Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Dijk over het artikel ‘Acute zorg in Nederland kraakt onder een tekort aan personeel’

Antwoord van Minister Bruijn (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen 11 september
2025).

Vraag 1

Bent u op de hoogte van de langdurige sluiting van de spoedeisende hulp (SEH) van
het Zuyderland Ziekenhuis in Sittard-Geleen? Wat vindt u van het feit dat deze afdeling
naar verwachting pas in januari 2026 heropent?

Antwoord 1

Ja, ik ben door het Zuyderland ziekenhuis op de hoogte gesteld van de tijdelijke sluiting.
Het betreft overigens geen sluiting van een spoedeisende hulp (SEH), maar van een
acute zorgafdeling (AZA). Vanwege personeelskrapte is de SEH sinds oktober 2024 omgevormd
tot een AZA. Als gevolg van (opnieuw) personeelskrapte sluit nu ook tijdelijk deze
AZA.

Het vinden van goed gekwalificeerd personeel is een uitdaging. Dat maakt dat zorgaanbieders,
in dit geval het Zuyderland ziekenhuis, roosters lastig rond kunnen krijgen en nu
noodgedwongen moeten kiezen voor een tijdelijke sluiting. Voor mij staat voorop dat
iedereen in Nederland toegang moet hebben tot goede en veilige zorg. Bij mogelijke
wijzigingen van het zorgaanbod in een regio is het daarom van belang dat er een juiste
en zorgvuldige procedure gevolgd wordt. In dit soort situaties, zoals nu in Sittard-Geleen,
moet een zorgaanbieder gemeenten en inwoners goed meenemen in wat er speelt en welke
besluiten moeten worden genomen. Ook moeten er afspraken gemaakt worden met zorgpartners
om zo de continuïteit en toegankelijkheid van de acute zorg voor patiënten in de regio
te waarborgen. Zuyderland heeft mij laten weten dat het in goed gesprek is met de
betrokken partijen. Verder zijn de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en de
NZa geïnformeerd over de situatie en zullen zij dit traject nauwlettend volgen.

Deze situatie laat zien dat het belangrijk is dat regionale partijen afspraken maken
over toekomstbestendige zorg, gegeven de stijgende zorgvraag en de personeelskrapte.
Om de drukte in de acute zorg hanteerbaar te maken en de beschikbaarheid en bereikbaarheid
van acute zorg te borgen, is een goede samenwerking tussen de partijen in de acute
zorgketen cruciaal. Met de afspraken in het «onderhandelaarsakkoord» van het Aanvullend
Zorg- en Welzijnsakkoord2 (AZWA) wordt meer samenwerking om te komen tot toekomstbestendige zorg ondersteund.
Daarnaast zet ik met het akkoord in op het terugdringen van een personeelstekort en
een gelijkwaardige toegang tot zorg.

Vraag 2

Wat zijn volgens u de voor- en nadelen van het sluiten van een SEH? En in dit geval
tijdelijk voor 6 maanden van de SEH in het Zuyderland ziekenhuis in Sittard-Geleen?

Antwoord 2

Het (tijdelijk) sluiten van een SEH of een AZA is een ingrijpende maatregel, die vraagt
om een zorgvuldige afweging met oog voor patiëntveiligheid, regionale zorgbehoefte
en personele capaciteit. Bij onderbezetting van personeel kan het veiliger zijn om
de betreffende afdeling (tijdelijk) te sluiten, omdat een ziekenhuis mogelijk de kwaliteit
van de zorg niet meer kan garanderen. Hierdoor kan bijvoorbeeld het beschikbare personeel
worden ingezet op andere locaties, wat de kwaliteit van de zorg daar ten goede kan
komen. Tegelijkertijd kan een sluiting gevolgen hebben voor de toegankelijkheid van
zorg, daarom vraagt dit om goede afspraken met de betrokken zorgpartners, om zo de
continuïteit en toegankelijkheid van de acute zorg voor patiënten in de regio te waarborgen.

Ook bij de Acute Zorgafdeling in Sittard-Geleen lukt het niet om voldoende gekwalificeerd
personeel aan te trekken, waardoor het ziekenhuis noodgedwongen heeft besloten tot
een tijdelijke sluiting. Vanuit het Zuyderland ziekenhuis zijn inmiddels verschillende
acties (zoals gerichte communicatie, verkenning naar de inzet van buitenlandse verpleegkundigen,
onderzoek of woningen kunnen worden aangeboden en de inzet van gepensioneerden) gestart
om het tekort aan personeel in te lopen, waarvan deels rendement in de komende maanden
verwacht wordt en deels het rendement een middellange- tot lange tijdlijn kent.

