Wetsvoorstellen

Het wetsvoorstel beoogt in de eerste plaats de Wet basisregistratie personen (Wet BRP) te wijzigen om een goede uitvoering daarvan op enkele onderdelen te bevorderen en enige omissies in de wet te herstellen. De inhoudelijke wijzigingen hebben betrekking op het beperken van de persoonlijke verschijningsplicht van ingezetenen die op één adres wonen bij aangifte van vertrek naar het buitenland, het ambtshalve registreren van een persoon op een briefadres, het uitbreiden van de registratie van levenloos geboren kinderen en de registratie van kinderen die voor de inschrijving in de GBA of de BRP zijn overleden, de verstrekking van gegevens aan autoriteiten in het Caribische deel van het Koninkrijk en het in de wet opnemen van een experimenteerartikel.

Het wetsvoorstel wijzigt de titels 9.7 en 9.8 van de Wet milieubeheer, waarin regels zijn opgenomen voor het implementeren van twee Europese richtlijnen. Allereerst Richtlijn 2009/28/EG van 23 april 2009 voor het bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen. Daarnaast Richtlijn 98/70/EG van 13 oktober 1998 betreffende de kwaliteit van benzine en van dieselbrandstof.

Dit wetsvoorstel is ingediend in verband met de invoering van Richtlijn (EU) 2019/1158 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019. Deze richtlijn bevat een aantal maatregelen om ouders en mantelzorgers beter in staat te stellen arbeid en zorg te combineren. De meest ingrijpende maatregel voor Nederland is dat iedere ouder recht krijgt op minimaal vier maanden ouderschapsverlof waarvan twee maanden betaald. De richtlijn stelt verder minimumvoorschriften vast voor gezinsgerelateerd verlof (vaderschapsverlof, ouderschapsverlof en zorgverlof) en flexibele werkregelingen. Hiermee wordt gestreefd naar een grotere participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt en naar een betere verdeling van de zorgtaken tussen mannen en vrouwen. Voor de invoering van de richtlijn wordt de Wet arbeid en zorg (Wazo), de Wet flexibel werken (Wfw) en enkele andere wetten gewijzigd.

Door de gaswinning uit het Groningenveld ontstaan aardbevingen met ingrijpende gevolgen voor de bewoners van Groningen. Deze aardbevingen kunnen leiden tot onveilige gebouwen. In 2013 is begonnen met het versterken van gebouwen die niet voldoen aan de veiligheidsnorm. De uitvoering van versterkingsmaatregelen kwam, gelet op de aard en omvang, niet snel genoeg van de grond. Daarom waren maatregelen nodig om de veiligheid van bewoners te verbeteren en om de operatie ter versterking van gebouwen goed te laten verlopen. In dit wetsvoorstel wordt daartoe de publieke aanpak van de versterkingsoperatie beschreven.

Voor een gezonde ontwikkeling van het kind is het cruciaal dat het kind een goede start maakt in de eerste 1000 dagen. Om een gezonde ontwikkeling van het ongeboren kind te bevorderen en het ontstaan van gezondheids- en ontwikkelingsrisico’s voor het kind te beperken, is het van belang hulp en ondersteuning al tijdens de zwangerschap te bieden. Met dit voorstel tot wijziging van de Wet publieke gezondheid (Wpg) krijgen gemeenten de taak om een prenataal huisbezoek aan te bieden aan zwangere vrouwen en/of gezinnen in een kwetsbare situatie in hun gemeente. De gemeente moet deze taak opdragen aan dezelfde organisatie die voor de gemeente de JGZ uitvoert.

Deze wetswijziging biedt werkgevers meer zekerheid over de loondoorbetalingsverplichting bij zieke werknemers. Bij de toets op de re-integratie-inspanningen voor een langdurig zieke (RIV-toets) beoordeelt de verzekeringsarts van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV), vanaf 1 september 2021, niet langer het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer. Hierdoor zijn loonsancties op basis van medisch verschil van inzicht tussen de bedrijfsarts en verzekeringsarts niet meer mogelijk. Het wetsvoorstel maakt onderdeel uit van een totaalpakket aan maatregelen om de loondoorbetalingsverplichtingen voor werkgevers makkelijker, duidelijker en goedkoper te maken.

