Brief regering : Beleidsreactie op het Rathenau Instituut rapport 'Kennis in het vizier'
30 821 Nationale Veiligheid
Nr. 99 BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN ECONOMISCHE ZAKEN EN KLIMAAT
            
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 20 december 2019)
Hierbij ontvangt u, mede namens de Minister van OCW, de reactie op het rapport van
                  het Rathenau Instituut «Kennis in het vizier: de gevolgen van de digitale wapenwedloop voor de publieke kennisinfrastructuur»
                  1, zoals verzocht door de commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
               
Rapport «Kennis in het vizier»: Conclusies en aanbevelingen
Het Rathenau Instituut brengt in het rapport Kennis in het vizier in kaart wat de belangrijkste gevolgen zijn van de recente geopolitieke, economische
                  en maatschappelijke ontwikkelingen, en de digitalisering van de samenleving voor de
                  Nederlandse publieke kennisinfrastructuur – bestaande uit universiteiten, wetenschappelijke
                  instituten en publieke kennisorganisaties. Hierbij ziet het Rathenau Instituut twee
                  belangrijke ontwikkelingen:
               
Het vervagen van het onderscheid tussen kennisontwikkeling voor civiele en militaire
                     doelen, met name door digitalisering;
                  
Het internationaliseren van kennisontwikkeling en innovatie, in het bijzonder die
                     gericht op defensie en veiligheid.
                  
De genoemde ontwikkelingen dwingen de partijen in de militaire kennisecosystemen tot
                  meer verbindingen met civiele kennisecosystemen, omdat militaire technologieontwikkeling
                  steeds meer voortbouwt op civiele technologie. Daarnaast werken publieke kennisinstellingen
                  steeds meer in internationale samenwerkingsverbanden om hun kennisbasis te verbreden
                  en hun positie in de wereld te versterken. Meer samenwerking roept de vraag op in
                  hoeverre Nederlandse kennisinstellingen, bekeken vanuit veiligheidsbelangen, bepaalde
                  kennis zelf in huis moeten hebben en in welke mate ze afhankelijk kunnen zijn van
                  de kennisbasis van nieuwe, soms buitenlandse, partners.
               
Het Rathenau Instituut concludeert dat gezamenlijk beleid nodig is van overheid en
                  kennisinstellingen om maatschappelijk verantwoord vorm te geven aan kennisontwikkeling
                  die raakt aan defensie en veiligheid. De belangrijkste opgaven liggen hierbij op het
                  gebied van beleidsontwikkeling, verdeling en aanvaarding van verantwoordelijkheden,
                  afweging van belangen en bescherming van gekoesterde waarden, en van institutionalisering
                  van manieren om met de ontwikkelingen om te gaan. Tot slot roept het Rathenau Instituut
                  de betrokken partijen op om gezamenlijk invulling en uitwerking te gaan geven aan
                  dit beleid.
               
Reactie op de belangrijkste conclusies en aanbevelingen van het Rathenau Instituut
Het kabinet dankt het Rathenau Instituut voor het uitbrengen van deze verkenning over
                  deze actuele ontwikkelingen en de gevolgen daarvan voor publieke kennisinstellingen
                  ten aanzien van hun betrokkenheid bij defensie- en veiligheidsvraagstukken. Het rapport
                  laat zien dat er behoefte is aan duidelijke beleidskaders hoe hiermee om te gaan,
                  waarbij het van belang is dat overheid en kennisinstellingen – vanuit ieders eigen
                  verantwoordelijkheid – zoveel mogelijk gezamenlijk optrekken. Het kabinet onderschrijft
                  dit, maar benadrukt tevens dat we in Nederland niet aan het begin staan van deze discussie,
                  en dat er al belangrijke voortuitgang is geboekt. Hierover informeer ik u nader in
                  deze brief.
               
