Nota n.a.v. het (nader/tweede nader/enz.) verslag : Nota naar aanleiding van het verslag
36 608 Wijziging van de Wet verlaging eigen bijdrage huurtoeslag, de Wet op de huurtoeslag en enkele andere wetten ter verbetering van de koopkracht en vereenvoudiging van de regeling
Nr. 6 NOTA NAAR AANLEIDING VAN HET VERSLAG
Ontvangen 15 oktober 2024
Met belangstelling heb ik kennisgenomen van het verslag van de vaste commissie voor
Financiën van 3 oktober 2024. In het navolgende ga ik in op de vragen uit het verslag
waarbij de volgorde van het verslag is aangehouden.
I. Algemeen deel
De leden van de D66-fractie vroegen wat de voorgenomen wijzigingen met betrekking
tot het aantal huishoudtypes doet voor de passend toewijzingsgrenzen en of deze ook
worden gewijzigd conform de voorgestelde wijziging van de huishoudtypes.
De systematiek van passend toewijzen blijft ongewijzigd. De vier huishoudtypen zoals
ze nu gehanteerd worden blijven bestaan.
De leden van de D66-fractie vroegen wat de harmonisering van het aantal huishoudtypes
betekent voor de uitgaves aan de huurtoeslag.
Het terugbrengen van het aantal huishoudtypen van vier naar twee bedraagt circa € 36 miljoen.
De leden van de D66-fractie vroegen waarom de eigen bijdrage niet al vanaf 2025 wordt
verlaagd.
In het HLA is een koopkrachtenvelop voor lastenverlichting van € 2 miljard en € 2,5 miljard
opgenomen in 2025 en 2026, en nog meer in latere jaren. Tijdens de augustusbesluitvorming
is ervoor gekozen deze enveloppen gefaseerd in te zetten, dus ook voor de huurtoeslag.
Dit zorgt er ten eerste voor dat de koopkrachtontwikkeling beter wordt verspreid over
de gehele kabinetsperiode.
De leden van de D66-fractie vroegen hoe de regering voornemens is om de wet vereenvoudiging
huurtoeslag en de wet verlaging eigen bijdrage huurtoeslag beide uit te voeren.
Samen zullen deze wetsvoorstellen vanaf 2026 leiden tot een structurele intensivering
in de huurtoeslag van € 650 miljoen. 170.000 huishoudens krijgen voor het eerst recht
op huurtoeslag, voor gemiddeld € 175 per maand. Van de huidige huurtoeslagontvangers
zal ruim 80% erop vooruitgaan en de overige 20% er gemiddeld € 9 op achteruitgaan.
De beide wetsvoorstellen voorzien bij enkele wetsartikelen in overlappende wijzigingen,
daarom is in artikel X van dit wetsvoorstel (36 608) voorzien in een samenloopbepaling.
De leden van de D66-fractie vroegen wat de verhoging van de eigen bijdrage in het
wetsvoorstel vereenvoudiging huurtoeslag (36 311), onder andere om de wet betaalbare huur en de wet regie op de volkshuisvesting te
bekostigen, en de daling van de eigen bijdrage met 11,58 euro door de wet verlaging
eigen bijdrage (36 608) betekenen voor de uiteindelijke eigen bijdrage en voor de bekostiging van de wet
regie en de wet betaalbare huur.
De maatregelen van beide wetsvoorstellen in 2026 resulteren in een verlaging van de
eigen bijdrage met per saldo € 7,58. Daarbij komt de verhoging van de eigen bijdrage
in 2026 met € 0,57 ter dekking van de wet regie en de Wet betaalbare huur. De verlaging
van de eigen bijdrage zal in 2026 daarmee uitkomen op € 7,01.
De leden van de CDA-fractie vroegen hoe de gemiddelde marginale drukvermindering van
de huurtoeslagontvangers eruitziet.
De marginale druk zal voor de meeste huurtoeslagontvangers dalen en voor een beperkt
deel stijgen. Een groot deel van de huurtoeslagontvangers verdient namelijk minder
dan het minimuminkomensijkpunt (waar vanaf de huurtoeslag begint met afbouwen) of
iets daarboven. Voor deze huurtoeslagontvangers zal de marginale druk afnemen. Bij
een hoger inkomen (vanaf ongeveer 140% van het minimuminkomensijkpunt) bestaat de
kans dat de marginale druk iets toeneemt. Dit betreft slechts een beperkt deel van
de huurtoeslagontvangers; onderstaande tabel toont de verdeling van het aantal huishoudens
op basis van het inkomen ten opzichte van het minimuminkomensijkpunt.
Tabel 1 Verdeling huishoudens met huurtoeslag naar inkomen ten opzichte van het minimuminkomensijkpunt,
aantallen afgerond op duizend
Aantal huishoudens
Aandeel huishoudens
< minimuminkomensijkpunt
858.000
58,4%
100%–120%
288.000
19,6%
120%–140%
187.000
12,8%
140%–160%
96.000
6,6%
160%–180%
37.000
2,5%
180%–200%
2.000
,2%
Totaal
1.469.000
100%
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
De leden van de SGP-fractie vroegen naar de samenloop tussen het wetsvoorstel vereenvoudiging
van de huurtoeslag (36 311) en dit wetsvoorstel (36 608) en naar de gecombineerde effecten van het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag
(36 311) en dit wetsvoorstel (36 608).
Samen zullen deze wetsvoorstellen vanaf 2026 leiden tot een structurele intensivering
in de huurtoeslag van € 650 miljoen. 170.000 huishoudens krijgen voor het eerst recht
op huurtoeslag, voor gemiddeld € 175 per maand. Van de huidige huurtoeslagontvangers
zal ruim 80% erop vooruitgaan en de overige 20% er gemiddeld € 9 op achteruitgaan.
De beide wetsvoorstellen voorzien voorts bij enkele wetsartikelen in overlappende
wijzigingen, daarom is in artikel X van dit wetsvoorstel (36 608) voorzien in een samenloopbepaling.
De leden van de SGP-fractie vroegen of de regering hun analyse deelt dat de behandeltermijn
voor de in het wetsvoorstel voorgestelde maatregelen kort is, wat afbreuk kan doen
aan een degelijke behandeling.
De behandeltermijn is kort, maar de vereiste te volgen stappen om tot een afgewogen
beslissing te komen, worden met de stappen van het Belastingplan gevolgd.
De leden van de SGP-fractie vroegen naar de uiterste datum waarop de parameters of
andere systeemaanpassingen voor de uitvoering definitief moeten zijn, om deze per
1 januari 2026 uit te kunnen voeren.
Voorts vroegen deze leden waarom er niet voor is gekozen om, indien de uiterste datum
later ligt dan 1 januari 2025, delen van de wet die per 1 januari 2026 ingaan bijvoorbeeld
in het voorjaar van 2025 parlementair te behandelen en of dat geen recht doet aan
de ingrijpende wijzigingen, maar ook aan de rechten die beide Kamers hebben.
Parameteraanpassingen moeten uiterlijk 15 oktober voor het jaar van inwerkingtreding
aan de uitvoering worden doorgegeven om deze tijdig te implementeren. Voor systeemwijzigingen
verschilt de benodigde tijd afhankelijk van het soort wijziging. Voor de voorgestelde
invoering van een lineaire afbouw per 1 januari 2026, zal de Dienst Toeslagen uiterlijk
eind dit jaar zekerheid moeten hebben over de definitieve besluitvorming om de implementatie
gedegen uit te kunnen voeren. Hier wordt dieper op ingegaan in de uitvoeringstoets
die uw Kamer voor week 43 zal ontvangen.
Bij dit wetsvoorstel is bewust gekozen om de maatregelen als onderdeel van het Belastingplanpakket
2025 integraal voor te leggen, ook al is er sprake van een gefaseerde inwerkingtreding.
Hiermee kan namelijk tijdig duidelijkheid en zekerheid worden geboden aan zowel burgers
als uitvoering over het gehele pakket aan wijzigingen. Zij weten hiermee waar ze de
komende jaren aan toe zijn en wat het beoogde eindbeeld is. Dit acht het kabinet des
te belangrijker omdat de afgelopen jaren al veel is gesproken over vereenvoudiging
van toeslagen, dan wel inkomensondersteuning in den brede.
De leden van de SGP-fractie vroegen hoe de regering de toename van het budgettair
beslag van de huurtoeslag met € 500 miljoen rijmt met de wens om het toeslagenstelsel
te versoberen, en de brede gedeelde ambitie om het belang van toeslagen te verminderen.
Het kabinet heeft als ambitie om stapsgewijs te werken aan verbeteringen in de toeslagen,
zodat werken meer loont en de toeslagen beter begrijpelijk worden. Daarnaast heeft
dit kabinet als doel dat een bestendige huurtoeslag bijdraagt aan het op peil houden
van de bestaanszekerheid van huurders met de laagste inkomens. Het is geen directe
ambitie van dit kabinet om de toeslagen, of specifiek de huurtoeslag, te versoberen.
Bij het vereenvoudigen van de toeslagen spelen dezelfde dilemma’s als bij het fundamenteel
hervormen of afschaffen van het stelsel. Een minder complex en gericht stelsel, waarbij
er minder kans is op (hoge) terugvorderingen en niet-gebruik, leidt ook tot wijzigingen
van de toeslagbedragen en de grootte van de doelgroep. Het beperken van negatieve
inkomenseffecten in een eenvoudiger stelsel kost daarom in veel gevallen extra geld,
zo ook bij de voorgestelde wijzigingen in de huurtoeslag. Om deze reden trekt dit
kabinet structureel € 500 miljoen uit voor de in dit wetsvoorstel voorgestelde wijzigingen
en € 151 miljoen voor de wijzigingen in het wetsvoorstel Vereenvoudiging van de huurtoeslag
(36 311).
Deze leden vroegen de regering inzichtelijk te maken hoe het zowel het budgettair
beslag als het aantal huurtoeslagontvangers in de afgelopen tien jaar is gestegen.
In 2013 werd circa € 2,6 miljard aan huurtoeslagbudget gerealiseerd en (definitief)
toegekend aan circa 1,3 miljoen huishoudens. In 2022, het meest recente jaar waarover
meer dan 90% definitief is toegekend, is bijna € 4 miljard aan huurtoeslag toegekend
aan circa 1,5 miljoen huishoudens.
Tabel 2 Ontwikkeling gerealiseerde huurtoeslaguitgaven en aantal ontvangers 2013–2022,
bedragen afgerond op miljoenen, aantallen afgerond op duizend1
Budget
Ontvangers
2013
€ 2.551.000.000
1.316.000
2014
€ 2.845.000.000
1.365.000
2015
€ 3.143.000.000
1.422.000
2016
€ 3.293.000.000
1.386.000
2017
€ 3.535.000.000
1.392.000
2018
€ 3.609.000.000
1.387.000
2019
€ 3.673.000.000
1.369.000
2020
€ 3.892.000.000
1.499.000
2021
€ 3.959.000.000
1.501.000
2022
€ 3.958.000.000
1.469.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO o.b.v. financiële verantwoording Dienst Toeslagen,
stand augustus 2024
X Noot
1
Bedragen kunnen afwijken van bedragen in de Slotwet, omdat het hier de meest actuele
realisaties betreft.
1. Inleiding
De leden van de ChristenUnie-fractie vroegen wat uitvoeringstechnisch het eerste moment
is waarop de invoering van de lineaire inkomensafhankelijke afbouw en verlaging van
de eigen bijdrage plaats kan vinden.
De lineaire inkomensafhankelijke afbouw van de huurtoeslag kan uitvoeringstechnisch
worden ingevoerd per 1 januari 2026. De verlaging van de eigen bijdrage kan uitvoeringstechnisch
per 1 januari 2025.
De leden van de ChristenUnie-fractie vroegen waarom de eigen bijdrage niet al in 2025
wordt verlaagd, zoals ook was beloofd in het hoofdlijnenakkoord.
Deze leden vroegen voorts hoe de door het niet in 2025 verlagen van de eigen bijdrage
vrijvallende 500 miljoen wordt besteed ten goede van de huurtoeslagontvangers.