Het rapport over de derde evaluatie van de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen (WMO) en het daarop uitgebrachte kabinetsstandpunt zijn respectievelijk in 2018 en 2019 aangeboden aan de Tweede Kamer. In dit rapport worden een aantal aanbevelingen gedaan. Het wetsvoorstel geeft uitvoering aan deze aanbevelingen. Ten eerste wordt met dit voorstel buiten twijfel gesteld dat de in de WMO bedoelde schriftelijke toestemming onder bepaalde voorwaarden ook langs elektronische weg kan worden verleend. Ten tweede wordt de bevoegdheid geregeld voor de ambtenaren van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd om voor zover noodzakelijk, bij degene die het onderzoek uitvoert gegevens over de gezondheid van proefpersonen in te zien, daarvan kopieën te maken, deze voor korte tijd mee te nemen of inlichtingen ter zake te vorderen. Tot slot bevat het voorstel een enkele wijziging van technische aard.

Het wetsvoorstel vormt een onderdeel van een breder wetgevingsprogramma, bestaande uit meerdere wetsvoorstellen op bestuursrechtelijk en strafrechtelijk terrein. Die voorstellen hebben met elkaar gemeen dat zij (mede) tot doel hebben de aanpak van ondermijning te versterken. Dit wetsvoorstel richt zich op de versterking van de strafrechtelijke aanpak van ondermijnende criminaliteit. De voorgestelde wijzigingen zijn van uiteenlopende aard.

Dit wetsvoorstel regelt een wettelijke grondslag voor de verwerking van (gepseudonimiseerde) persoonsgegevens ten behoeve van kwaliteitsregisters van verslavingszorg en traumazorg. Daarnaast regelt het wetsvoorstel een grondslag voor de verwerking van (bijzondere) persoonsgegevens door het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

Dit wetsvoorstel wijzigt een aantal wetten inzake de rechtspositie van politieke ambtsdragers. Dit betreft ten eerste de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers (Appa). De Appa regelt enerzijds de uitkering die politieke ambtsdragers na hun aftreden ontvangen en daarnaast bevat de Appa de pensioenregeling voor politieke ambtsdragers. Het wetsvoorstel betreft in hoofdzaak aanpassing van de pensioenregeling, maar wijzigt ook een aantal onderdelen met betrekking tot de uitkeringen. In het wetsvoorstel is tevens voorzien in een samenloopregeling met het door het lid Van Raak ingediende initiatiefvoorstel inzake de toepassing van het de sociale zekerheidsstelsel op politieke ambtsdragers (kamerstukken II 2017/18, 34943, nr. 1).
Daarnaast bevat het wetsvoorstel enkele wijzigingen van andere wetten die betrekking hebben op de rechtspositie van politieke ambtsdragers (waaronder de Wet schadeloosstelling leden Tweede Kamer, de Wet vergoedingen leden Eerste Kamer en de Wet rechtspositie ministers en staatssecretarissen) en van de Gemeentewet en de Provinciewet.

Dit wetsvoorstel geeft uitvoering aan Verordening (EU) 2019/1157. Deze verordening scherpt de veiligheidseisen aan voor nationale identiteitskaarten en verblijfsdocumenten voor burgers van de Europese Unie en hun familieleden. Het doel is de aanzienlijke verschillen tussen de beveiligingsniveaus van de door lidstaten afgegeven documenten op te heffen en fraude met deze documenten te doen afnemen. Dit is nodig om bedreigingen voor de interne veiligheid van de Unie, met name vanwege terrorisme en grensoverschrijdende criminaliteit, te voorkomen.

Voorgesteld wordt om het aantal regionale tuchtcolleges van vijf terug te brengen tot drie. Hier wordt invulling gegeven door twee regionale tuchtcolleges (Groningen en Den Haag) op te heffen en het regionale tuchtcollege van Eindhoven naar ‘s-Hertogenbosch te verplaatsen.
Het wetsvoorstel heeft voorts betrekking op de volgende onderwerpen: de bevoegdheidsregeling; wijziging van de verhouding tussen leden en plaatsvervangers; afschaffing van de functie van plaatsvervangend secretaris; de interne regeling van de werkzaamheden in de tuchtcolleges.

Dit voorstel tot wijziging van de Mijnbouwwet strekt tot aanpassing van het vergunningstelsel voor de opsporing en winning van aardwarmte en het bevorderen van de veiligheid van de opsporing en winning alsmede van de ontwikkeling van aardwarmte in Nederland. Het wetsvoorstel introduceert enerzijds een eigenstandige methode van regulering voor aardwarmte en anderzijds een aantal versterkings- en versnellingsmaatregelen.

Dit wetsvoorstel beoogt de instelling van een permanent adviescollege op het terrein van de rechtspositie van politieke ambtsdragers, te weten het Adviescollege rechtspositie politieke ambtsdragers.

