Antwoord schriftelijke vragen : Antwoord op vragen van het lid Hijink over het bericht ‘Gat in wet GGZ zorg Grensgangers’

Antwoord van Minister De Jonge (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen 5 maart
2019). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2018–2019, nr. 1579.

Vraag 1

Wat is uw reactie op onderhands meegestuurde casus?1

Antwoord 1

Ik heb kennis genomen van de casus en begrijp de zorg van de ouders.

Vraag 2

Hoeveel grensgangers maakten voor de decentralisatie gebruik van jeugd-ggz in Nederland?

Antwoord 2

Dat is ons niet precies bekend. Vóór de decentralisatie in 2015 werd bij het gebruik
van jeugd-ggz wel geregistreerd of de ontvanger in het buitenland woonde, maar niet
of het «grensgangers» betrof. In 2014 is voor 39 jongeren onder 18 jaar in het buitenland
jeugd ggz gedeclareerd, waarvan er 13 woonachtig waren in België en Duitsland.

Vraag 3

Klopt het dat sinds de decentralisatie het niet meer mogelijk is voor kinderen van
grensgangers om jeugd-ggz in Nederland te ontvangen?

Antwoord 3

Dat is juist. Tijdens de behandeling van de Jeugdwet in de Eerste Kamer is aan de
orde geweest of kinderen van ouders die in het buitenland wonen (grensgebieden) in
aanmerking komen voor jeugdhulp onder de Jeugdwet. De regeling in de Jeugdwet brengt
mee dat deze kinderen geen aanspraak kunnen maken op jeugdhulp onder de Jeugdwet:
voor iedereen geldt het woonplaatsbeginsel van de jeugdhulp. Dit geldt ook voor jeugd-ggz,
dat is sinds 1 januari 2015 onderdeel van de jeugdhulp. De kinderen die buiten Nederland
wonen hebben toegang tot de hulp en zorg die het woonland aan zijn inwoners biedt.

Vraag 4

Bent u het eens met het feit dat het voor kinderen van grensgangers die het Duits
niet goed machtig zijn, mede omdat zij ook hun onderwijs in Nederland en dus in het
Nederlands ontvangen, geen goed werkend alternatief is om ggz-zorg in Duitsland en
dus in het Duits te ontvangen?

Antwoord 4

Het is lastig om te beoordelen hoeveel kennis van het Duits nodig is om in Duitsland
ggz-zorg te ontvangen. In een grensgebied is doorgaans sprake van een zekere tweetaligheid.

Vraag 5

Bent u het er tevens mee eens dat het voor kinderen van grensgangers die ggz-zorg
nodig hebben ondoenlijk is om eerst de taal goed te leren om vervolgens pas de juiste
zorg te kunnen ontvangen?

Antwoord 5

In het algemeen is bij mensen die in grensgebieden wonen sprake van een zekere tweetaligheid,
mede ingegeven door praktische redenen, bijvoorbeeld om deel te nemen aan het sociale
verkeer in de woonplaats. Ik kan niet goed beoordelen in hoeverre dit ook geldt voor
kinderen.

Vraag 6

Welke oplossing biedt u voor de kinderen van grensgangers die jeugd-ggz in het Nederlands
nodig hebben (wat in Duitsland niet beschikbaar is)?

Antwoord 6

In het algemeen is het een vrije keuze van individuele Nederlanders om in het buitenland
te wonen. Wonen in het buitenland heeft zowel voor- als nadelen ten opzichte van het
wonen in Nederland. Het compenseren van al deze nadelen door de Nederlandse Staat
in nieuwe wetgeving is onwenselijk.