In het HLA is een koopkrachtenvelop voor lastenverlichting van € 2 miljard en € 2,5 miljard
opgenomen in 2025 en 2026, en nog meer in latere jaren. Tijdens de augustusbesluitvorming
is ervoor gekozen deze enveloppen gefaseerd in te zetten, dus ook voor de huurtoeslag.
Dit zorgt er ten eerste voor dat de koopkrachtontwikkeling beter wordt verspreid over
de gehele kabinetsperiode.
2. Inhoud van het wetsvoorstel
De leden van de VVD-fractie vinden het goed dat de marginale druk door de lineaire
afbouw minder hoge pieken kent en vragen de regering nog wat dit betekent voor de
totale marginale druk.
Deze leden vroegen of de excessieve pieken worden beperkt door introductie van de
lineaire afbouw.
Voorts vroegen deze leden of voor de benadering van lineaire afbouw in 2025 een soortgelijke
marginale-drukgrafiek kan worden opgesteld als voor de huidige situatie en de situatie
in 2026 waarbij de lineaire afbouw daadwerkelijk geïmplementeerd is.
De afbouw van het huurtoeslagbedrag komt tot stand door de combinatie van de inkomensafhankelijke
opbouw van de eigen bijdrage, de huurprijs en de kwaliteitskortingspercentages over
de verschillende huurdelen. Deze complexe berekening resulteert in pieken in de marginale
druk tot ruim 30%. De totale marginale druk, huurtoeslag in combinatie met andere
inkomensafhankelijke regelingen en inkomstenbelasting, komt in sommige gevallen ruim
boven de 90%. Met de invoering van de lineaire afbouw van de huurtoeslag worden deze
extremen verminderd. De onderstaande grafiek toont de ontwikkeling van de marginale
druk voor de huurtoeslag voor eenpersoonshuishoudens (oudere en niet-oudere) in 2025
wanneer de lineaire afbouw van de huurtoeslag wordt benaderd, en het eindbeeld in
2026.
Figuur 1 Marginale druk eenpersoonshuishoudens (oudere en niet-oudere) bij een huurprijs
van € 700
De leden van de ChristenUnie-fractie vroegen de regering de financiële gevolgen van
dit wetsvoorstel per voorgestelde maatregel uit te splitsen.
Onderstaande tabel toont de financiële gevolgen van dit wetsvoorstel per voorgestelde
maatregel (exclusief eventuele uitvoeringskosten).
Tabel 3 Budgettair effect per maatregel, afgerond op miljoenen euro
Maatregel
Budgettair effect
Harmoniseren parameters
€ 36.000.000
Meerpersoonshuishoudens 40% vergoeding laatste huurdeel
€ 26.000.000
Lineaire lijn (benadering in 2025)
€ 212.000.000
Eigen bijdrage
€ 225.000.000
Totaal
€ 499.000.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
2.1 Generieke verlaging van de eigen bijdrage met € 11,58
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie lazen dat de basishuur voortaan bij algemene
maatregel van bestuur verhoogd en verlaagd kan worden en in het Nader rapport inzake
het wetsvoorstel dat de regering naar aanleiding van opmerkingen van de Afdeling advisering
van de Raad van State heeft besloten de voorgenomen delegatiegrondslag uit het wetsvoorstel
te schrappen en vroegen of de memorie van toelichting niet is aangepast naar aanleiding
van deze beslissing of dat het hier gaat over twee verschillende dingen.
In het wetsvoorstel zoals dat aan de Raad van State is voorgelegd, was voorzien in
een mogelijkheid om bij algemene maatregel van bestuur zowel te voorzien in een verhoging
(de bestaande mogelijkheid van artikel 27, achtste lid, van de Wet op de huurtoeslag)
als in een verlaging van de normhuur om zo de basishuur vast te stellen. Naar aanleiding
van het advies van de Raad van State is die mogelijkheid uit het wetsvoorstel geschrapt.
Per abuis is de daarmee samenhangende passage op pagina 2 van de memorie van toelichting
blijven staan.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen waarom de verlaging van de eigen bijdrage
pas in 2026 ingaat en niet in 2025.
In het HLA is een koopkrachtenvelop voor lastenverlichting van € 2 miljard en € 2,5 miljard
opgenomen in 2025 en 2026, en nog meer in latere jaren. Tijdens de augustusbesluitvorming
is ervoor gekozen deze enveloppen gefaseerd in te zetten, dus ook voor de huurtoeslag.
Dit zorgt er ten eerste voor dat de koopkrachtontwikkeling beter wordt verspreid over
de gehele kabinetsperiode.
De leden van de NSC-fractie vroegen wat het effect is van de voorgestelde generieke
verlaging van de eigen bijdrage in relatie tot de verhoging van de eigen bijdrage
die is voorzien in het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311) en vroegen de regering het netto-effect te laten zien van de eigen bijdrage vanuit
de huidige situatie en de nieuwe situatie waarbij de verlaging door dit wetsvoorstel
en de verhoging door het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311) op elkaar inwerken.
De maatregelen van beide wetsvoorstellen in 2026 resulteren in een verlaging van de
eigen bijdrage met € 7,58 (€ 11,58 – € 4).
De leden van de SGP-fractie lazen dat dit voorstel het mogelijk maakt dat de eigen
bijdrage in de toekomst bij algemene maatregel van bestuur hoger of lager kan worden
vastgesteld en dat de regering in reactie op de Raad van State aangeeft dat de delegatiegrondslag
is geschrapt uit het wetsvoorstel en vroegen een toelichting.
Momenteel kan de opslag op de normhuur (die samen leiden tot de basishuur) bij algemene
maatregel van bestuur hoger of lager worden gesteld. Het is echter niet mogelijk om
de basishuur bij algemene maatregel van bestuur tot een negatief bedrag te verlagen
(een afslag). Sinds 2023 is er geen sprake meer van een opslag (besluit van 21 december
20222). Sinds 2024 is er sprake van een afslag op de eigen bijdrage (Wet verlaging eigen
bijdrage huurtoeslag en Wijziging van de Wet verlaging eigen bijdrage huurtoeslag3). Daarom wordt de nu voorgestelde verdere verhoging van de afslag op wetsniveau geregeld.
Om het proces van mogelijke toekomstige wijzigingen op de afslag te versimpelen, werd
een delegatiegrondslag in dit wetsvoorstel opgenomen.
De Raad van State merkte echter op dat de delegatiegrondslag een beoogde inwerkingtredingsdatum
had per 1 januari 2025, terwijl de verlaging van de eigen bijdrage met € 11,58 ook
op wetsniveau werd geregeld met een beoogde inwerkingtredingsdatum per 1 januari 2026.
De Afdeling gaf aan dat deze aanpassing op wetsniveau niet langer nodig was als de
delegatiegrondslag per 2025 zou zijn gecreëerd. De Afdeling adviseerde om de verhouding
tussen de delegatiegrondslag en de wettelijk geregelde verlaging nader te motiveren
en zo nodig het wetsvoorstel aan te passen.
Het kabinet vindt het van belang om voor alle betrokken partijen het beoogde eindbeeld
over de jaren heen integraal te presenteren. Hiervoor is gekozen om de verlaging van
de eigen bijdrage reeds bij wet vast te leggen. Naar aanleiding van het advies is
de delegatiegrondslag daarom geschrapt uit het wetsvoorstel.
2.2 Harmonisering van het aantal huishoudtypes in de huurtoeslag
De leden van de NSC-fractie vroegen naar de specifieke consequenties voor AOW-ontvangers
en zagen daar graag rekenvoorbeelden bij en vroegen bevestiging dat AOW-ontvangers
geen nadeel ondervinden van dit wetsvoorstel.
Tabel 2 in de memorie van toelichting4 toont de inkomenseffecten van dit wetsvoorstel en laat zien dat AOW-ontvangers geen
nadeel ondervinden.
De
leden van de NSC-fractie vroegen naar de betekenis van het feit dat het huidige onderscheid
in huishoudtypen in andere wetten blijft bestaan.
Met de voorgestelde maatregel wordt het aantal huishoudtypen in de huurtoeslagsystematiek
teruggebracht van vier naar twee. Er zijn echter verschillende regelingen, waaronder
passend toewijzen, die verwijzen naar de huishoudtypen in de huurtoeslag. De Wet op
de huurtoeslag wordt zo aangepast dat het onderscheid tussen de vier huishoudtypen
voor deze andere regelingen blijft bestaan. Aangezien er verder geen afhankelijkheden
bestaan in die andere regelingen ondervinden die geen effect van de aanpassingen in
de huurtoeslag.
De leden van de NSC-fractie vroegen wat de vermindering van het aantal huishoudtypen
praktisch gezien betekent voor de berekeningen die gemaakt moeten worden.
Voorts vroegen deze leden wat dit betekent voor de huurtoeslag ontvangers en hoe de
regering aan hen gaat uitleggen wat de twee wetten samen voor impact op hen hebben.
In feite betekent het terugbrengen van het aantal huishoudtypen van vier naar twee
dat de huishoud specifieke parameters voor ouderenhuishoudens worden overgenomen voor
de niet-ouderenhuishoudens. Deze maatregel wordt in 2025 gecombineerd met een verhoging,
op grond van artikel IX van het wetsvoorstel, van de referentie-inkomensijkpunten
(één van de huishoud-specifieke parameters) met € 1.000 waardoor er door deze maatregel
geen huishoudens op achteruit gaan, en het effect van de invoering van de lineaire
afbouw wordt benaderd. Huurtoeslagontvangers zullen over deze wijzigingen geïnformeerd
worden, maar hoeven zelf niks te doen voor deze wijziging, dit wordt door de Dienst
Toeslagen doorgevoerd. Andere maatregelen, zoals het vervallen van subsidie over servicekosten
en het vervallen van de maximale huurgrenzen, hebben grotere financiële gevolgen voor
(nieuwe) huurtoeslagontvangers. Het kabinet zet erop in om deze huishoudens zo goed
mogelijk te informeren over deze wijzigingen. Huurtoeslagontvangers hoeven geen actie
te ondernemen op het vervallen van de subsidiabele servicekosten op het moment van
inwerkingtreding. Bij nieuwe huurtoeslagaanvragen zal de optie om deze kosten op te
nemen niet meer beschikbaar zijn. (Potentiële) huurtoeslagontvangers hoeven dan enkel
de kale huurprijs in te vullen. Door het vervallen van de maximale huurgrenzen zullen
meer huurders recht krijgen op huurtoeslag, zij moeten hier wel zelf een aanvraag
voor doen. Er wordt een communicatiecampagne opgezet om huurders te informeren over
dit nieuwe recht.
De leden van de SGP-fractie vroegen of de regering bereid is voor de andere regelingen
waarin de vier huishoudtypen nog wel gebruikt worden te bezien of en wanneer het terugbrengen
van het aantal huishoudtypen tot twee kan worden doorgevoerd.
Een aanpassing van andere regelingen die gebruik maken van de huidige vier huishoudtypen,
zoals passend toewijzen, heeft effect op de toewijzing van corporatiewoningen aan
huurders. Dit leidt tot financiële gevolgen voor woningcorporaties en huurders. Het
kabinet is niet voornemens om deze regelingen gelijktijdig te wijzigen mede gezien
het andere doel van het begrip in deze regelingen, maar sluit dit op de lange termijn
niet uit als hier voldoende noodzaak voor is.
2.2.1 Harmonisering inkomensparameters en normhuren
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen wat de oorspronkelijke reden was om
bij de inkomensparameters onderscheid te maken tussen ouderenhuishoudens en niet-ouderenhuishoudens.
Voorts vroegen deze leden waarom deze oorspronkelijke reden niet meer van toepassing
is.
Het onderscheid tussen ouderen en niet-ouderenhuishoudens is ooit gemaakt omdat er
verschil is in belastingregime tussen boven en onder AOW-ers. Het belastingregime
wijzigt niet, maar het harmoniseren van de huishoudtypen is een vereenvoudiging, waarbij
de inkomensparameters worden gesteld op het voor de aanvrager meest gunstige niveau.