Vraag 3

Hoe beoordeelt u het feit dat het aantal SEH’s in tien jaar is gedaald van 95 naar
79, en tegelijkertijd het aantal tijdelijke SEH-stops met 22% is toegenomen ten opzichte
van een jaar eerder? Acht u dit een zorgwekkende trend? Zo ja, waarom wel? Zo nee,
waarom niet?

Antwoord 3

Een goede duiding van het aantal SEH-sluitingen en -stops vereist om meer context
dan alleen cijfers. Een toename van het aantal SEH-stops hoeft niet per se te duiden
op een verslechtering van de toegankelijkheid van SEH-zorg. Een SEH-stop is namelijk
een logistiek instrument en hulpmiddel om de zorgvraag op SEH’s tijdens piekmomenten
te reguleren. Een SEH-stop wordt gebruikt om vroegtijdig tijdelijke piekbelasting
te kunnen melden, zodat ketenpartners kunnen uitwijken naar een andere locatie. Het
instrument is daarmee van belang voor de samenwerking in de regio, tussen ziekenhuizen
onderling, tussen ambulancediensten en ziekenhuizen en tussen huisartsen en ziekenhuizen
en draagt bij aan de patiëntveiligheid en kwaliteit van de zorg. Bovendien kan een
toename in het aantal geregistreerde SEH-stops ook betekenen dat er meer aandacht
is voor het meten en rapporteren hiervan dan voorheen. De afname van het aantal SEH-locaties
over de afgelopen tien jaar heeft daarom geen directe relatie met de toename van het
aantal SEH-stops in het afgelopen jaar.

Vraag 4

Wat zegt volgens u de toename in SEH-stops en de toename in totale sluitingsduur over
de staat van de acute zorg in Nederland?

Antwoord 4

Een toename in SEH-stops laat zien dat ziekenhuizen en regio’s maatregelen nemen om
piekbelasting te reguleren en de kwaliteit van zorg te waarborgen. Zoals in vraag
3 benoemd, is het inzetten van een SEH-stop een hulpmiddel om piekmomenten op te vangen
en de patiëntveiligheid te garanderen. Daarbij worden patiënten omgeleid naar andere
SEH’s waar zij sneller geholpen kunnen worden en zijn ambulanceteams eerder inzetbaar
voor een volgende oproep. Een SEH-stop betekent echter niet dat patiënten met een
levensbedreigende acute zorgvraag geweigerd worden. Deze patiënten worden altijd gebracht
naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis waar passende zorg verleend kan worden, ook als
dat ziekenhuis een SEH-stop heeft afgekondigd. Ondanks dat bekend is dat de acute
zorgsector onder druk staat door personeelstekorten en een stijgende zorgvraag, vormen
een toename in SEH-stops en een toename in totale sluitingsduur op zichzelf dus geen
indicatie over de staat van de acute zorg in Nederland.

Vraag 5

Deelt u de zorgen van gezondheidseconoom Schrijvers dat het risico op sterfgevallen
toeneemt als patiënten verder moeten reizen voor acute zorg? Welke maatregelen treft
u om dergelijke risico’s te voorkomen in regio’s waar SEH’s sluiten?

