Schriftelijke vragen : De Nederlandse stilte ten aanzien van het historische vredesakkoord in het Midden-Oosten

Vraag 1

Hoe beoordeelt u het vredesakkoord dat Israël, de Verenigde Arabische Emiraten en
Bahrein vandaag in Washington D.C. sluiten? Deelt u de mening dat dit een historische
gebeurtenis is, vergelijkbaar met de vredesakkoorden met Egypte (1977) en Jordanië
(1994)?

Vraag 2

Deelt u de mening dat deze vredesakkoorden de stabiliteit in het Midden-Oosten verbeteren
en dat een dergelijke verbetering in de «ring van instabiliteit» rondom Europa ook
Nederland ten goede komt?

Vraag 3

Hoe beoordeelt u de rol van de Amerikaanse president in de totstandkoming van deze
succesvolle vredesonderhandelingen?

Vraag 4

Waarom denkt u dat deze Amerikaanse president in staat is geweest dit vredesakkoord
te bereiken, terwijl vorige presidenten dat kennelijk niet waren?

Vraag 5

Ziet u lessen die Nederland hieruit kan trekken voor het buitenlands beleid?

Vraag 6

Waarom is er geen Nederlandse afgevaardigde bij de vredesceremonie die vandaag in
Washington D.C. plaatsvindt, terwijl de Hongaarse Minister van Buitenlandse Zaken
Szijjártó wel aanwezig is? Welk signaal geeft het kabinet hiermee af met betrekking
tot de waarde die Nederland hecht aan de verbetering van de stabiliteit in het Midden-Oosten?

Vraag 7

Waarom koos dit kabinet ervoor om de Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking
– met hoofddoek – als plaatsvervangend Minister van Buitenlandse Zaken op audiëntie
bij de president van de Islamitische Republiek Iran te laten komen, een regime dat
vreedzame demonstranten als Navid Afkari executeert? Is het in dat licht niet vreemd
dat de Minister van Buitenlandse Zaken wél acte de présence geeft in een land dat
het Westen vijandig gezind is, maar verzuimt af te reizen naar de ceremonie van een
succesvol vredesakkoord, gesloten onder leiding van onze bondgenoot de Verenigde Staten?
Hoe beoordeelt u deze discrepantie?