Schriftelijke vragen : De verjaring van kindermisbruik op de BES-eilanden

Vraag 1

Bent u bekend met het feit dat ernstige zedendelicten tegen minderjarigen op de BES-eilanden
(Bonaire, Sint Eustatius en Saba) nog steeds kunnen verjaren, in tegenstelling tot
dezelfde delicten in Europees Nederland?

Vraag 2

Klopt het dat in Europees Nederland sinds 2013 geen verjaringstermijn meer geldt voor
ernstige zedenmisdrijven tegen minderjarigen, juist om slachtoffers de ruimte te geven
op hun eigen tempo aangifte te doen?

Vraag 3

Kunt u bevestigen dat op de BES-eilanden voor ernstige zedendelicten tegen kinderen
– zoals verkrachting – nog een verjaringstermijn van twaalf jaar geldt? Zo ja, waarom
is deze ongelijke behandeling nog steeds van kracht?

Vraag 4

Deelt u de opvatting dat kinderrechten universeel zijn en niet afhankelijk zouden
mogen zijn van geografische locatie binnen het Koninkrijk? Zo ja, hoe beoordeelt u
de rechtsongelijkheid die door deze verjaringstermijn ontstaat?

Vraag 5

Bent u bereid om op korte termijn werk te maken van het gelijktrekken van de verjaringsregels
op de BES-eilanden met die van Europees Nederland, zodat ook daar ernstige zedendelicten
tegen minderjarigen niet meer kunnen verjaren?

Vraag 6

Is er momenteel al een wetswijziging in voorbereiding of in overweging om dit verschil
op te heffen? Zo nee, bent u bereid om deze wetswijziging spoedig te initiëren, desnoods
via een spoedprocedure? Op welke termijn kan dit naar de Kamer worden gestuurd?

Vraag 7

Hoe waarborgt u dat slachtoffers van seksueel geweld op de BES-eilanden toegang hebben
tot passende juridische, medische en psychosociale hulp – ook als zij pas jaren na
het delict naar buiten treden?