Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Weverling over het bericht 'Strop webshops: buitenlandse brief mag van PostNL alleen nog papier bevatten'

Antwoord van Staatssecretaris Keijzer (Economische Zaken en Klimaat) (ontvangen 19 februari
2020).

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht «Strop webshops: buitenlandse brief mag van PostNL alleen
nog papier bevatten»?1

Antwoord 1

Ja.

Vraag 2

Kunt u bevestigen dat deze tariefverhoging een direct gevolg is van een verplichting
vanuit de Wereldpostunie om per 1 januari 2020 een strikt onderscheid te maken tussen
het versturen van brieven en goederen? Zo ja, kunt u aangeven op basis van welke wijziging
in de internationale regelgeving deze verplichting geldt?

Antwoord 2

In 2016 zijn er binnen de Wereldpostunie afspraken gemaakt waardoor nationale postvervoerders
in de wereld (zowel binnen als buiten de EU) vanaf 2018 onderscheid dienen te maken
tussen internationale postzendingen met goederen en zendingen met alleen documenten.
Internationale brievenpost die goederen bevat, dient in vervolg voorzien te zijn van
een barcode. Het doel daarvan is onder andere een verbetering van de operationele
afhandeling van internationale zendingen alsmede het beter kunnen controleren van
de sterk toenemende stroom e-commerce zendingen en het gebruik van postverkeer voor
het vervoer van verboden of gevaarlijke goederen. Vanaf 2021 zal deze verplichting
uitgebreid worden, waardoor ook «Electronic Advanced Data» gekoppeld moet zijn aan
deze barcode (informatie over inhoud, waarde, afzender en geadresseerde). Die informatie
kan alleen van de verzender komen en zal gekoppeld moeten worden aan de barcode.

Het is aan elke nationale postvervoerder op welke wijze deze nieuwe eisen worden doorgevoerd.
De wijze waarop PostNL de internationale afspraken heeft geïmplementeerd hangt niet
alleen samen met de verplichte introductie van de barcode, maar ook met voorbereiding
op verdere aanscherping van nationale douaneregels en de inschatting van PostNL van
het risico dat internationale zendingen vanuit Nederland elders lopen (vertraging,
retouren, schade, boetes). PostNL heeft mij laten weten dat zij van verschillende
buitenlandse postbedrijven heeft vernomen dat zendingen met goederen op basis van
aangescherpte nationale douaneregels (o.a. VS, Brazilië, Rusland, Turkije) reeds nu
al alleen nog maar samen met digitaal beschikbare informatie mogen worden aangeleverd.
PostNL is erbij gebaat om internationaal te worden gezien als een betrouwbare logistieke
dienstverlener (zowel bij autoriteiten als bij klanten). Een tariefwijziging hangt
derhalve niet alleen samen met de aansluiting op de internationale afspraken uit 2016,
maar ook met de operationele processen van PostNL.

Vraag 3

Kunt u aangeven welke andere gevolgen deze wijziging heeft voor het bedrijfsleven?

Antwoord 3

Lichte zendingen met goederen die nu als enkelstuks internationale brievenpost worden
verstuurd, zullen duurder worden. Voor pakjes tot 350 gram heeft PostNL wel een variant
aan het productaanbod toegevoegd: «pakje zonder track & trace tot 350 gram». Bedrijven
die meer dan 50 internationale zendingen per jaar versturen kunnen ook zakelijke klant
worden van PostNL met een bijbehorend zakelijk account en voordeligere tarieven. Hoe
dat qua kosten uitpakt voor deze bedrijven is situationeel afhankelijk. Dit kan ook
positief zijn ten opzichte van de huidige situatie.

Vraag 4

Kunt u aangeven of postbedrijven in andere (Europese) landen op vergelijkbare wijze
per 1 januari 2020 hun tarieven voor het versturen van brievenbuspakketten naar het
buitenland verhoogd hebben? Zo ja, welke landen hebben hun tarieven verhoogd en hoe
hoog was deze verhoging per land?

Antwoord 4

Deutsche Post heeft haar voorwaarden voor internationale zendingen per 1 januari 2019
op soortgelijke wijze als PostNL gewijzigd. Goederen mogen in Duitsland sinds vorig
jaar niet meer worden verzonden als briefpost, maar hiervoor moet een pakketdienst
worden gebruikt. Dit kan in voorkomende gevallen kostenverhogend werken, afhankelijk
van mogelijke (groot)zakelijke oplossingen waar een klant gebruik van kan maken. Ter
illustratie: in 2018 was het mogelijk om een DVD via een brief met Deutsche Post naar
het buitenland te sturen voor € 3,70. Vanaf 1 januari 2019 worden Duitse klanten doorverwezen
naar DHL en kost deze zending (tot 2 kg) € 8.89.

