Brief regering : Beleidsreactie op de evaluatie van de Veiligheidswet BES

31 568
Staatkundig proces Nederlandse Antillen

Nr. 228
BRIEF VAN DE MINISTER VAN JUSTITIE EN VEILIGHEID

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 19 december 2022

Op 25 april 2022 heb ik uw Kamer het rapport inzake de evaluatie van de Veiligheidswet
BES (hierna: VwBES) aangeboden1. Daarbij heb ik aangegeven ernaar te streven om ultimo van dit jaar met een beleidsreactie
te komen. Met deze brief doe ik deze toezegging gestand, met dien verstande dat ik
volgend jaar met een aanvullende, meer inhoudelijke, beleidsreactie zal komen. Dit
met het oog op de samenloop van meerdere trajecten op het terrein van crisisbeheersing
die een inhoudelijke beoordeling op dit moment niet mogelijk maakt. Ik licht dit verderop
in deze brief toe.

Gegeven de betrokkenheid bij de uitwerking van een aantal van de hieronder genoemde
onderwerpen schets ik, mede namens de Ministers van Defensie en van Infrastructuur
en Waterstaat en de Staatssecretarissen van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, in deze brief het standpunt op hoofdlijnen
op het evaluatierapport. Dit is afgestemd met de openbare lichamen van Bonaire, Sint
Eustatius en Saba.

Met de crisispartners, in het bijzonder de openbare lichamen van Bonaire, Sint Eustatius
en Saba, zal ik in overleg treden om te komen tot een toekomstbestendig en samenhangend
stelsel voor de crisisbeheersing en brandweerzorg in Caribisch Nederland.

In deze brief ga ik eerst in op de hoofdlijnen van de bevindingen uit de evaluatie
en ik sluit af met een schets van enkele lopende ontwikkelingen op het gebied van
crisisbeheersing in Caribisch Nederland.

Hoofdlijn bevindingen rapport en standpunt

De evaluatie van de VwBES is van juni 2021 t/m maart 2022 uitgevoerd door Pro Facto
in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek en Documentatiecentrum (WODC). In de
evaluatie stond de volgende onderzoeksvraag centraal: «Hoe functioneert de Veiligheidswet BES gelet op de per 10–10-’10 geformuleerde uitgangspunten
en doelstellingen, welke knelpunten zijn te onderscheiden en in hoeverre is de wet
toekomstbestendig, mede gelet op de huidige en toekomstige ontwikkelingen in het veiligheidsdomein
en de bevindingen van de eind 2020 geëvalueerde Wet veiligheidsregio’s?»

Ik ben het WODC zeer erkentelijk voor het rapport. Het WODC heeft in korte tijd een
gedegen evaluatie laten uitvoeren van de VwBES met oog voor de positie en bijzondere
kenmerken van de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba.

Hoofdlijnen bevindingen

In het evaluatierapport wordt het volgende beeld geschetst.

De VwBES geeft op zichzelf voldoende aanknopingspunten om aan de verschillende onderdelen
van de wet – politie, brandweerzorg, rampenbestrijding, crisisbeheersing en geneeskundige
hulpverlening – uitvoering te geven, beleid op te stellen en het toezicht uit te voeren.
Ook het systeem van brandweerzorg, rampenbestrijding en crisisbeheersing is overeenkomstig
de wet ingericht. Dit systeem is echter kwetsbaar, met name doordat het sterk persoonsafhankelijk
is vanwege geringe beschikbare capaciteit op de eilanden. Daarnaast is een belangrijke
constatering dat de uitgangspunten en doelstellingen die de wetgever heeft geformuleerd
aan de in de wet genoemde actoren niet altijd voldoende duidelijkheid bieden over
taken en rollen.

Een aantal onderwerpen is onvoldoende uitgewerkt in de wet en onderliggende regelgeving.
Zo is in de wet onvoldoende richting gegeven aan de organisatie van de bevolkingszorg
en de inrichting van de geneeskundige hulpverlening. Doordat de taken niet duidelijk
zijn omschreven, is het lastig om de bijbehorende capaciteit en middelen voldoende
in te schatten. Daarnaast heeft, op een aantal onderdelen waar de wet spreekt over
het uitwerken in algemene maatregelen van bestuur, deze uitwerking niet plaatsgevonden.

