Wetsvoorstellen

De Tijdelijke experimentenwet stembiljetten en centrale stemopneming (hierna: Experimentenwet) vervalt per 1 januari 2022. Wetsvoorstel 35898 verlengt de werking van de Experimentenwet met twee jaren (tot 1 januari 2024). De Experimentenwet maakt bij verkiezingen als bedoeld in de Kieswet en de Wet algemene regels herindeling experimenten mogelijk met:
1) een model stembiljet dat per e-mail aan de Nederlandse kiezers in het buitenland kan worden toegezonden;
2) een centrale opzet van de stemopneming op gemeentelijk niveau op een of meer locaties.
De regering beseft dat experimenten niet langer moeten duren dan strikt noodzakelijk, en zal zich dan ook inzetten voor een voortvarende voortzetting van de twee wetsvoorstellen die strekken tot verankering van de experimenten in de Kieswet.
De twee bovengenoemde wetsvoorstellen zijn nog in behandeling. Het betreft het wetsvoorstel Wijziging van de Kieswet in verband met de definitieve invoering van het nieuwe stembiljet voor kiezers buiten Nederland en het wetsvoorstel Wijziging van de Kieswet in verband met de aanpassing van de procedure voor de vaststelling van verkiezingsuitslagen alsmede regeling van enkele andere onderwerpen in die wet, de Waterschapswet, de Mediawet 2008 en de Mediawet BES (Wet nieuwe procedure vaststelling verkiezingsuitslagen).
Zodra beide wetsvoorstellen in werking zijn getreden, vervalt de Experimentenwet dan ook onmiddellijk.

Dit wetsvoorstel wijzigt artikel 17, vierde lid van de Kernenergiewet. Met deze wijziging wordt geborgd dat voor een vergunning voor aanpassing van de duur van nucleaire activiteiten in de toekomst altijd de uniforme openbare voorbereidingsprocedure (UOV) op grond van afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) wordt gevolgd. Dit was een aanbeveling van het Nalevingscomité bij het Verdrag van Aarhus van om te verzekeren dat toekomstige heroverwegingen of aanpassingen van de duur van iedere nucleaire activiteit voldoen aan de inspraakverplichtingen van het Verdrag van Aarhus.

De cyberbeveiligingsverordening is een Europese verordening, die het mandaat van Enisa (het Agentschap van de Europese Unie voor cyberbeveiliging) versterkt en een Europees kader introduceert op het gebied van cyberbeveiligingscertificering. Het doel van de verordening is om door middel van een geharmoniseerde certificatiesystematiek de cyberbeveiliging in de Europese Unie te vergroten en de (digitale) interne markt te versterken. Deze verordening biedt een kader om op Europees niveau regelingen op het gebied van cyberveiligheidscertificering te ontwikkelen en uit te voeren.

Dit wetsvoorstel bevat enkele aanpassingen van de Wet ter Bescherming Koopvaardij (WtBK). Deze aanpassingen gaan over het certificeringsstelsel en vergunningstelsel, de positie van particuliere maritieme beveiligers, de scheepsbeheerder en de kapitein, de verwerking van bijzondere persoonsgegevens en het herstel van enkele onvolkomenheden.

Met de bekendmaking van de wet van 9 maart 2018 (Stb. 2018, 86) is de eerste lezing van dit grondwetsvoorstel afgerond. De Grondwet schrijft voor dat na de bekendmaking van een dergelijke verklaringswet – en ontbinding van de Tweede Kamer – een tweede lezing van het grondwetsvoorstel plaatsvindt. 35786 is die tweede lezing.
De Grondwet wordt als volgt gewijzigd:
Voor hoofdstuk 1 wordt een ongenummerd artikel ingevoegd, luidende:

Algemene bepaling
De Grondwet waarborgt de grondrechten en de democratische rechtsstaat.

Met de bekendmaking van de wet van 14 oktober 2020 (Stb. 2020, 429) is de eerste lezing van dit grondwetsvoorstel afgerond. De Grondwet schrijft voor dat na de bekendmaking van een dergelijke verklaringswet – en ontbinding van de Tweede Kamer – een tweede lezing van het grondwetsvoorstel plaatsvindt. 35785 is die tweede lezing.
Het wetsvoorstel heeft als doel om het kiesrecht voor de Eerste Kamer ook toe te kennen aan niet-ingezetenen (Nederlanders in het buitenland). Daarvoor wordt een speciaal kiescollege ingesteld. Nederlanders in het buitenland mogen stemmen voor de leden van dit kiescollege. Het kiescollege stemt vervolgens, net als de leden van de Provinciale Staten, mee voor de verkiezing van de Eerste Kamer. Voor de inwoners van Bonaire, Sint Eustatius en Saba bestaat al een dergelijk kiescollege.

Met de bekendmaking van de wet van 14 oktober 2020 (Stb. 2020, 430) is de eerste lezing van dit grondwetsvoorstel afgerond. De Grondwet schrijft voor dat na de bekendmaking van een dergelijke verklaringswet – en ontbinding van de Tweede Kamer – een tweede lezing van het grondwetsvoorstel plaatsvindt. 35789 is die tweede lezing.
Hierin wordt voorgesteld om de bepalingen inzake veranderingen in de Grondwet in de Grondwet aan te passen. Concreet wordt voorgesteld om in de eerste plaats te verduidelijken dat de Tweede Kamer die wordt gekozen na de bekendmaking van de verklaringswet het voorstel tot Grondwetsherziening in tweede lezing overweegt. Verder wordt voorgesteld te bepalen dat indien deze Tweede Kamer in tweede lezing geen besluit neemt, het grondwetsvoorstel van rechtswege vervalt. Tevens is beoogd de bestaande Grondwetsherzieningsprocedure te verduidelijken en te bewerkstelligen dat de behandeling van een grondwetsvoorstel sneller wordt afgerond en het parlementaire debat zich kan richten op de inhoud daarvan.

Met de bekendmaking van de wet van 17 juni 2020 (Stb. 2020, 215) is de eerste lezing van dit grondwetsvoorstel afgerond. De Grondwet schrijft voor dat na de bekendmaking van een dergelijke verklaringswet – en
ontbinding van de Tweede Kamer – een tweede lezing van het grondwetsvoorstel plaatsvindt. 35787 is die tweede lezing.
Het is gebruikelijk om additionele artikelen die zijn uitgewerkt te laten vervallen. Dat gebeurt hierbij.

De afgelopen jaren is regelmatig bericht over het bestaan van zogenoemde “zwijgcontracten” in de zorg. De regering vindt dat zwijgbedingen over incidenten onaanvaardbaar zijn. Een zwijgbeding wordt overeengekomen tussen aanbieders en cliënten. Een geheimhoudingsbepaling is in algemene zin geoorloofd. Met dit wetsvoorstel wil de regering te verduidelijken dat een zwijgbeding met betrekking tot het verstrekken van informatie over incidenten in jeugdzorg, zorg en ondersteuning van rechtswege nietig is. Er hoeft dan niet meer, in geval van een geschil door tussenkomst van de rechter, beoordeeld te worden of er sprake is van nietigheid omdat de inhoud of strekking van het zwijgbeding is strijd is met de goede zeden of de openbare orde. Het wetsvoorstel regelt direct de wettelijke nietigheid van een zwijgbeding.

Artikel 6:119a lid 6 BW wordt gewijzigd en dit zorgt ervoor dat grote ondernemingen in hun handelsrelatie met mkb-ondernemingen een betaaltermijn van ten hoogste 30 dagen kunnen afspreken. De reikwijdte van het huidige artikel 6:119a lid 6 BW blijft ongewijzigd, dat wil zeggen dat deze betaaltermijn alleen van toepassing is in de handelsrelatie tussen grote ondernemingen als schuldenaar en mkb-ondernemingen als schuldeiser.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur (Wet Bibob):
- Verruiming van de bevoegdheden tot informatiedeling tussen het Landelijk Bureau Bibob en bestuursorganen en tussen bestuursorganen onderling.
- Uitbreiding van de reikwijdte van de Wet Bibob met het toestemmingsvereiste bij vervreemding van een opstalrecht en met bepaalde omgevingsvergunningen.
- Verduidelijking van de eigen onderzoeksbevoegdheden van bestuursorganen inzake fiscale gegevens.
Doel van dit wetsvoorstel is om de bevoegdheden voor bestuursorganen om het ongewild faciliteren van criminele activiteiten tegen te gaan, verder te versterken.

Dit wetsvoorstel wijzigt de Politiewet 2012 door enkele aanpassingen die volgen uit de evaluatie van deze wet. Het gaat om aanpassingen in de voorbereiding van de zogeheten jaarstukken van de politie, de samenstelling van het overleg, bedoeld in artikel 19 van de Politiewet 2012, de bijstandsbepalingen en de politietaken van de Koninklijke marechaussee.

Dit initiatiefvoorstel, oorspronkelijk ingediend door de Tweede Kamerleden Bergkamp (D66), Özütok (GroenLinks) en Van den Hul (PvdA) en overgenomen door de Tweede Kamerleden Hammelburg (D66), Bromet (GroenLinks) en De Hoop (PvdA), voegt handicap en seksuele gerichtheid als verboden grond van discriminatie toe aan artikel 1 van de Grondwet. Toevoeging van deze gronden aan artikel 1 Grondwet geeft naar de mening van de initiatiefnemers een sterk signaal af, enerzijds als bevestiging en verankering van hetgeen reeds bereikt is op het vlak van participatie van mensen met een functionele beperking en de gelijke behandeling tussen mensen met een verschillende seksuele gerichtheid, anderzijds deze zaken te bewaken, en voorts aan te sporen deze verder te verbeteren.
De eerste lezing van dit wetsvoorstel is door de Eerste Kamer aangenomen op 9 februari 2021. Dit wetsvoorstel (35741) is de tweede lezing van deze grondwetswijziging.

Dit wetsvoorstel regelt de implementatie van twee Europese richtlijnen over de verkoop van goederen en over de levering van digitale inhoud en digitale diensten. Deze Europese regels passen de bestaande regels op het terrein van consumentenkoop aan. Zo past het voorstel de eis aan dat een gekocht product aan de gerechtvaardigde verwachtingen van de consument moet beantwoorden. Deze zogenoemde conformiteitseis wordt verder gespecificeerd, zodat de consument beter weet waarop hij moet letten als hij een product koopt. Daarnaast bevat het voorstel nadere regels over commerciële garanties en over de mogelijkheden van de consument om een actie te starten tegen de verkoper in het geval van een gebrekkig product.

Het wetsvoorstel wil de transparantie van giften aan politieke partijen op een aantal punten vergroten. Giften van buiten de Europese Unie (EU) en de Europese Economische Ruimte (EU/EER) aan Nederlandse politieke partijen en hun neveninstellingen worden verboden. Daarnaast wordt de drempel voor openbaarmaking van € 4500 per jaar afgeschaft voor giften uit andere lidstaten van de EU en EER, zodat alle giften uit deze landen openbaar worden. De subsidie aan politieke partijen wordt in het wetsvoorstel verhoogd.

Met deze wet wordt de rechtspositie en de rechtsbescherming van studenten in het middelbaar beroepsonderwijs (mbo) verbeterd en de administratieve lasten voor mbo-instellingen verminderd.

Deze wetswijziging biedt werkgevers meer zekerheid over de loondoorbetalingsverplichting bij zieke werknemers. Bij de toets op de re-integratie-inspanningen voor een langdurig zieke (RIV-toets) beoordeelt de verzekeringsarts van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV), vanaf 1 september 2021, niet langer het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer. Hierdoor zijn loonsancties op basis van medisch verschil van inzicht tussen de bedrijfsarts en verzekeringsarts niet meer mogelijk. Het wetsvoorstel maakt onderdeel uit van een totaalpakket aan maatregelen om de loondoorbetalingsverplichtingen voor werkgevers makkelijker, duidelijker en goedkoper te maken.

Het rapport over de derde evaluatie van de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen (WMO) en het daarop uitgebrachte kabinetsstandpunt zijn respectievelijk in 2018 en 2019 aangeboden aan de Tweede Kamer. In dit rapport worden een aantal aanbevelingen gedaan. Het wetsvoorstel geeft uitvoering aan deze aanbevelingen. Ten eerste wordt met dit voorstel buiten twijfel gesteld dat de in de WMO bedoelde schriftelijke toestemming onder bepaalde voorwaarden ook langs elektronische weg kan worden verleend. Ten tweede wordt de bevoegdheid geregeld voor de ambtenaren van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd om voor zover noodzakelijk, bij degene die het onderzoek uitvoert gegevens over de gezondheid van proefpersonen in te zien, daarvan kopieën te maken, deze voor korte tijd mee te nemen of inlichtingen ter zake te vorderen. Tot slot bevat het voorstel een enkele wijziging van technische aard.

Dit wetsvoorstel regelt een wettelijke grondslag voor de verwerking van (gepseudonimiseerde) persoonsgegevens ten behoeve van kwaliteitsregisters van verslavingszorg en traumazorg. Daarnaast regelt het wetsvoorstel een grondslag voor de verwerking van (bijzondere) persoonsgegevens door het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

Voorgesteld wordt om het aantal regionale tuchtcolleges van vijf terug te brengen tot drie. Hier wordt invulling gegeven door twee regionale tuchtcolleges (Groningen en Den Haag) op te heffen en het regionale tuchtcollege van Eindhoven naar ‘s-Hertogenbosch te verplaatsen.
Het wetsvoorstel heeft voorts betrekking op de volgende onderwerpen: de bevoegdheidsregeling; wijziging van de verhouding tussen leden en plaatsvervangers; afschaffing van de functie van plaatsvervangend secretaris; de interne regeling van de werkzaamheden in de tuchtcolleges.

Dit voorstel tot wijziging van de Mijnbouwwet strekt tot aanpassing van het vergunningstelsel voor de opsporing en winning van aardwarmte en het bevorderen van de veiligheid van de opsporing en winning alsmede van de ontwikkeling van aardwarmte in Nederland. Het wetsvoorstel introduceert enerzijds een eigenstandige methode van regulering voor aardwarmte en anderzijds een aantal versterkings- en versnellingsmaatregelen.

Voor een effectievere aanpak van fraude in de zorg is het soms noodzakelijk dat instanties (bijzondere) persoonsgegevens kunnen uitwisselen. Informatie die de ene instantie heeft kan namelijk noodzakelijk zijn voor een andere instantie om fraude in de zorg in de eigen gemeente of eigen domein aan te pakken. Dit wetsvoorstel biedt hier grondslagen voor en bestaat uit twee onderdelen: het Waarschuwingsregister Zorg en het Informatieknooppunt Zorgfraude (IKZ).

Dit wetsvoorstel creëert een grondslag in hoofdstuk 14 van de Telecommunicatiewet om aanbieders van openbare mobiele telecommunicatienetwerken te verplichten informatie te verstrekken aan het Rijksinstituut Rijksinstituut voor volksgezondheid en milieu (RIVM) ter ondersteuning bij de bestrijding van de het coronavirus. Het is voor het RIVM noodzakelijk om drukte en verplaatsingen op bevolkingsniveau te kunnen monitoren. Het gaat nadrukkelijk niet om het volgen maar om het tellen van personen.

De voorgestelde wijziging van de Postwet 2009 is gericht op de ondersteuning van de transitie naar een brede bezorgmarkt. De wijzigingen kunnen grofweg worden onderverdeeld in vier blokken. Ten eerste is op enkele punten een wijziging van het wettelijk kader van de universele postdienst (hierna: UPD) nodig om mee te kunnen bewegen met groeiende behoeften van gebruikers en daarbij ook ruimte te laten voor technologische ontwikkelingen. Ten tweede wordt voorzien in een wijziging van de huidige toegangsregulering. Deze aanpassing is gericht op het benutten van schaalvoordelen en niet langer op het verder stimuleren van concurrentie. Ten derde heeft de wijziging van deze wet als doel de positie van werkenden met een arbeidsbeperking in de postsector te versterken. Tot slot heeft de wijziging van deze wet betrekking op het borgen van de continuïteit van de UPD in geval van een buitenlandse overname van de uitvoerder van de UPD.

Initiatiefwetsvoorstel van van de leden Markuszower en De Graaf om vergoedingen aan asielzoekers vanwege trage procedures af te schaffen. Aanvragers van asiel bij wie de wettelijke beslistermijn niet wordt gehaald, hebben nu wettelijk recht op financiële compensatie. Deze mogelijkheid bestaat op grond van de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen, die ook voor de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) geldt.