningvoorraad te beschermen en tevens te hoge huurprijzen
tegen te gaan door met het WWS een balans te borgen tussen de betaalbaarheid en de
kwaliteit van een woning. Bovendien houdt de voorliggende maatregel als zodanig al
rekening met de positie van middenhuurwoningen. Het ontwerpbesluit zorgt immers niet
voor maximering van het WOZ-puntenaandeel voor twee categorieën woningen, die de nodige
ruimte bieden voor het middensegment:

– woningen met een bouwjaar uit de periode 2015–2019, mits de woning 110 punten telt
zonder de punten voor de WOZ-waarde; en

– kleine nieuwbouwwoningen (bouwjaar 2018–2022) in de COROP-regio’s Amsterdam en Utrecht.

Daarnaast is er een reeks van maatregelen om het bouwen te stimuleren van, betaalbaar
houden van en beschikbaar houden van het middensegment. Ik wijs hiervoor onder meer
op mijn brief van 17 februari 202127.

Daarnaast lezen de leden van de VVD-fractie dat het liberalisatiepotentieel van 30%
in 2015 naar 44% in 2018 is gestegen. Deze leden merken echter op dat in dat percentage
ook woningen zitten van corporaties. Zij constateren dat die woningen waarschijnlijk
niet zullen worden geliberaliseerd, waardoor dat percentage een vertekend beeld kan
geven. De leden van de VVD-fractie willen dan ook een overzicht van percentages dat
zich uitsluitend richt op particuliere verhuurders en het liberalisatiepotentieel.

Ter beantwoording van deze vraag wijs ik op de evaluatierapportage van ABF.28 Zoals daaruit blijkt, bedroeg het liberalisatiepotentieel van de particuliere huursector
landelijk 42% bij invoering van de waardering van de WOZ-waarde. Kijkend naar dezelfde
groep woningen was dit in 2018 toegenomen naar 46%. Voor de particuliere huursector
in de G4 bedroeg dit percentage 27% bij invoering en 46% in 2018.

Om meer inzicht te krijgen in de gevolgen bij huurwoningen van de particuliere verhuurders,
is tevens gekeken naar de liberalisatiemogelijkheden met de op dat moment actuele
woningvoorraad. Dat leidde in het voornoemde ABF-rapport tot tabel 3.3:

Tabel 10: Liberalisatiemogelijkheden particuliere verhuurders

Gebied

2015

vóór invoering huidige WOZ-waarderingsmethodiek

2018

Overig NL

52%

44%

Utrecht

19%

31%

Amsterdam

32%

50%

Den Haag

13%

29%

Rotterdam

10%

25%

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording dat in gebieden rondom de G4
het aandeel WOZ-punten de laatste jaren juist veel is toegenomen. Deze leden constateren
dat blijkens tabel 2.4 van ABF dit niet juist is: alleen rond Amsterdam steeg het
aandeel van 28% naar 35%, rond de overige steden is er bijna geen verschil. Ook blijkt
uit de evaluatie dat het WOZ-puntenaandeel relatief veel toeneemt bij woningen in
het COROP-gebied rondom Amsterdam, Den Haag en Rotterdam in het particuliere segment.
Deze leden willen weten of waarom hier tegenstrijdige informatie lijkt te worden verstrekt.

In de genoemde evaluatierapportage heeft ABF vermeld:

«In Tabel 2–3 is het aandeel punten voor de WOZ-waarde voor woningen in het particuliere
segment in de G4-gemeenten te zien. In Tabel 2–4 is dit op het niveau van de omliggende
gemeenten die deel uitmaken van hetzelfde COROP-gebied als de G4-gemeenten.

Landelijk is sprake van een stabiel aandeel van de WOZ-punten van 25% à 26%. Het aandeel
in Amsterdam en Utrecht is in 2016 fors hoger dan gemiddeld; in 2018 is het verschil
toegenomen.»

De genoemde tabel laat voorts zien, dat het aandeel niet alleen rond Amsterdam steeg,
maar ook rondom den Haag en Rotterdam.

