Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van de leden Sienot en Groothuizen over het artikel ‘Tweede ondernemer zwicht na dreigbrief van windmolenactivisten: 'U krijgt 48 uur'’

Antwoord van Minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid), mede namens de Minister
van Economische Zaken en Klimaat (ontvangen 15 mei 2019). Zie ook Aanhangsel Handelingen,
vergaderjaar 2018–2019, nr. 2468.

Vraag 1

Bent u bekend met het artikel «Tweede ondernemer zwicht na dreigbrief van windmolenactivisten:
«U krijgt 48 uur»»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Deelt u, gelet op het feit dat dit het tweede geval in korte tijd is, de mening dat
ondernemers in vrijheid en veiligheid dienen te kunnen ondernemen en zeker op dit
belangrijke onderwerp als klimaatbeleid?

Antwoord 2

Ja, deze mening deel ik. Iedere vorm van bedreiging, intimidatie is niet acceptabel.

Vraag 3

Welke signalen ontvangt u rondom agressie en intimidatie bij windenergiegebieden en
verwacht u herhaling?

Antwoord 3

Zoals eerder aangegeven in de beantwoording van Kamervragen2, worden delicten die worden gepleegd in relatie tot windmolens door de politie niet
geregistreerd onder een aparte code. Ik kan uw Kamer daarom geen overzicht van meldingen
geven. Bij de plannen voor deze windmolens is sprake van lokale weerstand, waarbij
burgers hebben geprotesteerd en gebruik hebben gemaakt van de wettelijke mogelijkheden
voor inspraak en beroep. Een zeer klein deel houdt zich bezig met acties waarbij de
wet wordt overtreden, zoals het bedreigen van ondernemers en bestuurders. Voorbeelden
van deze extremistische acties staan beschreven in het dreigingsbeeld terrorisme Nederland
nr. 48.3 In dit beeld is ook opgenomen dat het protest tegen windmolens met name in gemeenten
in de provincies Drenthe en Groningen buitenwettelijke vormen aanneemt. Op diverse
niveaus zijn er contacten tussen het Rijk en deze twee provincies over deze gebeurtenissen.

Vraag 4, 5

Wat doet u om dergelijke dreigementen tegen te gaan en weerstand niet te laten escaleren
naar dreiging en intimidatie?

Wat doet u om ondernemers te beschermen tegen doelgerichte intimidatie?

Antwoord 4, 5

Zoals ik eerder al aangaf in antwoord op Kamervragen van de leden Yesilgöz-Zegerius
en Laan-Geselschap van 20 september 20184, zijn personen en organisaties bij elke dreiging primair zelf verantwoordelijk voor
hun veiligheid. Als dreiging en risico hiertoe aanleiding geven worden aanvullende
beveiligingsmaatregelen genomen door het lokale gezag. Hierbij is de inschatting van
de dreiging en het risico leidend voor het vaststellen van het beoogde weerstandsniveau
en de bijbehorende beveiligingsmaatregelen.

Ik roep ondernemers die worden bedreigd op om aangifte te doen zodat politie en justitie
onderzoek kunnen doen en zodat we tegen dit soort dreigementen kunnen optreden.

Vraag 6

Welke gevolgen verwacht u dat dreigingen zoals deze hebben voor de ontwikkeling van
duurzame energieprojecten in Nederland?

Antwoord 6

Iedereen heeft de mogelijkheid om bezwaar te maken en actie te voeren tegen windmolens.
Dit mag echter niet zover gaan dat er strafbare feiten worden gepleegd. Iedere vorm
van bedreiging, intimidatie en vernieling is onacceptabel. Het is aan de politie en
het Openbaar Ministerie om deze zaken te onderzoeken. Ik wil daarom geen uitspraken
doen over eventuele gevolgen voor de ontwikkeling van duurzame energieprojecten in
Nederland. Zie verder ook mijn antwoord op vraag 7.

Vraag 7

Wat doet u om het draagvlak onder bewoners voor hernieuwbare energieprojecten te vergroten?

Antwoord 7

De lokale weerstand tegen de twee windparken in het Noorden van het land laat zien
dat het van groot belang is om de omgeving goed te betrekken bij het ontwikkelen van
wind- of zonneparken. In het kader van het ontwerpKlimaatakkoord is afgesproken dat
er Regionale Energiestrategieën opgesteld worden door de regio’s. Met behulp van Regionale
Energiestrategieën staan gemeenten en provincies thans aan de lat voor het maken van
ruimtelijke afwegingen en de bijbehorende ruimtelijke inpassing. Dit doet men met
nauwe betrokkenheid van maatschappelijke organisaties, burgers en andere stakeholders.

Het is van belang dat de lusten en lasten van energieprojecten evenwichtig gespreid
worden. Dit kan bijvoorbeeld door burgers en bedrijven de mogelijkheid te geven mede-eigenaar
te worden van een wind- of zonnepark. In het ontwerpKlimaatakkoord is in dit verband
het streven opgenomen om in de komende jaren te komen tot 50% eigendom van de productie
van wind- of zonneparken van de lokale omgeving (burgers en bedrijven).