Daarnaast zijn er twee onderdelen in de VwBES waarvan in het evaluatierapport wordt
aangegeven dat deze niet functioneren zoals bedoeld. Het eerste onderdeel is de gemeenschappelijke
multidisciplinaire meldkamer. Het idee zoals omschreven in de memorie van toelichting
bij de wet is onvoldoende tot zijn recht gekomen. Hoewel er veel inspanningen zijn
gedaan om de meldkamer beter te laten functioneren, is zowel het idee van een gemeenschappelijke
meldkamer voor alle drie de eilanden als het feit dat deze multidisciplinair moet
zijn te ambitieus gebleken. Daarnaast blijkt ondanks de bestuurlijke afspraken die
zijn gemaakt met de openbare lichamen dat het draagvlak (onder de bevolking) voor
de meldkamer op Sint Eustatius en Saba zeer gering is.

Het tweede onderdeel waarvoor mogelijk een andere invulling moet worden gezocht, is
de rol van de Rijksvertegenwoordiger bij ordeverstoringen, rampen en crises van boveneilandelijke
betekenis. Uit de evaluatie komt naar voren dat deze rol van bestuurlijke schakel
tussen Rijk en de eilanden niet functioneert zoals beoogd. Dat zou, aldus de onderzoekers,
ervoor pleiten om te heroverwegen of de Rijksvertegenwoordiger wel de juiste functionaris
is om deze taken bij te beleggen. Een andere oplossingsrichting (dan de Rijksvertegenwoordiger
als bestuurlijke schakel) die in het rapport wordt voorgesteld, is het aansluiten
bij nationale crisisstructuren die in Nederland bestaan én aan te sluiten bij kennisdeling
tussen de veiligheidsregio’s.

Tot slot wordt in het rapport gesteld dat, in het licht van geleidelijke uniformering
bij elke aanpassing die in de Wet veiligheidsregio’s wordt gedaan, ook moet worden
gekeken in hoeverre dit in de VwBES kan worden meegenomen. Dat geldt ook voor eventuele
nieuwe wetgeving.

Standpunt met betrekking tot de bevindingen van het rapport

Ik onderschrijf nagenoeg alle bevindingen in het rapport, zowel de positieve hoofdconclusie
als de aangedragen verbeterpunten; de bevindingen ten aanzien van de meldkamer en
het gemis van aansturing van het brandweerkorps door de korpsbeheerder onderschrijf
ik niet.

In het rapport wordt geconcludeerd dat de meldkamer op Caribisch Nederland niet functioneert
zoals beoogd en dat het idee van een gemeenschappelijke meldkamer voor alle drie de
eilanden en dat deze multidisciplinair moet zijn, te ambitieus is gebleken. De meldkamer
speelt een belangrijke rol bij de rampenbestrijding en crisisbeheersing. Ik ben daarom
blij met de aandacht die dit onderwerp in de evaluatie heeft gekregen.

Ik realiseer mij terdege dat de meldkamer in Caribisch Nederland anders functioneert
dan een meldkamer in Europees Nederland. Zo worden meldingen voor de geneeskundige
hulpverlening altijd direct doorverbonden naar het ziekenhuis in verband met het medisch
beroepsgeheim. Dit heeft te maken met het beperkte aantal meldingen, waardoor er op
de meldkamer geen medewerker aanwezig is die bevoegd is om vragen op medisch terrein
te stellen. Voor meldingen voor de brandweer hebben alle meldkamer-medewerkers de
brandweermodule gevolgd. Afgelopen najaar heeft een opfriscursus van deze module plaatsgevonden.
Het grootste aantal 911/112 meldingen is bestemd voor de politie op Bonaire. Dit kan
het beeld oproepen dat de meldkamer alleen de politie ondersteunt. Dit is nadrukkelijk
niet het geval.

In het rapport wordt gesproken over problemen met meldingen vanuit Sint Eustatius
en Saba als gevolg van taal of onbekendheid met de lokale situatie. Dit is onderkend
en het is (inmiddels) staand beleid voor alle meldkamer medewerkers op Bonaire dat
bij dergelijke problemen direct door wordt geschakeld naar de hulpdienst op het betreffende
eiland.