Niet-ouderenhuishoudens profiteren hiervan.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen waarom het onderscheid tussen ouderenhuishoudens
en niet-ouderenhuishoudens in verschillende andere wetten wordt gemaakt en of overwogen
is de voorgestelde vereenvoudiging ook daarin door te voeren.
Het onderscheid tussen ouderen- en niet ouderenhuishoudens in andere (huisvesting
gerelateerde) wetten komt omdat is aangesloten bij de huishoudtypen in de Wet op de
huurtoeslag. Het aanpassen van het onderscheid in andere wetten heeft niet alleen
financiële gevolgen voor het Rijk, maar ook voor andere partijen, bijvoorbeeld woningcorporaties.
In de besluitvorming hierover moeten ook deze belangen worden meegewogen. Het kabinet
is niet voornemens om deze regelingen gelijktijdig te wijzigen, mede gezien het andere
doel van het begrip in deze regelingen, maar sluit dit op de lange termijn niet uit
als hier voldoende noodzaak voor is.
2.2.2 Harmoniseren kwaliteitskortingspercentages
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen wat de oorspronkelijke reden was om
bij de kwaliteitskortingspercentages onderscheid te maken tussen ouderenhuishoudens
en niet-ouderenhuishoudens.
Voorts vroegen deze leden waarom deze oorspronkelijke reden niet meer van toepassing
is.
Het lagere percentage kwaliteitskorting boven de aftoppingsgrenzen voor ouderenhuishoudens
is ooit ingevoerd als een stimulans voor het langer zelfstandig wonen van ouderen.
Eventuele voorzieningen kunnen leiden tot een hoger huurniveau. Daarom werd het voor
ouderen redelijk geacht om boven de aftoppingsgrenzen een lager kortingspercentage
van 50% aan te houden. Voor ouderen blijft het lage percentage behouden.
Het gelijktrekken van de kwaliteitskortingspercentages voor meerpersoonshuishoudens
in het wetsvoorstel is in eerste instantie een vereenvoudiging van de systematiek.
Daarnaast verbetert het ook de betaalbaarheid van wonen, specifiek voor gezinnen (meerpersoonshuishoudens)
onder de AOW-leeftijdsgrens.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of het klopt dat er een hoge en een
lage aftoppingsgrens blijven bestaan, waarbij voor huishoudens van drie of meer personen
een groter deel van de huur voor 65% vergoed wordt dan voor huishoudens van één of
twee personen.
Deze leden vroegen voorts of is overwogen ook deze grens te harmoniseren, en voor
alle huishoudens het deel van de huur tussen de kwaliteitskortingsgrens en de hoge
aftoppingsgrens voor 65% te vergoeden en alleen het deel tussen de hoge aftoppingsgrens
en de maximum huurgrens voor 40% en waarom daar niet voor is gekozen.
Het onderscheid tussen een hoge en lage aftoppingsgrens blijft bestaan. Voor grote
huishoudens geldt de hogere aftoppingsgrens, zij kunnen een hogere tegemoetkoming
krijgen voor de woonlasten. Er is gekozen om dit onderscheid te handhaven omdat grotere
huishoudens doorgaans meer ruimte nodig hebben. De voorgestelde harmonisering van
de 40% vergoeding voor ook meerpersoonshuishoudens (niet-ouderen) borduurt hierop
voort. Daarnaast heeft een aanpassing van aftoppingsgrenzen niet alleen financiële
gevolgen voor het Rijk maar ook voor woningcorporaties.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen los van voorliggend wetsvoorstel of
de regering een overzicht kan geven van de manier van behandeling van vermogensgrenzen
bij toeslagen en hierbij aan te geven wanneer het in de materiewet geregeld is en
wanneer het via de AWIR is geregeld.
Voorts vroegen deze leden los van dit wetsvoorstel wat de gevolgen zijn van het invoeren
van vermogensgrenzen ten aanzien van box 2 en vermogen in eigen bedrijf en of de regering
inzichtelijk zou willen maken op welke manier dit zou kunnen, wat de (budgettaire)
gevolgen daarvan zijn.
In de Awir is geregeld dat de aanspraak op een toeslag afhankelijk kan worden gesteld
van het vermogen zoals bedoeld in artikel 5.3 Wet inkomstenbelasting 2001.5 Als het vermogen boven deze grens uitkomt, vervalt het gehele recht op de toeslag.
Deze vermogensgrens bestond al in de huursubsidie en is overgenomen in de Awir. Voor
het hanteren van een vermogensgrens is gekozen in de Wet op de huurtoeslag,6 en later ook in de Wet op de zorgtoeslag7 en Wet op het kindgebonden budget8. De kinderopvangtoeslag kent geen vermogensgrens.
Als een toeslag afhankelijk is gesteld van een vermogensgrens, gelden in principe
de grenzen die in de Awir zijn vastgelegd.9 In afwijking van de Awir zijn in de Wet op de zorgtoeslag10 en Wet op het kindgebonden budget11 afwijkende, hogere vermogensgrenzen opgenomen.12
Ten slotte zijn op grond van de speciale hardheidsclausule uit de Awir13 in de Uitvoeringsregeling Awir uitzonderingen opgenomen op de vermogenstoets voor
toeslagen. Hierdoor tellen bijvoorbeeld bedragen uitgekeerd in het kader van de hersteloperatie
toeslagen niet mee voor de vermogenstoets van toeslagen. Deze uitzonderingen gelden
voor alle toeslagen waarvoor een vermogensgrens wordt gehanteerd.
Op dit moment is het recht op toeslagen afhankelijk gesteld van het toetsingsinkomen
en, voor de huurtoeslag, zorgtoeslag en het kindgebonden budget, van het vermogen
in box 3. Het toevoegen van een nieuwe vermogensgrens, gebaseerd op het aanmerkelijk
belang dat in box 2 wordt berekend en vermogen in eigen bedrijf, heeft het kabinet
nog niet nader onderzocht. Het aantal toeslaggerechtigden met inkomen uit box 2 en
vermogen in eigen bedrijf is zeer gering. Als burgers inkomen in box 2 genieten, wordt
dit al meegenomen in het toetsingsinkomen op basis waarvan de hoogte van toeslagen
wordt berekend. Daarom zal het invoeren van een nieuwe grens op basis van box 2-vermogen
en vermogen in eigen bedrijf geen significante budgettaire gevolgen hebben. Wel zal
een dergelijke maatregel waarschijnlijk grote uitvoeringstechnische gevolgen hebben.
Ook voegt een dergelijke maatregel complexiteit toe aan het toeslagenstelsel. Het
kabinet wil het toeslagenstelsel juist vereenvoudigen.
De leden van de SGP-fractie vroegen of de aftoppingspercentages voor meerpersoonshuishoudens
nog steeds hoger blijven dan voor één- of tweepersoonshuishoudens en waarom er niet
voor gekozen is om ook deze grenzen gelijk te trekken en wat de budgettaire gevolgen
daarvan zijn.
Het onderscheid tussen een hoge en lage aftoppingsgrens blijft bestaan. Voor grote
huishoudens geldt de hogere aftoppingsgrens, zij kunnen een hogere tegemoetkoming
krijgen voor de woonlasten. Er is gekozen om dit onderscheid te handhaven omdat grotere
huishoudens doorgaans meer ruimte nodig hebben. Daarnaast heeft een aanpassing van
aftoppingsgrenzen niet alleen financiële gevolgen voor het Rijk maar ook voor woningcorporaties.
De leden van de SGP-fractie vroegen in welke mate de positieve effecten van het invoeren
van een lineaire inkomensafhankelijke afbouw vooral terechtkomen.
Met de invoering van de lineaire afbouw zal de huurtoeslag minder snel afbouwen. Het
positieve effect van deze specifieke maatregel is groter naarmate het huishoudinkomen
van de huurtoeslagontvanger hoger is. Echter, ook huishoudens met een lager inkomen
profiteren van deze maatregel omdat zij minder huurtoeslag zullen verliezen wanneer
zij meer gaan verdienen.
2.3 Invoeren van een lineaire inkomensafhankelijke afbouw
De leden van de NSC-fractie vroegen of de lineaire afbouw voor alle huurtoeslagontvangers
in gelijke mate positief uitpakt en als er groepen zijn die er meer of minder van
profiteren dit goed uiteen te zetten, bijvoorbeeld met rekenvoorbeelden.
Met de invoering van de lineaire afbouw zal de huurtoeslag minder snel afbouwen. Het
positieve effect van deze specifieke maatregel is groter naarmate het huishoudinkomen
van de huurtoeslagontvanger hoger is. Echter, ook huishoudens met een lager inkomen
profiteren van deze maatregel omdat zij minder huurtoeslag zullen verliezen wanneer
zij meer gaan verdienen.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering door middel van een rekenvoorbeeld
uit te leggen hoe de lineaire inkomensafhankelijke afbouw ervoor zorgt dat werken
loont en daarbij een vergelijking te maken van de groep huurders die huurtoeslag en
een uitkering ontvangen tegenover de groep huurders die werkt voor een laag loon en
huurtoeslag ontvangen. Een specifieke duiding van een eenpersoonshuishouden met een
laag inkomen is daarbij zeer gewenst.
Een alleenstaande (niet-oudere) met een bijstandsuitkering en een huur van € 700 ontvangt
in de huidige situatie € 413 aan huurtoeslag. Dit is het maximaal mogelijke bedrag
aan huurtoeslag, omdat deze persoon nog niet in de inkomensafhankelijke afbouw zit.
Wanneer deze persoon gaat werken en hiermee € 25.000 per jaar gaat verdienen (circa
120% van het minimuminkomensijkpunt), neemt het huurtoeslag bedrag af met € 92 per
maand.
In de nieuwe situatie zal het huurtoeslagbedrag bij eenzelfde toename in het inkomen
afnemen met € 67 per maand. De persoon in dit voorbeeld houdt meer geld over wanneer
die vanuit de bijstand gaat werken.
2.3.1 Beschrijving van de maatregel
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of de regering overwogen heeft de
berekening van het afbouwpad nog verder te vereenvoudigen en wat de voor- en nadelen
van die maatregelen zijn.
Het klopt dat er meer vereenvoudigingen denkbaar zijn dan dat er in deze wetsvoorstellen
zijn opgenomen. Bij iedere maatregel moet een afweging genomen worden tussen de mate
van vereenvoudiging, het budgettaire effect voor het Rijk, de inkomenseffecten voor
huurtoeslagontvangers en de noodzakelijkheid van eventuele ingroeipaden, de termijn
waarop maatregelen uitvoerbaar zijn voor uitvoering en mogelijke gevolgen voor verhuurders.
In onder andere het Eindrapport Toekomst Toeslagenstelsel14 zijn verschillende opties verkend om de huurtoeslag te vereenvoudigen, waaronder
opties om de afbouw te vereenvoudigen. De maatregelen in deze wetsvoorstellen zijn
geïdentificeerd als meest wenselijk en realistisch. Het kabinet heeft, tijdens de
totstandkoming van deze wetsvoorstellen, geen andere maatregelen overwogen.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen een overzicht van de beoogde parameters
van de huurtoeslag voor 2025 en 2026, waaronder in ieder geval de basishuur, kwaliteitskortingsgrens,
aftoppingsgrenzen, maximum huurgrens en minimuminkomensijkpunten en vroegen de regering
voor 2025 de parameters van de lineaire berekening waarvan de uitkomst met de in dat
jaar nog geldende non-lineaire berekening benaderd dient te worden toe te lichten.
De huurtoeslagparameters voor 2025 en 2026 kunnen niet gedeeld worden omdat deze op
dit moment nog niet zijn vastgesteld. De parameters worden jaarlijks geïndexeerd overeenkomstig
artikel 27 van de Wet op de huurtoeslag en de hiervoor benodigde cijfers zijn nog
niet beschikbaar. De geïndexeerde parameters voor 2025 worden op 15 oktober 2024 aangeleverd
bij de Dienst Toeslagen voor de jaarlijkse aanpassing. Kort hierna zullen deze parameters
worden gepubliceerd op Volkshuisvestingnederland.nl. De parameters voor 2026 worden
in oktober 2025 vastgesteld.
