Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van de leden Karabulut en Jasper van Dijk over eerdere antwoorden over burgerdoden in Uruzgan

Antwoord van Minister Bijleveld-Schouten (Defensie), mede namens Minister van Buitenlandse
Zaken (ontvangen 5 juli 2021).

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van een aantal recente berichten en een documentaire over de
inzet van geweld in Chora, Afghanistan, in juni 2007? 1

Antwoord 1

Ja.

Voordat ik inhoudelijk in ga op deze vragen, hecht ik er belang aan te melden dat
de Nederlandse militairen van Task Force Uruzgan (TFU) onder grote dreiging, met vastberadenheid,
moed en soms met angst voor het eigen leven en met beleid hebben gehandeld om de Taliban
te stoppen, hen uit het gebied te verdrijven en een executie onder de lokale bevolking
te voorkomen. De commandant van de TFU maakte onder grote (tijds)druk de moeilijke
keuze om te blijven en Chora te verdedigen. Ik heb respect voor de Nederlandse militairen
die hebben gevochten in Chora en sta achter hun wijze van optreden. Aan Nederlandse
zijde vielen hier een dodelijk slachtoffer en meerdere gewonden. Alle betrokkenen,
dus ook het Ministerie van Defensie, betreuren het ten zeerste dat er tijdens de verdediging
van Chora ook burgerslachtoffers zijn gevallen. Een overzicht van de gebeurtenissen
bij Chora is op 24 september 2007 met uw Kamer gedeeld (Kamerstuk 27 925, nr. 272).

Zoals bekend is de inzet van de Krijgsmacht in Chora in 2007 thans onderwerp van een
rechtszaak. Om de rechtsgang niet te verstoren, kunnen zo lang deze kwestie onder
de rechter is geen uitspraken worden gedaan over enkele details van de inzet in kwestie.

Vraag 2

Kunt u bevestigen dat er beperkte waarneming was om granaten van de pantserhouwitser
op de beoogde doelen te krijgen? Kunt u in detail uitleggen welke waarneming er wel
en welke er niet was?

Antwoord 2

De pantserhouwitser heeft in de nacht van 16 op 17 juni gedurende een periode van
ongeveer twee uur eerder vastgestelde doelen onder vuur genomen. De beschietingen
waren bedoeld om te verhinderen dat de Taliban naar het districtscentrum zou oprukken
en zijn uitgevoerd zonder dat de doelen onder directe waarneming lagen. Er is geschoten
op bekende posities van de Taliban, mogelijke vuuropstellingen en vermoedelijke aanvoerlijnen
van de Taliban. Dit gebied was door de Task Force Uruzgan (TFU) als militair doel
aangemerkt en mocht ook op basis van de regels van het humanitair oorlogsrecht als
militair doel worden aangemerkt en zonder directe waarneming worden bevuurd. Buiten
de genoemde twee uur is met waarneming vuur uitgebracht.

Vraag 3

Klopt het dat in de Rules of Engagement is bepaald dat de troepen alleen geweld mogen
gebruiken tegen mensen die ze duidelijk als vijand hebben geïdentificeerd? Kunt u
de letterlijke passage op dit punt met de Kamer delen?

Antwoord 3

De Rules of Engagement van de NAVO bevatten bevoegdheden voor geweldgebruik en regels met betrekking tot
de minimumeisen voor doelidentificatie. Deze omvatten onder andere de bevoegdheid
om geweld te gebruiken tegen personen die een vijandige daad verrichten, of ten aanzien
van wie de intentie om een dergelijke daad te verrichtten was vastgesteld. Daarnaast
bevatten de Rules of Engagement net als alle dergelijke instructies de uitzondering dat het gebruik van geweld ter
zelfverdediging altijd is toegestaan. Onder zelfverdediging wordt verstaan: het gebruik
van noodzakelijk geweld om een aanval of een onmiddellijk dreigende aanval af te slaan.
Over de Rules of Engagement die de meest vergaande bevoegdheden voor geweldgebruik bevatten, kon commandant TFU
niet zelf beschikken; deze waren belegd bij commandant Regional Command South. De Rules of Engagement van de ISAF-missie (International Security Assistance Force) zijn een NAVO-document en zijn niet gederubriceerd. Op basis van internationale
afspraken kan Nederland dit document niet openbaar maken.