Dit voorstel van wet strekt ertoe de winkelier te beschermen tegen eenzijdige wijzigingen over openstelling van zijn winkel, binnen de grenzen van de bij of krachtens de Winkeltijdenwet vastgestelde openingstijden. Het voorstel heeft als gevolg dat een winkelier zijn winkel niet open hoeft te stellen (of te sluiten) op tijden waar hij niet uitdrukkelijk mee heeft ingestemd. Met dit wetsvoorstel wordt voorkomen dat een ander dan de winkelier, zoals de verhuurder, een vereniging van eigenaren of een winkeliersvereniging, zonder instemming van de winkelier, besluit over zijn openingstijden.

Het wetsvoorstel strekt tot wijziging van de Woningwet ter verbetering van de werking, uitvoerbaarheid en toekomstbestendigheid van de Woningwet door meer mogelijkheden te geven voor lokaal maatwerk, ruimte te geven voor meer risicogericht toezicht en de administratieve lasten te beperken. Om dit te bereiken worden onnodige detailregels geschrapt, wordt de stapeling van waarborgen weggenomen, en worden regels vereenvoudigd en verduidelijkt. De voorgestelde wijzigingen komen voort uit de evaluatie van de in 2015 herziene Woningwet, het rapport van de commissie Van Bochove in opdracht van Aedes en de aanbevelingen van de Vereniging van Toezichthouders in Woningcorporaties (VTW).
Het wetsvoorstel draagt bij aan de doelstellingen die de regering heeft voor de woningmarkt. Daarbij wordt ingezet op zowel het aanbod van voldoende woningen als op de betaalbaarheid van woningen. Het gaat om prettig wonen in elke levensfase in een woning die qua grootte, prijs, locatie en omgeving aansluit op de woonwensen. Het gaat erom dat iedereen in Nederland moet kunnen wonen voor een eerlijke prijs, in een fijne, veilige en leefbare omgeving met de benodigde voorzieningen.

Voor een effectievere aanpak van fraude in de zorg is het soms noodzakelijk dat instanties (bijzondere) persoonsgegevens kunnen uitwisselen. Informatie die de ene instantie heeft kan namelijk noodzakelijk zijn voor een andere instantie om fraude in de zorg in de eigen gemeente of eigen domein aan te pakken. Dit wetsvoorstel biedt hier grondslagen voor en bestaat uit twee onderdelen: het Waarschuwingsregister Zorg en het Informatieknooppunt Zorgfraude (IKZ).

Het wetsvoorstel beoogt de democratische legitimatie van gemeenschappelijke regelingen te versterken. Het gaat daarbij om de kaderstellende en controlerende rol van gemeenteraden, provinciale staten en algemene besturen van waterschappen bij de uitvoering van taken in gemeenschappelijke regelingen. Om de versterking te bereiken, wordt een aantal bestaande instrumenten van de volksvertegenwoordiging aangepast en aangevuld. Daarnaast richt het wetsvoorstel zich op het vergroten van participatiemogelijkheden van burgers en belanghebbenden bij de besluitvorming in gemeenschappelijke regelingen.

Dit wetsvoorstel geeft uitvoering aan het Nationaal Preventieakkoord. Dit voorstel moet een bijdrage leveren aan een ‘rookvrije generatie’ in 2040. In de huidige situatie is er sprake van een reclameverbod, waarvan een beperkt aantal soorten verkooppunten, namelijk speciaalzaken, is vrijgesteld. Het aantal speciaalzaken dat is vrijgesteld van het reclameverbod wordt aanzienlijk verkleind. Speciaalzaken moeten aan scherpere eisen voldoen dan voorheen om als aangewezen verkooppunt te worden beschouwd. Daarnaast worden bepaalde reclame-uitingen van speciaalzaken die nu nog wel onder de vrijstelling vallen, zoals reclame op de gevel en - in beperkte gevallen - de etalage, verboden.

Dit wetsvoorstel creëert een grondslag in hoofdstuk 14 van de Telecommunicatiewet om aanbieders van openbare mobiele telecommunicatienetwerken te verplichten informatie te verstrekken aan het Rijksinstituut Rijksinstituut voor volksgezondheid en milieu (RIVM) ter ondersteuning bij de bestrijding van de het coronavirus. Het is voor het RIVM noodzakelijk om drukte en verplaatsingen op bevolkingsniveau te kunnen monitoren. Het gaat nadrukkelijk niet om het volgen maar om het tellen van personen.