Kennisinstellingen werken samen aan het verbeteren van de veiligheid
Bestuurders van hoger onderwijs- en onderzoeksinstellingen in Nederland zijn verantwoordelijk
                  voor de integrale veiligheid, waaronder ook de digitale veiligheid, van hun instelling.
                  Het stimuleren van het bewustzijn van veiligheidsrisico’s onder bestuurders, wetenschappers
                  en studenten is hiervan een belangrijk onderdeel. De VSNU en de VH hebben, met steun
                  van het Ministerie van OCW, daarom het Platform Integrale Veiligheid Hoger Onderwijs
                  ingericht.2 Hierin werken bestuurders en veiligheidsexperts van hoger onderwijsinstellingen samen
                  aan het stimuleren van veiligheidsbewustzijn door het uitwisselen van kennis en kunde
                  en het ontwikkelen van tools en handreikingen.
               
Op het gebied van cybersecurity werken hoger onderwijs- en onderzoeksinstellingen
                  in Nederland samen via SURF, de ICT-coöperatie van onderwijs en onderzoek. SURF onderzoekt
                  de behoeften en de kansen, ontwikkelt een gezamenlijke visie en investeert in innovatie
                  en kennis die nodig is om te kunnen anticiperen op de soms ontregelende effecten en
                  veiligheidsrisico's die gepaard gaan met ICT-innovatie.3
Veiligheidsbelang onderdeel van nieuwe Nederlandse Code Wetenschappelijke Integriteit
In Europees verband zijn onder Nederlands EU-voorzitterschap afspraken gemaakt over
                  het optimaal hergebruiken van onderzoeksdata voortkomend uit onderzoek gefinancierd
                  met publieke middelen, en hoe veiligheidsbelangen hierin meegewogen kunnen worden.4 Hierbij is het principe leidend «zo open als mogelijk is en zo gesloten als noodzakelijk»
                  (Raadsconclusies 2016, Artikel 14, 15). Dit principe is vorig jaar ook vastgelegd
                  in de Nederlandse Code Wetenschappelijke Integriteit (Onderdeel «Ontwerp» en «Verslaglegging»,
                  norm 11, 45). De code wordt onderschreven door KNAW, NFU, NWO, de TO2-federatie, de
                  Vereniging Hogescholen (VH) en de Vereniging van Nederlandse Universiteiten (VSNU).5
Bescherming van kennis/technologie die raakt aan de nationale veiligheid
Nationale veiligheid is een kerntaak van de overheid. Waar zich dreigingen of risico’s
                  voordoen, spant de overheid zich in om Nederland weerbaar(der) te maken. Omdat deze
                  inspanningen mogelijk gevolgen kunnen hebben voor de openheid van onze samenleving
                  en open economie, vindt steeds een weging plaats tussen het benutten van kansen enerzijds
                  en het beschermen van nationale veiligheidsbelangen anderzijds. Het open karakter
                  van onze samenleving vormt de grondslag voor de inrichting van onze maatschappij en
                  de basis voor onze welvaart. We zijn zo open mogelijk en beschermen waar noodzakelijk.6 Het kabinet werkt aan maatregelen om haar handelingsperspectief te vergroten bij
                  de ongewenste overdracht van kennis/technologie die raakt aan de nationale veiligheid.
                  Hieraan gerelateerd is de uitdaging om kennis- en technologiegebieden te identificeren
                  waarop Nederland nu afhankelijk is van het buitenland, maar waarop in de toekomst
                  een grotere mate van (digitale) autonomie gewenst is.
               
Er is een traject gestart om te onderzoeken in hoeverre aanvullende maatregelen gewenst
                  zijn met betrekking tot de risico’s voor de (nationale) veiligheid van ongewenste
                  kennis- en technologieoverdracht via de weg van (academisch) onderwijs en onderzoek.
                  In dit traject wordt onderzocht op welke manier een brede kennisregeling kan worden
                  opgezet waarmee onderzoeks- en onderwijsgebieden met een veiligheidsrelevantie effectief
                  beschermd worden. Daarnaast heeft het kabinet uw Kamer op 14 maart 2019 geïnformeerd
                  over het verscherpt toezicht op studenten en onderzoekers die een link kunnen hebben
                  met het Iraanse ballistische raketprogramma.7
De ontwikkeling van hoogwaardige technologie die raakt aan de nationale veiligheid
                     loopt het risico onderbroken te worden wanneer er sprake is van ongewenste overnames
                     en/of investeringen.
                  