De nationale postvervoerders in alle overige lidstaten moeten ook voldoen aan de eisen
ten aanzien van het middels een barcode meegeven van informatie over de inhoud van
een zending met goederen. In o.a. het Verenigd Koninkrijk, België en Frankrijk hebben
de postvervoerders hun productportfolio daar vooralsnog niet op aangepast.

Vraag 5

Kunt u aangeven of er ook bij deze wijziging een onderscheid is gemaakt tussen ontwikkelingslanden
en niet-ontwikkelingslanden? Kunt u in het verlengde daarvan aangeven wat deze wijziging
betekent voor de verzendkosten van pakketjes uit China?

Antwoord 5

De wijziging geldt voor alle landen die lid zijn van de Wereldpostunie. De tarieven
voor pakjes vanuit China worden verhoogd op basis van afspraken die gemaakt zijn tijdens
hetzelfde Congres van de Wereldpostunie in 2016.

Vraag 6

Bent u bekend met een onderscheid dat in andere (Europese) landen gemaakt wordt ten
aanzien van de toepassing van deze regels tussen zakelijke gebruikers en particulieren?

Antwoord 6

Vanuit de internationale regelgeving wordt geen onderscheid gemaakt tussen zakelijke
gebruikers en particulieren. Alle Europese postvervoerders hanteren verschillende
tarieven voor enkelstuks postzendingen (die meestal door particulieren worden gebruikt)
en volumekortingen voor (zakelijke) klanten die frequent grotere aantallen zendingen
aanbieden.

Vraag 7

Kunt u aangeven of u bekend bent met eventuele compensatiemaatregelen voor ondernemers
die voordat de wijziging van de regels bekend werd postzegels hebben aangeschaft die
als gevolg van de wijziging van de regels niet meer te gebruiken zijn in hun normale
bedrijfsvoering? Vindt u dat een dergelijke compensatieregeling wenselijk is?

Antwoord 7

Ik heb begrepen dat PostNL een coulance periode hanteert. Mocht hier verandering in
komen dan zal PostNL dit tijdig en gericht communiceren, zodat klanten de gelegenheid
hebben om de zegels op te maken. Deze zendingen dienen in dat geval vanaf 1 januari
dit jaar aangeboden te worden bij een retailer (in plaats van in de brievenbus) zodat
PostNL ze alsnog kan voorzien van een barcode.

Voor zendingen met goederen buiten de EU adviseert PostNL haar klanten om hun zending
via het online loket voor te bereiden. Op deze manier worden deze zendingen naast
de barcode, ook voorzien van de noodzakelijke, digitaal voorgemelde data. Postvervoerders
uit verschillende landen, zoals de Verenigde Staten, stellen deze informatie inmiddels
verplicht. Bij tekortkomingen kunnen de postzendingen vertraagd of geretourneerd worden.
De verwachting is dat steeds meer landen dit zullen eisen in de nabije toekomst. Zendingen
van zakelijke klanten die meer dan 50 stuks versturen en een zakelijk account hebben,
worden automatisch voorzien van de juiste verzendlabels met barcode en digitaal voorgemelde
data.

Vraag 8

Op welke wijze zijn ondernemers geïnformeerd over de gewijzigde regels omtrent het
invullen van een douaneformulier voor verzending van brievenbuspakketten naar het
buitenland?

Antwoord 8

PostNL heeft deze wijziging op diverse manieren onder de aandacht gebracht. Onder
andere door berichtgeving op de website, via nieuwsbrieven en door informatievoorziening
via de PostNL servicepunten. Ondernemers met een zakelijk PostNL account zijn naast
bovenstaande kanalen ook geïnformeerd via de jaarlijkse tariefcommunicatie.

Vraag 9

Hoe verhoudt de gewijzigde regelgeving met betrekking tot het invullen van douaneformulieren
en het verhogen van de tarieven voor het versturen van brievenbuspakketten zich tot
de Europese regelgeving met betrekking tot vrij verkeer van goederen?

Antwoord 9

Binnen de EU worden geen douaneformulieren gebruikt en is er dus ook geen impact op
het vrij verkeer van goederen. Het vaststellen van de verzendtarieven voor eindgebruikers
is een zaak van de nationale postvervoerder en de geldende nationale regelgeving.
Dat is niet anders geworden door de gewijzigde afspraken binnen de Wereldpostunie.