Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Van den Berg over het huisartsentekort in Zeeland

Antwoord van Minister De Jonge (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen 23 augustus
2019). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2018–2019, nr. 3543.

Vraag 1

Bent u bekend met de artikelen in de PZC: «Ellen zoekt al een jaar een huisarts in
Goes: «Nee sorry...»»1 en: «Groepspraktijk kan huisartsentekort in Zeeland terugdringen?»2

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Wat vindt u van deze artikelen en specifiek het eerste artikel?

Antwoord 2

Ik vind het belangrijk dat de huisartsenzorg voor iedereen toegankelijk is. Ook in
gebieden waar de balans in vraag en aanbod in de huisartsenzorg verstoord is of dreigt
te raken. Signalen dat het niet in alle gevallen lukt om tijdig een huisarts te kunnen
vinden zijn mij bekend. Wanneer individuele patiënten geen huisarts kunnen vinden,
kunnen zij zich richten tot hun zorgverzekeraar. Die moet hierin een bemiddelende
rol spelen vanuit de zorgplicht. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) ziet hierop toe.

Vraag 3, 4 en 5

Vindt u dat de desbetreffende zorgverzekeraar uit het artikel zijn zorgplicht voldoende
invult?

Deelt u de mening dat de zorgplicht beter kan worden uitgevoerd? Zo ja, hoe dan? Zo
nee, waarom niet?

Neemt de Nederlandse Zorgautoriteit maatregelen tegen deze zorgverzekeraar?

Antwoord 3, 4 en 5

De NZa ziet toe op de bemiddelende rol die zorgverzekeraars in het kader van hun zorgplicht
moeten uitvoeren als verzekerden hierom vragen. De NZa is op de hoogte van de signalen
dat het niet in alle gevallen lukt om in Zeeland tijdig een huisarts te vinden. De
NZa ziet ook dat de huisartsen in Zeeland, net als in andere regio’s, actief bezig
zijn met het beschikbaar houden van de huisartsenzorg in de regio. Er vinden tussen
de betrokken partijen regionale overleggen plaats om te werken aan oplossingen. Een
groot deel van de huisartsenpraktijken neemt al maatregelen om aan de toekomstige
vraag te kunnen blijven voldoen.3 Deze maatregelen sorteren niet allemaal effect van de een op de andere dag. Voor
de korte termijn moeten er voor patiënten in Zeeland ook oplossingen komen.

Wanneer de zorgverzekeraar er na bemiddeling niet in slaagt een verzekerde bij een
huisarts in de woonplaats in te schrijven, kan de patiënt tegen het passantentarief
bij de huisarts in de omgeving terecht en zal de zorgverzekeraar dit volledig vergoeden.

Het is niet aan mij, maar aan de NZa om te beoordelen of aan de zorgplicht wordt voldaan.
De NZa heeft met de betreffende zorgverzekeraar contact gehad over de casus. De NZa
heeft mij laten weten geen aanleiding te zien om maatregelen te nemen tegen deze zorgverzekeraar.

Krapte in het aanbod van huisartsenzorg heeft de volle aandacht van partijen in de
regio. Ik zal hierover in gesprek blijven met de landelijke partijen, waaronder de
Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV), Zorgverzekeraars Nederland en de NZa en erop
toezien dat maximale inspanning wordt gepleegd om mensen zo snel mogelijk bij een
(nieuwe) huisarts te plaatsen.

Vraag 6

Kunt u aangeven hoe het ermee staat om naar aanleiding van het rapport van het Capaciteitsorgaan
om met de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) een actieplan te maken? Wanneer kunnen
de resultaten worden verwacht?

Antwoord 6

In april van dit jaar heb ik u mede namens de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV)
een plan van aanpak gestuurd om balans in vraag en aanbod in de huisartsenzorg te
bevorderen, in aanvulling op de afspraken die al met het veld gemaakt heb in het bestuurlijk
akkoord huisartsenzorg 2019–2022.

De LHV en ik brengen het plan de komende periode ten uitvoer, samen met andere relevante
partijen in de huisartsenzorg. Speerpunten in het plan van aanpak richten zich op
landelijk voldoende huisartsen en ondersteunend personeel opleiden, huisartsen ondersteunen
bij de inzet van taakherschikking en meer aandacht binnen de opleiding voor praktijkhouderschap.

Dergelijke veranderingen in de arbeidsmarktsituatie vinden niet plaats van de ene
op de andere dag en de acties zullen een uitwerking op de langere termijn hebben.
Voldoende tijd en een meerjarenperspectief op zowel landelijk als regionaal niveau
zijn randvoorwaardelijk om de noodzakelijke aanpassingen te laten plaatsvinden.

Vraag 7

Wat vindt u ervan dat er een overschot is aan 5.000 basisartsen?

Antwoord 7

Het Capaciteitsorgaan heeft op verzoek van de ministeries van OCW – als eerstverantwoordelijke
voor de numerus fixus bij de opleiding geneeskunde – en VWS een aantal scenario's
rond een numerus fixus voor geneeskunde in beeld gebracht. De scenario’s van het Capaciteitsorgaan
zijn met de universiteiten en de NFU besproken. Hieruit bleek dat partijen de toename
van het aantal basisartsen herkennen, maar nog niet direct reden zien om de numerus
fixus te verlagen. Eind van dit jaar zal het Capaciteitsorgaan met een update van
zijn advies over de numerus fixus komen. Dan zijn ook alle adviezen over de instroom
in de vervolgopleidingen beschikbaar. Het Ministerie van VWS heeft met het Ministerie
van OCW afgesproken om op basis van dat complete beeld opnieuw te bezien of de numerus
fixus moet worden aangepast.

Vraag 8

Gaan er extra opleidingsplaatsen komen om basisartsen op te leiden tot huisarts?

Antwoord 8

Sinds 2015 zijn er vanuit het ministerie meer opleidingsplaatsen voor huisartsen beschikbaar
gesteld dan het Capaciteitsorgaan adviseerde, namelijk 750 plaatsen per jaar. In het
bestuurlijk akkoord heb ik afgesproken om dit aantal tot en met 2020 te continueren.
Bij het bepalen van het aantal beschikbare opleidingsplaatsen voor 2021 en verder
zal het aan het eind van dit jaar door het Capaciteitsorgaan opgeleverde advies worden
betrokken.

Overigens zien we dat sinds 2015 er ook daadwerkelijk meer plaatsen gevuld worden
dan het Capaciteitsorgaan aan plaatsen adviseert. Er worden dus daadwerkelijk meer
huisartsen opgeleid.