Brief regering : Publicatie monitor Duurzaam Voedsel 2019

Nr. 257 BRIEF VAN DE MINISTER VAN LANDBOUW, NATUUR EN VOEDSELKWALITEIT

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 17 november 2020

Vandaag is de monitor Duurzaam Voedsel voor het tiende jaar op rij gepubliceerd. De
monitor geeft een overzicht van de consumentenbestedingen aan duurzaam voedsel in
Nederland in het afgelopen jaar en wordt in opdracht van mijn ministerie door Wageningen
Economic Research uitgevoerd. U kunt de monitor vinden op www.agrimatie.nl.

Duurzaam voedsel wordt in de monitor gedefinieerd als voedsel waarbij tijdens de productie
en verwerking meer rekening is gehouden met milieu, dierenwelzijn en/of sociale aspecten
dan wettelijk verplicht is. De gegevens zijn gebaseerd op de omzet van producten die
zijn voorzien van een duurzaamheidskeurmerk met onafhankelijke controle in de verkoopkanalen
supermarkten, foodservices en speciaalzaken in duurzame voeding. Uit de monitor blijkt
dat de vraag naar en het aanbod van duurzaam voedsel in 2019 zijn toegenomen. De totale
consumentenbestedingen aan duurzaam voedsel in Nederland bedroegen € 7,7 miljard,
een toename van 18% ten opzichte van 2018. Deze stijging komt gedeeltelijk, maar niet
volledig, door de verhoging van het lage btw-tarief van 6% naar 9% per 1 januari 2019.
Het marktaandeel van bestedingen aan duurzaam voedsel in de totale bestedingen aan
voedsel is namelijk toegenomen van 12% in 2018 naar 14% in 2019.

Dit vind ik een positieve ontwikkeling. Naast producenten en ketenpartijen hebben
ook consumenten een rol in kringlooplandbouw. Dit heb ik benoemd in mijn visie Landbouw, natuur en voedsel: waardevol en verbonden.1 Ik vind het van belang dat consumenten weten dat de productie van voedsel van grote
invloed is op onze leefomgeving. De gegevens uit de monitor Duurzaam Voedsel geven
weer dat consumenten afgelopen jaar meer hebben gekozen voor voedsel dat duurzamer
geproduceerd is dan het jaar ervoor.

Het is bij deze cijfers wel goed om te benadrukken dat producten met een duurzaamheidskeurmerk
niet per se geheel duurzaam zijn. Zo maken keurmerkorganisaties een afweging tussen
lagere duurzaamheidseisen waar veel producenten aan kunnen voldoen of hele hoge duurzaamheidseisen
waar een kleiner deel van de producenten aan kan voldoen.

Daarnaast blijft het garanderen en controleren van de nakoming van de regels onder
producenten een uitdaging voor veel keurmerkorganisaties.

De Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit,
C.J. Schouten