Tabel 11: Aandeel WOZ-punten in omliggend COROP-gebied in gereguleerd segment particuliere
sector, 2016 en 2018, bron: HE 16 en 18 zonder constante steekproef

 

2016

2018

Utrecht

30%

30%

Amsterdam

28%

35%

Den Haag

24%

25%

Rotterdam

21%

23%

Ik deel dus niet de mening van de leden van de VVD-fractie dat alleen rond Amsterdam
sprake is van een gestegen aandeel. Van een tegenstrijdigheid in het evaluatierapport
is naar mijn mening geen sprake.

De leden van de VVD-fractie lezen dat bij de berekening van de WOZ-punten rekening
is gehouden met schokeffecten, door de WOZ-punten op twee verschillende manieren te
berekenen. Deze leden lezen dat investeerders aan de hand daarvan hadden kunnen stellen
dat ook hier al rekening was gehouden met het voorkomen van schokeffecten. Zij vragen
of ik het met de leden van de VVD-fractie eens ben dat investeerders mede daardoor
dus niet hadden kunnen voorzien dat er aanpassingen naar beneden zouden komen.

Ik ben het niet eens met de opvatting van de leden van de VVD-fractie dat investeerders
niet hadden kunnen voorzien dat er aanpassingen naar beneden zouden komen. Ik verwijs
hiervoor naar mijn eerdere antwoorden naar aanleiding van de tweede schriftelijke inbreng waarin ik inging op de functie
van het WWS en op de evaluatie die reeds was aangekondigd bij invoering van de waardering
voor de WOZ-waarde.

Verder constateren de leden van de VVD-fractie dat in veel gevallen huurwoningen ooit
zijn gebouwd als afzonderlijke woningen, echter in een gebouw met meerdere woningen
en adressen. Dit geldt ook voor een gebouw dat kadastraal niet is gesplitst. Deze
leden constateren dat deze woningen niet afzonderlijk verkocht kunnen worden en de
in de beantwoording gestelde oplossing voor verkoop door een eigenaar daarom geen
stand houdt. Deze leden vragen daarom nogmaals een toelichting met inachtneming dat
deze oplossing van de Minister in strijd is met Artikel 1 EP.

Voorliggende maatregel staat niet in de weg aan het kadastraal splitsen van woningen
of woongebouwen in appartementsrechten. Dat een gebouw niet kadastraal is gesplitst,
heeft dus niet tot gevolg dat WOZ-cap per definitie strijdig is met artikel 1 van
het EP, omdat deze niet kan worden verkocht.

De leden van de VVD-fractie lezen dat de landelijke huurprijs van getroffen huurwoningen
met 540 euro omlaag gaat en in Amsterdam 620 euro. Gegeven dat de gemiddelde huurprijs
van zo’n woning nu rond de 1.200 euro ligt. Deze leden willen weten hoe dit niet als
een buitensporige last voor gepensioneerden gezien kan worden.

In mijn reactie op de tweede schriftelijke inbreng ging ik reeds in op de positie
van gepensioneerden. Ik ging daarbij in op het eigendomsrecht en de betekenis daarvan
in het licht van de voorgenomen maatregel. Onder meer gaf ik aan dat door de maatregel
het verwachte rendement op een investering afneemt, hetgeen echter niet per definitie
betekent dat dit een buitensporige last voor de verhuurder meebrengt. Het eigendomsrecht,
zoals neergelegd in artikel 1 van het EP, geeft geen recht op een «decent profit»
of «minimal profit. Ook een aanzienlijke afname van het rendement hoeft niet per definitie
te leiden tot een buitensporige last voor de verhuurder. De aangegeven huurprijseffecten
doen zich overigens niet direct voor, maar pas op het moment dat er sprake is van
een huurovereenkomst met een nieuwe huurder. In het licht hiervan zie ik geen reden
om de aangegeven mogelijke lagere huren te zien als een buitensporige last voor verhuurders.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording enerzijds dat een investeerder
niet tot een prijsopdrijving leidt en anderzijds dat koopprijzen en dus het WWS stelsel
wel zouden worden beïnvloed door investeerders. Deze leden willen daarom weten of
ik nu definitief stel dat investeerders de woningprijzen opdrijven op een manier die
een duidelijke invloed heeft op de puntentelling.