Vraag 4

Klopt het dat ISAF-regels voorschreven dat de pantserhouwitser enkel ingezet kon worden
als nagegaan kon worden of de granaten op de beoogde doelen in zouden slaan en als
er geen burgers aanwezig waren? Werd hieraan voldaan?

Antwoord 4

De ISAF Joint Fires Directive bevatte de verplichting dat bij inzet van indirect vuur, waaronder inzet van de pantserhouwitser,
sprake moest zijn van voorwaartse waarneming op het doel. Deze Directive bevatte echter de uitzondering dat de daarin opgenomen regels niet van toepassing
waren op geweldgebruik bij zelfverdediging.

Vraag 5

Hadden Nederlandse militairen steeds «positieve identificatie» voordat een doel werd
gebombardeerd?

Antwoord 5

Met uitzondering van de ongeveer twee uren in de nacht van 16 op 17 juni dat de pantserhouwitser
zonder directe waarneming heeft gevuurd, is er steeds sprake geweest van positieve
identificatie zoals beschreven in de Rules of Engagement.

Vraag 6

Voldeed de beschieting van Chora aan hetgeen in de Rules of Engagement was vastgelegd?
Kunt u uw antwoord toelichten?

Antwoord 6

Het gebruik van de pantserhouwitser was onderdeel van zelfverdediging. Zie ook het
antwoord op vraag 3.

Vraag 7

Is inderdaad gesteld dat Nederlandse militairen met betrekking tot de Rules of Engagement
de grenzen van het toelaatbare zouden opzoeken? Zo ja, waarom is dat zo geformuleerd?

Antwoord 7

Commandant TFU besloot, binnen zijn bevoegdheden, na intern beraad dat Chora behouden
moest blijven. Na overleg met zijn juridisch adviseur (legal advisor – LEGAD) was C-TFU overtuigd dat sprake was van een imminent threat waarop hij op grond van zelfverdediging over kon gaan tot inzet van all necessary means, zoals aangegeven in het mandaat.

Vraag 8

Klopt het dat er in termen van «use it or lose it» is gediscussieerd en uiteindelijk
besloten om de pantserhouwitser mee te nemen naar Afghanistan? Zo nee, hoe is deze
discussie dan verlopen?

Antwoord 8

Gegarandeerde escalatiedominantie2 is een belangrijk uitgangspunt voor iedere militaire missie. De pantserhouwitser
is een van de middelen die bij kan dragen aan deze escalatiedominantie. Voor de TFU
werd met de pantserhouwitser de meest moderne vorm van grondgebonden vuursteun beschikbaar
gesteld. Omdat ondersteuning vanuit de lucht niet altijd kon worden gegarandeerd als
gevolg van weersomstandigheden en beschikbaarheid, was het van groot belang dat militairen
waar nodig de steun konden inroepen van een middel dat daar minder van afhankelijk
is. Daarom is besloten de pantserhouwitser mee te nemen naar Afghanistan.

Vraag 9

Klopt het dat met bombardementen vierkant voor vierkant is «afgestempeld» zoals een
veteraan meldt? Welke methode van bombarderen werd hier toegepast?

Antwoord 9

Zie vraag 2. Van «afstempelen» is geen sprake geweest. Alle doelen zijn afzonderlijk
en onder waarneming bevuurd, met uitzondering van de ongeveer twee uren in de nacht
van 16 op 17 juni dat de pantserhouwitser zonder directe waarneming heeft gevuurd,
waarbij bekende posities, mogelijke vuuropstellingen en vermoedelijke aanvoerlijnen
van de Taliban onder vuur zijn genomen.

Vraag 10

Klopt het dat Australië, dat met Nederland samenwerkte in Afghanistan, striktere instructies
hanteerden omtrent de inzet van geweld en de bescherming van burgers?

Antwoord 10

Op de militairen die werden ingezet in het kader van de ISAF-operatie waren zowel
de instructies van de NAVO van toepassing als eventuele aanvullende nationale (meer
beperkende) instructies. Het kabinet doet geen uitspraken over de nationale instructies
van andere overheden aan het eigen militair personeel. Het is aan de partnerlanden
zelf om hier uitspraken over te doen.

Vraag 11

Klopt het dat er discussie is geweest onder Nederlandse militairen in Afghanistan
over de vraag wat Chora «ons waard is», ofwel hoeveel burgerslachtoffers er geaccepteerd
konden worden? Kunt u inzage geven in de inhoud van deze discussie?