Antwoord 5

Om de toegankelijkheid en kwaliteit van zorg voor alle Nederlanders te waarborgen
ondanks een stijgende zorgvraag en beperkte beschikbare zorgprofessionals, ondergaat
de acute zorg3 een transformatie. In het Integraal zorgakkoord (IZA) is afgesproken dat passende
zorg zoveel mogelijk dichtbij wordt geleverd, en verder weg als het moet vanwege kwaliteitseisen
of doelmatige inzet van dure infrastructuur en/of schaars personeel4. Zo werken de ROAZ-regio’s aan de implementatie van zorgcoördinatie. Zorgcoördinatie
draagt bij aan het toegankelijk houden van de acute zorg door intensieve samenwerking
binnen de gehele acute zorgketen in elke regio, het versterken van onderling vertrouwen
en het slimmer op elkaar afstemmen van werkwijzen. Daarnaast hebben de ambulances
zich de afgelopen decennia ontwikkeld van vervoersbedrijven tot geavanceerde aanbieders
van eerste hulp en stabilisatie van patiënten. Daarmee kunnen steeds meer patiënten
die thuis of op straat iets overkomt direct ter plaatsen geholpen worden. En wanneer
transport naar het ziekenhuis nodig is, kunnen patiënten ter plekke en gedurende de
rit steeds beter worden gestabiliseerd en voorbereid op behandeling.5 De ambulancesector werkt bovendien aan een nieuwe urgentie-indeling van de vraag
naar ambulancezorg. Die kan ervoor zorgen dat in gevallen van de hoogste spoed ook
daadwerkelijk sneller een ambulance ter plaatse is. Mijn streven is u nog in september
over deze nieuwe urgentie-indeling te informeren. Voorts is het van belang dat zorgaanbieders
die overwegen een SEH te sluiten de bestaande normen voor een zorgvuldig besluitvormingsproces
in acht nemen, zodat zorgen van inwoners over de bereikbaarheid van de zorg goed worden
meegewogen in de besluitvorming. Ook werk ik aan aanpassing van de regelgeving die
ziekenhuizen verplicht zorgvuldig te handelen bij het sluiten van SEH-afdelingen.
Voor een verdere toelichting verwijs ik naar het antwoord op vraag 8.

Vraag 6

Deelt u de analyse van internist Kremers dat SEH-problemen vaak veroorzaakt worden
door haperende doorstroming naar andere zorgvormen (zoals verpleeghuizen en thuiszorg)?
Zo ja, hoe is dit probleem ten aanzien van doorstroom ontstaan en wat gaat u hieraan
doen?

Antwoord 6

Zoals de voormalig Minister van VWS op eerdere Kamervragen van het lid Bushoff op
5 maart 20256 heeft geantwoord, ben ik niet op de hoogte van het aantal patiënten in ziekenhuizen
die wachten op vervolgzorg buiten het ziekenhuis. Wel heeft mijn ambtsvoorganger onderzoek
laten uitvoeren naar de uitstroom van cliënten uit het ziekenhuis naar wijkverpleging.
Uit dit onderzoek van Equalis7 blijkt dat ziekenhuizen voor het merendeel van de cliënten geen problemen ervaren
met het aanvragen van wijkverpleging; de gemiddelde zoektijd is minder dan één dag
en meer dan 70% van de cliënten die wijkverpleging nodig heeft wordt op de gewenste
dag ontslagen uit het ziekenhuis.

Het is aan de betrokken partijen om regionaal afspraken te maken over hoe de uitstroom
van patiënten uit het ziekenhuis efficiënt vormgegeven kan worden en te voorkomen
dat patiënten onnodig lang in het ziekenhuis verblijven. Verschillende regio’s nemen
initiatieven om de doorstroming te bevorderen. Zo werkt Friesland bijvoorbeeld met
een centraal triageteam en zijn er tijdelijke opvanglocaties ingericht, om de overgang
tussen ziekenhuis of SEH en thuis beter te organiseren. Hierdoor kunnen in deze regio
vaker mensen na een bezoek aan de SEH of een ziekenhuisopname direct terug naar huis,
in plaats van naar het verpleeghuis.

Vraag 7

Ziet u kansen om, zoals voorgesteld door gezondheidseconoom Schrijvers, lokaal acute-zorgopleidingen
op te zetten om personeel sneller en gerichter op te leiden? Zo ja, welke rol ziet
u voor uzelf en het ministerie hierin? Zijn er al plannen in de regio Parkstad om
dit op te zetten?

Antwoord 7

Onderwijsinstellingen en zorginstellingen hebben de mogelijkheid om de samenwerking
te zoeken in het lokaal aanbieden van opleidingen die aansluiten op de acute zorgvraag.
Het kan dan gaan over leertrajecten en bijscholing, of over het aanbieden van volledige
initiële opleidingen in de regio, zoals bijvoorbeeld de opleiding Medisch Hulpverlener
die nog niet in de regio wordt aangeboden. Met de recentelijk gepubliceerde Subsidieregeling
Inrichten Opleidingsstructuur helpenden, verzorgenden en verpleegkundigen8, stimuleer ik het organiseren van een structuur voor het opleiden van helpenden,
verzorgenden en verpleegkundigen.