Wat betreft het inrichten van één centrale meldkamer op Bonaire ben en blijf ik, net
als het kabinet ten tijde van de behandeling van het wetsvoorstel, van mening dat
gelet op de kleinschaligheid van de eilanden (en daarmee het relatief beperkte aantal
meldingen per eiland) en vanuit het oogpunt van een eenduidige aansturing van de hulpdiensten,
het niet effectief en efficiënt is om per eiland een meldkamer in te richten. De aansluiting
van de eilanden op de centrale meldkamer is een voortdurend punt van aandacht. Waar
nodig zullen stappen worden gezet om de aansluiting verder te verbeteren. Maatwerk
is overigens mogelijk: bij evenementen en/of een voorzienbare verhoging van het aantal
meldingen en in geval van calamiteiten kan een tijdelijke meldtafel worden ingericht
op Sint Eustatius en/of Saba.

Wat betreft de bereikbaarheid van de meldkamer en de hulpdiensten merk ik verder het
volgende op:

– het bellen van het noodnummer (911) kan soms leiden tot contact met een andere meldkamer
dan op Bonaire. Dit heeft geen relatie met de VwBES, maar heeft te maken met een telecommunicatie-probleem
in de regio. Hierover is met de telecomproviders gesproken, waarna deze situatie sterk
is verbeterd.

– Op Saba en Sint Eustatius wordt naast het noodnummer ook gebruik gemaakt van andere
telefoonnummers. Dat is wat mij betreft een onwenselijke situatie.

Evenals de gesprekspartners in het kader van de evaluatie onderschrijf ik namelijk
het belang van een multidisciplinaire meldkamer met één centraal meldnummer. Een multidisciplinaire
meldkamer met één centraal meldnummer kan beter coördineren dat de juiste capaciteit
op de juiste plek terecht komt. Het standaard gebruik van een centraal alarmnummer
is, ook volgens de gesprekspartners in het kader van de evaluatie, van meerwaarde
met het oog op toeristen en immigranten die op de eilanden verblijven. Zij zullen
niet of minder bekend zijn met de afzonderlijke alarmnummers van de hulpdiensten.
Ook kunnen meldingen via de meldkamer beter worden geregistreerd/gerapporteerd dan
wanneer bijvoorbeeld een politiemedewerker via een privénummer een melding binnen
krijgt. Bovendien zijn de medewerkers van de hulpdiensten uiteraard niet altijd en
allemaal 24/7 op dienst.

Om het gebruik van het algemene noodnummer te stimuleren, wordt door de openbare lichamen
een communicatiecampagne opgestart voor alle eilanden om het belang van het bellen
van 911/112 verder onder de aandacht te brengen.

– De hulpdiensten op Saba en Sint Eustatius zouden, aldus het evaluatierapport, niet
24/7 bereikbaar zijn. Dit is niet juist. De hulpdiensten zijn niet 24/7 op dienst,
maar via een piketregeling altijd bereikbaar en inzetbaar.

– In de afgelopen jaren is hard gewerkt aan het verbeteren van het functioneren van
de meldkamer Caribisch Nederland. Zo zijn er nieuwe portofoons en mobilofoons aangeschaft,
zijn de werkprocessen en procedures beschreven en zijn er opleidingen verzorgd voor
de medewerkers. Op 24 oktober 2022 is, na een forse verbouwing, de nieuwe meldkamer
geopend. Deze meldkamer voldoet aan de eisen van deze tijd. Ook dit zijn allemaal
belangrijke stappen die bijdragen aan het goed functioneren van de meldmaker Caribisch
Nederland.

De andere bevinding die ik niet onderschrijf, is dat er geen aansturing van het brandweerkorps
door de korpsbeheerder is: deze bevinding staat alleen vermeld in de samenvatting
en wordt niet onderbouwd in het rapport. Wel wordt in het rapport ingegaan op het
(vermeende) gebrek aan aansturing door de respectievelijke bestuurscollege. Het steviger
betrekken van de bestuurscolleges heeft de constante aandacht zowel vanuit het korpsbeheer
als de respectievelijke vestigingen van het brandweerkorps. Aanpassing van de VwBES
op dit punt is niet aan te bevelen. Een sterkere sturende rol van de korpsbeheerder
acht ik overigens niet wenselijk omdat brandweerzorg primair een eilandelijke aangelegenheid
is.