In mijn reactie ging ik in op twee verschillende onderzoeken die beide ingingen op
de relatie tussen investeerders en de woningprijzen. Een onderzoek van het Kadaster
en een onderzoek van Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). De onderzoeken leiden
niet tot een eenduidige conclusie over deze relatie. Beide onderzoeken leiden echter
wel tot de conclusie dat woningprijzen hoger zijn in buurten waar particuliere beleggers
actiever zijn. Mijn conclusie is dan ook dat beide onderzoeken ondersteunen dat het
nodig is om het WOZ-puntenaandeel in het WWS te maximeren.

De leden van de VVD-fractie lezen dat de invoering van de WOZ-cap wordt opgelegd aan
alle verhuurders. Zij constateren echter dat dat niet geldt voor corporaties. Zij
vragen of ik de mening deel dat de invoering van de WOZ-cap is bedoeld voor een beperkte
groep, namelijk particuliere verhuurders.

Het ontwerpbesluit maakt bij de woningen geen onderscheid naar het type verhuurder.
Ook corporaties zullen door de maatregel te maken krijgen met lagere maximale huurprijzen.
Ik ben het dan ook niet eens met de leden van de VVD-fractie dat de maximering van
het WOZ-puntenaandeel uitsluitend is bedoeld voor een beperkte groep, namelijk particuliere
verhuurders.

De leden van de VVD-fractie lezen in de beantwoording over eigenaren die in de problemen
komen met hun hypotheekbetalingen, dat kan worden geconcludeerd dat het voor huurders
geen probleem is, omdat gedwongen verkoop geen huur breekt. De leden van de VVD-fractie
constateren dat hierbij voorbij wordt gegaan aan de financiële problemen van de verhuurder
en de onevenredige last die daarmee gepaard gaat. Zij vragen of ik de mening deel
dat dit een inbreuk is op het eigendomsrecht.

In de beantwoording op de eerste schriftelijke inbreng gaf ik aan dat naar verwachting
de gevolgen beperkt zijn voor (kleine) vastgoedeigenaren en verwacht ik geen nadelige
consequenties voor kleine particuliere verhuurders die een zogenaamde buy-to-let (BTL)
hypotheek hebben afgesloten. In Nederland hanteren geldverstrekkers voor BTL-hypotheken
namelijk een lagere maximale loan-to-value bij afsluiting dan voor reguliere consumentenhypotheken.
Daarnaast worden de (verwachte) huurinkomsten maar gedeeltelijk meegewogen bij het
berekenen van de maximale hypotheek. Ik verwacht dus niet dat verhuurders door deze
maatregel in de problemen komen met hun hypotheekbetalingen, en dat hierdoor grote
financiële problemen bij de verhuurder en een onevenredige last zullen ontstaan.

Voorts gaf ik in reactie op de eerste schriftelijke inbreng al aan dat door de maatregel
het verwachte rendement op een investering afneemt, hetgeen echter niet per definitie
betekent dat dit een buitensporige last voor de verhuurder meebrengt. Het eigendomsrecht,
zoals neergelegd in artikel 1 van het EP, geeft geen recht op een «decent profit»
of «minimal profit». Ook een aanzienlijke afname van het rendement hoeft niet per
definitie te leiden tot een buitensporige last voor de verhuurder.

De leden van de VVD-fractie vroegen ik de mening deel dat de WOZ-cap alleen moet gelden
voor nieuw aan te kopen huurwoningen en niet voor bestaande huurwoningen en dat anders
compensatie moet worden gegeven voor bestaande huurwoningen. Ook vroegen deze leden
of ik hiermee bedoel dat de WOZ-cap in lijn wordt gebracht met de opkoopbescherming.
De leden van de VVD-fractie stellen dat er geen antwoord is gegeven op die vragen
en verzoeken opnieuw om een gedetailleerde beantwoording.

Ik ben niet van mening dat de WOZ-cap alleen moet gelden voor nieuw aan te kopen huurwoningen
en niet voor bestaande huurwoningen. Evenmin ben ik van mening dat tegemoetkoming
moet worden geboden voor bestaande huurwoningen. Het voorliggend ontwerpbesluit zal
niet worden aangepast om deze in lijn te brengen met de opkoopbescherming. Ik zal
dat hieronder toelichten.

Wat betreft een onderscheid tussen nieuw aan te kopen huurwoningen en voor bestaande
huurwoningen wijs ik op de functie van het WWS. Op die functie was ik al ingegaan
in voorgaande antwoorden op vragen uit de tweede schriftelijke inbreng van de leden
van de VVD-fractie. Ik gaf aan dat de functie van het WWS het borgen is van het algemene
belang van betaalbaarheid door een huurprijsplafond te verbinden aan de kwaliteit
van die woning. Het WWS beschermt huurders hierdoor tegen excessieve huurprijzen.
Een wijze van waardering in het WWS die kan leiden tot een onevenredig aantal punten
in verhouding tot de kwaliteit van de woning doet daardoor in principe afbreuk aan
deze functie. De balans tussen de betaalbaarheid en de kwaliteit van de woning die
het WWS beoogt te borgen, wordt hierdoor immers verstoord.

Daarnaast gaf ik tevens aan dat het voorzienbaar is dat het WWS bij gelegenheid, bijvoorbeeld
bij toenemende schaarste, wordt gewijzigd om de functie daarvan te borgen en was het
voorzienbaar voor verhuurders dat de puntenwaardering voor de WOZ-waarde zou worden
geëvalueerd, hetgeen kon leiden tot wijziging van de puntenwaardering. Daarbij gaf
ik af aan dat de functie van het WWS niet leidt tot een onderscheid tussen nieuw aan
te kopen huurwoningen en bestaande huurwoningen. Het ontwerpbesluit maakt dit onderscheid
daarom niet.

Inzake de vraag of compensatie moet worden geboden voor bestaande woningen, verwijs
ik naar mijn reactie op een gelijkluidende vraag uit de tweede schriftelijke inbreng.
Ik wees daarbij eveneens op de functie van het WWS, zoals hiervoor is beschreven.
Gelet op die functie van het WWS en het feit dat reeds bij invoering van de WOZ-punten
aangekondigde evaluatie, konden investeerders bij invoering in redelijkheid verwachten
dat de puntentoekenning voor de WOZ-waarde zou kunnen worden gewijzigd. Daarnaast
hoeft het enkele feit dat het rendement op een investering afneemt niet per definitie
te betekenen dat dit ook een buitensporige last voor de verhuurder oplevert. Bovendien
heeft de maatregel in de meeste gevallen pas effect bij een nieuwe verhuring van de
woning. Een compensatie vanwege de maximering van het WOZ-puntenaandeel acht ik daarom
dan ook niet noodzakelijk

Over de opkoopbescherming gaf ik aan dat deze gemeenten de mogelijkheid geeft om ervoor
te kunnen zorgen dat goedkope en middeldure koopwoningen niet zomaar kunnen worden
opgekocht voor verhuur. Op deze manier blijven de woningen behouden in het koopsegment,
waardoor onder andere starters en mensen met een middeninkomen meer kans maken op
een koopwoning. Anders dan de WOZ-cap richt de opkoopbescherming zich op het voorkomen
dat huidige koopwoningen worden omgezet naar huurwoningen. Daarom is het passend dat
de opkoopbescherming enkel geldt voor nieuw aangekochte woningen.

De leden van de VVD-fractie vroegen hoe de COROP-regeling, die in 2016 is ingevoerd
om het bouwen en geliberaliseerd verhuren van kleine woningen te stimuleren, rijmt
met de beantwoording dat investeerders de invoering van de WOZ-cap konden verwachten
en dat bestaande kleine huurwoningen niet langer geliberaliseerd zouden mogen worden
verhuurd. Deze leden vroegen of dit antwoord kon worden afgestemd met de Landsadvocaat.
Deze leden lezen dat in voorliggend ontwerpbesluit de regeling in stand wordt gehouden
die door de leden van de VVD-fractie wordt aangeduid. De leden van de VVD-fractie
constateren dat er geen antwoord is gegeven op die vragen en verzoeken opnieuw om
een gedetailleerde beantwoording.

