Schriftelijke vragen : De reactie van de klokkenluider op het onderzoek naar beïnvloeding van WODC-onderzoeken

Vraag 1

Wat is uw reactie op het verhaal van mevrouw Van Ooyen, klokkenluider op het Ministerie
van Justitie en Veiligheid, die kanttekeningen plaatst bij het onderzoek naar de jarenlange
beïnvloeding van onderzoeken van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum
(WODC)? Wat vindt u er van dat zij naar aanleiding van het rapport van de commissie-Overgaauw
«Betrouwbaar Onderzoek» zegt dat zij zich bij zoveel oneerlijkheid niet neer kan leggen
en dat dit voelt als een trap na?1

Vraag 2

Vindt u het niet schrijnend dat mevrouw Van Ooyen, die handelde vanuit de intentie
om de relatie tussen het WODC en het ministerie zuiverder te maken omdat wetenschappelijk
onderzoek de waarheidsvinding dient en niet het ondersteunen van een ministerie, nu
naar aanleiding van dit onderzoek zegt dat haar hoop vervlogen is dat dit zal verbeteren?

Vraag 3

Hoe kan het dat deze klokkenluider zich bij de commissieleden die onderzoek deden
naar de beïnvloeding van wetenschappers door beleidsambtenaren gevoeld heeft als een
verdachte die iets uit te leggen heeft?

Vraag 4

Hoe bestaat het dat door onderzoekers die als taak hadden uit te zoeken of wetenschappelijk
onderzoek is beïnvloed door beleidsambtenaren van het ministerie aan de klokkenluider
is gevraagd waarom zij een citaat gebruik waar het departement zich kapot aan ergert?
Hoe is het mogelijk dat een commissielid tegenover de klokkenluider opmerkt dat het
natuurlijk verschrikkelijk voor een Minister is als een onderzoek uitwijst dat zijn
beleid niet effectief is en vervolgens de vraag stelt waarom de klokkenluider geen
zinnetje aan het rapport kon toevoegen om de Minister comfort te bieden?

Vraag 5

Wat vindt u er van dat de commissie-Overgaauw haar oordeel baseert op e-mails maar
dat de klokkenluider juist vaak in gesprekken onder druk is gezet?

Vraag 6

Wat zegt dit alles volgens u over de conclusies van het onderzoek?

Vraag 7

Hoe verklaart u het grote contrast tussen de grote misstanden die door Nieuwsuur vorig
jaar bericht werden inzake de totstandkoming van de bewuste WODC-onderzoeken en de
conclusie van de commissie-Overgaauw dat de drie WODC-drugsrapporten getuigen van
eerlijk, zorgvuldig en betrouwbaar onderzoek?

Vraag 8

Deelt u de mening dat het aan de standvastigheid van de klokkenluider is te danken
dat bepaalde pogingen tot beïnvloeding van wetenschappelijk onderzoek niet zijn geslaagd,
en dat de conclusie dat de WODC-rapporten goed zijn uiteindelijk zeker niet de verdienste
van het ministerie is?

Vraag 9

Op welke wijze houdt u met al deze omstandigheden en kanttekeningen rekening bij uw
nog te verschijnen beleidsreactie op de onderzoeken over het WODC?

Vraag 10

Wat vindt u er van dat de klokkenluider, gelet op het feit hoe dit alles nu gelopen
is, uiteindelijk zegt dat het voor mensen die een misstand signaleren beter is die
misstand voort te laten bestaan omdat de gevolgen voor jezelf te groot zijn en er
toch niets verandert, omdat één mens niet op kan tegen een heel ministerie? Hoe gaat
u er voor zorgen dat dit gevoel, in ieder geval in de toekomst, niet de waarheid blijkt?