Voor wat betreft de overige bevindingen en aanbevelingen uit het rapport die ik nagenoeg
allemaal onderschrijf, merk ik het volgende op. In het rapport is gesteld dat bij
elke aanpassing die in de Wet veiligheidsregio’s wordt gedaan, ook moet worden gekeken
in hoeverre dit in de VwBES kan worden meegenomen. Dat geldt ook voor eventuele nieuwe
wetgeving. Bij het uitwerken van de verbeterpunten uit het evaluatierapport stellen
we het principe «comply or explain» van het Kabinet voorop.2 Dat betekent dat bij nieuw opgesteld beleid en nieuwe wetgeving op het gebied van
de versterking van de crisisbeheersing en brandweerzorg in Europees Nederland, steeds
zal moeten worden beoordeeld of dit ook toegepast kan worden op Caribisch Nederland
of dat maatwerk en differentiatie nodig zijn. Dit vanwege bijvoorbeeld de geografische
ligging, de kleinschaligheid, de bestuurlijke structuur of het insulaire karakter
van Caribisch Nederland. Het principe van «comply or explain» en de bevindingen naar aanleiding van de evaluatie van de VwBES betekenen dat ook
de crisisbeheersing en brandweerzorg in Caribisch Nederland versterkt zal (moeten)
worden. Hierbij wordt (de uitwerking van) de Contourennota Versterking Crisisbeheersing
en Brandweerzorg3 als vertrekpunt genomen voor de inrichting van het stelsel in Caribisch Nederland
waarbij afwijkende keuzes zullen worden toegelicht. Gelet op het proces van (de uitwerking
van) de Contourennota kan niet eerder dan (in de loop van) volgend jaar een afgerond
beeld ontstaan van de wijze waarop opvolging moet worden gegeven aan de verbeterpunten
uit het evaluatierapport. Dit betekent dat ik, zoals al aangegeven in de aanhef van
deze brief, volgend jaar met een uitgebreide en meer inhoudelijke beleidsreactie zal
komen voor een toekomstbestendig en samenhangend stelsel voor de crisisbeheersing
en brandweerzorg in Caribisch Nederland.

Het vorenstaande laat onverlet dat ik uw Kamer graag informeer over stappen die ik
thans al zet met betrekking tot enkele aspecten uit het evaluatierapport. In het bijzonder
gaat het hierbij om de boveneilandelijke samenwerking en om de taken van de Rijksvertegenwoordiger
op het terrein van de crisisbeheersing.

Boveneilandelijke samenwerking

Uit het evaluatierapport volgt dat er ten aanzien van de boveneilandelijke samenwerking
op het gebied van de rampenbestrijding en crisisbeheersing verdere verbeteringen nodig
zijn. Hoewel er gezamenlijke oefeningen zijn, vindt de voorbereiding en de coördinatie
van rampen en crises voornamelijk per eiland plaats. De openbare lichamen zijn bij
rampen of crises geneigd om – net als in de koude fase – vooral met het eigen eiland
de aanpak in te zetten en zijn bij opschaling of hulp of bijstand niet altijd in voldoende
mate geneigd om met elkaar of de Rijksvertegenwoordiger te overleggen. Overigens merk
ik op dat de waarnemend Rijksvertegenwoordiger ten tijde van Covid zijn coördinerende
rol op een goede wijze heeft opgepakt. De VwBES geeft te weinig aanknopingspunten
voor samenwerking, met name waar het gaat om samenwerking in de geografische regio
van de eilanden.

Caribisch Nederland heeft specifieke kenmerken zoals de geografische ligging, de kleinschaligheid,
onderlinge afhankelijkheden en beperkte capaciteit. Gelet hierop is voor de voorbereiding
op en aanpak van rampen en crises in Caribisch Nederland samenwerking noodzakelijk
tussen de openbare lichamen onderling, samenwerking van de openbare lichamen met de
Landen in het Koninkrijk, en met andere partners in de Caribische regio. Door versterking
van de samenwerking van Caribisch Nederland met partners en samenwerkingsverbanden
in de Caribische regio wordt Caribisch Nederland meer weerbaar. Bovendien kunnen de
openbare lichamen worden ondersteund door partners in de buurt die bekend zijn met
de structuren, het stelsel en de specifieke omstandigheden. Naast samenwerking in
de warme fase, zou er ook sprake moeten zijn van samenwerking bij de preparatie in
de zin van onder meer een systematische gezamenlijke analyse van risico’s, de voorbereiding
of aanpak van incidenten of effecten in het gebied. Een gezamenlijke aanpak vraagt
bovendien samenwerking op het gebied van opleiden, trainen, oefenen en het delen van
kennis en van geleerde lessen. Daarbij moet ook worden gekeken naar in de regio actieve
organisaties en naar initiatieven in de regio, zoals de trainingen die door Curaçao
ook aan Caribisch Nederland worden aangeboden.

De hiervoor beschreven noodzakelijke boveneilandelijke samenwerking komt niet tot
wasdom zonder de benodigde coördinatie en doortastendheid. Na de passage in 2017 van
de orkanen Irma en Maria zijn er pogingen ondernomen om te komen tot een actief samenwerkingsplatform
op het gebied van crisisbeheersing tussen de 6 eilanden van het Caribisch deel van
het Koninkrijk. Dit heeft echter maar in beperkte mate geleid tot concrete resultaten
op het gebied van gezamenlijk opleiden-trainen-oefenen, afstemming van planvorming,
en een verdere formalisatie van de onderlinge samenwerking. Het voorgaande en de noodzaak
tot boveneilandelijke samenwerking (zoals hierboven omschreven) vormen voor mij aanleiding
om te laten onderzoeken hoe de coördinatie om te komen tot effectieve boveneilandelijke
samenwerking vorm kan worden gegeven. Het onderzoek start begin 2023. De uitkomsten
van het onderzoek zal ik ook betrekken bij de definitieve oordeelsvorming over het
herbeleggen van taken van de Rijksvertegenwoordiger, waar ik hierna op inga.

Herbeleggen taken Rijksvertegenwoordiger

Zoals hierboven al aangegeven, concludeert het evaluatierapport dat de rol van de
Rijksvertegenwoordiger als bestuurlijke schakel tussen Rijk en de eilanden niet functioneert
zoals beoogd. Met betrekking tot de functie van Rijksvertegenwoordiger dient ook te
worden gewezen op het voorziene wetsvoorstel voor de «Herzieningswet Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba en Wet financiën
openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba» van de Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de Minister
van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en van de Minister van Financiën.

Dit wetsvoorstel zal begin volgend jaar in consultatie gegaan. Met dit wetsvoorstel
zal uitvoering worden gegeven aan het kabinetsstandpunt van 4 oktober 20194. Dit kabinetsstandpunt is opgesteld naar aanleiding van de voorlichting van de Afdeling
Advisering van de Raad van State5 en het rapport van het Interdepartementaal Beleidsonderzoek Koninkrijksrelaties (IBO)6. Een belangrijk element in het wetsvoorstel is het vervallen van de functie van Rijksvertegenwoordiger
en het herbeleggen van zijn taken op grond van de WolBES en de Wet FinBES.

Zonder alle nuances te benoemen, noem ik de volgende taken van de Rijksvertegenwoordiger
op grond van de VwBES: boveneilandelijke planvorming, toetsing eilandelijke plannen,
geven van aanwijzingen, coördinatie bij bijstand en toezicht op de taakuitvoering.
Daarnaast heeft de Rijksvertegenwoordiger op grond van de Wet openbare lichamen BES
de zogeheten «oren en ogen»-functie van de Rijksoverheid ter plekke. Zowel de herziening
van de WolBES als het evaluatierapport noodzaken tot een oordeel over het schrappen
en/of het herbeleggen van de taken van de Rijksvertegenwoordiger op het gebied van
crisisbeheersing.

De boveneilandelijke planvorming, coördinatie bij bijstand en het hebben van «oren
en ogen» ter plekke worden meegenomen in het onderzoek naar de coördinatie van de
boveneilandelijke samenwerking. De uitkomsten van dit onderzoek alsmede het oordeel
over de overige taken van de Rijksvertegenwoordiger op het gebied van crisisbeheersing
zal ik meenemen bij de uitwerking van de Contourennota.

Gelet op de hiervoor geschetste samenloop van een aantal trajecten is een definitief
oordeel over de herbelegging van taken van de Rijksvertegenwoordiger op het gebied
van crisisbeheersing pas mogelijk als in de genoemde trajecten duidelijkheid is ontstaan.

Lopende ontwikkelingen crisisbeheersing

De versterking van de crisisbeheersing in Caribisch Nederland is een continu proces.
We proberen met oog voor de lokale context, de geografische spreiding en specifieke
kenmerken van de eilanden, met de crisispartners de crisisbeheersing in Caribisch
Nederland te verstevigen en door te ontwikkelen. Dit doen we soms met wat grotere
stappen en soms met wat kleinere stappen. De opening op 16 november 2022 van het Emergency
Operations Center (EOC) op Sint Eustatius is hiervan een mooi voorbeeld. Hieronder
schets ik een aantal ontwikkelingen.