Het Zuyderland werkt samen met de provincie Limburg en onderwijsinstellingen om de
regionale arbeidsmarkt te versterken. In projecten zoals «In de Zorg – Uit de Zorgen»
wordt ingezet op scholing, inclusiviteit en het aantrekken van nieuw personeel, waaronder
statushouders. Met partners als de Open Universiteit, Zuyd Hogeschool en Gilde Opleidingen
ontwikkelt het Zuyderland ziekenhuis leertrajecten en bijscholing die aansluiten op
de zorgvraag en technologische ontwikkelingen. Daarnaast werkt het Zuyderland samen
met werkgeversservicepunten en initiatieven als «De Zorgcampus», om een inclusieve
arbeidsmarkt in de zorg te realiseren en duurzame werkgelegenheid te bevorderen.

Vraag 8

Hoe gaat u voorkomen dat ook in andere regio’s SEH-afdelingen langdurig of structureel
gesloten worden, zoals nu al gepland is in Heerlen (Zuyderland, 2030)?

Antwoord 8

Zoals de voormalig Minister van VWS in eerdere beantwoording van 5 maart 20259 heeft beschreven, gaat de landelijke politiek niet over het openhouden of sluiten
van ziekenhuisonderdelen zoals SEH’s. Dat is de verantwoordelijkheid van het ziekenhuis
zelf. Alleen zorgaanbieders kunnen immers uiteindelijk beslissen of ze de kwaliteit
van zorg kunnen borgen waaraan zij zijn gehouden. Er is voldoende gekwalificeerd personeel
nodig om de kwaliteit van de zorg te waarborgen. Voor ziekenhuizen is vanwege de krapte
op de arbeidsmarkt echter lastig om voldoende gekwalificeerd personeel aan te trekken.
Voor een nadere toelichting op mijn inzet rondom dit knelpunt verwijs ik u graag naar
het antwoord op vraag 15. Verder is mijn inzet erop gericht om budgetbekostiging in
te voeren. Het kabinet heeft een traject gestart om de spoedeisende hulp (SEH), de
acute verloskunde en intensive care zorg (IC-zorg) te bekostigen op basis van een
vast budget (met inkoop in representatie).

Daarnaast zet ik in op het beter borgen van de brede maatschappelijke belangen bij
het wijzigingen in het zorgaanbod. Daartoe is het streven van het kabinet om regelgeving
aan te passen die gevolgd moet worden als een ziekenhuis overweegt het aanbod van
acute zorg op een bepaalde locatie te beperken. Zoals eerder benoemd, zal ik de voorgenomen
wijzigingen in de regelgeving in het najaar in internetconsultatie brengen.

In aanvulling en vooruitlopend op regelgeving, die nu eenmaal tijd kost, stel ik een
handreiking op. Op dit moment leg ik de laatste hand aan deze handreiking. Mijn inzet
is deze nog voor het commissiedebat acute zorg van 25 september naar uw Kamer te sturen.

Vraag 9

Op welke wijze wordt de regio Sittard-Geleen de komende maanden gecompenseerd voor
het wegvallen van acute zorg? Zijn er extra ambulances, extra capaciteit elders of
andere noodmaatregelen voorzien?

Antwoord 9

In dit soort situaties, zoals nu in Sittard-Geleen, moeten er afspraken gemaakt worden
met zorgpartners, om zo de continuïteit en toegankelijkheid van de acute zorg voor
patiënten in de regio te waarborgen. Zuyderland heeft mij laten weten dat het in goed
gesprek is met de betrokken partijen, zoals huisartsen en ambulancediensten. De acute
zorg wordt deels verplaatst naar de SEH in Heerlen en deels opgevangen op daar voor
ingerichte spoedpoli’s in Sittard-Geleen. Voor oncologiepatiënten was er vanuit de
afdeling al een spoedpoli, waar patiënten zonder tussenkomst van de acute zorgafdeling
terecht kunnen. Deze wordt uitgebreid in de avonduren en in het weekend. Voor de algemene
en gastro-enterologische chirurgische patiënten wordt er ook een spoedpoli ingericht,
om zo het merendeel van de patiënten toch in Sittard-Geleen te kunnen opvangen.

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en NZa zijn geïnformeerd over de situatie
en zullen dit traject nauwlettend volgen.

Vraag 10

Erkent u dat het sluiten van SEH’s vooral de inwoners van regio’s buiten de Randstad
treft, en dat hierdoor zorgongelijkheid dreigt te ontstaan? Welke stappen onderneemt
u om de toegankelijkheid van spoedzorg in alle regio’s gelijkwaardig te houden?