De parameters onderliggend aan de huidige inkomensafhankelijke opbouw van de eigen
bijdrage worden voor aankomend jaar geïndexeerd volgens de reguliere methode met als
enige aanpassing een extra verhoging van de referentie-inkomensijkpunten van € 1.000.
Hierdoor gaat de inkomensafhankelijke opbouw van de eigen bijdrage minder snel en
zal de huurtoeslag minder snel afbouwen.
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen waarom het afbouwpercentage voor eenpersoonshuishoudens
substantieel hoger ligt dan dat voor meerpersoonshuishoudens en hoe zich dat verhoudt
tot de huidige non-lineaire berekening.
Voorts vroegen deze leden of de marginale druk daarin ook substantieel hoger is voor
eenpersoonshuishoudens.
Meerpersoonshuishoudens hebben over het algemeen hogere huisvestinggerelateerde uitgaven.
Hierdoor hebben zij bij een gelijk inkomen als een eenpersoonshuishouden, een minder
grote bestedingsruimte voor huisvesting. Daarom loopt de huidige inkomensafhankelijke
afbouw van de huurtoeslag bij meerpersoonshuishoudens (ouderen en niet-ouderen) momenteel
ook minder steil af dan bij eenpersoonshuishoudens (ouderen en niet-ouderen). Dit
uitgangspunt blijft in stand met de voorgestelde wijziging van de inkomensafhankelijke
afbouw.
Het voorgestelde percentage waarmee de huurtoeslag afbouwt, bij een inkomen boven
het minimuminkomensijkpunt, is voor meerpersoonshuishoudens 22% en voor eenpersoonshuishoudens
27%. De marginale druk zal hiermee voor eenpersoonshuishoudens 5%-punt hoger liggen
dan voor meerpersoonshuishoudens.
2.3.2 Benadering van de maatregel in 2025
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen waarom de regering ervoor kiest de
lineaire afbouw in 2025 al te benaderen in plaats van deze in 2026 direct in te voeren.
Voorts vroegen deze leden van de koopkrachteffecten en budgettaire effecten zijn van
het schrappen van de benadering van de lineaire berekening in 2025.
De lineaire afbouw van de huurtoeslag is een systeemwijziging die de uitvoering niet
eerder dan 1 januari 2026 kan doorvoeren. Met de benadering van de lineaire lijn wordt
de invoering van de lineaire afbouw van de huurtoeslag per 2026 zo goed mogelijk nagebootst,
waardoor een deel van de vrijgemaakte € 500 miljoen reeds in 2025 bij de huurtoeslagontvangers
terechtkomt zonder dat dit in 2026 resulteert in negatieve inkomenseffecten. Het schrappen
van deze benadering in 2025 leidt tot negatieve inkomenseffecten voor circa 200.000
niet-ouderenhuishoudens met een relatief hoog inkomen. Tevens leidt dit ertoe dat
circa € 150 miljoen niet zal worden uitgegeven.
3. Gevolgen
3.1 Gevolgen voor huurtoeslagontvangers
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of bij de berekening van de inkomenseffecten
het basispad vergeleken wordt met de situatie in 2026.
Deze leden vroegen de regering ook de situatie in 2025 te laten zien, waarbij niet
alle maatregelen doorgevoerd zijn.
Voorts vroegen deze leden de regering berekeningen te maken van de minimale, maximale
en gemiddelde effecten per maatregel voor verschillende groepen.
De tabel met inkomenseffecten tonen inderdaad de situatie in 2026 ten opzichte van
2024 (het basispad). De tabel hieronder toont de situatie in 2025, wanneer niet alle
maatregelen zijn doorgevoerd, ten opzichte van 2024.
Tabel 4 Inkomenseffecten 2025 – maatregelen per 2025. Huidige huurtoeslagpopulatie
in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Alle huishoudens
€ 141
€ –
€ 1.199
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 86
€ –
€ 1.133
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 276
€ 3
€ 1.199
399.000
3e (>177% WML)
€ 255
€ –
€ 760
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 217
€ –
€ 1.199
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 96
€ –
€ 964
428.000
gepensioneerden
€ 115
€ –
€ 951
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 123
€ 22
€ 311
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 209
€ –
€ 1.199
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ 98
€ –
€ 504
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ 143
€ –
€ 415
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
Het harmoniseren van het aantal huishoudtypen heeft geen effect voor de huidige ouderenhuishoudens.
Deze maatregel leidt tot negatieve inkomenseffecten voor circa 180 duizend huishoudens,
dit zijn huishoudens met een inkomen boven het minimuminkomensijkpunt in de inkomensafhankelijke
afbouw. Dit komt doordat de huidige inkomensafhankelijke afbouw van de huurtoeslag
van ouderen steiler is dan die van niet ouderen. Echter worden deze negatieve inkomenseffecten
volledig teniet gedaan door de verhoging van de referentie-inkomensijkpunten met € 1.000,
een maatregel die ook in 2025 wordt ingevoerd.
Tabel 5 Inkomenseffecten 2025 ten opzichte 2024 – Harmoniseren huishoudtypen – in
€ p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Zittende huurtoeslagontvangers
€ 27
€ -474
€ 451
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 41
€ – 32
€ 451
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ – 4
€ – 377
€ 444
399.000
3e (>177% WML)
€ – 278
€ – 474
€ –
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 36
€ – 474
€ 451
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 47
€ – 414
€ 444
428.000
gepensioneerden
€ 4
€ – 437
€ 442
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 24
€ – 377
€ 310
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 70
€ – 474
€ 451
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ –
€ –
€ –
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ –
€ –
€ –
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
Alleen meerpersoonshuishoudens onder de AOW-leeftijdsgrens profiteren van de harmonisatie
van de kwaliteitskortingspercentages. Deze maatregel resulteert in een instroom van
circa 8.000 huishoudens.
Tabel 6 Inkomenseffecten 2025 ten opzichte 2024 – kwaliteitskortingspercentage 40%
voor meerpersoonshuishoudens – in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond
op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Zittende huurtoeslagontvangers
€ 17
€ –
€ 772
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 8
€ –
€ 772
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 31
€ –
€ 772
399.000
3e (>177% WML)
€ 169
€ –
€ 772
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 43
€ –
€ 772
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 10
€ –
€ 745
428.000
gepensioneerden
€ 1
€ –
€ 674
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ –
€ –
€ –
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 65
€ –
€ 772
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ –
€ –
€ –
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ –
€ –
€ –
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
De verhoging van de referentie-inkomensijkpunten met € 1.000 resulteert in een positief
inkomenseffect voor alle huishoudens met een inkomens boven het minimuminkomensijkpunt
omdat met deze maatregel de inkomensafhankelijke afbouw van de huurtoeslag minder
steil wordt. Het positieve effect neemt toe naarmate het inkomen hoger is. Deze maatregel
leidt er toe dat circa 53.000 huishoudens recht krijgen op huurtoeslag.
Tabel 7 Inkomenseffecten 2025 ten opzichte 2024 – verhoging referentie-inkomensijkpunten
met € 1.000 – in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Zittende huurtoeslagontvangers
€ 97
€ –
€ 504
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 36
€ –
€ 316
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 239
€ 3
€ 504
399.000
3e (>177% WML)
€ 337
€ 294
€ 415
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 139
€ –
€ 445
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 37
€ –
€ 425
428.000
gepensioneerden
€ 110
€ –
€ 504
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 96
€ –
€ 445
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 77
€ –
€ 389
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ 98
€ –
€ 504
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ 143
€ –
€ 415
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
Het invoeren van de lineaire afbouw van de huurtoeslag in 2026 resulteert in een gemiddeld
positief inkomenseffect van € 39 per jaar ten opzichte van de benadering van de lineaire
lijn in 2025. Met deze maatregel wordt de huidige onregelmatige inkomensafhankelijke
afbouw van de huurtoeslag vervangen door een lineaire afbouwen hierdoor gaan circa
346.000 huurtoeslagontvangers er op achteruit ten opzichte van de situatie na invoering
van de maatregelen in 2025. Deze negatieve inkomenseffecten worden echter volledig
teniet gedaan door de gelijktijdige verlaging van de eigenbijdrage met € 11,58. In
2026 zullen er dus geen huurtoeslagontvangers op achteruit gaan ten opzichte van 2025.
In feite is het positieve inkomenseffect door invoering van de lineaire lijn groter
dan hieronder vermeldt omdat ook het positieve effect van de benadering van deze maatregel
in 2025 ook moet worden toegeschreven aan deze maatregel.
Tabel 8 Inkomenseffecten 2026 ten opzichte van maatregel in 2025 – Lineaire afbouw
huurtoeslag – in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Zittende huurtoeslagontvangers
€ 39
€ – 102
€ 346
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ -6
€ – 46
€ 67
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 132
€ – 102
€ 346
399.000
3e (>177% WML)
€ 238
€ – 20
€ 279
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 68
€ – 102
€ 346
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 13
€ – 46
€ 345
428.000
gepensioneerden
€ 34
€ – 46
€ 345
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 31
€ – 102
€ 280
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 55
€ – 31
€ 346
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ 15
€ – 46
€ 279
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ 81
€ – 31
€ 345
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
Alle huurtoeslagontvangers ondervinden een positief inkomenseffect door de verlaging
van de eigen bijdrage. Met deze maatregel worden eventuele negatieve inkomenseffecten
van de invoering van de lineaire lijn (ten opzichte van de benadering van de lineaire
lijn in 2025) volledig weggenomen.
Tabel 9 Inkomenseffecten 2026 ten opzichte van maatregel in 2025 – Verlaging eigen
bijdrage met € 11,58 – in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond
op duizend.
Gemiddeld effect
Minimaal effect
Maximaal effect
Aantal huishoudens
Zittende huurtoeslagontvangers
€ 133
€ 56
€ 139
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 139
€ 139
€ 139
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 123
€ 56
€ 139
399.000
3e (>177% WML)
€ 81
€ 56
€ 90
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 128
€ 56
€ 139
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 137
€ 56
€ 139
428.000
gepensioneerden
€ 134
€ 56
€ 139
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 133
€ 56
€ 139
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 132
€ 56
€ 139
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ 136
€ 56
€ 139
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ 131
€ 56
€ 139
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen de regering de gecombineerde inkomenseffecten
van dit wetsvoorstel en het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (
36 311
) op dezelfde wijze als in tabel in de memorie van toelichting te laten zien.
De onderstaande tabel toont de gecombineerde inkomenseffecten van beide wetsvoorstellen
voor de huidige huurtoeslagpopulatie, in 2026 ten opzichte van 2024. Daarnaast krijgen
circa 170.000 huishoudens recht op huurtoeslag voor een gemiddeld bedrag van € 2.100
per jaar.
Tabel 10 Inkomenseffecten 2026 – combinatie van wetsvoorstellen – huidige huurtoeslagpopulatie
in € p/jaar, afgerond op hele bedragen. Aantallen afgerond op duizend.
gemiddelde
minimum
maximum
aantal
Alle huishoudens
€ 197
€ – 463
€ 2.781
1.431.000
Inkomensgroep
1e (<=111% WML)
€ 95
€ – 463
€ 1.156
1.012.000
2e (111–177% WML)
€ 437
€ – 375
€ 2.781
399.000
3e (>177% WML)
€ 517
€ – 19
€ 1.112
21.000
Inkomensbron
werkenden
€ 309
€ – 427
€ 2.781
453.000
uitkeringsgerechtigden
€ 131
€ – 463
€ 1.246
428.000
gepensioneerden
€ 155
€ – 387
€ 1.176
550.000
Huishoudtype
Eenpersoons niet AOW-er
€ 162
€ – 463
€ 572
527.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ 308
€ – 405
€ 2.781
377.000
Eenpersoons AOW-er
€ 110
€ – 387
€ 762
370.000
Meerpersoons AOW-er
€ 248
€ – 375
€ 763
157.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op WoonOnderzoek Nederland 2021
De leden van de VVD-fractie vroegen of volledige zekerheid kan worden geboden dat
de structuurwijziging daadwerkelijk kan plaatsvinden per 1 januari 2026 en wanneer
de uitvoeringstoets door de Dienst Toeslagen aan de Kamer wordt verstuurd.