Informatievoorziening

Om risico’s, incidenten en complexe crises aan te pakken is een goede samenwerking
tussen de verschillende partners noodzakelijk. Het is belangrijk om snel actuele en
betrouwbare informatie te kunnen delen met crisispartners. Om hier invulling aan te
geven, werken veel crisispartners in Europees Nederland netcentrisch met elkaar samen,
ondersteund door één gezamenlijk ICT-platform: de Landelijke Voorziening Crisisbeheersing
ook wel bekend als het Landelijk Crisis Management Systeem. Dit is in beheer bij het
Nederlands Instituut Publieke Veiligheid (NIPV). Netcentrisch werken kan bijdragen
aan verbetering van de informatievoorziening en de bestrijding en beheersing van (complexe)
crises in Caribisch Nederland. Ook kan netcentrisch werken behulpzaam zijn om in Europees
Nederland een goed en actueel beeld van de situatie in Caribisch Nederland te hebben,
zodat beter kan worden geanticipeerd op eventuele verzoeken om bijstand of ondersteuning.
Met de openbare lichamen en met behulp van het NIPV is in kaart gebracht of en hoe
netcentrisch werken bijdraagt aan de versterking van de risico- en crisisbeheersing.
Dit heeft er toe geleid dat in alle openbare lichamen tijdens een proefperiode netcentrisch
zal worden gewerkt. Gelet op de specifieke kenmerken van de eilanden zal het NIPV
hiervoor maatwerk leveren. Na de proefperiode zal worden besloten of en welke behoefte
er is om verdere stappen te zetten bij het netcentrisch werken op de openbare lichamen.

Aansluiting op nationale crisisstructuur in Nederland

Het kabinet heeft op 25 november jl. een nieuw Instellingsbesluit Ministeriële Commissie
Crisisbeheersing en Nationaal Handboek Crisisbeheersing vastgesteld7, waarin de huidige, staande praktijk van de werkwijze en ondersteuning van de nationale
crisisorganisatie is vastgelegd. De gezaghebber van het openbaar lichaam zal hierin
een vergelijkbare positie krijgen als een burgemeester of voorzitter veiligheidsregio
voor wat betreft vergadering van de Ministeriële Commissie Crisisbeheersing (MCCb):
hij kan, op uitnodiging van de voorzitter, deelnemen met raadgevende stem aan de vergadering
van de MCCb. Ook voor vergaderingen van de Interdepartementale Commissie Crisisbeheersing
(ICCb) en het Interdepartementaal Afstemmingsoverleg (IAO) is vastgelegd dat vertegenwoordigers
van onder meer medeoverheden (gemeenten, veiligheidsregio’s, openbare lichamen zoals
waterschappen of Bonaire, Sint Eustatius of Saba) op uitnodiging van de voorzitter
met raadgevende stem kunnen deelnemen aan vergaderingen van de ICCb respectievelijk
het IAO.

Kennisdeling

Vóór de zomer is dit jaar door de Ministeries van BZK en JenV een masterclass georganiseerd
voor functionarissen in de crisisbeheersing in het Koninkrijk ter voorbereiding op
het orkaanseizoen. Deze masterclass is als waardevol ervaren door de deelnemers. Om
dit te bestendigen zal deze masterclass worden doorontwikkeld en uitgebouwd naar een
e-learning crisisbeheersing in het Caribisch deel van het Koninkrijk.

Naar aanleiding van de uitkomst van de evaluatie van de VwBES waarin het gemis van
de bestuurlijke en operationele structuur van een veiligheidsregio is geconstateerd,
is een verkenning gestart om te bezien of en hoe de verbinding tussen Caribisch Nederland
met de veiligheidsregio’s kan worden verstevigd.

Tot slot

Het veranderende dreigingslandschap vergt een hernieuwde aanpak van crisisbeheersing.
Dit wordt onderschreven door de recent opgeleverde Rijksbrede Risicoanalyse Nationale
Veiligheid en de binnenkort te verschijnen Rijksbrede Veiligheidsstrategie. Daarnaast
maken de bijzondere kenmerken en de geografische ligging van de drie eilanden van
Caribisch Nederland (Bovenwinds en Benedenwinds) dat het thema crisisbeheersing en
rampenbestrijding maatwerk vergt. Ik streef er naar u eind 2023 nader te informeren
over hoe de crisisbeheersing en brandweerzorg in Caribisch Nederland verder zal worden
versterkt.

De Minister van Justitie en Veiligheid,
D. Yeşilgöz-Zegerius