Antwoord 10

Graag verwijs ik hiervoor naar het rapport van SiRM10 dat vorig jaar is verschenen. Van de 18 SEH-sluitingen tussen 2011 en 2022 vond ongeveer
de helft binnen de Randstad plaats. De meest recente sluiting van een SEH in de Randstad
was die van het Amsterdam UMC, locatie VUMC, dat sinds mei 2024 geen SEH-voorziening
meer heeft.

Volgens het bereikbaarheidsmodel van het RIVM11 kan 99,7% van de Nederlandse inwoners binnen 45 minuten per ambulance naar een SEH
worden gebracht. De inwoners met langere reistijden wonen vooral buiten de Randstad,
zoals op de Waddeneilanden en in (delen van) Zeeland en Groningen. Om gelijkwaardige
toegang tot zorg in alle regio’s te waarborgen, zijn verschillende maatregelen genomen.
Daarvoor verwijs ik naar het antwoord op vraag 8.

Vraag 11

Weet u in welke andere ziekenhuizen in Nederland er sprake is van een tekort aan personeel
op de SEH? En in welke ziekenhuizen de overweging speelt om de SEH te sluiten, al
dan niet tijdelijk of structureel?

Antwoord 11

Nee, ik heb geen inzicht in de personeelstekorten van individuele zorgaanbieders en
er zijn mij op dit moment geen andere gevallen bekend waarbij sprake is van (voorgenomen
tijdelijke of structurele) sluitingen van uitsluitend een SEH.

Vraag 12

Is er onderzocht wat de gevolgen zijn voor patiënten als een SEH sluit? Zo ja, wat
zijn deze uitkomsten en wat vindt u hiervan?

Antwoord 12

Het Ministerie van VWS heeft in 2024 een ambtelijk traject ingericht om beleidsopties
te ontwikkelen voor de inrichting van het acute (ziekenhuis)zorglandschap. Het betreft
onder andere een rapport van onderzoeksbureau SiRM naar de redenen en achtergronden
bij SEH-sluitingen in de periode 2011–202212. Voor het merendeel van de patiënten heeft het sluiten van een SEH beperkte gevolgen.
De extra reistijd is vaak gering, waardoor patiënten nog steeds snel op een andere
locatie geholpen kunnen worden. Daarnaast meldt hetzelfde rapport van onderzoeksbureau
SiRM dat voor kwetsbare groepen, zoals ouderen en mensen met beperkte mobiliteit,
het sluiten van een SEH grotere gevolgen kan hebben. Voor deze groepen kan de extra
afstand leiden tot het vermijden van zorg13. Zoals eerder is aangegeven, worden verschillende maatregelen genomen met het oog
op de toegankelijkheid van de zorg.

Vraag 13

De regio toonde zich bereid om mee te werken aan de problemen door het aantrekken
van personeel middels voorzieningen en huisvesting te stimuleren, wat zijn de resultaten
hiervan geweest?

Antwoord 13

De regio Parkstad heeft aangegeven actief te willen bijdragen aan het oplossen van
de personeelstekorten, onder andere door het stimuleren van voorzieningen en het verbeteren
van de toegang tot passende huisvesting. In dat kader zijn afspraken gemaakt tussen
Zuyderland, gemeenten en een woningcorporatie, over een integrale aanpak waarin werk
en wonen worden gecombineerd.

Een concreet voorbeeld hiervan is het initiatief Baan en Sleutel, waarbij gericht geworven wordt voor zorgfuncties, met name binnen de acute zorg,
terwijl tegelijkertijd passende woonruimte wordt aangeboden. Op korte termijn wordt
voorzien in geschikte huisvesting voor nieuw personeel. Voor de langere termijn wordt
gewerkt aan een woningaanbod dat beter aansluit op de behoeften van medewerkers in
verschillende levensfasen en gezinssamenstellingen. Daarnaast zijn er in enkele wijken
aanpassingen gedaan in de woningtoewijzing, mede met behulp van de Rotterdamwet, zodat
essentiële beroepen zoals zorgmedewerkers voorrang kunnen krijgen bij de toewijzing
van woonruimte.