Het gaat met name om risico’s van het ontstaan van strategische afhankelijkheden,
                     aantasting van de continuïteit van dienstverlening van vitale processen of aantasting
                     van de integriteit en exclusiviteit van kennis en informatie. Een van de maatregelen
                     die het kabinet neemt is een stelsel van investeringstoetsing op nationale veiligheidsrisico’s,
                     hierover is uw Kamer op 12 november 2019 geïnformeerd.8 In het kader van de Defensie Industrie Strategie (DIS) is eveneens een ex ante analyse
                     van de Nederlandse Defensie technologische en industriële basis (NLDTIB) uitgevoerd.
                     Met deze analyse is in kaart gebracht of, en zo ja, welke beschermende maatregelen
                     nodig zijn wanneer overnames en investeringen in de NLDTIB risico’s voor de nationale
                     veiligheid opleveren. Dit heeft in het bijzonder betrekking op kennis van en informatie
                     over de uitvoering van de essentiële militaire taken door onze Defensie. Uw Kamer
                     wordt over de uitkomsten hiervan vóór de jaarwisseling geïnformeerd.
                  
Exportcontrole strategische goederen
Een relevant juridisch kader wordt gevormd door wetgeving op gebied van exportcontrole
                  en sancties. Dat kader is ook van toepassing op kennisinstellingen. Zowel het EU Gemeenschappelijk
                  Standpunt inzake wapenexport als de Europese Dual-use9 verordening stellen beperkingen aan het internationaal delen van kennis en technologie
                  over gecontroleerde producten.10 Voor de export van technologie of kennis gerelateerd aan die producten is een vergunning
                  noodzakelijk. Op grond van verschillende Europese sancties11 kunnen ook beperkingen bestaan ten aanzien van kennisoverdracht. Het Ministerie van
                  Buitenlandse Zaken (BZ) is verantwoordelijk voor het exportcontrolebeleid en de implementatie
                  daarvan met verschillende ketenpartners.
               
Het kabinet is in gesprek met de wijze waarop kennisinstellingen deze wetgeving naleven.
                  BZ organiseert regelmatig voorlichtingsbijeenkomsten waaraan ook kennisinstellingen
                  deelnemen. Daarbij is specifieke aandacht voor internationale samenwerkingen in het
                  onderzoeksveld en de niet-fysieke overdracht van technologie. Online12 is veel praktische informatie beschikbaar en individuele voorlichting vindt, indien
                  nodig, ook plaats. In Europees verband wordt gewerkt aan specifieke compliancerichtlijnen
                  over dual-use exportcontrole voor kennisinstellingen. Nederland is actief bij dit
                  proces betrokken en werkt daarbij samen met vertegenwoordigers van de academische
                  sector.
               
Tot slot
Het rapport van het Rathenau Instituut maakt duidelijk dat de huidige geopolitieke
                  ontwikkelingen gevolgen hebben voor de publieke kennisinfrastructuur, die zijn betrokkenheid
                  bij defensie- en veiligheidsvraagstukken gestaag ziet toenemen. Met deze realiteit
                  in het achterhoofd zullen – politiek, overheden en kennisinstellingen – samen moeten
                  werken aan duidelijke afwegingskaders en procedures om maatschappelijk verantwoord
                  vorm te geven aan kennisontwikkeling die raakt aan defensie en veiligheid. Het bovenstaande
                  overzicht laat zien welke stappen reeds zijn gezet en hoe het kabinet hierin in (inter)nationaal
                  verband opereert. Samen met kennispartners zet het kabinet de ingezette lijn de komende
                  tijd voort. Bij deze en andere toekomstige beleidstrajecten zullen de aanbevelingen
                  van het Rathenau Instituut steeds worden meegenomen.
               
De Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat,
                  M.C.G. Keijzer
Ondertekenaars
- 
              
                  Eerste ondertekenaar
M.C.G. Keijzer, staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat