Brief regering : Inzicht grondstofstromen en kosten
32 852 Grondstoffenvoorzieningszekerheid
               30 872
                Landelijk afvalbeheerplan
         
Nr. 210
                   BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN INFRASTRUCTUUR EN WATERSTAAT
            
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 21 oktober 2022
In het commissiedebat van 11 mei jl. (Kamerstukken 32 852 en 30 872, nr. 191) verzocht de heer Haverkort (VVD) mij om een overzicht van grondstofstromen in de
                  afvalketen, waarbij hij refereerde aan afvalstromen die vrijkomen bij huishoudens
                  en bij bedrijven waar afval vrijkomt dat soortgelijk is aan huishoudelijk afval. In
                  Europees verband spreken we dan van stedelijk afval. Verder werd gevraagd naar de
                  mogelijkheid om de kosten voor het verwerken van deze grondstofstromen inzichtelijk
                  te maken.
               
Transparantie van de grondstofstromen en de kosten vind ik erg belangrijk. Zeker waar
                  dit de inzameling van stedelijk afval betreft, waar burgers zelf aan bijdragen. Daarom
                  ontsluit mijn ministerie actief de afvalgegevens van stedelijk afval.1 Deze cijfers laten zien hoeveel afval van een bepaalde stroom in het stedelijk afval
                  gescheiden wordt ingezameld en welk percentage daarvan wordt hergebruikt, gerecycled,
                  verbrand of gestort. Deze gegevens zijn onlangs geüpdatet en online te raadplegen.
                  Een vereenvoudigd overzicht van het stedelijk afval uit 2020 heb ik als bijlage toegevoegd
                  aan deze brief (zie de tabel in bijlage).
               
Ten aanzien van de kosten geeft de Benchmark Huishoudelijk Afval meer inzicht. Dit
                  is een prestatiemeting op het gebied van afval en grondstoffenbeheer waaraan gemeenten
                  en inzamelbedrijven vrijwillig deel kunnen nemen. De Benchmark geeft de inzamelings-
                  en verwerkingscijfers van deze gemeenten en inzamelbedrijven weer en geeft inzicht
                  in de kosten van inzameling en verwerking van de grondstofstromen die vrijkomen bij
                  huishoudens. Ook deze is online te raadplegen.2 Uit de Benchmark blijkt maar weer dat afval scheiden ook financieel loont. De kosten
                  voor de inzameling en verwerking van restafval zijn bijvoorbeeld veel hoger (gemiddeld
                  196 euro per ton in 2020) dan die van gescheiden ingezamelde stromen, zoals oud papier
                  en karton (gemiddeld 82 euro per ton in 2020). Hierin zijn de vergoedingen voor gemeenten
                  in het kader van een UPV zelfs niet in meegenomen. Wanneer inwoners het afval meer
                  en beter scheiden, scheelt dit dus in de kosten.
               
Tegelijkertijd is het duidelijk dat voor nog betere resultaten (nog) meer transparantie
                  in de keten nodig is. Bijvoorbeeld als de ingezamelde afvalstromen vervuiling bevatten
                  die recycling bemoeilijkt, dan wordt daarover niet altijd gecommuniceerd met de gemeente
                  waar het afval van afkomstig is. Met het programma Van Afval Naar Grondstof (VANG),
                  waarmee het ministerie ondersteuning biedt aan gemeenten op het gebied van afvalscheiding
                  en -inzameling, worden maatwerktrajecten aangeboden om door meer transparantie in
                  de keten de kwaliteit van de in te zamelen materiaalstromen te verbeteren. Dit gebeurt
                  door samen met de betreffende gemeente(n), inzamelaar(s) en verwerker(s) op locaties
                  te kijken naar de mogelijkheden voor de verbetering van de kwaliteit van materiaalstromen.
                  Zo draagt een «maatwerktraject kwaliteit» bij aan meer transparantie, feedback en
                  uiteindelijk interventies voor het verbeteren van de kwaliteit van materiaalstromen.
               
Transparantie realiseren in de keten van inzameling en verwerking van stromen die
                  vrijkomen in de kantoor-, winkel- en dienstensector is een stuk complexer. Inzicht
                  in de totale kosten hiervan wordt bemoeilijkt doordat het hier zowel aan de kant van
                  de ontdoeners als aan de kant van de inzamelaars veelal private ondernemingen betreft
                  en dit grotendeels bedrijfsvertrouwelijke informatie is. Bedrijfsafval wordt echter
                  in toenemende mate onder uitgebreide producentenverantwoordelijkheid voor specifieke
                  producten geschaard, en daarmee onder de verplichtingen tot melding en verslaglegging.
                  Ik verwacht dat dit op termijn meer transparantie in de keten zal genereren.
               
De Staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat,
                  V.L.W.A. Heijnen
Bijlage
                  
Cijfers 2020 van in Nederland geproduceerd stedelijk afval3
Nuttige toepassing (kton)
Verwijderen (kton)
Aandeel (%)
Voorbereiden hergebruik + recycling
Inzet brandstof + nuttige toepassing overig
Verbranden
Storten
Lozen + verwijderen overig
Totaal
Voorbereiden hergebruik + recycling
gft-afval en swill
3.274
67
–
46
–
3.388
97
textiel / kleding
75
20
3
3
–
100
74
metalen
196
0
0
14
–
211
93
glas
516
1
–
0
–
517
100
papier en karton
1440
26
–
–
–
1.467
98
kunststof en/of rubber
112
21
–
24
–
157
71
gemengde verpakkingen
291
91
–
–
–
382
76
wit- en bruingoed
276
36
4
3
0
320
86
steenachtig afval
445
–
–
0
–
445
100
grond, zand en stenen
117
–
–
4
–
121
97
zuiveringsslib
8
57
2
5
3
74
11
KCA
2
–
16
2
–
20
12
oliehoudend afval
103
36
16
1
68
224
46
gemengd stedelijk afval
275
5.007
4
40
93
5.418
5
overig niet-gevaarlijk afval
562
206
3
70
89
931
60
overig gevaarlijk afval
235
31
32
84
57
439
54
Totaal
8.086
6.091
79
297
311
14.863
54
Ondertekenaars
- 
              
                  Eerste ondertekenaar
 V.L.W.A. Heijnen, staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat
