Schriftelijke vragen : Seksueel grensoverschrijdend gedrag in de jeugdzorg

Vraag 1

Bent u bekend met de Argosuitzending van 14 mei 2022 «Nog steeds veel meldingen over
grensoverschrijdend gedrag in de jeugdzorg?»1

Vraag 2

Wat is uw reactie op de cijfers van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) dat
er tussen 2018 en april 2022, 414 meldingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag
in de jeugdzorg zijn gedaan?

Vraag 3

Wat vindt u ervan dat bij circa de helft van de meldingen de vermeende dader een andere
jongere is en bij circa een kwart een hulpverlener de vermeende dader is?

Vraag 4

Kunt u aangeven wat er sinds het rapport van Commissie De Winter «Onvoldoende beschermd.
Geweld in de Nederlandse jeugdzorg van 1945-heden» is gebeurd om seksueel grensoverschrijdend
gedrag in de jeugdzorg te doen afnemen? Wat vindt u van de vorderingen? Wat is er
extra nodig om seksueel grensoverschrijdend gedrag in de jeugdzorg zoveel mogelijk
te voorkomen?

Vraag 5

Hoe zorgt u ervoor dat slachtoffers op een veilige manier melding kunnen doen? Hoe
worden alle jongeren in de jeugdzorg op de hoogte gesteld van de mogelijkheid om met
een vertrouwenspersoon te praten? Hoe zorgt u dat toegang tot onafhankelijke vertrouwenspersonen
altijd wordt gewaarborgd?

Vraag 6

Wat leert het u dat de IGJ zelf aangeeft dat de 414 meldingen waarschijnlijk een onderrapportage
zijn van de werkelijkheid? Vindt u dat het toezicht van de IGJ voldoende is?

Vraag 7

Kunt u aangeven wat er sinds het rapport van Commissie De Winter met de aanbeveling
is gedaan om een proactief, sterker en onafhankelijk toezicht te organiseren in de
jeugdzorg?

Vraag 8

Welke plannen heeft u om het toezicht in de jeugdzorg te verbeteren?

Vraag 9

Wat vindt u ervan dat zowel de IGJ als het Openbaar Ministerie (OM) gebrekkig zicht
hebben op het strafrechtelijke traject na een melding van seksueel grensoverschrijdend
gedrag? Herkent u het risico dat op die manier het overzicht ontbreekt en de verantwoordelijkheid
voor een dossier kan worden afgeschoven?

Vraag 10

Hoe kan het dat hulpverleners die eerder in een andere sector slachtoffers hebben
gemaakt met seksueel grensoverschrijdend gedrag later in de zorg aan de slag kunnen?