In 2016 is ter stimulering van het middensegment een regeling ingevoerd voor kleine
nieuwbouwwoningen in de COROP-gebieden Amsterdam en Utrecht. Het gaat daarbij om een
specifieke categorie van woningen: woningen met een oppervlakte tot 40 m2 met bouwjaar 2018, 2019, 2020, 2021 of 2022. Deze regeling is vormgegeven in bijlage
I, onder A, bij het Besluit huurprijzen woonruimte, onderdeel 9.1. Zoals moge blijken
uit het voorliggende ontwerpbesluit blijft dit onderdeel ongewijzigd. Dat dit onderdeel
ongewijzigd blijft, wordt toegelicht in hoofdstuk 2 van de nota van toelichting bij
het ontwerpbesluit. In mijn vorige beantwoording gaf ik dan ook aan dat geen wijziging
optreedt voor de onder deze regeling gerealiseerde kleine huurwoningen.

Ik gaf tevens aan dat het voorzienbaar is dat het WWS bij gelegenheid, bijvoorbeeld
bij toenemende schaarste, wordt gewijzigd om de functie daarvan te borgen en was het
voorzienbaar voor verhuurders dat de puntenwaardering voor de WOZ-waarde zou worden
geëvalueerd, hetgeen kon leiden tot wijziging van de puntenwaardering. Voor meer detail
verwijs ik naar mijn antwoord hiervoor op de vraag van de leden van de VVD-fractie
over een onderscheid tussen nieuw aan te kopen huurwoningen en bestaande huurwoningen,
over compensatie voor bestaande huurwoningen en over het in lijn brengen van de WOZ-cap
met de opkoopbescherming.

Inzake de afstemming met de Landsadvocaat gaf ik aan dat mijn verantwoordelijkheid
als Minister meebrengt dat ik telkens een eigen afweging maak voor welke gevallen
ik de Landsadvocaat inschakel. In dit specifieke geval heb ik, gelet op de aankondiging
dat een gerechtelijke procedure wordt gestart als de maatregel ongewijzigd in werking
treedt en de binnengekomen concept-dagvaarding, aanleiding gezien om in overleg te
treden met de Landsadvocaat. Omdat een aantal van de door de leden gestelde vragen
verband houden met de aankondiging van een gerechtelijke procedure heb ik in dit geval
ook de beantwoording van die vragen betrokken bij mijn overleg met de Landsadvocaat.

De leden van de VVD-fractie verwezen naar cijfers over het aandeel van de WOZ-waarde
in het WWS, waaruit bleek dat het aandeel sinds de invoering van de WOZ-waarde in
het WWS is gestegen in de gemeenten Amsterdam en Utrecht. Zij vroegen of die stijging
gezien kon worden als een schokeffect. De leden van de VVD-fractie constateren dat
er geen antwoord is gegeven op die vragen en verzoeken opnieuw om een gedetailleerde
beantwoording.

In mijn eerdere beantwoording ging ik al in op de functie van het WWS. Hiervoor verwijs
ik ook op mijn antwoorden hiervoor. Ik gaf daarin tevens aan dat het niet zozeer gaat
om het aandeel van de WOZ-waarde, maar om de toename daarvan. Deze toename laat zien
dat een begrenzing van het WOZ-puntenaandeel nodig is om ervoor te zorgen dat het
WWS aan zijn functie kan blijven voldoen. In de nota van toelichting bij het ontwerpbesluit
is om die reden dan ook aangegeven dat er nu het risico is van voortdurende schokeffecten
voor de omvang van de gereguleerde voorraad en de regionale verdeling daarvan. Hierin
wordt voorzien met het invoeren van een maximum WOZ-puntenaandeel in het WWS. Aan
deze functie zijn geen exacte cijfers te verbinden die op zichzelf aanvaardbaar zijn
te achten waar het enkel gaat over de stijging van het WOZ-puntenaandeel in Amsterdam
en Utrecht. Deze maatregel dient ook bezien te worden in het geheel aan maatregelen
om te zorgen voor een goed functionerende woningmarkt. Deze maatregel was dan ook
om die reden aangekondigd in de brief van 22 februari 201929 als onderdeel van een pakket aan maatregelen voor de woningmarkt.