De voorgestelde wijziging van de Postwet 2009 is gericht op de ondersteuning van de transitie naar een brede bezorgmarkt. De wijzigingen kunnen grofweg worden onderverdeeld in vier blokken. Ten eerste is op enkele punten een wijziging van het wettelijk kader van de universele postdienst (hierna: UPD) nodig om mee te kunnen bewegen met groeiende behoeften van gebruikers en daarbij ook ruimte te laten voor technologische ontwikkelingen. Ten tweede wordt voorzien in een wijziging van de huidige toegangsregulering. Deze aanpassing is gericht op het benutten van schaalvoordelen en niet langer op het verder stimuleren van concurrentie. Ten derde heeft de wijziging van deze wet als doel de positie van werkenden met een arbeidsbeperking in de postsector te versterken. Tot slot heeft de wijziging van deze wet betrekking op het borgen van de continuïteit van de UPD in geval van een buitenlandse overname van de uitvoerder van de UPD.

Initiatiefwetsvoorstel van de PVV om vergoedingen aan asielzoekers vanwege trage procedures af te schaffen. Aanvragers van asiel bij wie de wettelijke beslistermijn niet wordt gehaald, hebben nu wettelijk recht op financiële compensatie. Deze mogelijkheid bestaat op grond van de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen, die ook voor de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) geldt.

De opheffing van de verplichte aansluiting van schoolbesturen bij het Vervangingsfonds (Vf) betekent dat het Vf stopt met het verevenen en vergoeden van vervangingskosten van ziek onderwijspersoneel op scholen. Op den duur zullen alle schoolbesturen deze kosten volledig zelf gaan dragen. Het moment van beëindiging is afhankelijk van de gezamenlijke constatering van de minister voor Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media en de sociale partners dat de hele sector Primair Onderwijs klaar is om verder te gaan zonder Vf.
Voor het Participatiefonds (Pf) legt het wetsvoorstel de basis voor een flinke vereenvoudiging en modernisering van de werkwijze van het fonds. Het aantal verschillende vergoedingsgronden wordt flink teruggebracht en er wordt meer verwacht van schoolbesturen om instroom in werkloosheid te voorkomen en uitstroom te bevorderen. Zo wordt de eigen bijdrage aan werkloosheidskosten standaard 50 procent en kan het bestuur een verzoek doen om dit te verlagen naar 10 procent. Goedkeuring van het verzoek zal mede afhankelijk zijn van de inspanningen van het bestuur om de betrokkene te begeleiden naar ander werk. Het wetsvoorstel legt ook de grondslag voor de ondersteuning van het Pf om namens én met schoolbesturen uitkeringsgerechtigden met een PO-uitkering zoveel mogelijk terug te brengen voor de klas.

Op 21 april 2021 treedt de nieuwe Europese diergezondheidsverordening in werking. Deze verordening brengt de omvangrijke hoeveelheid Europese wetgeving over diergezondheid samen in één kader. Daarbij ligt de focus, meer dan voorheen, op bevordering van de diergezondheid, via preventie, ziektebewaking, ziektebestrijding en onderzoek. De Wet dieren moet daarom op enkele technische punten worden aangepast. De Wet dieren vormt het kader voor de regels over het gedrag van mensen jegens dieren en voor de risico’s die dieren of van die dieren afkomstige producten met zich kunnen brengen. Op 1 januari 2013 is de Wet dieren in werking getreden voor de onderwerpen ‘diergeneesmiddelen’, ‘diervoeders’ en ‘dierlijke producten’ en op 1 juli 2014 voor ‘dierenwelzijn’. De beoogde datum van inwerkingtreding voor het onderwerp ‘diergezondheid’ is 21 april 2021, het moment dat de diergezondheidsverordening van toepassing wordt.

Met deze wijziging van de Spoorwegwet wordt ProRail omgevormd tot een zelfstandig bestuursorgaan (zbo). Die omvorming heeft tot doel om de organisatie vorm te geven op een manier die past bij de publieke taken die ProRail uitvoert. Het voorstel beoogt daartoe de aansturing van ProRail te vereenvoudigen en de publieke verantwoording over de wettelijke taken en de besteding van publieke middelen te versterken. Het gaat om een bedrag van jaarlijks ruim € 2 miljard. Door een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden tussen de minister van Infrastructuur en Waterstaat en ProRail enerzijds, en het organiseren van de sturing en het toezicht op een manier die past bij de publieke taak van ProRail anderzijds, ontstaan kansen om de publieke belangen van de hoofdspoorweginfrastructuur zo goed en efficiënt mogelijk te verwezenlijken.