Antwoord 11

Vroeg in de avond van 16 juni 2007 werd de Afghan National Police (ANP) door de Taliban gedwongen de politieposten ten westen van het districtscentrum
op te geven. Onder begeleiding van ISAF werd de ANP in veiligheid gebracht. Een gebied
van vier vierkante kilometer en de enige bruikbare verbindingsweg naar Tarin Kowt
bleven onder controle van TFU. De Taliban waren tot minder dan twee kilometer genaderd
van het districtscentrum en zouden in de loop van de nacht via de gedekte «Green Zone»
en onder dekking van de duisternis, ongezien tot dichtbij de White Compound kunnen
naderen. De Green Zone is een onoverzichtelijke, dichtbegroeide terreinstrook waarin
zich ook de meeste quala’s bevinden. Uit eerdere inlichtingenanalyses en actueel radioverkeer
van de Taliban viel op te maken dat de White Compound het aanvalsdoel was. Verder
was bekend door informatie van lokale militieleiders, vluchtelingen en eigen waarneming
dat zich verder naar het oosten meer Taliban bevonden. In deze situatie heeft de commandant
van de TFU-eenheid in Chora aan de commandant van de battle group gevraagd wat Chora
ons waard zou zijn. Hij doelde hierbij op mogelijke Nederlandse slachtoffers en niet
op burgerslachtoffers.

De commandant van de TFU moest in korte tijd een besluit nemen dat het beste de missie
van TFU zou dienen: was dat het vertrek uit Chora of de verdediging ervan? Een aantal
factoren werd door commandant TFU, in samenspraak met zijn staf, het PRT en de battle
group in overweging genomen. Een keuze voor terugtrekking uit Chora zou een reëel
risico van meer moorden onder de lokale bevolking door de Taliban met zich mee hebben
gebracht. Bovendien zou de opgave van Chora de geloofwaardigheid van de ISAF-missie
en de Afghaanse overheid in Uruzgan op het spel zetten. Daarnaast zou de verovering
van Chora de Taliban aanzienlijk meer bewegingsvrijheid geven in de provincie, omdat
Chora op een kruispunt van wegen ligt.

Vraag 12

Kunt u toelichten waar de waarschuwing voor burgerdoden van de juridisch adviseur
van de Nederlandse troepen in Afghanistan precies uit bestond?

Antwoord 12

De appreciatie van de juridisch adviseur van de gebeurtenissen in en rond Chora is
als bijlage3 bij deze beantwoording gevoegd.

Vraag 13

Kunt u uitleggen hoe (on)nauwkeurig de toen gebruikte pantserhouwitser was, die granaten
afschoot die ongeveer dertig kilometer verder tot ontploffing kwamen? Wat was toen
de radius / de gemiddelde afwijking ten opzichte van het beoogde inslagpunt? Klopt
het dat dit soms wel zo’n honderd meter afweek?

Antwoord 13

Ieder (artillerie)wapen heeft een foutmarge. De foutmarge wordt uitgedrukt in waarschijnlijke
foutlengte (WFL) en waarschijnlijke foutbreedte (WFB). De foutmarge neemt af naarmate
het doel dichterbij is en neemt toe wanneer het doel verder weg is. Bij de toen gebruikte
munitie is op een maximale afstand van 31 km geschoten, de WFL was daarbij 90 meter
en de WFB 16 meter. Deze (on)nauwkeurigheden zijn gangbaar bij niet-eindgeleide/niet-precisie
artilleriemunitie. Bij inzet – dus ook in Chora in 2007 – wordt rekening gehouden
met die foutmarge en de eventuele nevenschade die dit kan veroorzaken.

Vraag 14

Klopt het dat burgers van het door Nederland gebombardeerde gebied op een gegeven
moment enkel vijf kwartier hadden om na een waarschuwing een veilig heenkomen te zoeken?
Waarom is niet voor een langere periode gekozen?