De voorbereidingen voor het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag zijn voor
een groot deel reeds voldaan. Voor de resterende voorbereidingen is er voldoende tijd
om deze voor 1 januari 2026 gereed te hebben. Wat betreft het wetsvoorstel verlaging
eigen bijdrage huurtoeslag, de Wet op de huurtoeslag en enkele andere wetten ter verbetering
van de koopkracht en vereenvoudiging van de regeling, de meeste aanpassingen betreffen
parameterwijzigingen. Ook de overige maatregelen zijn volgens de voorgestelde planning
in te voeren.
De uitvoeringstoets wordt voor week 43 met uw Kamer gedeeld.
De leden van de VVD-fractie vroegen of de regering ook het risico ziet van wisselwerking
tussen dit wetsvoorstel en recente wetswijzigingen in het huurdomein.
Het is mogelijk dat er sprake kan zijn van interactie tussen dit wetsvoorstel en recente
wetswijzigingen in het huurdomein, maar het kabinet ziet hier geen risico’s. Zo is
het mogelijk dat een huurder door de hier voorgestelde wijzigingen in de huurtoeslag
een hogere toeslag gaat ontvangen, en in dezelfde periode een lagere huur krijgt door
de Wet betaalbare huur. Als de verhuurder geen huuruitwisseling met de Dienst Toeslagen
heeft, zal de toeslagontvanger deze lagere huur door moeten geven aan de Dienst Toeslagen,
zodat het toeslagbedrag hier zo nodig op aangepast kan worden. Dit wijkt echter niet
af van de huidige systematiek. De Dienst Toeslagen zet al in op communicatie over
deze verantwoordelijkheid richting toeslagontvangers.
De leden van de NSC-fractie vroegen hoe het voorliggende wetsvoorstel uitpakt voor
de verschillende huishoudtypen als ook de maatregelen uit de Wet Vereenvoudiging Huurtoeslag
(36 311) worden bezien waarbij de servicekosten niet meer subsidiabel zijn.
Voor het antwoord op deze vraag wordt verwezen naar het hiervoor gegeven antwoord
op de vragen van de leden van de fractie van GroenLinks-PvdA en de daarin opgenomen
tabel 10.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering om het netto-effect van de voorliggende
wet en de Wet Vereenvoudiging Huurtoeslag (36 311) tezamen te tonen door rekenvoorbeelden van de verschillende huishoudtypen.
De twee wetsvoorstellen samen betekenen concreet dat in 2026 de volgende wijzigingen
zijn doorgevoerd ten opzichte van 2024:
• Terugbrengen aantal huishoudtypes van vier naar twee, geen onderscheid tussen ouderen
en niet-ouderen;
• Harmoniseren van het kwaliteitskortingspercentage tussen de aftoppingsgrens en de
maximum huurgrens (40% vergoeding voor meerpersoonshuishoudens niet-ouderen);
• Invoeren van een lineaire inkomensafhankelijke afbouw;
• Vervallen van de maximum huurgrens als voorwaarde voor huurtoeslag;
• Verlagen van de leeftijdsgrens van 23 naar 21 jaar;
• Afschaffen van subsidiabele servicekosten;
• Een verlaging van de eigen bijdrage van per saldo € 7,58
De effecten van deze maatregelen samen worden beschreven in het hiervoor gegeven antwoord
op de vraag van de leden van de fractie van GroenLinks-PvdA en daarin opgenomen tabel
10. Hieronder zijn een aantal rekenvoorbeelden beschreven. De bedragen zijn op hele
euro’s afgerond.
1. Alleenstaande (eenpersoonshuishouden, niet-oudere) met een rekenhuur van € 720, waarvan
€ 20 subsidiabele servicekosten, en een inkomen van € 25.000 per jaar.
– Deze persoon woont in een appartement en betaalt daarom boven op de kale huur van
€ 700, € 20 servicekosten voor energie- en schoonmaakkosten voor de gemeenschappelijke
ruimtes. Deze kosten mogen bij de kale huur opgeteld worden. Dit leidt in de huidige
systematiek tot een rekenhuur van € 720. Het inkomen van deze persoon ligt boven het
minimuminkomensijkpunt (ongeveer 120% van dit ijkpunt). Dit leidt ertoe dat deze persoon
al niet de «maximaal mogelijke» huurtoeslag ontvangt, maar in de inkomensafhankelijke
afbouw zit. Momenteel ontvangt deze persoon maandelijks € 329 aan huurtoeslag.
– De grootste effecten die deze persoon merkt komen van de afschaffing van de subsidiabele
servicekosten en de invoering van de lineaire afbouw. Daarnaast ontvangt deze persoon
beperkt positief effect van het terugbrengen van het aantal huishoudtypes, en wordt
de eigen bijdrage met per saldo € 7,58 verlaagd.
– In 2026 kan deze persoon de € 20 subsidiabele servicekosten niet meer vergoed krijgen.
De voor de huurtoeslag geldende huur is dan gelijk aan de kale huurprijs: € 700. Hierdoor
ontvangt deze persoon minder huurtoeslag. Echter ontvangt deze persoon ook een positief
effect van de aanpassing van de inkomensafhankelijke afbouw. Omdat deze minder steil
(en lineair) afloopt, ontvangt deze persoon meer huurtoeslag.
– Per saldo zal deze persoon € 355 huurtoeslag gaan ontvangen, € 26 meer dan in 2024.
Rekenvoorbeeld 1: eenpersoonshuishouden, niet-oudere
2024
2026
Verschil
Kale Huur
€ 700
€ 700
Servicekosten
€ 20
€ 20
Rekenhuur
€ 720
€ 700
Rekeninkomen
€ 25.000
€ 25.000
Huurtoeslag
€ 329,20
€ 355,18
(+€ 26)
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO
2. Gezin (meerpersoonshuishouden, 3+ personen, niet-oudere) met een rekenhuur van € 800,
waarvan € 0 servicekosten, en een inkomen van € 25.000 per jaar.
– Dit gezin woont in een eengezinswoning en betaalt daarvoor een kale huurprijs van
€ 800. Omdat zij geen servicekosten betalen die gesubsidieerd kunnen worden via de
huurtoeslag, is hun kale huur gelijk aan de rekenhuur. Hun inkomen valt onder het
minimuminkomensijkpunt dat voor dit huishouden geldt (€ 26.975 in 2024). Zij zitten
nog niet in de inkomensafhankelijke afbouw. Momenteel ontvangt dit gezin € 376 huurtoeslag
per maand.
– Voor dit gezin zal de 40% vergoeding over het huurdeel tussen de aftoppingsgrens en
de maximum huurgrens het grootste effect hebben. Zij krijgen dit huurdeel nu niet
vergoed. Daarnaast is er beperkt effect van het terugbrengen van het aantal huishoudtypes,
en wordt de eigen bijdrage met € 7,58 verlaagd. Omdat dit huishouden hun huurtoeslag
nog niet op basis van hun inkomen afbouwt, merken zij geen effect van de invoering
van de lineaire afbouw.
– In 2026 zal dit gezin ook over het laatste huurdeel 40% vergoeding krijgen.
– Samen met de andere maatregelen zullen zij per maand € 87 meer aan huurtoeslag ontvangen.
Rekenvoorbeeld 2, meerpersoonshuishouden (3+), niet-ouderen
2024
2026
Verschil
Kale Huur
€ 800
€ 800
Servicekosten
€ –
€ –
Rekenhuur
€ 800
€ 800
Rekeninkomen
€ 25.000
€ 25.000
Huurtoeslag
€ 376
€ 463
(+€ 87)
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO
3. Alleenstaande (eenpersoonshuishouden, oudere), met een huur van € 1.000, en een inkomen
van € 30.000 per jaar.
– Deze persoon, met een leeftijd boven de AOW-leeftijd, woont momenteel met een (kale)
huur van € 1.000 te duur om huurtoeslag te ontvangen, ondanks dat deze persoon er
wat betreft inkomen (en overige voorwaarden) wel voor in aanmerking zou komen.
– Deze persoon gaat door de afschaffing van de maximum huurgrens als voorwaarde voor
huurtoeslag recht krijgen. Het huurdeel tot de maximum huurgrens zal vergoed gaan
worden.
– In 2026 krijgt deze persoon recht op € 315 aan huurtoeslag per maand. Dit is niet
het «maximaal mogelijke» bedrag aan huurtoeslag, het inkomen van deze persoon ligt
op circa 140% van het minimuminkomensijkpunt dat geldt voor alleenstaande ouderen
(€ 22.025 in 2024).
Rekenvoorbeeld 3, eenpersoonshuishouden, oudere
2024
2026
Verschil
Kale Huur
€ 1.000
€ 1.000
Servicekosten
€ –
€ –
Rekenhuur
€ –
€ 880
Rekeninkomen
€ 30.000
€ 30.000
Huurtoeslag
€ –
€ 315
(+€ 315)
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering wat het effect van het wegvallen van
de subsidiabele servicekosten doet voor de koopkracht van huurtoeslagontvangers.
Tabel 11 Inkomenseffecten vervallen subsidiabele servicekosten in € p/maand. Aantallen
afgerond op duizend.
Gemiddeld
– € 40 tot - € 50
- € 30 tot - € 40
- € 20 tot - € 30
- € 10 tot - € 20
- € 1 tot - € 10
Verschil kleiner dan +/– € 1
Totaal
Eenpersoons niet AOW-er
€ – 11
1.000
5.000
30.000
155.000
192.000
14.000
397.000
Eenpersoons AOW-er
€ – 12
–
2.000
19.000
109.000
70.000
4.000
204.000
Meerpersoons niet AOW-er
€ – 9
–
–
5.000
57.000
74.000
7.000
144.000
Meerpersoons AOW-er
€ – 11
–
–
3.000
33.000
26.000
2.000
64.000
<= minimum inkomensgrens
€ – 11
1.000
6.000
39.000
220.000
230.000
17.000
512.000
tot 120% minimuminkomensgrens
€ – 11
–
1.000
11.000
74.000
61.000
4.000
152.000
> 120% minimuminkomensgrens
€ – 10
–
1.000
7.000
60.000
71.000
6.000
144.000
Totaal
€ – 11
1.000
8.000
57.000
354.000
362.000
27.000
808.000
Bron: eigen bewerking Ministerie van VRO op uitvoeringscijfers van de huurtoeslag
De leden van de NSC-fractie constateren dat middels de «wijziging van de Wet op de
huurtoeslag» circa 116.000 nieuwe huurders recht krijgen op huurtoeslag en vroegen
welk deel van deze huurders huurt bij een corporatie en welk deel particulier en of
de regering dit kan toelichten.
Door de combinatie van beide wetsvoorstellen krijgen circa 170.000 huishoudens (berekening
op basis van Woon Onderzoek 2021) recht op huurtoeslag. Dit zijn voornamelijk huurders
in de middenhuur. Ruim 60% van deze huishoudens huurt bij een particuliere verhuurder
terwijl van de huidige huurtoeslagontvangers slecht 15% huurt bij een particuliere
verhuurder. Met de regels voor passend toewijzen worden woningcorporaties verplicht
om een groot deel van de nieuwe huurders te huisvesten in een woning die past bij
het inkomen. Deze regels gelden niet voor particuliere verhuurders en dit verklaart
waarom in verhouding veel huishoudens in de middenhuur, die recht krijgen op huurtoeslag,
huren bij een private verhuurder.
De leden van de NSC-fractie constateren in zowel deze wet als de aankomende servicekostenwet
wijzigingen die invloed hebben op de huurtoeslag ten aanzien van de servicekosten
en vroegen de regering het jaarlijkse effect op de servicekosten voor de komende vijf
jaar in beeld te brengen naar aanleiding van deze wijzigingen.
De voorgestelde wijziging in de huurtoeslag ten aanzien van de subsidiabele servicekosten
zal er ertoe leiden dat deze vanaf 1 januari 2026 niet meer worden vergoed. Deze servicekosten
– die verbonden zijn aan het wonen in een appartement, gezien de aanwezigheid van
gemeenschappelijke ruimtes en voorzieningen zoals liften, trappenhuizen en galerijen –
kunnen nu nog tot maximaal € 48 (maximaal € 12 voor vier specifieke posten) meegerekend
worden met de huur waarmee de hoogte van de huurtoeslag wordt berekend. Ongeveer 600.000
huurtoeslagontvangers zullen hierdoor maandelijks gemiddeld € 11 en tot maximaal € 48
minder huurtoeslag ontvangen.
De motie Grinwis/Beckerman15 heeft de regering verzocht om tot een scherpere afbakening van servicekosten te komen
en om te bezien of en hoe de mogelijkheid om als huurder bepaalde voorzieningen niet
af te nemen, kan worden gereguleerd. Om tot deze scherpere afbakening te komen heeft
het kabinet een herziening van de wet- en regelgeving rond servicekosten in voorbereiding.
Ik verwacht uw Kamer dit najaar een voorstel tot wetswijziging te kunnen aanbieden.
In de toelichting op dit wetsvoorstel zal ik nader ingaan op de effecten voor huurders.
Uit de praktijk zijn voorbeelden bekend waarbij de kosten van bijvoorbeeld een in
het complex aanwezige fitnessruimte, muziekstudio of bioscoopzaal via de servicekosten
worden verrekenend. Dit zijn echter voorbeelden van oneigenlijk gebruik van servicekosten,
en daarmee ook geen onderdeel van de subsidiabele servicekosten in de huurtoeslag.
Er is dan ook geen effect verwacht van deze scherpere afbakening op de huurtoeslag.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering of zij overwogen heeft om compensatie
te regelen voor huurtoeslagontvangers die negatief geraakt worden door de wijziging
waarbij servicekosten niet meer meegenomen worden in de berekening voor de hoogte
van de huurtoeslag en dit te onderbouwen.
Compensatie voor het verlies van de extra toeslag in verband met servicekosten kan
alleen via een generieke compensatie. Met een generieke compensatie zal het deel van
de populatie zonder servicekosten overgecompenseerd worden. Bij het deel van de populatie
met servicekosten zal een deel overgecompenseerd worden, een ander deel onder gecompenseerd.
De afschaffing van de subsidiering van servicekosten behelst een bedrag van circa
€ 100 miljoen per jaar.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering door middel van rekenvoorbeelden aan
te tonen wat de effecten op de huurtoeslag zijn voor huurders die vallen onder de
Nationale Prestatieafspraken (NPA) in verhouding tot niet NPA-huurders.
Er zijn geen specifieke effecten te verwachten voor deze groep huurders, omdat hun
recht op huurtoeslag niet afwijkt van andere huurders.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering inzichtelijk te maken welke verhoging
of aanpassing van de eigen bijdrage er nodig is om ervoor te zorgen dat geen enkel
huishouden erop achter uit hoeft te gaan door het totaalpakket aan maatregelen.
De maximale bijdrage die een huurtoeslagontvanger voor subsidiabele servicekosten
ontvangt is € 48 per maand. Om te zorgen dat niemand er in 2026 op achteruit gaat
zou de eigen bijdrage verlaagd moeten worden met € 40,42 (€ 48 – € 7,58) per maand.
Dit zou circa € 770 miljoen kosten. Dit leidt bij een groot gedeelte van de huurtoeslagpopulatie
tot overcompensatie: slechts 0,4% van de huurtoeslagontvangers gaat er tussen € 30
en € 48 op achteruit als gevolg van het niet meer subsidiëren van de servicekosten.
De leden van de ChristenUnie-fractie vroegen de regering de gecumuleerde inkomenseffecten
van dit wetsvoorstel en het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311) voor de verschillende groepen weer te geven.
Voor het antwoord op deze vraag wordt verwezen naar het hiervoor gegeven antwoord
op de vragen van de leden van de fractie van GroenLinks-PvdA en de daarin opgenomen
tabel 10.
De leden van de ChristenUnie-fractie vroegen de regering de mogelijkheden te schetsen
om huurders van onzelfstandige woonruimte voor huurtoeslag in aanmerking te laten
komen, inclusief het budgettair beslag van deze maatregel.
Deze leden vroegen welke varianten zijn uitgewerkt tijdens de formatiebesprekingen
in 2021 en 2024 en wat het budgettair beslag daarvan is.
Ook vroegen deze leden de regering alternatieven te schetsen, zoals compensatie via
de uitwonendenbeurs, en het budgettair beslag daarvan uit te werken.
Tot slot vroegen deze leden of de regering andere maatregelen kan nemen om de inkomensverschillen
tussen huurders van onzelfstandige woonruimte en andere woonruimte – met name studenten –
te beperken.
De mogelijkheden voor financiële compensatie voor onzelfstandige woonruimtes worden
momenteel nader verkend, maar hebben vooralsnog geen oplossing op de korte of middellange
termijn opgeleverd.
Om het recht en de hoogte op huurtoeslag vast te stellen, maakt de Dienst Toeslagen
gebruik van gegevens uit onder andere de Basisregistratie Adressen en Gebouwen (BAG).
Zonder deze gegevens kan de Dienst Toeslagen namelijk niet vaststellen of de woning
voldoet aan de (minimum)eisen voor huurtoeslag, of dat voor de betreffende woning reeds huurtoeslag is
aangevraagd. In de BAG worden momenteel echter geen onzelfstandige woonruimtes geregistreerd.
Hierdoor is een uitbreiding van de huurtoeslag naar onzelfstandige woonruimtes niet
uitvoerbaar. Een uitbreiding kan in dit opzicht dus pas overwogen worden als onzelfstandige
woonruimtes adequaat worden geregistreerd in een (landelijk) systeem. Deze ontwikkeling
wordt tevens bezien in relatie tot de verkenning naar de mogelijkheden voor een huurregister.
Naast de uitvoeringstechnische belemmeringen, brengt een uitbreiding van de huurtoeslag
verder ook financiële gevolgen met zich mee waarvoor momenteel geen budgettaire dekking
is. Naar schatting zullen de kosten voor de huurtoeslag tussen de € 925 miljoen en
€ 1,3 miljard per jaar stijgen. Dit is exclusief de kosten die gepaard gaan met het
registreren van onzelfstandige woonruimtes.
Een alternatief in de vorm van een uitwonende beurs houdt in dat de compensatie via
het studiefinancieringsstelsel en dus via het Ministerie van OCW zou verlopen. Deze
mogelijkheid is eerder kort verkend in ambtelijk verband, maar ook bij deze variant
blijkt er sprake te zijn van complexe uitvoeringstechnische en juridische belemmeringen
die zorgvuldig onderzocht zouden moeten worden. Een voorbeeld hiervan is de juridische
houdbaarheid gelet op gelijke behandeling. Er ontstaat namelijk een verschil in behandeling
tussen studenten die wel/niet huurtoeslag ontvangen, en tussen studenten en niet-studenten.
Het budgettair beslag is nog niet nader uit te werken omdat dit sterkt afhangt van
de wijze waarop een dergelijke woonbeurs vormgegeven zou worden.
Bij de formatiebesprekingen lag de focus voornamelijk op optimalisering van het toeslagenstelsel
als groter geheel. De uitgewerkte varianten richtten zich hierbij bovendien op vereenvoudiging
van het stelsel en/of een eventuele afschaffing op de langere termijn. Varianten die
specifiek gericht zijn op de uitbreiding van de huurtoeslag of een alternatieve variant,
zijn daarom niet uitgewerkt tijdens de formatiebesprekingen.
Verschillen in het besteedbare inkomen tussen huurders van onzelfstandige woonruimte
en andere woonruimtes kunnen in principe afhangen van meerdere factoren. De te betalen
huur is daar een onderdeel van. We proberen het betaalbaarheidsvraagstuk voor huurders
van onzelfstandige woonruimten beter in kaart te brengen en te kijken naar mogelijke
oplossingen hiervoor.
3.1.1 Inkomenseffecten
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering om door middel van rekenvoorbeelden
de effecten op de koopkracht te tonen wanneer alle (inkomens)regelingen in relatie
tot elkaar bezien worden.
De veranderingen in de (inkomens)regelingen komen tot uitdrukking in de mediane koopkrachtontwikkeling
van de huishoudens (de «boxplot») en de standaardhuishoudens. Deze zijn opgenomen
in de begroting van SZW op pagina’s 175 en 176.16
De leden van de NSC-fractie vroegen waarom het verschil in recht op huurtoeslag voor
zelfstandige en onzelfstandige woonruimte in stand wordt gehouden.
Voor het antwoord wordt verwezen naar het hiervoor gegeven antwoord op de vragen van
de leden van de ChristenUnie-fractie over onzelfstandige woonruimten.
Deze leden vroegen de regering om budgetneutraal huurtoeslag mogelijk te maken voor
jongeren die op kamers wonen, bijvoorbeeld door de huurtoeslag per maand omlaag te
brengen voor jongeren die in een zelfstandige woning wonen met 50 euro.
Naar schatting zullen de kosten om huurders in onzelfstandige recht op huurtoeslag
te geven tussen de € 925 miljoen en € 1,3 miljard per jaar stijgen. Dit is exclusief
de kosten die gepaard gaan met het registreren van onzelfstandige woonruimtes. Het
dekken van deze extra uitgaven door huurtoeslag voor jongeren in zelfstandige woonruimte
omlaag te brengen geeft complexe uitvoeringstechnische en juridische belemmeringen.
De meevaller die hierdoor zou ontstaan zal zeker niet dekkend zijn, gezien de grote
budgettaire gevolgen.
De mogelijkheden voor financiële compensatie voor onzelfstandige woonruimtes worden
momenteel nader verkend maar hebben vooralsnog geen oplossing op de korte of middellange
termijn opgeleverd.
De leden van de CDA-fractie vroegen hoe de regering de beweging dat sommige huurtoeslagontvangers
erop vooruitgaan en daarmee weer afhankelijker worden van toeslagen en de toename
van het aantal huurtoeslagontvangers als gevolg van het wetsvoorstel beoordeelt in
het licht van de problemen met terugvorderingen de wens van een stelselhervorming.
Een flink aantal huurders gaat er door de maatregelen op vooruit. Dit komt vooral
door het afschaffen van de maximum huurgrens en vereenvoudigingen als de harmonisatie
van huishoudens en de lineaire afbouw. Het afschaffen van de maximum huurgrens en
het verlagen van de leeftijdsgrens van 23 naar 21 jaar leidt tot extra instroom, in
casu hogere huurtoeslaguitgaven. Door deze maatregelen worden huurders met een financieel
kwetsbare positie geholpen.
De lineaire afbouw is niet alleen een vereenvoudiging, maar zorgt ook voor een verlaging
van de marginale druk. De harmonisatie van de huishoudens zorgt voor het wegnemen
van een uitzondering in de berekeningssystematiek. Dit betreffen vereenvoudigingen
van de regelgeving die een toekomstige stelselhervorming vergemakkelijkt.
Bij het vereenvoudigen van de toeslagen spelen dezelfde dilemma’s als bij het fundamenteel
hervormen of afschaffen van het stelsel. Een minder complex en gericht stelsel, waarbij
er minder kans is op (hoge) terugvorderingen en niet-gebruik, leidt ook tot wijzigingen
van de toeslagbedragen en de grootte van de doelgroep.
3.1.2 Illustratieve casussen
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of de regering ook illustratieve casussen
kan geven waarin de effecten van dit wetsvoorstel en van het wetsvoorstel vereenvoudiging
van de huurtoeslag (36 311) meegenomen worden.
Voor het antwoord wordt verwezen naar het hiervoor gegeven antwoord met rekenvoorbeelden
op de vergelijkbare vraag van de leden de NSC-fractie.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering of huurders met dit wetsvoorstel en
de andere (inkomens)regeling wel het einde van de maand gaan halen en dit met rekenvoorbeelden
te illustreren.
Het antwoord op deze vraag is lastig te geven. Of huurders voldoende inkomen hebben
om rond te komen is namelijk afhankelijk van veel factoren. Denk daarbij aan het inkomen
van de huurder, het type huurwoning dat iemand heeft (sociale huurwoning of vrije
sectorwoning) en – daarmee samenhangend – de hoogte van de huur en eventueel het recht
op huurtoeslag, eventueel recht op andere toeslagen, de huishoudsamenstelling (zoals
de aanwezigheid van een partner en/of kinderen), en welke uitgaven in de specifieke
situatie minimaal noodzakelijk zijn.
De Commissie sociaal minimum heeft vorig jaar twee rapporten gepubliceerd waaruit
bleek dat het inkomen van veel huishoudens op het sociaal minimum tekortschiet. In
reactie daarop heeft het toenmalige kabinet het inkomen van huishoudens op het sociaal
minimum verhoogd, onder meer met verhogingen van de huurtoeslag en het kindgebonden
budget. Ook het huidige kabinet treft een aantal maatregelen die de koopkracht van
huishoudens verbetert, waaronder ook veel huurders. Een deel van deze maatregelen
is onderdeel van het voorliggende wetsvoorstel. Hoewel de meeste onderdelen van dit
wetsvoorstel de koopkracht van de meeste huurders verbetert, is echter niet op voorhand
met zekerheid te zeggen of alle huurders na dit wetsvoorstel voldoende inkomen hebben
om alle noodzakelijke uitgaven (waaronder ook uitgaven die niet zijn gerelateerd aan
de huur) te kunnen doen.
3.2 Gevolgen voor de overheid
De leden van de VVD-fractie vroegen de regering het document met daarin de eerste
weging door de Dienst Toeslagen aan de Kamer te zenden en vroegen wanneer de uitvoeringstoets
gereed is en met de Kamer gedeeld wordt.
De uitvoeringstoets zal voorafgaand aan het debat, voor week 43, met uw Kamer worden
gedeeld.
De leden van de VVD-fractie vroegen de regering in reactie op de weging door de Dienst
Toeslagen nader toe te lichten tot welke onbedoelde effecten en complexiteit de voorgestelde
aanpassing van de parameters zou kunnen zorgen en welke maatregelen worden genomen
om deze tegen te gaan.
Ieder jaar worden parameters aangepast. Dat levert geen problemen op. De complexiteit
zit in dit geval in het tegelijk aanpassen van de hoeveelheid parameters. De wijze
waarop de parameters op elkaar inwerken is complex en niet eenvoudig te reconstrueren.
Hoe meer parameters worden aangepast, hoe hoger de foutmarge. Om dergelijke fouten
te voorkomen, is het van groot belang dat de Dienst Toeslagen tijdig deze wijzigingen
kan doorvoeren. Daarmee kunnen tijdig simulaties worden gedraaid waaruit deze onbedoelde
effecten kunnen worden geconstateerd en zodoende worden aangepakt.
De leden van de VVD-fractie vroegen welke mogelijkheden de regering heeft om bij te
sturen in het geval obstakels naar voren komen uit de uitvoeringstoets van de Dienst
Toeslagen.
Op dit moment is er geen aanleiding om het voorstel aan te passen. Indien er alsnog
onvoorziene obstakels optreden, zal afhankelijk van het obstakel moet worden beoordeeld
in welke mate en vorm eventuele bijsturing nodig zou zijn. Gedacht kan worden aan
bijvoorbeeld aanpassing van een specifieke parameter of latere inwerkingtreding.
3.2.1 Financiële consequenties voor het Rijk
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of er interactie-effecten zijn tussen
dit wetsvoorstel en het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311) waardoor de totale budgettaire gevolgen anders zijn dan de twee budgettaire reeksen
bij elkaar opgeteld.
Er zijn interactie-effecten tussen beide wetsvoorstellen (bijvoorbeeld huurders die
recht krijgen als gevolg van het afschaffen van de maximum huurgrens en de verlaging
van de eigen bijdrage als gevolg met per saldo € 7,58). Verwacht wordt dat beide voorstellen
binnen de gereserveerde budgettaire middelen uitgevoerd kunnen worden.
De leden van de NSC-fractie vroegen wat ervoor nodig is om de subsidiabele servicekosten
daar waar het energiekosten betreft intact te laten totdat er een andere structurele
voorziening is en welke kosten hiermee gemoeid zijn en hoe kan hiervoor dekking gevonden
worden binnen het instrument van de huurtoeslag.
Er zijn ongeveer 783.000 huurtoeslagontvangers die hun servicekosten voor energiekosten
voor de gemeenschappelijke ruimtes (elektriciteit lift, verlichting trappenhuis, etc.)
hebben opgegeven en daar tot € 12 euro voor bij hun rekenhuur mogen optellen. Energiekosten
voor de eigen woning kunnen niet meegenomen worden bij de rekenhuur van de huurtoeslag.
Het in stand houden van deze post zou € 35 miljoen kosten. Dekking hiervoor is alleen
binnen de huurtoeslag te vinden door de eigen bijdrage te verhogen, met € 1,75.
Het uitzonderingen van deze post servicekosten betekent dat de beoogde vereenvoudiging
voor zowel de huurtoeslagontvangers als de uitvoering niet wordt behaald. Het verschil
tussen de kale huurprijs en de rekenhuur zal hierdoor blijven bestaan, in plaats van
dat de (beter herkenbare) kale huurprijs gaat gelden. Huurtoeslagaanvragers zullen
de gegevens over deze post servicekosten nog steeds moeten aanleveren en kunnen hier
nog steeds fouten in maken. Toeslagen zal deze gegevens ook nog moeten verwerken en
controleren.
De leden van de NSC-fractie vroegen wat het effect van de investeringsruimte voor
verhuurders als gevolg van het woningwaarderingsstelsel (WWS) en het woningwaarderingsstelsel
voor onzelfstandige eenheden (WWSO) is op de huurtoeslaguitgaven voor de schatkist.
Er is geen wisselwerking tussen de investeringsruimte voor verhuurders en de huurtoeslaguitgaven.
De leden van de NSC-fractie vroegen waarom het in het Hoofdlijnenakkoord opgenomen
budget voor de huurtoeslag in het eerste jaar niet volledig benut wordt en of een
verdere verlaging van de eigen bijdrage aan de orde kan zijn als deze middelen wel
aangewend worden.
In het HLA is een koopkrachtenvelop voor lastenverlichting van € 2 miljard en € 2,5 miljard
opgenomen in 2025 en 2026, en nog meer in latere jaren. Tijdens de augustusbesluitvorming
is ervoor gekozen deze enveloppen gefaseerd in te zetten, dus ook voor de huurtoeslag.
Dit zorgt er ten eerste voor dat de koopkrachtontwikkeling beter wordt verspreid over
de gehele kabinetsperiode.
De leden van de NSC-fractie vroegen waarom het restant van de 500 miljoen, in het
Hoofdlijnenakkoord begroot voor de huurtoeslag, niet ingezet zou kunnen worden als
dekking voor de servicekosten en/of de eigen bijdragen van 4 euro.
In het hoofdlijnenakkoord heeft het kabinet een koopkrachtenvelop voor lastenverlichting
van € 2 miljard en € 2,5 miljard opgenomen in 2025 en 2026, en nog meer in latere
jaren. Tijdens de augustusbesluitvorming is ervoor gekozen deze enveloppen gefaseerd
in te zetten, waaronder de huurtoeslag. Dit zorgt er ten eerste voor dat de koopkrachtontwikkeling
beter wordt verspreid over de gehele kabinetsperiode.
De leden van de NSC-fractie vroegen de regering of dit wetsvoorstel in samenhang met
de Wet Betaalbare Huur zorgt voor lagere uitgaven in de huurtoeslag en hiervan een
jaarlijkse prognose te laten zien voor alle jaren tussen 2024 en 2029.
Tevens vroegen deze leden of het technisch mogelijk is om deze eventuele meevallers
binnen de huurtoeslag te houden, bijvoorbeeld om huurtoeslag voor studenten die onzelfstandig
wonen beter mogelijk te maken.
Doordat de Wet betaalbare huur het WWS dwingend maakt, zullen sommige huurders een
huurverlaging krijgen. Huurders die nu nog een huurprijs hebben boven de maximum huurgrens
kunnen een huurprijs krijgen die daaronder ligt. Hierdoor kan de huurder recht krijgen
op huurtoeslag. Hiervoor moeten zij dan wel ook een laag genoeg inkomen hebben en
voldoen aan de overige voorwaarden voor huurtoeslag (o.a. vermogensgrens, zelfstandige
woning, etc.). Dit leidt dan tot hogere huurtoeslaguitgaven.
Tegelijkertijd zullen er huurders zijn die nu al een huur lager hebben dan de maximum
huurgrens en huurtoeslag ontvangen, waarbij de huur verder wordt verlaagd. Zij zullen
dan (in de meeste gevallen) minder huurtoeslag ontvangen, wat leidt tot lagere huurtoeslaguitgaven.
Hierbij zal de huurtoeslagontvanger er nooit netto op achteruit gaan: omdat de huurtoeslag
slechts een deel van de huur vergoedde, zal een lagere huur altijd voordeliger zijn.
Per saldo is de verwachting dat er structureel circa € 13 miljoen hogere uitgaven
huurtoeslag zullen zijn, waarbij alleen in 2024 sprake was van een incidenteel halfjaarseffect
(€ 6,5 miljoen) omdat de Wet Betaalbare Huur op 1 juli in werking trad. Kanttekening
hierbij is de interactie met de inwerkingtreding van de voorgenomen vereenvoudiging
van de huurtoeslag (36 311). Hierin wordt onder andere voorgesteld dat de maximum huurgrens komt te vervallen
als voorwaarde voor huurtoeslag. Ook huurders met een huur hoger dan de maximum huurgrens,
maar met een laag inkomen, kunnen dan huurtoeslag ontvangen voor het huurdeel tot
die maximum huurgrens. Deze maatregel leidt dus ook tot instroom in de huurtoeslag,
waar ook budgettair in was voorzien (voor indiening van de Wet Betaalbare Huur bij
uw Kamer).
Omdat hierbij was voorzien dat deze huurders zouden instromen met een rekenhuur ter
hoogte van de maximum huurgrens (het huurdeel daarboven wordt voor 0% vergoed), leidt
de samenloop met het dwingend WWS juist tot een besparing op de geraamde kosten: een
deel van de huurders gaan dan voor een lagere huurprijs huurtoeslag ontvangen. Ten
opzichte van de oorspronkelijk geraamde kosten voor deze maatregel uit de wet Vereenvoudiging
van de huurtoeslag, zou de interactie met de Wet betaalbare huur leiden tot een besparing
van € 25 miljoen. Deze verwachte besparing is al ingezet ter compensatie van de uitvoeringskosten
bij provincies, gemeenten en de huurcommissie als gevolg van het wetsvoorstel Wet
betaalbare uur en de voorgenomen Wet versterking regie volkshuisvesting.
Naar schatting zullen de kosten om huurders in onzelfstandige woningen recht op huurtoeslag
te geven tussen de € 925 mln. en € 1,3 mld. per jaar stijgen. Dit is exclusief de
kosten die gepaard gaan met het registreren van onzelfstandige woonruimtes en andere
uitvoeringskosten.
De leden van de NSC-fractie vroegen wat de kosten zouden zijn voor het achterwege
laten van de verhoging van de eigen bijdrage van 4 euro.
Het achterwege laten van de verhoging van de eigen bijdrage met € 4 kost circa € 74 miljoen.
De leden van de CDA-fractie vroegen of de regering het met hun eens is dat hervormingen
die moeten leiden tot een eenvoudiger stelsel, vaak gepaard gaan met grote transitiebudgetten
om de inkomenseffecten van deze wijzigingen te mitigeren.
Deze leden vroegen daarom waarom de regering vooralsnog geen envelop met transitiebudget
heeft opgenomen op de begroting voor eventuele maatregelen die zij al in deze kabinetsperiode
wil nemen voor het hervormen van het belasting- en toeslagenstelsel.
In het HLA is structureel € 500 miljoen vrijgemaakt voor aanpassingen in de huurtoeslag,
tevens is er door het vorige kabinet structureel € 151 miljoen per jaar vrijgemaakt.
Deze middelen zijn bestemd voor onder andere het vereenvoudigen van de systematiek
van de huurtoeslag. Een verdergaande hervorming van het belasting- en toeslagenstelsel
zal tijd in beslag nemen gezien de majeure operatie.
De budgettaire consequenties van deze hervorming is afhankelijk van de gewenste vormgeving.
Varianten zijn schaalbaar in budgettaire effecten, onder andere afhankelijk van de
vraag welke (verdeling van) inkomenseffecten geaccepteerd worden. Op dit moment is
daarom niet te duiden wat de budgettaire consequenties zullen zijn en wanneer die
neerslaan. Daarom is daar nu in de begroting nog geen rekening mee gehouden.
3.2.2 Gevolgen voor de uitvoerder
De leden van de GroenLinks-PvdA-fractie vroegen of het voor de uitvoerder mogelijk
is om dit wetsvoorstel en het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311) tegelijk volgens de voorgestelde planning uit te voeren.
Er zijn interactie-effecten zoals de eigen bijdrage die we enerzijds verhogen en anderzijds
verlagen. Beide wetsvoorstellen zijn gelijktijdig implementeerbaar mits tijdig de
parameterwijzigingen worden bekend gemaakt.
De voorbereidingen voor het wetsvoorstel vereenvoudiging van de huurtoeslag zijn voor
een groot deel reeds voldaan. Voor de resterende voorbereidingen is er voldoende tijd
om deze voor 1 januari 2026 gereed te hebben. Wat betreft het wetsvoorstel verlaging
eigen bijdrage huurtoeslag, de Wet op de huurtoeslag en enkele andere wetten ter verbetering
van de koopkracht en vereenvoudiging van de regeling, de meeste aanpassingen betreffen
parameterwijzigingen. Zoals in de weging op de hand is genoemd, is het van belang
dat de Dienst Toeslagen voor 15 oktober 2024 de juiste parameters van de opdrachtgever
heeft doorgekregen om de wijzigingen per 1 januari 2025 uit te kunnen voeren. In de
regel is dit een reguliere jaaraanpassing, bijvoorbeeld voor indexering. Ook de overige
maatregelen zijn volgens de voorgestelde planning in te voeren.
De leden van de NSC-fractie vroegen waarom dit wetsvoorstel onderdeel is van het Belastingplan
2025 en niet separaat behandeld wordt.
Het kabinet heeft bewust gekozen om de maatregelen bij het Belastingplan integraal
in te dienen, ook al is er sprake van een gefaseerde inwerkingtreding. Hiermee kan
namelijk tijdig duidelijkheid en zekerheid worden geboden aan zowel burgers als uitvoering
over het gehele pakket aan wijzigingen. Zij weten hiermee waar ze de komende jaren
aan toe zijn en wat het beoogde eindbeeld is. Dit acht het kabinet des te belangrijker
omdat de afgelopen jaren al veel is gesproken over vereenvoudiging van toeslagen,
dan wel inkomensondersteuning in den brede. Daarnaast is voor de beoogde invoering
van de lineaire afbouw per 1 januari 2026 uiterlijk eind dit jaar definitieve besluitvorming
nodig om de implementatie gedegen uit te kunnen voeren. Hier wordt dieper op ingegaan
in de uitvoeringstoets die uw Kamer voor week 43 zal ontvangen.
De leden van de NSC-fractie vroegen of er een grondige analyse en doorrekening is
van de effecten van de voorgestelde maatregelen onderling en in relatie tot andere
(inkomens)voorzieningen en die met de Kamer te delen voor vaststelling van het Belastingplan
2025 en anders deze onderdelen los te koppelen van het Belastingplan 2025.
De leden van de fractie van NSC vragen de regering of een grondige analyse of doorrekening
beschikbaar is van de effecten van de voorgestelde maatregelen onderling en in relatie
tot andere (inkomens)voorzieningen en die met de Kamer te delen voor vaststelling
van het Belastingplan 2025 en anders deze onderdelen los te koppelen van het Belastingplan
2025.
Het gehele pakket aan maatregelen met betrekking tot de huurtoeslag in het Belastingplan
2025 heeft een positief mediaan inkomenseffect op de huishoudinkomens (kolom 1 in
onderstaande tabel) Niet alleen wordt de eigen bijdrage in totaal per 2026 verlaagd,
maar wordt de huurtoeslag ook vereenvoudigd.
Het totale pakket aan huurtoeslagmaatregelen bestaat uit de volgende maatregelen:
Wetsvoorstel wijziging van de Wet op de huurtoeslag ter verbetering van de koopkracht
en vereenvoudiging van de regeling (36 608).
• Per 2026 wordt de eigen bijdrage op maandbasis met 11,58 euro verlaagd. Dit verhoogt
de huurtoeslag voor alle huishoudens met huurtoeslag. Dit heeft een mediaan inkomenseffect
voor alle huishoudens met een effect van 0,5% in 2026 (kolom 2 in onderstaande tabel).
• Per 2025 wordt het aantal huishoudtypen in de huurtoeslag vermindert van 4 naar 2.
De huishoudens onder de AOW-leeftijd krijgen dezelfde inkomensgrenzen als AOW-huishoudens.
Dit heeft een positief mediaan inkomenseffect voor huishoudens onder de AOW-leeftijd
met een inkomen hoger dan de minimuminkomensgrens (kolom 3 in onderstaande tabel).
• De vergoedingspercentages in de huurtoeslag worden geharmoniseerd. Elk huishouden
krijgt per 2025 over een deel van de huur 40% vergoed, waar nu meerpersoonshuishoudens
onder de AOW-leeftijd over dat deel van de huur 0% vergoed krijgen. Dit heeft een
positief mediaan inkomenseffect voor deze huishoudens van 0,8% (kolom 4 in onderstaande
tabel).
• Per 2025 wordt geanticipeerd op de afbouw met de lineaire lijn. Dit heeft een positief
mediaan inkomenseffect voor alle huishoudens met een effect van 0,6% (kolom 5 in onderstaande
tabel).
• Per 2026 wordt de huurtoeslag met een lineaire lijn afgebouwd. Dit heeft een positief
mediaan inkomenseffect voor alle huishoudens met een effect van 0,2% (kolom 6 in onderstaande
tabel).
Wetsvoorstel Vereenvoudiging van de huurtoeslag (36 311)
• Per 2026 vervalt de maximale huurgrens als criterium om huurtoeslag te ontvangen.
Huishoudens met hoge huren kunnen hierdoor in aanmerking komen voor huurtoeslag, mits
aan andere criteria voldaan wordt. Het mediane inkomenseffect bedraagt 3% voor huishoudens
met een effect (kolom 7 in onderstaande tabel).
• Per 2026 wordt de leeftijdsgrens binnen de huurtoeslag van 23 jaar naar 21 jaar verlaagd.
Dit heeft een positief mediaan inkomenseffect voor alle huishoudens met een effect
van 5,3% (kolom 8 in onderstaande tabel).
• Per 2026 worden de subsidiabele servicekosten afgeschaft. Dit heeft een negatief mediaan
inkomenseffect van 0,5% (kolom 9 in onderstaande tabel).
• Per 2026 wordt de eigen bijdrage met 4 euro op maandbasis verhoogd. Dit verlaagt de
huurtoeslag voor huishoudens. Dit heeft een negatief mediaan effect van 0,2% (kolom
10 van onderstaande tabel). Merk op dat deze verhoging van de eigen bijdrage de facto
gesaldeerd wordt met de verlaging van de eigen bijdrage van 11,58 euro (zie eerste
maatregel hierboven).
Het is goed hierbij te benadrukken dat de groep huishoudens met een effect varieert
over de vereenvoudigingsmaatregelen. Sommige huishoudens kunnen te maken hebben met
een hoge huur, andere huishoudens met een hoge inkomensgerelateerde afbouw en weer
andere huishoudens met de leeftijdsgrens. Als gevolg zijn de mediane inkomenseffecten
per kolom moeilijk vergelijkbaar en ook door interactie-effecten zijn de effecten
niet op te tellen.
De samenhang met andere (inkomens)voorzieningen zijn opgenomen in de koopkrachtcijfers.
In het Centraal Economisch Plan 2024 (februari 2024) raamde het Centraal Planbureau
(CPB) een mediane koopkrachtontwikkeling van alle huishoudens van 0,0% en van het
laagste inkomenskwintiel van -0,2%. In de Macro-Economische Verkenning 2025 (Prinsjesdag
2024) raamde het CPB deze koopkrachtontwikkelingen respectievelijk 0,7% en 0,5%. Het
verschil tussen beide ramingen voor 2025 hangt naast bijvoorbeeld het geraamd macro-economische
beeld samen met de verandering in de (inkomens)voorzieningen van het kabinet gepresenteerd
op Prinsjesdag.
Tabel mediane inkomenseffecten van de wijzigingen in de huurtoeslag voor huishoudens
met een effect in 2026
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
(7)
(8)
(9)
(10)
Inkomensgroep
1e (<=112% WML)
0,4%
0,5%
0,1%
0,8%
0,4%
0,0%
17,7%
5,4%
– 0,6%
– 0,2%
2e (112–177% WML)
1,2%
0,4%
0,8%
0,8%
0,7%
0,7%
1,7%
0,4%
– 0,3%
– 0,1%
3e (177–271% WML)
1,1%
0,3%
0,9%
0,8%
0,6%
0,8%
0,7%
0,0%
– 0,2%
– 0,1%
4e (271–401% WML)
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
5e (>401% WML)
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
0,0%
Inkomensbron
Werkenden
0,9%
0,4%
0,7%
0,9%
0,6%
0,4%
4,1%
5,4%
– 0,4%
– 0,2%
Uitkeringsgerechtigden
0,5%
0,6%
0,1%
0,6%
0,5%
0,1%
11,5%
0,0%
– 0,7%
– 0,2%
Gepensioneerden
0,4%
0,5%
0,0%
0,0%
0,5%
0,1%
0,0%
0,0%
– 0,5%
– 0,2%
Huishoudtype
Tweeverdieners
0,7%
0,4%
0,9%
0,8%
0,5%
0,4%
0,3%
0,0%
– 0,4%
– 0,1%
Alleenstaanden
0,5%
0,5%
0,6%
0,8%
0,6%
0,1%
5,2%
4,9%
– 0,5%
– 0,2%
Alleenverdieners
0,9%
0,4%
1,0%
0,8%
0,4%
0,2%
0,2%
0,0%
– 0,4%
– 0,1%
Kinderen
Huishoudens met kinderen
0,8%
0,3%
0,2%
0,7%
0,4%
0,3%
2,0%
0,0%
– 0,3%
– 0,1%
Huishoudens zonder kinderen
0,6%
0,5%
0,7%
1,1%
0,7%
0,3%
5,2%
5,3%
– 0,6%
– 0,2%
Alle huishoudens
0,6%
0,5%
0,7%
0,8%
0,6%
0,2%
3,0%
5,3%
– 0,5%
– 0,2%
De leden van de CDA-fractie vroegen waarom de uitvoeringstoets van de Dienst Toeslagen
niet is afgerond voor het wetsvoorstel werd ingediend en wanneer deze uitvoeringstoets
wel beschikbaar komt.
Een volledige uitvoeringstoets vergt tot 8 weken. Tijdens de augustusbesluitvorming
is het voorstel inhoudelijk aangepast. Hierdoor behoorde een volledige uitvoeringstoets
niet meer tot de mogelijkheden. Om die reden is voor de augustusbesluitvorming gekozen
voor een weging op de hand. De uitvoeringstoets wordt met de Kamer gedeeld voorafgaand
aan de wetsbehandeling (week 43).
De leden van de CDA-fractie vroegen of de uitvoeringslasten niet zouden moeten dalen
als gevolg van de vereenvoudiging.
De uitvoeringsgevolgen worden per wetsvoorstel in kaart gebracht. Het onderhavige
voorstel is geen wezenlijke vereenvoudiging voor de uitvoering, wel voor de burger.
Door de groei van de doelgroep stijgen de uitvoeringslasten relatief beperkt.
De leden van de SGP-fractie vroegen wanneer de uitvoeringstoets gereed is en met de
Kamer wordt gedeeld.
De uitvoeringstoets wordt voor week 43 met uw Kamer gedeeld.
De Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, M.C.G. Keijzer
Ondertekenaars
-
, -
Eerste ondertekenaar
M.C.G. Keijzer, minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening