Schriftelijke vragen : De berichten dat milieutoezichthouders strengere regels wilden voor staalslakken

Vraag 1

Bent u bekend met de berichten «Inspectie wilde strengere regels voor omstreden staalslak»1 en «800.000 ton staalslakken»2?

Vraag 2

Deelt u de mening dat milieu- en gezondheidsschade ten gevolge van opslag van staalslakken
én het gebruik ervan als bouwstof, zoals in het Gelderse Eerbeek, te allen tijde voorkomen
zouden moeten worden? Zo nee, waarom niet?

Vraag 3

Om welke reden is het advies van de ILT voor strengere regelgeving over staalslakken
genegeerd?

Vraag 4

Waarom heeft u ervoor gekozen om het advies niet te delen met de Kamer ondanks de
groeiende zorgen bij meerdere partijen?

Vraag 5

Deelt u de mening dat ter waarborging van een transparante overheid adviezen van toezichthouders
als de ILT nooit genegeerd zouden mogen worden om redenen als imagoschade, zoals aangekaart
in het advies? Zo nee, waarom niet?

Vraag 6

Deelt u de mening dat het hergebruiken van secundaire materialen waarmee bodem en
water vervuild raken juist een negatief effect heeft op de circulaire economie, omdat
de grond en het water daardoor niet meer hergebruikt kan worden? Zo nee, waarop baseert
u zich?

Vraag 7

Bent u nog steeds van mening dat het gebruik van staalslakken als bouwstof veilig
is en dat zij zonder al te veel problemen verhandeld moeten kunnen worden? Zo ja,
wat beschouwt u precies onder zonder al te veel problemen?

Vraag 8

Bent u van mening dat na aantoning van het RIVM3 in 2023 – een onderzoek uitgevoerd in opdracht van de ILT – dat het gebruik van staalslakken
als bouwstof tot milieuschade kan leiden, het gebruik hiervan strenger gereguleerd
had moeten worden?

Vraag 9

Hoe verklaart u dat waar de Omgevingsdienst NL opmerkt dat bij het instellen van een
informatieplicht niet voldoende toezicht kan worden gehouden op het gebruik van staalslakken
door bedrijven die deze toepassen, het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat
verkondigt geen aanleiding te zien om te denken dat toepassende bedrijven de omgevingsdiensten
niet zullen informeren? Waar is deze aanname van het ministerie op gebaseerd?

Vraag 10

Deelt u de mening dat bij het instellen van een informatieplicht voorbij wordt gegaan
aan de grip op handhaving? Hoe kijkt u naar het advies van de werkgroep – die bestaat
uit vertegenwoordigers van omgevingsdiensten, waterschappen, Rijkswaterstaat, politie
en ILT – dat er met een meldplicht veel beter kan worden gereguleerd dan bij een informatieplicht,
omdat ze dan bouwprojecten kunnen stilleggen wanneer die meldplicht genegeerd wordt?

Vraag 11

Bent u alsnog bereid een meldplicht in te voeren? Zo ja, binnen welk termijn verwacht
u dit te kunnen doen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 12

Staat u nog steeds achter uw eerdere beantwoording dat de risico’s bij de toepassing
van staalslakken als bouwstof bekend zijn en hier op grond van de zorgplicht rekening
mee wordt gehouden? Hoe staat dat antwoord in relatie tot het advies van de ILT waarin
staat dat staalslakken vervuilender zijn dan eerder gedacht? Vindt u nog steeds dat
u de zorgplicht adequaat naleeft?

Vraag 13

Hoe verhoudt de reactie van de voormalig staatsecretaris, waarin wordt gesteld dat
het advies van de ILT aansluit bij de lijn van het ministerie om scherp te zijn op
mogelijk risico’s, zich tot het nalaten van uitvoering van het betreffende advies?

Vraag 14

Bent u bereid, op basis van het genegeerde voornoemde advies van de ILT, staalslakken
voortaan als «afval» aan te merken? Zo nee, bent u dan wel bereid om strengere regelgeving
te maken voor de toepassing van staalslakken als bouwstof? Zo ja, kunt u schetsen
waaruit deze regelgeving bestaat en hoe u waarborgt toekomstig milieu- en gezondheidsschade
te voorkomen bij het gebruik van staalslakken als bouwstof?