Antwoord 14

De dagen voorafgaand aan de gevechten op 16 juni waren er rapporten dat de lokale
bevolking reeds hun huizen verliet, winkels werden gesloten en dat kinderen niet meer
naar school gingen. Voorafgaand aan de inzet van vuursteun werd de bevolking via hun
stamhoofden gewaarschuwd om het gebied te verlaten. In de avond van 16 juni had het
PRT telefonisch contact met de autoriteiten en leiders, die meldden dat alle vrouwen
en kinderen het gebied hadden verlaten en dat de achtergebleven mannen waren geadviseerd
ook het gebied te verlaten. Er is door TFU geen vuursteun ingezet voordat van de stamleider
het bericht ontvangen was dat de bevolking het gebied verlaten had. Zoals bij vraag
12 gemeld was er sprake van een imminent threat, zodat haast geboden was.

Vraag 15

Klopt het dat de aanval op Chora werd ingezet toen Nederlanders nog bezig waren om
via de lokale machthebbers de burgers te alarmeren, waardoor velen de waarschuwing
niet (op tijd) ontvingen?

Antwoord 15

In verschillende rapportages van de twee weken voorafgaand aan de aanval van de Taliban
werd gemeld dat de lokale bevolking het gebied verliet. Ook als gevolg van de meest
recente gevechten op 16 juni, verlieten veel burgers het gebied. Ondanks dat werden,
voordat het plan ter verdediging van Chora werd uitgevoerd, acties ondernomen om via
Afghaanse contacten de eventueel nog achtergebleven burgerbevolking te waarschuwen
om zo spoedig mogelijk het gebied ten westen van het districtscentrum te verlaten.
Deze contacten waren de gouverneur, de politiechef, de districtschef, ANP en de stamleider
van het oord Qual-Eh-Ye-Ragh. Op 16 juni rond 21.00 uur berichtte de stamleider dat
de burgers het gebied hadden verlaten. Gezien de grote concentratie en dreiging van
Taliban, was het niet meer mogelijk voor TFU om zelf het gebied in te gaan om eventuele
burgers daar te waarschuwen.

Vraag 16

Hoeveel Afghanen zijn Chora ontvlucht voordat de aanval door Nederland werd geopend?

Antwoord 16

Dit aantal is niet bekend.

Vraag 17

Klopt het dat het geweld in Chora veelal eenzijdig was en dat het hoofdzakelijk van
Nederlandse kant kwam? Wat is allemaal gerapporteerd over geweld van vijandige strijders?

Antwoord 17

Nee, dat klopt niet. Vanaf maart en april 2007 kwamen zowel de Afghan National Security Forces (ANSF) als TFU steeds vaker en intensiever in gevecht met de Taliban, die Chora op
16 juni met geweld probeerden binnen te dringen. In de vroege ochtend van 16 juni
2007 werden de ANP-posten aan de oost- en westrand van de Chora-vallei gelijktijdig
en gecoördineerd aangevallen door de Taliban, die de aanwezige TFU-eenheden beschoten
met direct en indirect vuur. Later die dag zetten de Taliban de aanval voort en maakten
daarbij gebruik van zwaar en goed gericht mortiervuur en Rocket Propelled Grenades. Daarbij werd door de Taliban ook op burgerdoelen geschoten. Zo werd door de Taliban
veel mortiervuur uitgebracht op het oord Qual-Eh-Ye-Ragh.

Het TFU-peloton dat ter ondersteuning van de ANP in het westen in actie kwam, werd
onder zwaar vuur teruggedrongen in de richting van het districtscentrum van Chora.
Het peloton aan de zuidrand werd hevig aangevallen met mortiervuur. Vroeg in de avond
van 16 juni werd de ANP door de Taliban gedwongen de posten ten westen van het districtscentrum
op te geven. Onder begeleiding van ISAF werd de ANP teruggehaald. Op dat moment hadden
ook al verschillende berichten TFU bereikt over gewelddadigheden van de Taliban tegen
militieleden in Sarab, ten oosten van Chora.

Vraag 18

Klopt het dat Nederland op een zeker moment urenlang doorging met bombarderen, terwijl
er geen enkel schot werd gelost door vijandige strijders?

Antwoord 18

In de nacht van 16 op 17 juni was er geen sprake van direct intensief vuurcontact.
Er was sprake van een imminent threat in een situatie van zelfverdediging. Omdat de directe dreiging aanhield, besloot
C-TFU de posities van de Taliban te bestrijden met lucht- en vuursteun. De verleende
vuursteun die nacht was overigens merendeels bedoeld als storings- c.q. onderdrukkingsvuur
om de Taliban het gebruik of de verplaatsing door het terrein te ontzeggen. Er werd
dus in die gevallen niet gereageerd op direct of indirect vuur van de Taliban.