Vraag 14

Deelt u de mening van afdelingshoofd Kuipers, acute geneeskunde bij Erasmus MC, dat
als «het spaak loopt bij een SEH, dit vaak het eerste signaal is dat er dieperliggende
problemen zijn in het zorgsysteem»? Zo ja, wat zijn volgens u deze dieperliggende
problemen en hoe zijn deze ontstaan? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 14

Ik deel de opvatting van afdelingshoofd Kuipers niet volledig dat problemen bij een
SEH altijd het eerste signaal zijn van dieperliggende problemen in het zorgsysteem.
Wel erken ik dat de toegankelijkheid van de gehele zorgsector onder aanzienlijke druk
staat. De dieperliggende problemen zijn ontstaan doordat de zorgvraag sneller groeit
dan het aantal beschikbare zorgverleners, wat leidt tot capaciteitsproblemen en verhoogde
druk op acute zorgvoorzieningen. Om deze uitdagingen het hoofd te bieden, worden verschillende
initiatieven genomen. Op basis van onderzoek hebben de Nederlandse Vereniging van
Ziekenhuizen (NVZ) en Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU)
elf initiatieven in kaart gebracht die bijdragen aan het verminderen van de piekdrukte
op de SEH. Deze initiatieven zijn beschreven in de handreiking «Verminderen piekdrukte
op de SEH»14.

Vraag 15

Ziet u in dat een tekort aan verpleegkundigen en SEH-personeel deels het gevolg is
van jarenlang beleid waarin arbeidsvoorwaarden, werkdruk en waardering voor zorgpersoneel
onder druk stonden? Wat doet u concreet om het vak aantrekkelijker te maken?

Antwoord 15

De arbeidsmarkt van zorg en welzijn staat helaas al geruime tijd onder druk. Zoals
eerder benoemd blijft de vraag naar zorg en ondersteuning stijgen en groeit het aanbod
van professionals niet in dezelfde mate mee, met een hogere werkdruk en langere wachttijden
tot gevolg. De aanpak hiervan heeft grote prioriteit voor dit kabinet. Daarom ben
ik samen met betrokken partijen op onderhandelaarsniveau tot overeenstemming gekomen
over het AZWA, waarin stevig wordt ingezet op de versterking van de beweging van zorg
naar gezondheid, zodat de behoefte aan personeel de komende jaren minder hard groeit.
Daarnaast bevat het AZWA afspraken over het verminderen van de administratieve lasten,
de inzet van arbeidsbesparende technologie en het versterken van de lerende omgeving.
Tot slot stel ik voor een marktconforme loonontwikkeling ieder jaar de overheidsbijdrage
voor de arbeidskostenontwikkeling (OVA) ter beschikking. Deze OVA bedraagt voor 2025
circa 3,6 miljard structureel. Dit draagt er, samen met de afspraken in het AZWA,
aan bij dat zorg en welzijn een aantrekkelijke sector is en blijft om in te werken.

Vraag 16

Bent u bekend met de Kamerbrief van voormalig Minister Agema d.d. 17 maart 2025 over
«Terugkoppeling gesprek Zuyderland en moties debat Zuyderland» waarin de voormalig
Minister aangaf «dat het personeelstekort in het Zuyderland ziekenhuis in Heerlen
er weliswaar was, maar beperkt was mede omdat het ziekenhuis actief extra personeel
aannam en scholingen deed waardoor het zorgaanbod in Heerlen grotendeels gehandhaafd
bleef. Hierdoor viel het personeelstekort mee en was er sprake van het inlopen van
het tekort»? Weet u hoe dit in het ziekenhuis van Heerlen is gegaan en wat daarin
goed werkte? Zijn hier lessen uit te trekken die eventueel toepasbaar zijn op het
Zuyderland ziekenhuis in Sittard-Geleen?

Antwoord 16

Ja. Ik veronderstel dat de vragensteller doelt op de cijfers van aantal IC-artsen,
SEH-artsen, gynaecologen en verpleegkundigen die in deze brief gepresenteerd zijn15. Dit zijn cijfers van begin 2025 en hebben betrekking op de situatie met een geboortecentrum
op één locatie, spoedzorg met één SEH in Heerlen (en een Acute Zorgafdeling (AZA)
in Sittard- Geleen) en een IC op beide locaties. Voor een SEH, IC en geboortecentrum
op beide locaties is veel meer personeel nodig. De conclusie die de vragensteller
trekt dat er sprake zou zijn geweest van het inlopen van een personeelstekort, is
dan ook onjuist. Daarbij geldt dat het Zuyderland één organisatie is met twee locaties.
Het arbeidsmarktbeleid is voor beide locaties identiek. Nieuwe medewerkers die geworven
worden zijn in principe ook op beide locaties inzetbaar. Zoals ik heb aangegeven in
de beantwoording van vraag 2 is het Zuyderland ziekenhuis een breed pakket aan acties
gestart om gekwalificeerd personeel aan te trekken.