Amendement : Amendement van de leden Geurts en Peter de Groot over de uitbreiding van de diplomatenclausule voor de mogelijkheid om een woning door een bloed- of aanverwant te laten betrekken

Nr. 21 AMENDEMENT VAN DE LEDEN GEURTS EN PETER DE GROOT

Ontvangen 13 april 2023

De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:

I

In artikel I wordt na onderdeel B een onderdeel ingevoegd, luidende:

Ba

Artikel 274, tweede lid, wordt als volgt gewijzigd:

1. Aan het slot van onderdeel a wordt «, of» vervangen door een komma.

2. Onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel b door «, of» wordt een onderdeel
toegevoegd, luidende:

c. indien de verhuurder, die een natuurlijk persoon is die niet handelt in de uitoefening
van een beroep of bedrijf en niet meer dan één woning verhuurt, de woning wil laten
betrekken door een bloed- of aanverwant in de eerste graad.

II

Artikel I, onderdeel C, vervalt.

III

Aan artikel I wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:

D

Artikel 276 wordt als volgt gewijzigd:

1. In het eerste lid wordt «artikel 274 lid 1 onder c» vervangen door «artikel 274 lid 1
onder b of c» en wordt na «in eigen gebruik te nemen» ingevoegd «respectievelijk te
laten betrekken door een bloedverwant in de eerste graad».

2. In het tweede lid wordt «door hem» vervangen door «door hem of zijn bloedverwant
in de eerste graad».

3. In het derde lid wordt «artikel 274 lid 1 onder c» vervangen door «artikel 274 lid 1
onder b of c» en wordt na «in eigen gebruik te nemen» ingevoegd «respectievelijk te
laten betrekken door een bloedverwant in de eerste graad».

Toelichting

Met dit amendement wordt de zogenoemde «diplomatenclausule» uitgebreid in de geest
van de ingediende nota van wijziging1 op het initiatiefwetsvoorstel van de initiatiefnemers Nijboer en Grinwis zonder tussenkomst
van de rechterlijke toets van belangenafweging. De indieners willen met dit amendement
een oplossing bieden voor situaties waarin ouders een tweede woning bezitten en daar
hun studerende kind of kinderen in willen huisvesten of wanneer mensen een tweede
woning bezitten waar ze op termijn hun (schoon)ouders in willen huisvesten. Een huurcontract
voor onbepaalde tijd, zonder een mogelijkheid tot beschikbaar krijgen voor kinderen
of (schoon)ouders, is in een dergelijk geval niet passend en kan leiden tot leegstand.

Een natuurlijk persoon die eigenaar is van een woning die hij of zij zelf niet bewoont,
en waarvan kinderen of (schoon)ouders de woning nog niet willen of kunnen bewonen,
kan een huurovereenkomst aangaan met een huurder waarin, na het verstrijken van een
vooraf afgesproken periode, wordt voorzien in een mogelijkheid de huurovereenkomst
te ontbinden op de grond dat kinderen (of schoonouders) de woning nodig hebben. Voorwaarde
is dat deze mogelijkheid tot ontbinding ten behoeve van kinderen of (schoon)ouders
expliciet bij aanvang is bedongen en contractueel is vastgelegd. Aan de duur van de
periode worden geen grenzen gesteld, de duur van de huur moet slechts vooraf vaststaan.
Die bepaalde tijd kan door de verhuurder en de huurder in overleg worden verlengd.
Deze uitbreiding van artikel 7:274 lid 2 BW voorkomt dat de woning leeg staat gedurende
de periode dat de kinderen of (schoon)ouders van de eigenaar de woning nog niet kunnen of willen bewonen. De huur eindigt
niet, zoals bij de nu nog bestaande huurovereenkomsten voor maximaal twee jaar, van
rechtswege. Als de huurder na afloop van de overeengekomen termijn de woning niet
wil verlaten, moet de eigenaar naar de rechter om ontbinding van de huurovereenkomst
en ontruiming van de woning vragen. De grond voor die ontbinding is dan dat de overeengekomen
termijn is verstreken en dat de eigenaar de woning wil gebruiken om kinderen of (schoon)ouders
in te huisvesten. Het is aan de rechter om dit te toetsen. Deze mogelijkheid wordt
niet geboden voor bedrijfsmatige verhuurders, maar alleen voor personen die bijvoorbeeld
een woning erven of zelf ergens anders zijn gaan wonen, en de woning willen behouden
voor kinderen of (schoon)ouders. Mede om die reden is de toepasbaarheid beperkt tot
verhuurders die niet meer dan één woning verhuren. De verhuurder moet dus niet verhuren
in de uitoefening van zijn of haar beroep of bedrijf en mag niet meer dan één woning
verhuren.

Voorts wordt artikel 7:276 BW van toepassing verklaart op ontbinding van de huurovereenkomst
op grond van de (uitgebreide) «diplomatenclausule». Als de verhuurder de huurovereenkomst
heeft laten ontbinden op de grond dat hij of zij de woning zelf wil gaan bewonen of
door kinderen of (schoon)ouders wil laten bewonen, en na de ontbinding blijkt dat
de verhuurder toch niet die intentie had, dan is de verhuurder een schadevergoeding
verschuldigd aan de huurder. Hiermee wordt voorkomen dat verhuurders doen alsof ze
de woning zelf willen gaan bewonen of door kinderen of (schoon)ouders willen laten
bewonen terwijl ze eigenlijk een andere huurder erin willen zetten.

Op welke intentie wordt getoetst is afhankelijk van de specifieke grond die de verhuurder
inroept voor de ontbinding. Als de verhuurder de vordering tot ontbinding stoelt op
artikel 7:274 lid 2 onder a of c BW en hij of zij zet de woning nadat de huurder is
vertrokken te koop, dan moet de verhuurder een schadevergoeding betalen. In die situatie
was de intentie niet om de woning zelf te gaan bewonen of door kinderen of (schoon)ouders te laten bewonen.

Geurts
Peter de Groot