Vraag 19

Klopt het dat er geen «visuele bevestiging» is van de schatting dat 100 tot 150 vijandelijke
strijders bij de aanval om Chora zouden zijn omgekomen? Wat betekent dit? Waarop is
deze claim dan gebaseerd?

Antwoord 19

Uit inlichtingenrapportages is gebleken dat er 100 tot 150 vijandelijke strijders
zijn omgekomen.

Vraag 20

Hoeveel Afghanen zijn huis en haard in Chora ontvlucht na aanvang van het geweld van
Nederlandse zijde?

Antwoord 20

Dit is niet bekend.

Vraag 21

Kunt u aangeven wat het Provinciaal Reconstructie Team aan schade heeft gerapporteerd
toen het na de aanval op Chora het gebied in ging?

Antwoord 21

De bijbehorende documenten worden als bijlagen4 met deze beantwoording meegestuurd.

Vraag 22

Kunt u een gedetailleerd overzicht geven van de vergoedingen, die aan nabestaanden,
gewonden en mensen met schade door Nederlandse beschietingen zijn uitbetaald?

Antwoord 22

Zie het antwoord op vraag 21.

Vraag 23

Kunt u een gedetailleerd overzicht geven van de munitie-inzet per wapensysteem en
de gebombardeerde doelen door Nederland in Chora? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 23

In dit overzicht kan ik niet voorzien. Dit overzicht zou ongewenst inzicht bieden
in operationele tactieken. Daarnaast zou het overzicht informatie bevatten over de
inzet van ISAF-partnerlanden. Het is aan die landen zelf om hier uitspraken over te
doen.

Vraag 24

Welke extra maatregelen zijn kort na de aanval op Chora precies genomen om burgerslachtoffers
voortaan beter te voorkomen?

Antwoord 24

Zoals gemeld in de Kamerbrief van 24 september 2007 (Kamerstuk 27 925, nr. 272) heeft de secretaris-generaal van de NAVO op 30 juli 2007 aanvullende maatregelen
aangekondigd om het risico op burgerslachtoffers verder te verkleinen. Deze voorzagen
in het gebruik van lichtere vliegtuigbommen door de ISAF-partners, om de kans op nevenschade
te verkleinen. Ook werden Afghaanse militairen aan de staf van het hoofdkwartier van
ISAF toegevoegd en procedures voor het melden van incidenten verbeterd.

Vraag 25

Kan uitgelegd worden wat het betekent dat kennelijk de «inlichtingenvergaring nog
niet op orde» was in juni 2007?

Antwoord 25

De Nederlandse inlichtingenpositie was op orde. De MIVD beschikte sinds februari 2007
over aanwijzingen dat de Taliban een aanval op het Chora-district voorbereidden; het
exacte moment was echter niet te voorspellen. Het was in juni 2007 duidelijk dat er
een grote aanval van de Taliban op handen was.

Vraag 26

Op basis van welke informatie werd geconcludeerd dat er in juni 2007 een acute dreiging
van een Talibanmacht van 800 tot 1.000 strijders uitging? Waren er ook schattingen
van (veel) lagere aantallen in omloop? Is vastgesteld dat er zoveel vijandige strijders
in het gebied waren? Zo ja, hoe?

Antwoord 26

Uit inlichtingenrapportages bleek dat er vanaf 6 juni 2007 een toename was van Taliban
in de buurt van de Chora-vallei. Op basis van de beschikbare informatie kunnen (ten
dele achteraf) schattingen worden gemaakt die uiteenlopen van 300 à 350 vijandelijke
strijders tot 800 à 1.000 strijders. Uw Kamer is hierover op 24 september 2007 geïnformeerd
(Kamerstuk 27 925, nr. 272, 2007). Binnen ISAF en door de MIVD werd de situatie beoordeeld als de opbouw voor
een mogelijke aanval op de Chora-vallei. Dit leidde tot aanvullende verkenningen van
TFU in oostelijke en westelijke richting vanuit Chora. Daarbij stuitten de eenheden
inderdaad op Taliban-strijders, waarbij hevige gevechtscontacten ontstonden. Zoals
eveneens in 2007 met uw Kamer gedeeld is het niet mogelijk om te bepalen hoeveel Taliban
aan de aanval hebben deelgenomen.

Vraag 27

Klopt het dat Australische militairen herhaaldelijk niet in staat bleken te bevestigen
dat er überhaupt vijandige strijders aanwezig waren op plaatsen waar Nederlandse militairen
hebben gevochten? Hoe is dit mogelijk?

Antwoord 27

Het kabinet kan geen uitspraken doen over militairen van partnerlanden. Het is aan
de partnerlanden zelf om hier uitspraken over te doen.

Vraag 28

Is het inderdaad uw standpunt dat in Chora woonhuizen moesten worden gebombardeerd
omdat de Taliban zich er schuilhielden en burgers als schild gebruikten? Hoe verhoudt
dit zich tot het oorlogsrecht?

Antwoord 28

In Chora zijn in enkele gevallen woonhuizen als doelwit geïdentificeerd omdat sprake
was van een vuurpositie van de Taliban of omdat sprake was van een locatie van waaruit
de aanval van de Taliban werd aangestuurd of gecoördineerd. Artikel 52, tweede lid,
van het Eerste Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève definieert een militair
doel als een object dat naar zijn aard, ligging, bestemming of gebruik, een daadwerkelijke
bijdrage tot de krijgsverrichtingen levert en waarvan de gehele of gedeeltelijke vernietiging,
verovering of onbruikbaarmaking onder de omstandigheden van dat moment een duidelijk
militair voordeel oplevert.

In voornoemde gevallen waren de woonhuizen door het beschreven gebruik door de Taliban
legitieme militaire doelen. Aanvullend is, wat betreft eventuele aanwezigheid van
burgers, het beginsel van proportionaliteit op basis van het humanitair oorlogsrecht
bepalend. Dat beginsel, onder andere opgenomen in de artikelen 51, vijfde lid onder
(b), en artikel 57, tweede lid onder (a)(iii), van het Eerste Aanvullende Protocol
bij de Verdragen van Genève, verplicht de strijdende partijen om af te zien van een
aanval als de verwachting is dat die aanval bijkomende schade zal toebrengen aan burgers
of aan burgerobjecten die buitensporig zou zijn in verhouding tot het verwachte tastbare
en rechtstreekse militaire voordeel van die aanval. Daarbij is van belang dat Nederland,
net als vele andere landen, bij ratificatie van dit Protocol heeft aangegeven deze
verplichting zo uit te leggen dat het militaire voordeel van de aanval als geheel
moet worden betrokken bij de beoordeling of het gebruik van geweld in individuele
onderdelen van die aanval proportioneel was. Dat betekent dat het gebruik van geweld
tegen individuele objecten in Chora moet worden beoordeeld tegen de achtergrond van
de verdediging van Chora als geheel en met de kennis van toen. Het gebruiken van burgers
als schild is in strijd met het humanitair oorlogsrecht.

Vraag 29

Kunt u alle (interne) rapporten en rapportages etc., die inmiddels zijn vrijgegeven
of door journalisten zijn ingezien aan de Kamer sturen, waaronder het After Action
rapport(en) en logboeken? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 29

Alle stukken die inmiddels zijn vrijgegeven en door journalisten zijn ingezien, worden
aan de Kamer aangeboden en met deze beantwoording meegestuurd.

Vraag 30, 31

Kan ook het onderzoek van het OM naar het geweld in Chora dat in 2008 werd afgerond
met de Kamer gedeeld worden? Zo nee, waarom niet?

Kunt u aangeven welke bronnen het OM heeft gebruikt voor het onderzoek, waarop de
conclusie is gebaseerd dat rechtmatig is opgetreden? Is onder meer contact opgenomen
met Britse, Australische en Amerikaanse collega’s in het gebied? Is hiervoor onderzoek
in Chora zelf gedaan? Zijn slachtoffers van de aanval op Chora gesproken?

Antwoord 30, 31

De geweldsaanwendingen in Chora zijn conform de geldende procedure «handelwijze geweldsaanwending militairen» (Stc. 2006, nr. 233, p. 11) door Commandant Task Force Uruzgan (COMTFU) in een After Action Report gerapporteerd
en door tussenkomst van de Koninklijke Marechaussee aan het OM overgedragen. Vanwege
de omvang van de gevechten en het feit dat er burgerslachtoffers waren gevallen heeft
de Commandant der Strijdkrachten (CDS) destijds tevens een onderzoek gelast naar de
gebeurtenissen. Het rapport dat ter zake is opgesteld, is – inclusief de daarbij behorende
supplementen van onder meer COMTFU, de commandant van de battle group en van de Chief
Joint Fires – ook aan het OM overgedragen. Het in opdracht van de CDS opgestelde onderzoekrapport
(inclusief de supplementen) is in dit kader door het OM aangemerkt als een «rapport-commandant» in de zin van voornoemde procedure handelwijze geweldsaanwending militairen. Daarnaast
heeft het Openbaar Ministerie tevens kennis genomen van het onderzoeksrapport van
de United Nations Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA) en de Afghan Independent
Human Rights Commission (AIHRC), het onderzoeksrapport van de commandant van ISAF
(COMISAF), alsook de schriftelijke correspondentie van de Secretaris-Generaal van
de NAVO en diens juridisch adviseur met betrekking tot het rapport van COMISAF. Op
basis van voornoemde stukken heeft het Openbaar Ministerie geen aanleiding gezien
tot het instellen van een nader onderzoek. Het OM heeft naar aanleiding van een Wob-verzoek
onlangs stukken geopenbaard die betrekking hebben op de geweldsaanwendingen in Chora.
In dit kader is onder meer een inventarisatielijst verstrekt waarop de documenten
staan vermeld waarover het OM ten aanzien van deze geweldsaanwendingen beschikking
heeft.

Vraag 32

Bent u bereid, opdat slachtoffers en nabestaanden antwoorden op vragen kunnen vinden,
logboeken van F-16’s, Apache-gevechtshelikopters en pantserhouwitser die werden ingezet,
in te laten zien? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 32

In het kader van de ISAF-missie werd de inzet van luchtsteun bepaald door het Regional Command South (voor de inzet van Apache-gevechtshelikopters) respectievelijk door het hoofdkwartier
van ISAF in Kabul (voor de inzet van F-16’s). Logboeken met betrekking tot de inzet
van luchtsteun zijn daarom gerubriceerde NAVO-documenten. Dit staat de verstrekking
daarvan in de weg. Een gerubriceerd logboek van de inzet van de pantserhouwitser uit
die periode is beschikbaar, maar kan om redenen die genoemd zijn in het antwoord op
vraag 1 niet ter beschikking worden gesteld.

Vraag 33

Klopt het dat Defensie militairen een «negatief advies» heeft gegeven om te spreken
over het geweld in Chora met journalisten? Zo ja, wat behelst dit advies?

Antwoord 33

Van een algemeen negatief advies met betrekking tot communicatie over de Slag bij
Chora is geen sprake. In het kader van de lopende procedure tegen de Staat, en de
wens deze rechtsgang niet te belemmeren, is medio vorig jaar besloten geen inhoudelijke
mededelingen te doen, anders dan wat al bekend was gemaakt door Defensie. Onlangs
heeft Defensie wel medewerking verleend aan een nieuw boek dat twee journalisten schrijven
over Uruzgan in de periode 2006–2008, waarvoor inmiddels al vele actief dienende militairen
geïnterviewd zijn.

Vraag 34

Waarom heeft Defensie jarenlang geweigerd vragen van journalisten over Chora te beantwoorden?
Wilt u die vragen alsnog beantwoorden?

Antwoord 34

Ik herken me niet in deze uitspraak. Het onderwerp is destijds in media aan bod gekomen
en vragen daarover zijn destijds beantwoord. Intern in de organisatie is er ruime
aandacht voor geweest. In lijn met het advies in antwoord op vraag 33 is vanaf medio
vorig jaar besloten dat zolang de rechtszaak tegen de Staat loopt, geen inhoudelijke
uitspraken te doen omdat daarmee de rechtsgang belemmerd zou kunnen worden.

Vraag 35

Van welke gruweldaden van de Taliban is melding gemaakt in interne communicatie en
communicatie met de Tweede Kamer? In hoeverre is dit, naderhand, bevestigd? Is hier
onderzoek naar gedaan? Is bijvoorbeeld naderhand vastgesteld dat vijandige strijders
inderdaad vrouwen en kinderen de handen afhakten en levend in brand staken?

Antwoord 35

Uit hospitaalmeldingen en rapportages is gebleken dat de Taliban op brute wijze burgers
om het leven hebben gebracht. Uw Kamer is hiervan op 24 september 2007 op de hoogte
gesteld (Kamerstuk 27 925, nr. 272). Er zijn diverse meldingen dat burgers in brand zijn gestoken en dat mannen en vrouwen
de keel werd doorgesneden of dat ze werden doodgeschoten. Deze – en andere – gruweldaden
komen naar voren uit de getuigenissen in het onderzoeksrapport van de VN en de Afghaanse
mensenrechtencommissie, dat als bijlage5 met de genoemde Kamerbrief is meegestuurd.

Vraag 36

Waarom is er niet voor gekozen om terug te trekken in plaats van de aanval op Chora
te openen? Kunt u in uw antwoord aangeven hoe de term zelfverdediging in deze context
gebruikt is? Klopt het dat zelfverdediging niet acuut aan de orde was?

Antwoord 36

Er is geen sprake geweest van een aanval op Chora door Nederlandse militairen: Nederlandse
militairen hebben een aanval op Chora door de Taliban afgeslagen. Zie verder het antwoord
op vraag 11.

Vraag 37

Bent u bereid een onafhankelijke commissie de opdracht te geven onderzoek te laten
doen naar het geweld in Chora in juni 2007? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 37

De gebeurtenissen rondom de verdediging van Chora zijn kort na afloop van de gevechtshandelingen
niet alleen door het Ministerie van Defensie zelf onderzocht (via het After Action Report en de After Action Review), maar ook door de NAVO, de Verenigde Naties en de Afghaanse mensenrechtencommissie.
Uit deze onderzoeken kwam de conclusie naar voren dat de TFU zich heeft gehouden aan
het humanitair oorlogsrecht. Ik zie dan ook geen aanleiding voor een onderzoek door
een onafhankelijke commissie.

Vraag 38

Bent u bereid om Afghanistan-veteranen toestemming te geven vrijelijk met de pers
en volksvertegenwoordigers te spreken over hun ervaringen?

Antwoord 38

Ik kan en wil de contacten van Afghanistan-veteranen die inmiddels geen militair meer
zijn, niet in de weg staan. Voor Rijksambtenaren en ook voor het Defensiepersoneel
geldt sinds 16 december 2020 de «Herziening Aanwijzing voor de externe contacten van
Rijksambtenaren (28 844, nr. 221). Defensie houdt zich aan deze herziene aanwijzing.

Vraag 39

Deelt u de mening dat het onaanvaardbaar is om te stellen dat een militair een trauma
heeft nadat hij onthullingen heeft gedaan over de gang van zaken? Zo ja, hoe gaat
u dit rechtzetten?

Antwoord 39

Alvorens Trouw tot publiceren overging is een aantal vragen ter verduidelijking aan
Defensie gesteld. Defensie heeft aangegeven dat de vermeende geweldsaanwending zoals
verklaard door de betreffende veteraan, niet bekend was op de aangegeven datum uit
2007. Tijdens dit gesprek is een ongelukkige en verkeerde interpretatie ontstaan.
Hierdoor is een in mijn ogen niet bestaande koppeling tussen de kwaliteit van herinnering
aan deze geweldsaanwending en PTSS gemaakt. De defensiewoordvoerder heeft dit direct
nadat hij dit las, gemeld aan de journalist. Na deze publicatie heb ik afstand gedaan
van de insinuatie dat het Ministerie van Defensie deze koppeling zou maken. Defensie
betreurt dat deze militair getraumatiseerd is geraakt tijdens zijn uitzending. Defensie
heeft veteranenzorg hoog in het vaandel staan en biedt nazorg aan getraumatiseerde
Uruzgan-veteranen.

Vraag 40

Bent u bereid onafhankelijk onderzoek te laten doen naar het aantal slachtoffers van
het geweld in juni in Chora? Zo nee, waarom niet?

Antwoord 40

Ik zie geen aanleiding voor een onderzoek door een onafhankelijke commissie. De gebeurtenissen
rondom de verdediging van Chora zijn kort na afloop van de gevechtshandelingen niet
alleen door het Ministerie van Defensie zelf onderzocht (via het After Action Report en de After Action Review), maar ook door de NAVO, de Verenigde Naties en de Afghaanse mensenrechtencommissie.
In vrijwel alle gevallen was het moeilijk of zelfs onmogelijk om een battle damage assessment uit te voeren. De veiligheidssituatie liet dat niet altijd toe, doden worden in de
moslimgemeenschap binnen 24 uur begraven en de bevolkingsregistratie liet te wensen
over.